1, Από την 19η ομιλία στην Αποκάλυψη, 29-3-1981
… Έτσι, ανοίγουμε διάπλατα τις πόρτες καιδεχόμαστε τους ανθρώπους όπως είναι. Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε κάθε αβαρία, μακάθε αβαρία, ακόμη και να αμνηστεύσουμε την πορνεία -το ξανατονίζω: νααμνηστεύσουμε και την πορνεία!- καιπολλά άλλα να αμνηστεύσουμε, αρκεί να παρουσιασθούμε στους ανθρώπους μας ότικατανοούμε δήθεν τον κόσμο -ακούστε: κατανοούμε τον κόσμο…!- και ότι θα πρέπειμε κάθε τρόπο να τον βοηθήσουμε, κάνοντας στραβά μάτια σ’ εκείνα που έχει!Έτσι, θα δεχθούμε σιωπηρά και την έκτρωση, και άλλα πράγματα… Και πολλά άλλαπράγματα!
Μη νομίζετε, αγαπητοί μου, πως είναιουτοπιστικά αυτά που σας λέω. Αυτά γίνονται σήμερα! Αν ξέρατε πώςσκεφτόμαστε… Αν ξέρατε πώς σκέπτονται τα μυαλά των κληρικών… Αν ξέρατε πώςσκέπτονται σήμερα οι ποιμένες…! Και δεν μιλάω γιά τους ευρωπαίους ποιμένες τουΠροτεσταντικού και του Ρωμαιοκαθολικού κόσμου -ω, εκεί υπάρχει… «φρίξον, ήλιε»!-αλλάμιλάω για μας! Για μας!… Αν ξέρατε πώς σκεπτόμαστε σήμερα…! Έτσι, να είχαμελιγάκι άνεση, και να μπορούσαμε να πετάξουμε μερικά ταμπού, όπως λέμε, ανξέρατε τι αποκαλύψεις θα είχαμε… και τι πράγματα θα λέγαμε στον κόσμο…!
2. Από την 89η ομιλία στην Αποκάλυψη, 11-12-1983.
… Οι φονείς· «τοις δε δειλοίς και απίστοιςκαι εβδελυγμένοις και φονεύσι… το μέρος αυτών εν τη λίμνη τη καιομένη πυρί καιθείω, ο εστίν ο θάνατος ο δεύτερος»[1]. Ποιοι είναι αυτοί οι «φονείς».
Είναι οι πάσης φύσεως και μορφής φονιάδες.
- Πρώτα-πρώτα, είναι οι κοινοί δολοφόνοι· είναι αυτοί που σκοτώνουν τον άλλο άνθρωπο, οι κοινοί δολοφόνοι, οι κοινοί εγκληματίες.
- Δεύτερον, είναι όλοι εκείνοι οι λυμεώνες, οι καταστροφείς της ειρήνης, που δημιουργούν εμπόλεμες καταστάσεις.
- Τρίτον, είναι εκείνοι που σκοτώνουν τον εαυτό τους, που αυτοκτονούν.
- Τέταρτον, είναι αυτοί που καταστρέφουν την υγεία των ανθρώπων για να κερδίσουν χρήματα, είτε έμμεσα είτε άμεσα, και πεθαίνουν οι άνθρωποι γρήγορα· είναι αυτοί δηλαδή που έχουν μπροστά στα μάτια τους το κέρδος, και δεν λογαριάζουν την υγεία των άλλων ανθρώπων. Και συντομεύεται η ζωή των συνανθρώπων τους, μόνο και μόνο για να βάλουν αυτοί στην τσέπη τους χρήματα!
- Και πέμπτον, είναι όλοι εκείνοι που προβαίνουν σε εκτρώσεις των εμβρύων.
