Την Δευτέρα2 Απριλίου 2012 και ώρα 7.00 μ.μ., στην αίθουσα του Ι. Ν. ΑγίουΠαντελεήμονος Ασκληπιείου Νοσοκομείου Βούλας πραγματοποιήθηκε το μηνιαίοΑντιαιρετικό Σεμινάριο της Ιεράς Μητροπόλεως Γλυφάδας, Ε. Β. Β. και Β. μηνόςΑπριλίου. Ομιλητής ήταν ο Οσιώτατος Μοναχός π. ΑρσένιοςΒλιαγκόφτης, διδάκτωρ θεολογίας και πτυχιούχο φιλοσοφίας του ΠανεπιστημίουΘεσσαλονίκης, όπου ανέπτυξε το θέμα «ΜορφέςΘιβετιανού Μοναχισμού στην Ευρώπη».
Ο ομιλητής σε μία πολύ αναλυτική και γεμάτοβουδιστική ορολογία ομιλία του, που πολλές φορές ανέλυε και εξηγούσε.
Στην αρχή της ομιλίας του π. Αρσένιος,ανέπτυξε αρχικά τη διδασκαλία του Βουδισμού και τις βασικές διαφοροποιήσεις του:
Στην αρχή της ομιλίας του π. Αρσένιος,ανέπτυξε αρχικά τη διδασκαλία του Βουδισμού και τις βασικές διαφοροποιήσεις του:
Βασικές διδασκαλίες-ΣχολέςΒουδισμού :
Οι βασικές μορφές του Βουδδισμού είναι τέσσερις:
1. ο αρχικός Βουδδισμός 2. η Σχολή Χιναγιάνα ή του «Μικρού Οχήματος» 3. η ΣχολήΜαχαγιάνα ή του «Μεγάλου Οχήματος» 4. η Ταντρική Σχολή ή Αδαμάντινο όχημα. ΟΘηβετιανός Βουδισμός είναι κυρίως η 4η Σχολή-Μορφή του Βουδισμού, οοποίος ενώ στη χώρα του άρχισε να φθύνει τα τελευταία χρόνια πέρασε στη Δύση σεδιάφορες μορφές και χρήσεις, χάρις τη Νέα εποχή και τα όργανά της. πλαίσιο τουθρησκευτικού πλουραλισμού.Ο Θιβετιανός Βουδισμός, ή Λαμαϊσμός, ιδρύθηκε ωςαίρεση τον 15ο αιώνα μ.Χ. από έναν διδάσκαλο του Βουδισμού τον Τσονν α – πα,καί από τον τρίτο διάδοχό του ηγεμονεύεται εσαεί το Θιβέτ, δίνοντας δύοαντίστοιχους τίτλους στους δύο ηγέτες του: Δαλάι Λάμα (ωκεανός σοφίας) ο έναςκαι Παντσέν Λάμα (πνευματική αυθεντία) ο άλλος!
1. ο αρχικός Βουδδισμός 2. η Σχολή Χιναγιάνα ή του «Μικρού Οχήματος» 3. η ΣχολήΜαχαγιάνα ή του «Μεγάλου Οχήματος» 4. η Ταντρική Σχολή ή Αδαμάντινο όχημα. ΟΘηβετιανός Βουδισμός είναι κυρίως η 4η Σχολή-Μορφή του Βουδισμού, οοποίος ενώ στη χώρα του άρχισε να φθύνει τα τελευταία χρόνια πέρασε στη Δύση σεδιάφορες μορφές και χρήσεις, χάρις τη Νέα εποχή και τα όργανά της. πλαίσιο τουθρησκευτικού πλουραλισμού.Ο Θιβετιανός Βουδισμός, ή Λαμαϊσμός, ιδρύθηκε ωςαίρεση τον 15ο αιώνα μ.Χ. από έναν διδάσκαλο του Βουδισμού τον Τσονν α – πα,καί από τον τρίτο διάδοχό του ηγεμονεύεται εσαεί το Θιβέτ, δίνοντας δύοαντίστοιχους τίτλους στους δύο ηγέτες του: Δαλάι Λάμα (ωκεανός σοφίας) ο έναςκαι Παντσέν Λάμα (πνευματική αυθεντία) ο άλλος!
