Eφημερίδα του Συλλόγου Ενοριτών Αγίου ΑθανασίουΜπάρας, Τρικάλων “Ομοθυμαδόν” φ.17 Απρίλιος- Ιούνιος 2012
Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶνκαὶ ἡ ἀλλοίωση τοῦ ὀρθόδοξου χαρακτήρα του
Ἡἐκπαιδευτικὴ κοινότητα τῶν θεολόγων τῆς Χώρας μας, ἀλλὰ μαζί τους καὶ ἡσυντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ (ἀναμφισβήτητα ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ) λαοῦ, παρακολουθεῖμὲ ἀνησυχία καὶ μεγάλο προβληματισμὸ τὶςραγδαῖες ἐξελίξεις ποὺ λαμβάνουν χώρα σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς παιδείας. Ὅλοιβλέπουν ξεκάθαρα πλέον ὅτι ἡ Πολιτεία διὰ τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας ἐπιβάλλειταχύτατα τὸ θρησκειολογικὸ χαρακτήρα στὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν σὲ ὅλες τὶςβαθμίδες τῆς ἐκπαιδεύσεως.
Εἶναιφανερὸ πλέον ὅτι οἱ θεολόγοι διαιρέθηκαν σὲ δυὸ τάξεις: Στοὺς παραδοσιακοὺςθεολόγους ποὺ ἀμύνονται γιὰ τὴ διατήρηση τοῦ ὁμολογιακοῦ χαρακτήρα τοῦμαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν καὶ στοὺς νεωτεριστὲς πού, συνασπισμένοι σὲ ἕνα παράρτημα ποὺ ὀνομάζεται «Καιρός», προωθοῦν σὲ ὑπηρεσιακὸ ἐπίπεδο τὶςκυβερνητικὲς ἐπιλογὲς γιὰ μία τελείως διαφορετικὴ καὶ ἀντιπαραδοσιακὴδιδασκαλία τῶν Θρησκευτικῶν.
Ὡστόσο,ἡ κριτικὴ ποὺ οἱ τελευταῖοι δέχτηκαν, γιὰ φανερὴ ἐπιβολὴ τοῦ θρησκειολογικοῦμοντέλου διδασκαλίας τῶν Θρησκευτικῶν μὲ συγκρητιστικὲς διαθέσεις καὶ τάσεις, ὑπῆρξεκαὶ μεγάλη καὶ πλήρης ἐπιχειρημάτων.
Ἀνησύχησαν,ὡς ἐκ τούτου, οἱ νεωτεριστὲς θεολόγοι ποὺ συνέταξαν τὰ νέα προγράμματα σπουδῶνγιὰ τὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου, καθὼς βλέπουν τὸ ἔργο τῶν χειρῶντους νὰ ἀμφισβητεῖται.
Ἀνέλαβανἔτσι ποικίλες πρωτοβουλίες γιὰ νὰ πείσουν τοὺς πάντες, θεολόγους, γονεῖς, ἐπισκόπουςκαὶ κληρικοὺς ὅτι τὸ νέο μάθημα Θρησκευτικῶν ποὺ ἔφτιαξαν δὲν εἶναιθρησκειολογικὸ οὔτε συγκρητιστικό. Ὀργανώνουν ἡμερίδες καλώντας «τὸν πλέον ἁρμόδιοεἰσηγητή» γιὰ τὸ μάθημα Σύμβουλο Θεολόγων τοῦ Παιδαγωγικοῦ Ἰνστιτούτου νὰμιλήσει γιὰ τὰ νέα προγράμματα, λὲς καὶ μόνο ἐκεῖνος ἔχει λόγο γιὰ τὸ μάθημα, ἐνῶὅσοι διδάσκουν στὶς τάξεις πρέπει σὰν «καλὰ παιδιά» νὰ ἐφαρμόσουν ὅ,τι ἐκεῖνοι ἀποφάσισανγι’ αὐτοὺς καὶ τοὺς μαθητές τους. Ἐπιστράτευσαν στὸν ἀγώνα ὑπεράσπισης τοῦ νέουθρησκευτικοῦ μαθήματος καὶ κάποιους ἀπὸ τοὺς Συμβούλους Θεολόγων ποὺ δὲνδιστάζουν γενικόλογα νὰ χαρακτηρίσουν «πρόχειρες» καὶ «καταστροφολογικές» τὶςκριτικὲς ποὺ ἔχουν ἤδη συνταχθεῖ γιὰ τὰ νέα προγράμματα σπουδῶν ποὺ αὐτοὶ ἐκπόνησαν.Δὲν δίνουν ὅμως καμία πειστικὴ ἀπάντηση στὶς ἀξιόλογες κριτικὲς ποὺ ἀσκήθηκαν ἤδηκαὶ συνεχίζονται νὰ δημοσιεύονται, ἁπλούστατα γιατί ἡ ἀλλοίωση τοῦ θρησκευτικοῦμαθήματος καὶ μετατροπῆς του σὲ θρησκειολογικὸ – συγκρητιστικὸ εἶναι ὁλοφάνερηκαὶ μόνο ὅποιος δὲν θέλει νὰ τὴ δεῖ δὲν τὴν βλέπει.
Δὲνἀρκοῦνται ὅμως μόνο στὶς παραπάνω μεθόδους. Ὅπως διαβάζουμε σὲ διάφορα σχετικὰbolgs στὸ διαδίκτυο, ἀσκοῦν παντὸς εἴδους πιέσεις, μὲ τηλεφωνήματα σὲ Διευθυντὲςσχολείων, Διευθυντὲς ἐκπαιδεύσεων καὶ Σχολικοὺς Συμβούλους προκειμένου νὰπαρεμποδίσουν κάθε θεολόγο ποὺ θὰ τολμήσει νὰ ἀρθρώσει ἀντίλογο στὰ σχέδιά τουςγιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Φαίνεται πὼς ἡ «ἀνοιχτότητα» καὶ τὸ πνεῦμα«διαλόγου» καὶ «ἀνεκτικότητας» χαρακτηρίζει μόνο στὶς σχέσεις τους μὲ τὸν «ἕτερο»,τὸν ἀλλόθρησκο ἢ τὸν ἑτερόδοξο, ὄχι ὅμως καὶ τὸν ὀρθόδοξο πιστὸ ἢ θεολόγο.
Εἶναι βέβαια στοὺς πάντες γνωστὸ ὅτιτὰ τελευταῖα χρόνια ἀπὸ διάφορους κύκλους γίνεται μία συστηματικὴπολεμική ἐναντίον τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.
Μέχρισήμερα τὸ μάθημα των Θρησκευτικῶν δίδασκε τὴν Ὀρθόδοξη πίστη στοὺς μαθητὲςὅλων τῶν βαθμίδων καὶ στὴν Β΄ Λυκείου τὰ ἄλλα θρησκεύματα.
Σήμερα,τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας προτείνει τὴν ἀλλαγὴ τοῦ μαθήματος σὲ ὅλες τὶς βαθμίδεςἀπὸ ὁμολογιακὸ σὲ θρησκειολογικό. Μὲ τὸ προτεινόμενο μάθημα γίνεται συστηματικὸςπροσηλυτισμὸς στὰ ἄλλα θρησκεύματα, ἀμφισβητεῖται ἡ μοναδικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας,ἡ ὁποία ἐξισώνεται μὲ τὰ ἄλλα θρησκεύματα καὶ σχετικοποιεῖται ἡ ἐν Χριστῷσωτηρία.
Καλοῦνταιοἱ μικροὶ μαθητὲς νὰ μελετήσουν τὸ Ἰσλάμ, τὸν Βουδισμό, τὸν Ἑβραϊσμό, τὸν Ἰνδουϊσμὸκαὶ τὶς ἄλλες θρησκεῖες ἐνῶ θὰ ἀγνοοῦν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.
Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς μαζὶ μὲ τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς θεολόγουςἀνησυχοῦμε καὶ ἐμεῖς ὡς γονεῖς τῶν παιδιῶν.
Σεβόμαστεφυσικὰ τὴν πίστη τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀλλὰ ἀπαιτοῦμε νὰ σέβονται καὶ τὴνδική μας πίστη. Ζητοῦμε ἡ Πολιτεία νὰ σέβεται τὴν πίστη τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶνμαθητῶν. Δὲν εἶναι δυνατὸν ἐν ὀνόματι τῆς παγκοσμιοποίησης καὶ τῆς πολυπολιτισμικότηταςτὰ δικά μας παιδιὰ νὰ ὑφίστανται προσηλυτισμὸ στὴν πανθρησκεία.
Τὸτελευταῖο δὲν εἶναι μία ὑπερβολή! Καὶ σᾶς τὸ ἀποδεικνύουμε μὲ ἕνα καὶ μόνοπαράδειγμα.
Τὸνέο πρόγραμμα σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ Δημοτικοῦ καὶ Γυμνασίου προβλέπει στὴνπρώτη κιόλας Θεματικὴ Ἑνότητα (ΘΕ) τῶν Θρησκευτικῶν της Ε΄ Δημοτικοῦ τὴν ἀναφορὰστὸν «Ἰησοῦ ὡς δάσκαλο» μὲ παράλληλη ἀναφορὰ στοὺς «μεγάλους δασκάλους τῶν θρησκειῶντοῦ κόσμου» δηλαδὴ «τὸν Μωάμεθ, τὸν Κομφούκιο καὶ τὸν Βούδα». Πρόκειται γιὰ ἕναβασικὸ παράδειγμα τοῦ συγκρητιστικοῦ τρόπου, μὲ τὸν ὁποῖο προσεγγίζονται ἡ Ἀλήθειατοῦ Χριστοῦ σὲ σχέση μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες ἀπὸ τοὺς συντάκτες τοῦ νέουπρογράμματος σπουδῶν. Ὁ Ἰησοῦς δὲν εἶναι ὁ Ἕνας καὶ Μοναδικὸς Θεός, ἀλλὰ ἕναςδιδάσκαλος ὅπως ὁ Βούδας, ὁ Κομφούκιος καὶ ὁ Μωάμεθ! Ἡ κλήση τῶν Μαθητῶν ἢ ἡ Ἐπὶτοῦ Ὄρους ὁμιλία χρησιμοποιοῦνται στὴν ΘΕ αὐτὴ ὡς δείγματα τῆς ἰδιότητος τοῦ Ἰησοῦὡς διδασκάλου.
Μήπωςσὲ κάτι τέτοιο στοχεύει πλέον καὶ τὸ νέο μάθημα Θρησκευτικῶν; Τί Χριστός, τίΒούδας, τί Μωάμεθ, τί Κομφούκιος, ὅλοι εἶναι διδάσκαλοι θρησκειῶν; Λοιπόν; ΤὰΘρησκευτικὰ στὴν ὑπηρεσία τῆς Πανθρησκείας καὶ τῆς Νέας Ἐποχῆς;
Γι’ αὐτὸ ὀρθὰ οἱ παραδοσιακοὶ θεολόγοι ἀντιδροῦν.Ἀρωγοί τους πρέπει νὰ σπεύσουμε καὶ ἐμεῖςοἱ γονεῖς. Μᾶς ἀφορᾶ ἄμεσα. Τὰ νέα προγράμματα σπουδῶν γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ τοῦΓυμνασίου ποὺ πιλοτικὰ ἐφαρμόζονται ἤδη σὲ κάποια σχολεῖα δὲν στοχεύουν πλέονστὴν καλλιέργεια τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν, ὅπως ἐπιτάσσειτὸ Σύνταγμα καὶ ὅπως ἁρμόζει στὴν Παράδοση τῆς πατρίδας καὶ τῆς Ἐκκλησίας μας.Οἱ μαθητὲς τοῦ ἑλληνικοῦ σχολείου δὲν ἀντιμετωπίζονται πλέον ὡς Ὀρθόδοξοι Ἕλληνεςἀλλὰ ὡς παγκοσμιοποιημένοι πολίτες ποὺ πρέπει νὰ ἀποκτήσουν πανθρησκειακὴσυνείδηση διαλεγόμενοι, ἀνεχόμενοι καὶ ἀποδεχόμενοι κάθε θρησκεία.
