Ποῦ ἀγάπην προς τόν Πατριάρχην;
Ἀγαπητέ καί ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,
Παρὰ τὰ δυσάρεστα, ποὺ συμβαίνουν στὸντόπο μας, χαῖρε μὲ τὴν ἐλπίδα, ὅτι ὁ Θεὸς θὰ φέρῃ ἀλλαγὴ στὸν τόπο.
Παρακαλῶ, δημοσιεύσετε τὴν παροῦσα ἐπιστολήμου στὸν ἀγωνιστικὸ «᾿Ορθόδοξο Τύπο», ποὺ εἶνε μία παρηγορία τῶν πιστῶν γιὰ τὰσυμβαίνοντα στὴν ᾿Εκκλησία καὶ τὴν Πατρίδα. Προσφάτως μετέβη στὸ ῞Αγιον ῎Ορος ὁΠατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κ. Βαρθολομαῖος, καὶ῾Ιερὲς Μονὲς τοῦ ἐπιφύλαξανθερμὴ ὑποδοχή. ᾿Ολίγοι μόνο μοναχοὶ διαμαρτυρήθηκαν γιὰ τὶς δηλώσεις του καὶ τὶςἐνέργειές του σὲ βάρος τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως. Βεβαίως ὁ Πατριάρχης στὸ ῞Αγιον ῎Οροςδήλωσε, ὅτι δὲν ἀπεμπολεῖ τίποτε ἀπὸ τὴν Πίστι. ᾿Αλλ᾿ αὐτὴ ἡ δήλωσι ὀφείλεταιστὴ διπλωματία καὶ διγλωσσία τοῦ Πατριάρχου. ῾Ο Προκαθήμενος τῆς ᾿Ορθοδοξίας εἶνετόσο πολὺ Οἰκουμενιστής, ὥστε καὶ κατὰ τὴ διπλωματικὴ δήλωσί του δὲν μπόρεσε ν᾿ἀποκρύψῃ τὸν Οἰκουμενισμό του. Διότι ὡμίλησε γιὰ «Ρωμαιοκαθολικὴ ᾿Εκκλησία» καὶγιὰ «ἕνωσι τῶν ᾿Εκκλησιῶν». Παρὰ τὴν ὑποκριτικότητά του ἔδειξε δηλαδή, ὅτιπιστεύει στὴν ὕπαρξι πολλῶν ᾿Εκκλησιῶν, ὄχι μιᾶς κατὰ τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως,καὶ τὸν Παπισμὸ θεωρεῖ ᾿Εκκλησία. Πῶς λοιπὸν ἔγινε δεκτὸς ἀπὸ τὶς ῾Ιερὲς Μονές,στὶς ὁποῖες μετέβη; Καὶ πῶς ἡγούμενοι τὸν ἐγκωμίασαν;
῾Η ἀγάπη εἶνε ἡ κορυφαία τῶν ἀρετῶν, ἢμᾶλλον ἡ συνισταμένη τῶν ἀρετῶν καὶ «πλήρωμα νόμου» (Ρωμ. ιγ´ 10). Καὶ ἐρωτοῦμε·Οἱ μοναχοί, οἱ ὁποῖοι διὰ τοῦ Μοναχισμοῦ ἐπιδιώκουν τὴν τελειότητα καὶ λέ γουν,ὅτι μεταξὺ μοναχοῦ καὶ λαϊκοῦ ὑπάρχει τεραστία ἀπόστασι, ἔχουν ἀγάπη; ᾿Αγαποῦνεἰλικρινῶς τὸν Πατριάρχη; ᾿Ολίγες ἐξαιρέσεις ὑπάρχουν βεβαίως. ᾿Αλλ᾿ οἱ πολλοὶμοναχοὶ δὲν ἀγαποῦν πραγματικῶς τὸν Πατριάρχη. ῍Αν τὸν ἀγαποῦσαν πραγματικῶς, θὰτὸν ἤλεγχαν ὡς φορέα τῆς παναιρέσεως καὶ πανθρησκείας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, γιὰ νὰμετανοήσῃ καὶ νὰ σωθῇ. ῾Ο ἰατρός, ποὺ ἀγαπᾷ τὸν ἀσθενῆ, δίνει σ᾿ αὐτὸν πικρὰ φάρμακα,γιὰ ν᾿ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὴν ἀσθένεια καὶ νὰ γίνῃ ὑγιής. Δυστυχῶς τὸ κομποσχοῖνι δὲνσυνυπάρχει πάντοτε μὲ τὴν ἀγάπη. Δυστυχῶς μοναχοί, μάλιστα οἱ ἡγούμενοι, ὑπηρετοῦντὴ σκοπιμότηταν. Τὸ ῞Αγιον ῎Ορος ἦταν ἄλλοτε ἡ ᾿Ακρόπολι τῆς ᾿Ορθοδοξίας. ᾿Αλλὰτώρα δὲν δικαιώνει αὐτὸ τὸν ὑψηλὸ χαρακτηρισμό. Δόξα ὅμως τῷ Θεῷ, διότι στὸ ῞Αγ.῎Ορος ὑ πάρχουν καὶ ὀλίγοι μοναχοὶ ἄξιοι τῆς μοναχικῆς ἰδιότητός των. Καὶ ὅσον ὀλιγώτεροιεἶνε, τόσον ἀξιώτεροι εἶνε.Παναγιώτατε! ῞Οσοι σᾶς ἐπαινοῦν καὶ σᾶς ἐγκωμιάζουν,αὐτοὶ δὲν σᾶς ἀγαποῦν μὲ ἀληθινὴ ἀγάπη.
῞Οσοι λυποῦνται γιὰ τὶς παρεκκλίσειςσας ἀπὸ τὴν Πίστι καὶ προσεύχονται γιὰ σᾶς καὶ σᾶς ἐλέγχουν, αὐτοὶ σᾶς ἀγαποῦνεἰλικρινῶς, διότι θέλουν νὰ διορθώσετε τὴν πνευματικὴ πορεία σας γιὰ τὴ δόξα τῆς᾿Ορθοδοξίας καὶ γιὰ τὴ δική σας σωτηρία. ᾿Ορθοποδήσετε πρὸς τὴν ἀλήθεια, ὀρθοτομήσετετὸ λόγο τῆς ἀληθείας, καὶ τότε, ὅσοι ἀληθῶς σᾶς ἀγαποῦν, θὰ εὐφρανθοῦν, διότι ἐξαἰτίας σας θὰ δοξασθῇ ὁ Θεὸς καὶ ἡ ᾿Εκκλησία του, καὶ θὰ τύχετε καὶ σεῖς «σωτηρίας μετὰ δόξης αἰωνίου» (Β´ Τιμ. β´10).
Εὐχαριστῶγιὰ τὴ φιλοξενία.
ΝικόλαοςΣωτηρόπουλος
Θεολόγος
Ορθόδοξος Τύπος, 18/11/2011