Ο θιβετιανός βουδισμός στηρίζεται σε τέσσερις βασικέςπαραδόσεις:
- Η Γκελούγκπα - Ο δρόμος της αρετής -, γνωστός επίσης και ως "κίτρινο καπέλο", με πνευματικό ηγέτη τον Γκαντέν Τρίπα και προσωρινό ηγέτη τον Δαλάι Λάμα. Οι Δαλάι Λάμα εξουσίαζαν το Θιβέτ συνεχόμενα από τα μέσα του 17ου ως τα μέσα του 20ου αιώνα. Το τάγμα αυτό ιδρύθηκε μεταξύ του 14ου και του 15ου αιώνα από τον Γιε Τσονγκάπα με βάση τις αρχές της παράδοσης Καντάμπα. Ο Τσονγκάπα ήταν γνωστός τόσο για τον σχολαστικισμό του όσο και την αρετή του. Οι Δαλάι Λάμα ανήκουν στη σχολή της Γκελούγκπα και θεωρούνται ως η μετενσάρκωση της θεότητας της συμπόνοιας.
- Η Καγκιούπα - Η προφορική παράδοση, περιέχει ένα μεγάλο και ένα μικρότερο τμήμα. Το πρώτο, γνωστό ως Νταγκπό Καγκιού, περιλαμβάνει τις σχολές Καγκιού που προέρχονται από την Γκαμπόπα, ενώ αποτελείται από τέσσερις επιμέρους τομείς: το Κάρμα, το Τσάλπα, το Μπαρόμ και το Παγκτρού. Η προφορική αυτή παράδοση αφορά κύρια την πειραματική διάσταση του διαλογισμού, ενώ το πιο γνωστό της στοιχείο είναι η Μιλαρέπα, ένα μυστήριο του 11ου αιώνα.
- Η Νινγκμάπα - Οι αρχαίοι, αφορά στο αρχαιότερο αυθεντικό τάγμα που ιδρύθηκε από τον Παντμασαμπχάβα.
- Η Σακιάπα - Η γκρίζα γη, με ηγέτη τον Σακιά Τριτζίν, ιδρύθηκε από τον Κον Κοντσόγκ Γκιαλπό, με έμφαση στη γνώση.
· Πρέπει ναδιευκρινήσουμε και να τονίσουμε την διγλωσσία του Βουδισμού σε σχέση με τηνδύση, στην οποία προσπάθησε να εκμεταλευτεί τα τρωτά του δυτικού ανθρώπου καιτα αδιέξοδά του και πέρασε ως λύση, είτεως μορφή φιλοσοφίας, ή επιστήμης, ή ψυχολογίας, ή τρόπο ζωής, είτε οικολογικήςκίνησης , είτε πολεμικών τεχνών ή άσκησης γυμναστικής και ευεξίας καιγενικότερα ένα βουδισμό..πολύ διαφορετικό από την αρχική του διδασκαλία. !
· Η εποχήμας είναι εποχή μεγάλης πνευματικής συγχύσεως που καλλιεργούν κυρίως οι ομάδες της λεγόμενης «Νέας Εποχήςτου Υδροχόου». Βασικό τους δόγμα είναι ότι όλες οι θρησκείες είναι το ίδιο.γιόγκα και το διαλογισμό που είναι τεχνικές των ανατολικών θρησκειών και τουαποκρυφισμού. Πνευματικήμητέρα του συγχρόνου συγκρητισμού είναι η Θεοσοφική Εταιρεία(ιδρύθηκε το 1875 στη Νέα Υόρκη από τη Ρωσσίδα Μπλαβάτσκυ και τον Αμερικανόσυνταγματάρχη Όλκοττ).
