ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΝ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ
Ὑπὸ τοῦκ. Ἀναστασίου Ν. Μαρίνου, Δρος Ν. Ἀντιπροέδρου τοῦ Συμβ. τῆς Ἐπικρατείας ἐ.τ.
ΑΠΟτήν ἐποχὴ τῆς διαβόητης Μεταπολίτευσης ἄρχισε ἡ προσπάθεια ἀποθρησκευτικοποιήσεωςτοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ μὲ τὸ Σχέδιο Συντάγματος, τὸ ὁποῖον ἔδωκε στὴν δημοσιότητα τὸ1975 ὁ τότε «Ἐθνάρχης». Τὸ Σχέδιο αὐτὸ προεκάλεσε πολλὲς ἀντιδράσεις μὲκορυφαίαν τὴν ὑπὸ τοῦ ὑπογράφοντος τὸ παρὸν κείμενον διενέργειαν ἐπιστημονικῆς ἀνακοινώσεωςἀπὸ τοῦ βήματος τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Ἀθηνῶν. Διὰ τῆς ἀνακοινώσεως ἐκείνης ἐπεστήθηἡ προσοχὴ τοῦ πολυπληθοῦς ἀκροατηρίου ἐπὶ τῶν σημείων τοῦ Συντάγματος. α) Ὅτι εἶχενἀφαιρεθεῖ ἀπὸ τὴν κεφαλίδα τοῦ Συντάγματος ἡ ἐπίκληση εἰς τὴν Ἁγίαν Τριάδα. β) Ὅτιεἶχε καταργηθεῖ, ὡς προσόν, τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας τὸ ὈρθόδοξονΧριστιανικὸν Θρήσκευμα καὶ ὁ ὅρκος αὐτοῦ πρὸ τῆς ἀναλήψεως τῶν καθηκόντων του ἐπίσηςκατὰ τὸ Ὀρθόδοξον Χριστιανικὸν Δόγμα. γ) Ὅτι εἶχε καταργηθεῖ ὁ κατὰ τὸν ὀρθόδοξονθρησκευτικὸν τύπον ὅρκος τῶν βουλευτῶν πρὸ τῆς ἀναλήψεως τῶν καθηκόντων τους καὶδ) Εἰς τὸ περὶ παιδείας ἄρθρον δὲν περιείχετο ἡ πρόβλεψη ὅτι ἡ παιδεία ἀποσκοπεῖκαὶ εἰς τὴν ἀνάπτυξι τῆς «θρησκευτικῆς συνειδήσεως» τῶν μαθητῶν.
Ἡδημιουργηθεῖσα κατὰ τὰ ἄνω ἀντίδραση ἀνάγκασε τὸν «Ἐθνάρχην» νὰ τροποποιήσει τὸΣχέδιον τοῦ Συντάγματος, τὸ ὁποῖο ἰσχύει πλέον ὑπὸ τὴν σημερινήν του μορφήν.
Οἱπροσπάθειες ὅμως ἀποθρησκευτικοποιήσεως τοῦ λαοῦ μας συνεχίστηκαν αὐτὴν τὴν φορὰνἀπὸ διαφορετικῆς πλευρᾶς ἀπὸ τὶς Κυβερνήσεις τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ εἰδικότερα ἐγένετοπροσπάθεια καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καὶ τῶν ἄλλων συναφῶν τελετουργιῶν(προσευχή, ἁγιασμός κ.λπ.). Οἱ προσπάθειες αὐτὲς ποὺ ἀπέβλεπαν στὸ νὰ ἀπογαλακτισθοῦνθρησκευτικὰ οἱ νέες γενιὲς ἀποδείκνυαν καὶ ἀποδεικνύουν -διότι συνεχίζονταιμέχρι σήμερον- ὅτι ἡ ἀποθρησκευτικοποίηση τοῦ λαοῦ μας ἀποτελεῖ ἐπιδίωξηΚέντρων τοῦ ἐξωτερικοῦ. Καὶ τὰ Κέντρα αὐτὰ ἁπλῶς χρησιμοποιοῦν ὡς ὄργανά τουςδιαφόρους ἕλληνες, οἱ ὁποῖοι ἀγνοοῦν τὴν πραγματικότητα καὶ νομίζουν ἀφελῶς ὅτιδιὰ τοῦ τρόπου αὐτοῦ ἀποδεικνύουν τὴν δημοκρατικότητά τους ἤ, τὸ χειρότερον, εἶναικαὶ αὐτοὶ συνειδητοὶ δολιοφθορεῖς τῆς θρησκευτικῆς ταυτότητος τοῦ λαοῦ μας.
