ΜΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΧΑΡΜΟΣΥΝΟΣΚΑΙ ΘΛΙΒΕΡΑ
Τοῦκ. Νικολάου ᾿Ι. Σωτηροπούλου, Θεολόγου
Πλησιάζει ἡ 14η Δεκεμβρίου 2011. Αὐτὴ δὲἡ ἡμέρα εἶνε ἡ 18η ἐπέτειος τοῦ περιβοήτου ἀφορισμοῦ μου, ἐπειδὴ ὑπεράσπισατὸ Χριστό, τὸν ὁποῖο μεγαλόσχημος «ἀντιπρόσωπός» του κήρυξε ἀτελῆ καὶ ἁμαρτωλό,καὶ ἐπειδὴ ὑπεράσπισα τοὺς ῾Ι. Κανόνες, οἱ ὁποῖοι καταπατήθηκαν μὲ καταδίκεςκληρικῶν καθ᾿ ὑπέρβασιν ἐξουσίας καὶ χωρὶς κλῆσι σὲ ἀπολογία. Καταδίκες χωρὶς δίκες!Σημεῖο καὶ τοῦτο τῶν καιρῶν. Γενικώτερος δὲ λόγος τοῦ ἀφορισμοῦ μου εἶνε ἡπολεμική μου κατὰ τῆς παναιρέσεως καὶ πανθρησκείας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότιπολλοὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες εἶνε δυστυχῶς Οἰκουμενισταί.
Μὲ τὸν ἀφορισμό μου ἀσχολήθηκα ἄλλοτε,δὲν ἤθελα πάλι νὰ ἀσχοληθῶ. ᾿Αλλ᾿ ἀσχολοῦμαι καὶ τώρα, διότι πολλοὶ μὲ ἐρωτοῦν ἂνἔληξε αὐτὸ τὸ θέμα, καὶ ἄλλοι, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν ὅτι δὲν ἔληξε, μὲ προτρέπουννὰ ζητήσω συγγνώμην ἀπὸ τὸν Πατριάρχη, γιὰ νὰ ἄρῃ τὸν ἀφορισμό. Αὐτοί, ποὺ μὲπροτρέπουν νὰ ζητήσω συγγνώμην, εἶνε πολὺ ὀλίγοι, ἐνῷ οἱ πλεῖστοι χριστιανοὶ μὲἀποτρέπουν ἀπὸ τέτοια ἐνέργεια. Πρόσεχε, μοῦ λέγουν, μὴ ζητήσῃς συγγνώ μην. ῍Ανζητήσῃς συγγνώμην, αὐτὸ θὰ εἶνε ἄρνησι τῆς Πίστεως καὶ ἐξευτελισμός σου.
Δηλώνω ὅτι τέτοιο πρᾶγμα, ν᾿ ἀρνηθῶ τὴνΠίστι καὶ τὸν ἑαυτό μου, ὅπως δὲν συνέβη ἐπὶ 18 ἤδη ἔτη, ἔτσι δὲν θὰ συμβῇ καὶστὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς μου. ῏Ηταν ν᾿ ἀναχωρήσω ἀπ᾿ αὐτὸ τὸν κόσμο. ᾿Αλλ᾿ ὁ πολυεύσπλαγχνοςΚύριος μοῦ ἔδωσε παράτασι. Καὶ θὰ ἐκδηλώσω τὴν εὐγνωμοσύνη μου πρὸς τὸν Κύριο ἐξακολουθώνταςνὰ καταπολεμῶ τὶς αἱρέσεις, μάλιστα τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ νὰ ὑπερασπίζω τὴν Πίστιμὲ ὅλη τὴ δύναμί μου.