·
· Ο Θιβετιανός Βουδισμός ένα σύστημα πουπροβάλει την ατομικότητα που προσπαθεί να λυτρωθεί και να γίνει μία σταγόναστον ωκαιανό. Βασικότατοδόγμα εξάλλου της πανθρησκείας είναι η πίστη στο κάρμα και τη μετενσάρκωση στονδήθεν νόμο δηλαδή των επαναγεννήσεων ως λύση για το Άτμα. Άλλεςμυστηριακές – αποκρυφιστικές διδασκαλίες προβάλλονται επίσης όπως η ύπαρξηδήθεν ενεργειακώνκέντρων (των λεγομένων τσάκρας)στον άνθρωπο. Η θρησκευτικής τάξεως πίστη της Ν.Ε. συμβαδίζει τάχα με τιςεπιστήμες, μοντέρνα Φυσική κ.α.
·
· Για μαςτου χριστιανούς διευκρίνισε ο μοναχός Αρσένιος, ο Θεός είναι πρόσωπο,δημιούργησε από αγάπη τον άνθρωπο, ο οποίος είναι επίσης πρόσωπο. Ο Θεός επίσηςδημιούργησε από αγάπη τον κόσμο και ενδιαφέρεται γι' αυτόν, όπως βέβαια, καιπολύ περισσότερο, ενδιαφέρεται και για τον άνθρωπο. Αντίθετα, συμφώνα με τιςανατολικές θρησκείες και την «Νέα Εποχή», ο Θεός είναι μια απρόσωπηυπερσυνειδητότητα που ταυτίζεται με το σύμπαν. Έχουμε δηλαδή πανθεϊσμό. Οάνθρωπος επίσης, σύμφωνα μ' αυτούς, είναι σαν μια σταγόνα που πρέπει να σβήσειμέσα στον ωκεανό του απρόσωπου Θεού-σύμπαντος. Δεν υπάρχει ελευθερία ούτεευθύνη σύμφωνα με την αντίχριστη αντίληψη της «Νέας Εποχής». Όλα καθορίζονται,λένε, με βάση τον τυφλό νόμο του κάρμα και της μετενσάρκωσης, ο οποίος βέβαιαδεν είναι νόμος, αλλά μια θρησκευτική πίστη των ανατολικών θρησκειών και τουαποκρυφισμού. Σύμφωνα με αυτή την πλάνη, η ψυχή μετά το σωματικό θάνατο,μπαίνει σ' ένα άλλο σώμα, είτε ανθρώπου, είτε ζώου. Μπορεί ακόμη και σ' έναφυτό ή μια πέτρα, αφού όλα στην ουσία τους είναι, όπως λένε, το ίδιο.
π.χ. Η προσευχή του Ιησού ή νοερά προσευχή είναι) «μια επίκληση πουαπευθύνεται σε ένα άλλο πρόσωπο, στο Θεό που έγινε άνθρωπος, ΙησούςΧριστός, ο προσωπικός μας Σωτήρας και Λυτρωτής. Δεν επικαλούμαστε το Όνομα σανχωριστά άτομα, στηριζόμενα αποκλειστικά στις δικές μας εσωτερικές δυνάμεις,αλλά το επικαλούμαστε σαν μέλη της κοινωνίας της Εκκλησίας.
π.χ. Η προσευχή του Ιησού ή νοερά προσευχή είναι) «μια επίκληση πουαπευθύνεται σε ένα άλλο πρόσωπο, στο Θεό που έγινε άνθρωπος, ΙησούςΧριστός, ο προσωπικός μας Σωτήρας και Λυτρωτής. Δεν επικαλούμαστε το Όνομα σανχωριστά άτομα, στηριζόμενα αποκλειστικά στις δικές μας εσωτερικές δυνάμεις,αλλά το επικαλούμαστε σαν μέλη της κοινωνίας της Εκκλησίας.