Τὸθέμα τῆς καταργήσεως τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν ἔφθασε τὸ 1995 εἰς τὸΣυμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας τὸ ΣΤ´ Τμῆμα τοῦ ὁποίου ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ ὑπογράφοντοςτὸ παρὸν κείμενον ἐδέχθημὲ τὴν ὑπ᾽ ἀριμ. 3356/1995 ὁμόφωνη ἀπόφασή του τὰ ἑξῆς ἑρμηνεύονταςτὶς διατάξεις τοῦ Συντάγματος:
α) Τὸμάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ σχολεῖα εἶναι ὑποχρεωτικό, πρέπει νὰ διδάσκεται ἐπὶἱκανὸν ἀριθμὸν ὡρῶν ἑβδομαδιαίως καὶ κατὰ τὸ ὀρθόδοξον χριστιανικὸν δόγμα.
β) Ὅσοιμαθηταί, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἑτερόδοξοι ἤ ἄθεοι ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ δηλώσουν διὰ τῶνγονέων των ὅτι θὰ ἀπέχουν διὰ λόγους συνειδήσεως τῆς παρακολοθήσεως τοῦμαθήματος καὶ χωρὶς αὐτὸ νὰ ἔχει καμμίαν εἰς βάρος τους συνέπειαν π.χ. ἀπουσίακ.λπ.
γ) Ἡ ἐκδήλωσηαὐτὴ δὲ προσβάλλει τὴν θρησκευτικὴ ἐλευθερίαν τῶν μαθητῶν ἤ τῶν γονέων τους καὶ
δ) Τὰαὐτὰ ἰσχύουν καὶ γιὰ τὶς ἄλλες σχετικὲς σχολικὲς θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις, ὅπωςπροσευχή, ἁγιασμός, ἐκκλησιασμός.
Καὶτότε ἡ Κυβέρνηση τοῦ ΠΑΣΟΚ ἀντέδρασε κατ᾽ ἄλλον τρόπον. Ἐμείωσε τὶς ὧρεςδιδασκαλίας τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτκῶν κατὰ μίαν (1) μόνον ὥρα τὴν ἑβδομάδα.Τὸ ζήτημα ἐπανῆλθεν εἰς τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας τὸ ὁποῖο, ὑπὸ τὴνΠροεδρίαν καὶ πάλιν τοῦ ὑπογράφοντος τὸ παρὸν κείμενον, καὶ ὑπὸ ηὐξημένησύνθεση ἐδέχθη μὲ τὴν ὑπ᾽ἀριθμ. 2176/1998 ἀπόφασή του ὅ,τι εἶχε δεχθεῖ καὶ μὲ τὴνπροηγουμένην ἀπόφασή του καὶ ἐπὶ πλέον ὅτι ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶνθρησκευτικῶν μίαν (1) μόνον ὥρα τὴν ἑβδομάδα δὲν εἶναι «ἱκανός» ἀριθμὸς ὡρῶνδιδασκαλίας!
Καὶ τότε ἄρχισαν ἄλλες προσπάθειεςκαθ᾽ ὑπόδειξιν τοῦ Ὑπουργείου βοηθουμένου καὶ ὑπὸ τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου.Ἐγένετο πρόταση νὰ διδάσκεται τὸ μάθημα θρησκειολογικῶς δηλαδὴ νὰ διδάσκεται μὲνκατὰ τὸ ὀρθόδοξον χριστιανικὸν δόγμα, ἀλλὰ παραλλήλως νὰ εἰσέρχονται εἰς τὴντάξι Ρωμαιοκαθολικοί, Προτεστάνται, Ἑβραῖοι, Μουσουλμάνοι καὶ ἄλλωνθρησκευμάτων καθηγηταί, γιὰ νὰ διδάσκουν τὰ θρησκευτικὰ σύμφωνα μὲ τὶς δικέςτους θρησκεῖες. Καὶ ἡ πρόταση αὐτὴ αἰτιολογήθηκε μὲ τὴν βλακώδη σκέψη ὅτι διὰτοῦ τρόπου αὐτοῦ θὰ περιεσώζετο ἡ διδασκαλία τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν κατὰτὸ ὀρθόδοξο χριστιανικὸ δόγμα. Ἐγένετο καὶ ἄλλη πρόταση νὰ διδάσκεται ἀντὶ τοῦμαθήματος τῶν θρησκευτικῶν τὸ μάθημα «Κράτος καὶ Θρησκεία».
Σὲ ὅλεςαὐτὲς τὶς προσπάθειες ἀντέδρασεν ὁ ὑπογράφων τὸ παρὸν κείμενον μὲ δημοσιεύματαδιὰ τοῦ Τύπου. Τὸ χειρότερον ὅμως εἶναι ὅτι δύο ἀπὸ τὶς διαβόητες Ἀνεξάρτητες Ἀρχέςοἱ ὁποῖες εἶναι, ὅπως λειτουργοῦν (ὅλες), εὐθέως ἀντισυνταγματικές, ἐξέδωκαν ἀποφάσειςἀντίθετες πρὸς τὶς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας.
Τοῦτοσυνέβη μὲ τὸν Συνήγορον τοῦ Πολίτη κ. Καμίνη καὶ μὲ τὴν Ἀρχὴ ΠροστασίαςΔεδομένων Προσωπικοῦ Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), ἡ ὁποία συν εδρίασε τὴν μίαν φορὰν ὑπὸτὴν Προεδρίαν τοῦ κ. Δαφέρμου καὶ τὴν δευτέραν φορὰν ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ κ.Γουργουράκη.