Ὅμως, οἱ παραδοσιακοὶ θεολόγοιδηλώνουν δὲν θὰ ὑποστείλουν τὴ σημαία τοῦ ἀγώνα τους. Οἱ καιροὶ εἶναι πονηροὶκαὶ δὲν ἐπιτρέπουν ἐφησυχασμὸ καὶ ἀδιαφορία.
Ὁσεβαστός μας ἐφημέριος πατὴρ Ἀπόστολος Μανώλης (δρ. Θεολογίας) εἶναι καὶπρόεδρος τοῦ παραρτήματος νομοῦ Τρικάλων τῆς “Πανελλήνιας Ἕνωσης Θεολόγων”. Μὲτὴν ἰδιότητά του αὐτὴ μάχεται ἀγωνιστικὰ καὶ ὀρθόδοξα γιὰ τὴν ἐπιχειρούμενη ἀπὸτὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας μεταβολὴ τοῦ χαρακτήρα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀπὸ ὀρθόδοξο ὁμολογιακὸ σὲ θρησκειολογικό. Ἐμεῖς οἱ ἐνορίτες τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίουχαιρόμαστε καὶ καμαρώνουμε ποὺ ὁ ἐνοριακός μας ποιμένας εἶναι μὲ την ὀρθόδοξηπλευρὰ καὶ μάλιστα μὲ ἀγωνιστικὸ φρόνημα.
Φυσικά,παρὰ τὶς προαναφερόμενες μεθοδεύσεις τῶν νεωτεριστῶν τοῦ Ὑπουργείου τὸ ζήτημα δὲντελειώνει ἐδῶ. Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι τὸν τελευταῖο λόγο θὰ ἔχουν οἱ διδάσκοντες στὶςτάξεις Θεολόγοι τῶν σχολείων, οἱ δάσκαλοι τῶν Δημοτικῶν σχολείων καὶ οἱ γονεῖς τῶνμαθητῶν ποὺ ἤδη ἐργάζονται ποικιλοτρόπως γιὰ νὰ μὴν ἐφαρμοστοῦν ποτὲ στὰ ἑλληνικὰσχολεῖα τὰ νέα προγράμματα σπουδῶν ποὺ μετατρέπουν τὸ χριστιανικὸ ὀρθόδοξο μάθημασὲ θρησκειολογία, ποὺ θὰ λειτουργήσει ὡς ἐργαλεῖο διαμόρφωσης πανθρησκειακῆς συνείδησης.
Ὡστόσο, ἡ ἐνορία καὶ ἡ οἰκογένειαπρέπει σὲ κάθε περίπτωση νὰ γίνει πυρήνας ὀρθόδοξης κατηχήσεως τῶν παιδιῶν καὶτῶν νέων ἀνθρώπων. Νὰ ἀναπληρώσει μὲ κάθε τρόπο τὸ ἔλλειμμα τοῦ σχολείου. Νὰβρεῖ νέους καὶ ἑλκυστικοὺς τρόπου μετάδοσης τῆς ὀρθόδοξης γνώσης καὶ πράξης. Νὰμὴν ἀφήσουμε τὰ παιδιά μας ἀκατήχητα, ἕρμαια στὰ πνευματικὰ σκουπίδια τῆςπαγκοσμιοποίησης, τοῦ θρησκευτικοῦ συγκρητισμοῦ καὶ τοῦ οἰκουμενισμοῦ.
Γιὰ τὸ Διοικητικὸ Συμβούλιο
Γεώργιος Ἀποστολάκης