Στο διαλογισμό δεναπευθύνεται κανείς σ' ένα ξεχωριστό πρόσωπο, με το οποίο τον συνδέει η αγάπη,αλλά απευθύνεται στον Εαυτό, πιστεύοντας ότι ο ίδιος στην ουσία του είναι Θεός.
Στην περίπτωση τουδιαλογισμού εφαρμόζεται το εωσφορικό ψέμα της αυτοσωτηρίας, ενώ στην περίπτωσητης προσευχής αγιάζεται ό άνθρωπος σε κοινωνία αγάπης και υπακοής με τον μόνοάγιο Τριαδικό Θεό. Οι οπαδοί του διαλογισμού κάνουν λόγο και για «ξεπέρασμα τουδιαλογιστικού αντικειμένου».
·
· Ένα άλλο σημείο, που πρέπει να τονίσουμε,είναι ότι, με τις τεχνικές του διαλογισμού φθάνει κανείς σε ύψη υπερηφάνειας,ενώ με την προσευχή ταπεινώνεται, δεν περιφρονεί κανένα και μάλιστα, έχονταςγνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του, όταν βιώνει καταστάσεις της Θείας Χάριτος.
Εξάλλου, ο διαλογισμός σε τελικήανάλυση, οδηγεί τον διαλογιζόμενο σε μια κατάσταση αυτούπνωσης. Η επιδίωξηένωσης με το αντικείμενο του διαλογισμού, που είναι ο κύριος στόχος τουδιαλογισμού, δεν είναι παρά μια υπόθεση της φαντασίας, η οποία φαντασία σύμφωναμε την ορθόδοξη ασκητική θεραπευτική αγωγή πρέπει να μπει στο περιθώριο. Η κίνησηαυτή στο χώρο του φανταστικού, μάλλον στο χώρο όπου πραγματικό και φανταστικόσυγχέονται μπορεί να φθάσει μέχρι καταστάσεις που είναι αρμοδιότητα τηςψυχιατρικής, όπως π. χ. του οπαδού της «θετικής σκέψης», που προσπάθησε με τη«δύναμη του νου», όπως πίστευε, να σταματήσει ένα τραίνο, με αποτέλεσμα βέβαιανα τον πατήσει. Παρομοίων εξωφρενικών παραδειγμάτων υπάρχει πληθώρα.
·
· Η διαφοράμεταξύ ορθοδόξου ασκήσεως από τη μια πλευρά και δαιμονικής «ασκήσεως» από τηνάλλη, φαίνεται στη διήγηση του «Γεροντικού» τη σχετική με τον αβά Μακάριο τονΑιγύπτιο.:
«Ενώ ο αβάς Μακάριος πήγαινε κάποτε από το έλος στο κελλί του, φορτωμένοςφοινικοβλαστούς, τον συνάντησε ο διάβολος στον δρόμο, με δρεπάνι. Και καθώςθέλησε να τον χτυπήση, δεν μπόρεσε. Και του λέγει: «Πολλή αντίσταση βρίσκω σεσένα, Μακάριε, μη μπορώντας να σου κάμω κακό. Και όμως, ό,τι κάνεις το κάνω καιεγώ. Συ νηστεύεις; Και εγώ δεν τρώγω καθόλου. Αγρυπνείς; Και εγώ δεν κοιμάμαικαθόλου. Ένα μονάχα έχεις και με νικάς». Τον ρωτά ο αβάς Μακάριος• «Ποιο είναιαυτό;». Και εκείνος αποκρίνεται• «Στην ταπείνωση και στην μετάνοια..εγώ δενμετανοώ ποτέ!