Καὶφθάσαμε στὶς ἡμέρες μας κατὰ τὶς ὁποῖες: α) Ἡ Ὑπουργὸς διὰ Βίου Μάθηση κ.Διαμαντοπούλου ἐπανέρχεται ἐπὶ τοῦ θέματος προσπαθώντας νὰ ὑποβαθμίσει τὸμάθημα τῶν θρησκευτικῶν. β) Τὸ κόμμα τῶνΟἰκολόγων Πράσινων ζητᾶ καὶ αὐτὸ τὸν πλήρη θρησκευτικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς Ἑλληνικῆςἐκπαιδεύσεως. γ) Ὁ Δήμαρχος Ἀθηναίων ἀπηγόρευσε νὰ τελεῖται προσευχὴ στὶςπαιδικὲς κατασκηνώσεις τοῦ Δήμου Ἀθηναίων στὸν Ἅγιον Ἀνδρέα, τὶς ὁποῖεςδιοργανώνει ὁ
Δῆμοςδηλαδή Ν.Π.Δ.Δ. καὶ οἱ ὁποῖες, ὡς ἐκ τούτου, ἀποτελοῦν συνέχειαν τῆς ἐκπαιδεύσεωςτῶν παιδιῶν καὶ δ), Ὁ βουλευτὴς τῆς Δημοκρατικῆς Ἀριστερᾶς κ. Γρηγ. Ψαριανὸς ἀπηύθυνεν ἐπερώτησιν εἰς τὴνὙπουργὸν διὰ Βίου Μάθησης διὰ ποῖον λόγον ἐπιτρέπει τὴν τέλεση ἁγιασμοῦ εἰς τὰσχολεῖα κατὰ τὴν ἔναρξη τῆς σχολικῆς περιόδου μετατρέποντας ἔτσι «τὴνπολυπολιτισμικὴν καὶ ἀνεξίθρησκον κοινωνία μας εἰς θεοκρατικὸν καθεστώς»! Στὴν ἐπερώτησιναὐτὴν ἀντέδρασεν ὁ ὑπογράφων μέ τὸ παρὸν κείμενον διὰ τοῦ Τύπου (Βλ.«ΕΣΤΙΑ» τῆς21.10.2011).
Καὶκάτι τελευταῖον, ἀλλὰ ἀξιοσημείωτον: Τὸ Β´ Τμῆμα τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου ἈνθρωπίνωνΔικαιωμάτων τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρώπης μὲ τὴν ἀπὸ 3.11.2009 ἀπόφασήν τουδιέταξε τὴν Ἰταλικὴ Κυβέρνηση νὰ ἀφαιρέση τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὶς αἴθουσεςδιδασκαλίας τῶν ἰταλικῶν σχολείων, διότιἡ παρουσία τους παραβιάζει τὸν χαρακτήρα τοῦ ἰταλικοῦ Κράτους ὡς κοσμικοῦ. Αὐτὸἦταν. Μόλις ἔγινε γνωστὴ στὴν Ἑλλάδα ἡ ἀπόφαση αὐτὴ ξεσηκώθηκαν ὅλοι οἱ«δημοκράτες» καὶ ζήτησαν νὰ ἰσχύσει τὸ ἴδιο καὶ ἐδῶ. Δὲν πέρασε ὅμως πολὺ καιρὸςκαὶ ἡ Ὁλομέλεια τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου, κατόπιν προσφυγῆς τῆς ἰταλικῆςΚυβερνήσεως, ὑπέρ τῆς ὁποίας εἶχε παρέμβει καὶ ἡ Ἑλλάς, ἀνέτρεψε τὴν ἀπόφαση τοῦΒ´ Τμήματος αὐτοῦ καὶ ἔκρινεν ὅτι ἡ ἰταλικὴ Κυβέρνηση μπορεῖ νὰ ἀναρτήσει ἐκνέου τὶς εἰκόνες, διότι ἡ παρουσία αὐτῶν δὲν παραβιάζει τὴν Σύμβαση τῆς Ρώμης.
Νομίζωὅτι εἶναι καιρὸς κάποιος νὰ ἐπιστήση σὲ ὅλους αὐτοὺς (Ὑπουργὸν διὰ Βίου Μάθησης, Ἀνεξάρτητες Ἀρχές, Δήμαρχον Ἀθηναίων,βουλευτὰς κ.λπ.) ὅτι μὲ τὴν πολεμικὴ τὴν ὁποίαν ἀσκοῦν κατὰ τοῦ μαθήματος τῶνθρησκευτικῶν παραβιάζουν εὐθέως τὶς ἀποφάσειςτοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καὶ ἄρα προσβάλλουν τὸ δημοκρατικόν πολίτευμα τῆςχώρας.
ΟρθόδοξοςΤύπος , 2/12/2011
