Αποστολικό Ανάγνωσμα:Πραξ. ε΄ 12-20
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ιωάν. κ΄ 19-31
«Ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάν. Κ, 28)
ΟΑπόστολος Θωμάς, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι ένας χαρακτήρας συναισθηματικός,ευαίσθητος και μελαγχολικός. Ο θάνατος του λατρευτού του Διδασκάλου, τον έχειβυθίσει σε κατάσταση απογοήτευσης και μελαγχολίας. Βυθισμένος στις απαισιόδοξεςσκέψεις του, αρνείται να πιστέψει, αν δεν δει με τα μάτια του κι αν δενψηλαφήσει με τα χέρια του, το Σώμα του Κυρίου. Ζητά πειστήρια για το θαύμα καιαπόδειξη για την Ανάσταση. Και στην απογοήτευσή του μέσα, κάμνει και το τραγικόλάθος. Απομονώνεται από τους άλλους Μαθητές. Κι ενώ οι άλλοι Μαθητέςπανηγυρίζουν, αυτός υποφέρει. Δεν είναι βέβαια άπιστος αλλά βρίσκεται σεκατάσταση κρίσιμη. Κι η απιστία του αυτή γίνεται αφορμή να οδηγηθεί σε βέβαιηπίστη, ακλόνητη και να ομολογήσει τη θαυμαστή αυτή ομολογία «ο Κύριος μουκαι ο Θεός μου». Σ’ αυτή την σημαντική φράση θα ήθελα να παραμείνουμε καιεμείς σήμερα, για να δούμε τι σημαίνει η ομολογία του Θωμά και τι συνέπειεςέχει η ομολογία αυτή στην προσωπική μας ζωή.
Μιαολόκληρη εβδομάδα ταλαιπωρείται ο Απόστολος Θωμάς με τις σκέψεις της απιστίας,που σαν ισχυρός ανεμοστρόβιλος αναστατώνει τον εσωτερικό του κόσμο. Κι είναιτόσο μεγάλη η απογοήτευσή του, ώστε η βεβαίωση εκ μέρους των Μαθητών, ότι είδαναναστημένο τον Κύριο, να μη χύνει κανένα φώς στην ψυχή του. «Εάν», λέγει, «δενδω στα χέρια του τα σημάδια από τα καρφιά, κι αν δεν βάλω το δάκτυλό μου στασημάδια από τα καρφιά κι αν δεν βάλω το χέρι μου στην λογχισμένη πλευρά Του,δεν θα πιστέψω».
Κιο Κύριος που γνωρίζει το βάθος της καρδιάς του Μαθητή του, δεν τον αφήνειπερισσότερο να βασανίζεται με τις αμφιβολίες του. Συγκαταβατικός πάντοτε στιςανθρώπινες αδυναμίες και γεμάτος αγάπη προς τους κλονιζομένους καιαπογοητευμένους, συγκαταβαίνει και στην περίπτωση του απιστούντος Μαθητή Του.Εμφανίζεται και πάλιν μπροστά στους Μαθητές και τους μεταδίδει την ειρήνη Του.Και στρεφόμενος προς τον Θωμά του λέγει: « Έλα Θωμά, φέρε το δάκτυλό σουεδώ και ψηλάφησε τα τρυπημένα από τα καρφιά χέρια μου. Άπλωσε το ακόμακαι φέρε το χέρι σου στην πλευρά μου και μην αμφιβάλλεις και πίστεψε. Διώξε απόμέσα σου τους λογισμούς της απιστίας, που ταράσσουν την ψυχή σου, καιγίνου πιστός». Κι ο Θωμάς χωρίς να προβεί στην ψηλάφηση του Θεϊκού Σώματος, μεφωνή που βγαίνει από τα τρίσβαθα της ψυχής του λέγει: «Είσαι ο Κύριος μου και οΘεός μου».
Είναιπράγματι μεγάλη και θαυμαστή η ομολογία του Αποστόλου Θωμά. Πώς όμως σε μιαστιγμή επήλθε η απότομη μεταστροφή; Πως την κατάσταση της απιστίαςδιαδέχθηκε η τόσο θερμή πίστη; Στην ευαίσθητη καρδιά του Θωμά άσκησεζωηρότατη επίδραση από το ένα μέρος η λαμπρή και απαστράπτουσα όψη τουΑναστάντος Κυρίου και από το άλλο η επανάληψη των λόγων τους οποίους είπε στουςΜαθητές Του, όταν αρνείτο να πιστέψει στη διαβεβαίωσή τους. Αυτούς τους λόγουςτους ακούει τώρα από το στόμα του Διδασκάλου. Αυτά τα δυο γκρεμίζουν τα τείχη,που είχεν υψώσει στην καρδιά του η απιστία του και όχι απλώς αναγνωρίζειτον Αναστάντα, αλλά Τον αναγνωρίζει και σαν Κύριο και Θεό του.
