ΆγιοςΓεώργιος, ο πολύαθλος Μάρτυρας της Ανάστασης
Γράφειο π. Βασίλειος Ι. Καλλιακμάνης
α) Οι εορτές τωναγίων αποτελούν ευκαιρίες για εντρύφηση στη θαυμαστή και αγιασμένη ζωή τους καιαφορμές αποφάσεων για την καθημερινή ζωή.
Όπως αναφέρει ο όσιος Νικόδημος Αγιορείτης μεταφράζοντας τον άγιο ΑνδρέαΚρήτης: «Κάλλος πανηγύρεως είναι, ή λόγος σωτηριώδης, ή έργον και πράξιςένθεος». Ιδιαίτερα οι άθλοι των μαρτύρων, που παρουσιάζουν κάποια αναλογία μετο πάθος του Χριστού, θυμίζουν στους χριστιανούς το σταυροαναστάσιμο ήθος τηςΕκκλησίας. Όπως ο Χριστός οδηγήθηκε εκουσίως στον Σταυρό «ως αρνίον άκακον»,χαρίζοντας στους ανθρώπους τη λαμπροφόρο Ανάσταση, έτσι και οι μάρτυρες,ομολογώντας πίστη στον σταυρωθέντα και αναστάντα Κύριο, αρνούμενοι να θυσιάσουνστα πάσης φύσεως είδωλα και υπομένοντας φοβερά βασανιστήρια, εμπνέουν στουςπιστούς ανδρείο φρόνημα ανασταίνοντας την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
Όπως αναφέρει ο όσιος Νικόδημος Αγιορείτης μεταφράζοντας τον άγιο ΑνδρέαΚρήτης: «Κάλλος πανηγύρεως είναι, ή λόγος σωτηριώδης, ή έργον και πράξιςένθεος». Ιδιαίτερα οι άθλοι των μαρτύρων, που παρουσιάζουν κάποια αναλογία μετο πάθος του Χριστού, θυμίζουν στους χριστιανούς το σταυροαναστάσιμο ήθος τηςΕκκλησίας. Όπως ο Χριστός οδηγήθηκε εκουσίως στον Σταυρό «ως αρνίον άκακον»,χαρίζοντας στους ανθρώπους τη λαμπροφόρο Ανάσταση, έτσι και οι μάρτυρες,ομολογώντας πίστη στον σταυρωθέντα και αναστάντα Κύριο, αρνούμενοι να θυσιάσουνστα πάσης φύσεως είδωλα και υπομένοντας φοβερά βασανιστήρια, εμπνέουν στουςπιστούς ανδρείο φρόνημα ανασταίνοντας την ελπίδα της αιώνιας ζωής.
β) Ο άγιοςΓεώργιος προτίμησε τον μαρτυρικό θάνατο έναντι της πρόσκαιρης ζωής, διότιπρογευόταν τη χαρά της Αναστάσεως. Υπέμεινε καρτερικά τα μαρτύρια του τροχού,του λογχισμού, των θανάσιμων φαρμάκων, του ασβέστη, του ξυλοδαρμού, τηςφυλακής, αλλά και κάθε στέρηση και κακουχία αντί των τιμών και της εγκόσμιαςδόξας, διότι η καρδιά του καταυγαζόταν από το ανέσπερο φως της Λαμπρής.Αντιστάθηκε στις κολακείες των διωκτών του και στις υποσχέσεις για μεγάλααξιώματα, διότι τα θεωρούσε «σκύβαλα», προκειμένου να κερδίσει τον Χριστό (βλ.Φιλ. 3,8).
γ) Γνώριζε καλάο άγιος ότι «ουκ άξια τα παθήματα του νυν καιρού προς την μέλλουσαν δόξαναποκαλυφθήναι» (Ρωμ. 8,18). Δηλαδή, όσα υποφέρουμε τώρα δεν ισοσταθμίζουν τηδόξα που μας επιφυλάσσει ο Θεός στον μέλλοντα αιώνα. Στον άγιο Γεώργιοαποδόθηκε το προσωνύμιο μεγαλομάρτυς και δικαίως. Διότι, πρώτον, ομολόγησε μεπαρρησία τη θεότητα του Κυρίου ενώπιον των αρχών και εξουσιών της εποχής του.Δεύτερον, υπερασπίσθηκε τους διωκόμενους χριστιανούς. Τρίτον, υπέμεινε μεγάλαμαρτύρια μένοντας εδραίος στην πίστη και τέλος αποκεφαλίσθηκε περί το έτος 303μ.Χ. «ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού» (βλ. Β’ Τιμ. 2,3).