Από όσα ανεφέρθησαν μέχρι στιγμής, έγινε πιστεύω φανερό ότι η ορθόδοξη άσκησηκαι ειδικότερα η προσευχή, δεν έχει στην ουσία καμμία ομοιότητα και συγγένειαμε τη γιόγκα και το διαλογισμό που καλλιεργούν οι ανατολικές θρησκείες και οιομάδες της λεγομένης «Νέας Εποχής του Υδροχόου». Όσοι λένε το αντίθετο, ήπλανούν τους ανθρώπους καλλιεργώντας τη νεοεποχίτικη σύγχυση των αιρέσεων, ήπέφτουν θύματα αυτής της συγχύσεως. Ο μόνος ασφαλής τρόπος για να μην πέσεικάποιος θύμα των αιρέσεων, είναι να ανήκει συνειδητά και οργανικά στην ΟρθόδοξηΕκκλησία, η οποία είναι η μοναδική κιβωτός της σωτηρίας για τον άνθρωπο, καθώςδιετήρησε ανόθευτο το Ευαγγέλιο και την παράδοση που μας εκληροδότησε το ΆγιοΠνεύμα δια των Αγίων Αποστόλων και των διαδόχων τους. Τότε μόνον σκεπάζεται απότη Θεία Χάρη, φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα και καθοδηγείται με ασφάλεια προς τησωτηρία.
«Ενώ ο αβάς Μακάριος πήγαινε κάποτε από το έλος στο κελλί του, φορτωμένοςφοινικοβλαστούς, τον συνάντησε ο διάβολος στον δρόμο, με δρεπάνι. Και καθώςθέλησε να τον χτυπήση, δεν μπόρεσε. Και του λέγει: «Πολλή αντίσταση βρίσκω σεσένα, Μακάριε, μη μπορώντας να σου κάμω κακό. Και όμως, ό,τι κάνεις το κάνω καιεγώ. Συ νηστεύεις; Και εγώ δεν τρώγω καθόλου. Αγρυπνείς; Και εγώ δεν κοιμάμαικαθόλου. Ένα μονάχα έχεις και με νικάς». Τον ρωτά ο αβάς Μακάριος• «Ποιο είναιαυτό;». Και εκείνος αποκρίνεται• «Στην ταπείνωση και στην μετάνοια..εγώ δενμετανοώ ποτέ!
Από όσα ανεφέρθησαν μέχρι στιγμής, έγινε πιστεύω φανερό ότι η ορθόδοξη άσκησηκαι ειδικότερα η προσευχή, δεν έχει στην ουσία καμμία ομοιότητα και συγγένειαμε τη γιόγκα και το διαλογισμό που καλλιεργούν οι ανατολικές θρησκείες και οιομάδες της λεγομένης «Νέας Εποχής του Υδροχόου». Όσοι λένε το αντίθετο, ήπλανούν τους ανθρώπους καλλιεργώντας τη νεοεποχίτικη σύγχυση των αιρέσεων, ήπέφτουν θύματα αυτής της συγχύσεως. Ο μόνος ασφαλής τρόπος για να μην πέσεικάποιος θύμα των αιρέσεων, είναι να ανήκει συνειδητά και οργανικά στην ΟρθόδοξηΕκκλησία, η οποία είναι η μοναδική κιβωτός της σωτηρίας για τον άνθρωπο, καθώςδιετήρησε ανόθευτο το Ευαγγέλιο και την παράδοση που μας εκληροδότησε το ΆγιοΠνεύμα δια των Αγίων Αποστόλων και των διαδόχων τους. Τότε μόνον σκεπάζεται απότη Θεία Χάρη, φωτίζεται από το Άγιο Πνεύμα και καθοδηγείται με ασφάλεια προς τησωτηρία.