῾Ο ἀφορισμός μου δὲν εἶνε μειωτικὸς τοῦπροσώπου μου, ἀλλ᾿ ἀντιθέτως εἶνε θετικό, πολὺ θετικὸ στοιχεῖο τῆς ζωῆς μου. Καὶἡ ἐπέτειος τοῦ ἀφορισμοῦ μου γιὰ μένα εἶνε χαρμόσυνη. Διότι ὁ Κύριος εἶπε· «Μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι,καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκατοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸςὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ» (Λουκ. στ´ 22-23). Μεταφράζουμε· «Εὐτυχεῖς εἶσθε, ὅτανσᾶς μισήσουν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν σᾶς ἀφορίσουν καὶ σᾶς χλευάσουν καὶ σᾶςδυσφημήσουν ἐξ αἰτίας τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. Χαρῆτε ἐκείνη τὴν ἡμέρα καὶ πηδήσετεἀπὸ χαρά, διότι νά, ὁ μισθός σας θὰ εἶνε πολὺς στὸν οὐρανό». Δὲν μὲ ἐνδιαφέρειπῶς βλέπουν τὸν ἀφορισμό μου μερικοί, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦν τὸ Εὐαγγέλιο ἢ εἶνεπεριδεεῖς καὶ νοσηροὶ τύποι. Μὲ ἐνδιαφέρει τί λέγει ὁ Χρι στός, τὸν ὁποῖο, παρὰτὶς ἀτέλειες καὶ τὶς ἁμαρτίες μου, ὑπηρετῶ ἀπὸ νεό τητός μου μέχρι γήρατος κηρύττονταςἀνιδιοτελῶς τὸ λόγο του.
῾Η ἐπέτειος τοῦ ἀφορισμοῦ μου, ἐνῷ γιὰμένα εἶνε χαρμόσυνη, γι᾿ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι μὲ ἀφώρισαν, εἶνε θλιβερή. Διότι ὁ ἄδικοςἀφορισμὸς ἐπιστρέφει στὰ κεφάλια τους. Δὲν ὑπάρχει θλιβερώτερο γεγονὸς γιὰ ᾿Αρχιερεῖςἀπὸ τὸ νὰ μὴ τιμωροῦν ἀντιχρίστους «ἀντιπροσώπους» τοῦ Χριστοῦ καὶ ἄλλους ὑβριστὰςτοῦ Θεανθρώπου, καὶ νὰ τιμωροῦν εὐσεβεῖς κληρικοὺς μὲ καθαιρέσεις καὶ εὐσεβεῖς λαϊκοὺςμὲ ἀφορισμούς, διότι ἀγωνίζονται ὑπὲρ τῆς Πίστεως. Σὰν χριστιανὸς δὲν μισῶ, ἀλλὰλυποῦμαι τοὺς ἀδίκους ᾿Αρχιερεῖς γιὰ τὴν τόσο κραυγαλέα ἀδικία καὶ τὴν ἀμετανοησίατους. Τοὺς λυποῦμαι, διότι ὁ θεόπνευστος λόγος βεβαιώνει, ὅτι «ἄδικοι βασιλείανΘεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α´ Κορ.στ´ 9). ῾Ο χριστιανὸς δὲν θέλει νὰ κολασθῇ οὔτεὁ μεγαλύτερος ἐχθρός του. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐγὼ συνιστῶ ταπεινῶς στοὺς ἐπιζῶντες ἀπὸτοὺς ᾿Αρχιερεῖς, ποὺ ἔκαναν τὸν ἀδικώτατο ἀφορισμό, νὰ ζητήσουν συγγνώμην ἀπὸ τὸΘεό, τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀδικηθέντα ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου.
᾿Εγὼ τοὺς ἔχω συγχωρήσει. ᾿Αλλὰ γιὰ νὰτοὺς συγχωρήσῃ καὶ ὁ Θεός, χρειάζεται μετάνοια. ῾Η δὲ μετάνοια δὲν εἶνε εὐτελισμὸςτοῦ μετανοοῦντος, ἀλλ᾿ ἡρωισμός.
ΟρθόδοξοςΤύπος , 2/12/2011