δ) Έκτοτε,τιμήθηκε από τους χριστιανούς όλων των αιώνων. Ακόμη και ολόκληρη χώρα, ηΓεωργία, στην οποία μετέδωσε τη χριστιανική πίστη η αγία Νίνα, εξαδέλφη τουαγίου, φέρει το όνομά του. Παράλληλα σπουδαίοι υμνογράφοι, συναξαριογράφοι,άγιοι και μελωδοί συνέθεσαν ακολουθίες και εγκώμια στο αθλοφόρο Γεώργιο. Ύμνουςπρος τιμήν του έγραψαν οι: Γερμανός Κωνσταντινουπόλεως, Ρωμανός ο Μελωδός,Ιωσήφ ο Υμνογράφος, Ανδρέας Κρήτης, Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Κοσμάς ο Μελωδός, Θεοφάνηςο Γραπτός, Ιωάννης επίσκοπος Ευχαΐτων και άλλοι. Ακόμη και οι αλλόθρησκοιμουσουλμάνοι σεβάστηκαν τον άγιο, επικαλούμενοι τη βοήθειά του μέχρι σήμερα,όπως φαίνεται από το μεγάλο προσκύνημα που συνηθίζουν στο Μοναστήρι του αγίουΓεωργίου Κουδουνά στην Πρίγκηπο.
ε) Στηνεκκλησιαστική γραμματολογία σώζονται πολλοί εγκωμιαστικοί λόγοι για τον άγιοΓεώργιο, που συντάχθηκαν και εκφωνήθηκαν σε διάφορες εποχές. Μεταξύ αυτών έχειδημοσιευθεί από την Αδελφότητα της Καλύβης του Αγίου Γεωργίου Καρτσωναίων της ΣκήτηςΑγίας Άννης του Αγίου Όρους «Λόγος Εγκωμιαστικός» του μακαριστού μητροπολίτηΘεσσαλονίκης Παντελεήμονος Α’ (Παπαγεωργίου). Ο λόγος αυτός διακρίνεται για τηναγιογραφική του θεμελίωση, τη χαρισματική του εκφορά, τη νηπτική του διάσταση,αλλά και την επικαιροποίηση του μηνύματος που εκπέμπει το μαρτύριο του αγίου.
στ) Παραθέτουμεορισμένα αποσπάσματα: «Ο τροπαιοφόρος του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στρατιώτης,μεγαλομάρτυς άγιος Γεώργιος, της Καππαδοκίας γόνος λαμπρός και επίσημος, κόμηςτο αξίωμα, αξιωματικός διαπρεπής και έξοχος, ήτο προπαντός και χριστιανόςπιστός. Πιστός εις τον Χριστόν άχρι θανάτου, αυτό δε είναι ό,τι εδόξασε καικατέστησεν αυτόν μεγαλομάρτυρα εκλεκτόν μέσα εις τα νέφη των μαρτύρων της αγίαςημών πίστεως. Χάριν της αιωνίου ζωής, που λέγεται και σωτηρία της ψυχής,λύτρωσις του ανθρώπου από τον θάνατον και ανάστασις, ο άγιος Γεώργιος δενυπελόγισεν ούτε τιμάς και αξιώματα και τας κολακείας, ούτε τας φοβεράς απειλάςτων αντιχρίστων τυράννων».
ζ) Αναφερόμενοςστη συνέχεια ο μακαριστός επίσκοπος στην αδικία, την ανομία, τα αθεϊστικάρεύματα και τους πειρασμούς, σημειώνει: «Μακράν, αγαπητοί αδελφοί, από όσαχωρίζουν ημάς από την αγάπην του Χριστού. Διότι το τέλος αυτών είναι ήττα καισυντριβή κατά κράτος και σκότος και θάνατος. Ενώ του χριστιανού ο προορισμόςείναι θρίαμβος και δόξα και σωτηρία της ψυχής και ζωή αιώνιος. Εορτάζοντες καιτιμώντες του αγίου μεγαλομάρτυρος την μνήμην, ας εκτιμήσωμεν όσα εκείνοςεκέρδισεν ως χριστιανός εις τον αγώνα του. Και ας εμπνευσθώμεν από την ζωήν τουκαι τον γενναίον αγώνα του και τον καλόν και ωραίον θάνατόν του».
Μακεδονία/22/04/2012