· Παρουσία του Βουδισμού στο Δυτικό κόσμο :
· ΟΒουδισμός έχει περάσει στο Δυτικό κόσμο με διάφορες μορφές όπως :
· Πρώτα, μετη βοήθεια, όλων εκείνων των μεθόδων και τεχνικών (Υπνωτισμός, Αυτοΰπνωση,Διαλογισμό, Υπερβατικό Διαλογισμό, Αυτοσυγκέντρωση, Γιόγκα, Τάντρα, Ζεν,Σαμανισμό, Channeling, Μέθοδο Σίλβα(Αυτοΰπνωση αρχαίων Αιγυπτίων),Ψυχοδυναμική, Διανοητική ή Σαηεντολογία, Ασκήσεις Καββαλιστικού Σταυρού ήΜεσαίας Στήλης, Δημιουργική Ονειροπόληση, Ονειροθεραπεία, ΟλοκληρωμένεςΑτομικές Ενοράσεις, Διαισθητικές Απεικονίσεις Προσωπικότητας, ΒιοηλεκτρικήΨυχοθεραπεία, Ψυχανάλυση, Βιοανάδραση, Υπνοδυναμική, Διαλογιστική Ενδοσκόπηση,Μαγνητική Διέγερση κ.α. ) με τις οποίες οι άνθρωποι – στην ΑΙΩΝΙΑ προσπάθειάτους να πιάσουν το ΑΙΩΝΙΑ άπιαστο δόλωμα, του ΑΙΩΝΙΟΥ, φθονερού εμπαίκτη τους-νερκώνουν τελείως, ή ερεθίζουν έντονα, τις αισθήσεις και τις πνευματικέςλειτουργίες τους, αναζητώντας τον εσώτερο εαυτό τους ή το ανώτερο εγώ τους, ήτο υπερεγώ τους, ή τον Θεό μέσα τους, ή την ένωση με το Θείο, ή την ένωση με τοπαγκόσμιο Ένα, ή την ένωση με την Θεία Πραγματικότητα, ή την ένωση με τηνΟικουμενική Ψυχή, ή την ένωση με τον Παγκόσμιο Νου ή την ΣυμπαντικήΣυνειδητότητα, την αυτογνωσία, την αυτοολοκλήρωση, την διάνοιξη του νου, ήεξάσκηση του νου, ή έλεγχο του νου, ή διερεύνηση της συνείδησης, ή αφύπνιση τηςσυνείδησης, ή νέες καταστάσεις συνείδησης ή ανώτερα επίπεδα συνείδησης ή νέεςεσωτερικές εμπειρίες ή εξωσωματικές εμπειρίες και αστρικά ταξίδια, ή εμπειρίεςσε νέες διαστάσεις, τον εσωτερικό φωτισμό, ή την διάνοιξη του τρίτου ματιού, ήτην αυτοθεραπεία, ή την αφύπνιση της Κουνταλίνι, ή το Σαμάντχι ή την Νιρβάνα, ητην κενότητα κλπ αντικειμένων: χρήση κρυστάλλων- π.χ. χαλαζία-κρυστάλλινες σφαίρες, ενεργοποlητές νερού και τροφίμων Vortex, καθρέφτης ΦεvγKΣούι, κύλινδρος Pharaon, ενεργειακή πυραμίδα Tesla, κολιέ ενεργοποίησης τωντσάκρας, Θιβετανικό ηχητικό κυλινδρικό δοχείο, μεvταγιόν επτά αστέρων, ρολόιTeslar Florentine και ορισμένη διάταξη αυτών για έλξη επιθυμητών αποτελεσμάτωνή «αρμονική ροή της ενέργειας»(Φεvγκ Σούι -Feng Shui): πχ. Να αποφεύγονται οιοξείες γωνίες στα έπιπλα, να αποφεύγεται να τοποθετείται καθρέφτης στηκρεβατοκάμαρα, στη τραπεζαρία τα αντικείμενα να είναι κατά ζεύγη ώστε νααπομακρύνεται η μοναξιά, να αποφεύγονται τα ψεύτικα λουλούδια, να υπάρχουν δύοκολώνες στο σαλόνι, το άγαλμα του ελέφαντα στο σαλόνι έλκει την ευμάρεια. Νααποφεύγει κανείς να τοποθετεί το γραφείο του σε σημείο που συγκεντρώνει ταβλέμματα πολλών ανθρώπων) Λίλιαν Του «ΦέvγK Σούι».