Μεγάλοτο δίδαγμα που μας προσφέρει η περίπτωση του Θωμά. Και αξιόλογο το μήνυμα πουδια μέσου των αιώνων φθάνει ως τις μέρες μας και θα συνεχίσει να φθάνει μέχριτην συντέλεια του κόσμου. Γι’ αυτό δεν είναι ούτε σπάνιο ούτε παράδοξο το ότιστις καρδιές μερικών χριστιανών γεννιούνται αμφιβολίες σχετικά με την θεότητατου Κυρίου μας, μάλιστα δε με την αλήθεια της εκ νεκρών τριήμερης ΑνάστασήςΤου. Τόσα άλλως τε κηρύγματα απίστων ακούονται σήμερα. Και τόσα αθεϊστικάβιβλία τίθενται σε κυκλοφορία με ένα σκοπό να γκρεμίσουν την πίστη και ναοδηγήσουν την μακριά από το Χριστόν αστήρικτη ζωή. Και θα είναι λυπηρό ναυπάρξει έστω και ένα ναυάγιο γύρω από την πίστη. Όταν όμως κάτι τέτοιοπαρουσιασθεί, ας μην παραδώσει αυτός που αμφιβάλλει, τα όπλα, αλλά ας μιμηθείτον Θωμά. Γιατί η ομολογία αυτή του Θωμά δεν είναι κάτι που έγινε μόνογια τον ίδιο. Η όλη πλοκή των περιστατικών δείχνει ότι ήσαν μια οικονομίατου Θεού. Ο Κύριος επέλεξε να εμφανισθεί στους άλλους Μαθητές στην απουσία τουΘωμά, ώστε να εκδηλωθεί η δυσπιστία του και να βεβαιωθεί με τον τρόπο αυτό ηαλήθεια της Αναστάσεώς Του. Και το πρώτο πράγμα που μας προσφέρει με τηνομολογία του ο Θωμάς, είναι αυτή η βεβαιότητα ότι ο Κύριος πραγματικάαναστήθηκε και ότι δεν είναι μια φαντασία η Ανάστασή Του. Το αναστημένο ΣώμαΤου δεν ήταν αέρινο, ένα είδος δηλαδή φαντάσματος, όπως κακώς νομίζουνπολλοί, αλλά το ίδιο το αναστημένο Σώμα Του. Άφθαρτο πλέον και δοξασμένοαλλά το ίδιο υλικό, με τα σημάδια από τα τρυπήματα των καρφιών, ένα Σώμα μελίγα λόγια που μπορούσε να ψηλαφηθεί.
Δυστυχώς,χωρίς πίστη, δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μας το μυστήριο αυτό. Δηλαδή ο Θεόςνα γίνει άνθρωπος, να περπατήσει ανάμεσά μας, να συναναστραφεί μαζί μας, ναπροδοθεί, να προπηλακισθεί, να ταπεινωθεί και να σταυρωθεί για χάρη μας. ΚαιΑυτόν τον άπειρο Θεό, να έχουμε τώρα την δυνατότητα να Τον προσεγγίζουμε μέσαστην Εκκλησία, να ενωνόμαστε με Αυτόν, να Τον κοινωνούμε και να Τον φέρουμεμέσα μας. Είναι ο τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, ο Θεάνθρωπος καιΦιλάνθρωπος, ο μόνος Λυτρωτής και Σωτήρας του κόσμου. Είναι ο Θεός της αγάπης,που μεριμνά για όλα τα δημιουργήματά Του. Καθαρίζει τους λεπρούς, κάμνει τουςχωλούς να τρέχουν, τους παραλύτους να θεραπεύονται και να σηκώνουν τα κρεβάτιατους, τους τυφλούς να βλέπουν.
Αδελφοίμου! Όπως συνέβη τότε με τον Θωμά το ίδιο συμβαίνει σήμερα και με τον καθένααπό μας. Στις συνταρακτικές στιγμές της ζωής μας, που ορμητικά τα κύματα τωναμφιβολιών μας αναστατώνουν, ο Κύριος δεν μας αποστρέφεται ούτε και αγανακτείμε τις διακυμάνσεις μας. Και ενώ εμείς ζαλιζόμαστε μέσα στις αμφιταλαντεύσειςμας, εμφανίζεται ξαφνικά στη βαρυχειμωνιά της ταραγμένης ζωής μας και μαςφέρνει την άνοιξη της πίστης μας. Ας αναζητούμε λοιπόν τον Κύριο με ειλικρινήπόθο στην καθημερινή μας ζωή. Κι εκείνος θα μας αποκαλύπτεται με ποικίλουςτρόπους, με ευεργεσίες και δωρεές, με τη Χάρη Του και την αγάπη Του. Και η ζωήμας θα πλημμυρίζει από χαρά, καθώς θα ψηλαφούμε την παρουσία Του δίπλαμας. Και θα ξεσπούμε κι εμείς τότε με ενθουσιασμό στην ομολογία: «ο Κύριος μουκαι ο Θεός μου».
†Ηγούμενος Χρυσορροϊατίσσης κ. Διονύσιος – Μητρ.Πάφου