Terah Kathryn Collins «Γιόγκα, με δώδεκα παραθρησκευτικές ομάδες, είναιθρησκεία και όχι επιστήμη όπως μας παρουσιάζουν, μια που ο Κρίσνα, ο ιδρυτήςκαι δάσκαλός της, ορίζει στην Μπαγκαβάτ Γκίτα(=Το Άσμα του Κυρίου)που είναιμέρος της Μαχαμπαράτα(= Η Μάχη των Αδελφών) ότι όχι μόνο η πρακτική εξάσκησητης Γιόγκα αλλά ακόμη και η απλή μελέτη της θεωρίας της, είναι λατρεία προςαυτόν! κ. α.
Terah Kathryn Collins «Γιόγκα, με δώδεκα παραθρησκευτικές ομάδες, είναιθρησκεία και όχι επιστήμη όπως μας παρουσιάζουν, μια που ο Κρίσνα, ο ιδρυτήςκαι δάσκαλός της, ορίζει στην Μπαγκαβάτ Γκίτα(=Το Άσμα του Κυρίου)που είναιμέρος της Μαχαμπαράτα(= Η Μάχη των Αδελφών) ότι όχι μόνο η πρακτική εξάσκησητης Γιόγκα αλλά ακόμη και η απλή μελέτη της θεωρίας της, είναι λατρεία προςαυτόν! κ. α.
·
· Δηλαδή για τον Βουδισμό : Ο άνθρωπος είναι από τη φύση τουΘεός (είναι το ψέμα του αρχαίου όφεως). Μόνο πού αυτή τη θεϊκή του φύση δεντην έχει συνειδητοποιήσει. Για να το επιτύχει αυτό θα πρέπει να χρησιμοποιήσειτις διάφορες τεχνικές διεύρυνσης της συνείδησης, γιόγκα, διαλογισμόκ.λ.π. Στόχος ηαυτο-γνωσία, αυτο-εξέλιξη, αυτο-πραγμάτωση, αυτο-σωτηρία του ανθρώπου με τιςδικές του μόνο δυνάμεις χωρίς τη βοήθεια του Θεού.Η αγάπη για τον εαυτό (Εαυτό) είναιη μεγαλύτερη αγάπη.
·
· Συμπερασματικάο π. Αρσένιος έκλεισε την ομιλία του, υποστηρίζωντας Η Νέα Τάξη Πραγμάτων δενθέλει τη θρησκεία ως παράγοντα κοινωνικής συνοχής γι΄ αυτό προσπαθεί να αυλύνεισυνειδήσεις και να προκαλεί συγχήσεις στα μέλη τους. Γι αυτό π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλοςείχε πει «ότι ανησυχεί με τι πιστούς θα γεμίσουν οι Εκκλησίες και όχι ότι θααδειάσουν από κόσμο» Η ορθοδοξία δίνει βαρύτητα στο πρόσωπο και ο Βουδισμόςδημιουργεί ένα ήθος χωρίς μετάνοια, τύψεις και αγαπητική κοινωνία προσώπωνενωμένα με προσωπικό Θεό.
· Στο διάλειμα μοιράστηκαν διάφορα αντιαιρετικάφυλλάδια και έγινε ενημέρωση σχετικά με μία εκδήλωση που ετοιμάζουν οιΙαχωβάδες σε ξενοδοχείο της Γλυφάδας στις 5 Απριλίου 2012 και έχουν στείλειπροσκλήσεις σε πολλά σπίτια της Μητροπόλεως.
·
· Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης κ. Παύλος στοτέλος του Σεμιναρίου, ευχαρίστησε τον π. Αρσένιο για τα τόσα ωραία πράγματα πουμας είπε και ευχήθηκε σε όλους να βιώσουμε τη Μεγάλη Εβδομάδα όπως πρέπειέχοντας Ανάσταση με τον Κύριό μας.