Βέβαιαόλες αυτές οι κατηγορίες που σας είπα τώρα δεν είναι της ίδιας βαρύτητος. Θαμε ρωτήσετε:
«Θακαταδικασθούν και οι απλοί δολοφόνοι;». Φυσικά και αύτοί· γιατί όχι; Και θαμου το ρωτήσετε αυτό επειδή σήμερα φθάσαμε να εκθειάζουμε τους δράκους και ναλέμε: «Ζήτω ο δράκος!» Βεβαίως, άμα ρωτήσετε όλους αυτούς γιατί σκότωσαν,έχουνε τους λόγους τους και τις δικαιολογίες τους και τις απόψεις τους. Ιδίωςγια την τελευταία περίπτωση, κάποιοι ίσως μου πουν: «Γιατί είναι φόνος ηέκτρωση;». Διότι, απλούστατα, η έκτρωση είναι φόνος! Διότι άμα σύλληψις, άμαάνθρωπος! Πώς θες να δεις, αγαπητέ, τον άνθρωπο; να τον δεις έτοιμο, με πλήρηανάπτυξη, που θα σου πει «Καλημέρα, μαμά!» και «Καλημέρα, μπαμπά!»;…
Μόνο τότε θα είναι άνθρωπος;… Όταν ήδη φτιάχνεται,κτίζεται, δομείται, μέσα στα σπλάχνα της μάνας του ο αναπτυσσόμενος άνθρωπος,αυτός δεν είναι άνθρωπος; Είναι ολόκληρος! Είναι πλήρης άνθρωπος! Πλήρης! Μετην διαφορά πως η πληρότητά του δεν φαίνεται ακόμη. Αλλά είναι πλήρης άνθρωπος.Το μόνο που θα πάρει στη συνέχεια, είναι η τροφή, για να ξεδιπλωθεί. Κατά ταάλλα, δυνάμει, είναι πλήρης-πλήρης-πλήρης άνθρωπος! Γι’ αυτό λέμε: άμασύλληψις, άμα άνθρωπος. Από την στιγμή που συλλαμβάνεται ένας άνθρωπος στασπλάχνα μιας γυναίκας, είναι άνθρωπος. Από την στιγμή εκείνη!
Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε να πούμε με σιγουριά,αγαπητοί μου, ότι και οι εκτρώσεις είναι φόνος.
3. Από την 93η ομιλία στην Αποκάλυψη, 22-1-1984
«Και ου μη εισέλθη εις αυτήν παν κοινόν και οποιών βδέλυγμα και ψεύδος, ει μη οι γεγραμμένοι εν τω βιβλίω της ζωής τουαρνίου»[2]… Πάντως όλοι αυτοί δεν θα έχουν θέση μέσα στην «αγία πόλη», γιατίδεν είναι γραμμένοι στο «βιβλίο της ζωής». Θα σας υπενθυμίσω και πάλι εκείνοπου λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Δεν πειράζει αν σας το έχω πει και δέκα φορές.Εδώ οι ομιλίες μας δεν έχουν παρά έναν χαρακτήρα μαθητείας. Πολλές φορές το‘χω πει αυτό. Αν επικαλείσθε ότι η πολιτεία έτσι θεσπίζει τα πράγματα, ή ανεπικαλείσθε -λυπούμαι γι’ αυτό που θα πω- ότι και η Εκκλησία μερικά πράγματα ταπαραδέχεται-, θα σας απαντούσα μ’ αυτό που λέει ο ιερός Χρυσόστομος: «Δεν θακριθείς με τους νόμους της πολιτείας, αλλά με το Ευαγγέλιο»[3].
Στην εποχή του βέβαια ίσως ακόμη δεν είχαν αρχίσεικάποιες παραχωρήσεις, που μπήκαν σιγά-σιγά μέσα στη ζωή της Εκκλησίας, όπως επίπαραδείγματι ο δεύτερος γάμος από διαζύγιο, και ό,τι άλλο… Ακούστε με: καιό,τι άλλο!… Αυτά μπήκαν σιγά-σιγά, αγαπητοί μου, και η Εκκλησία σε κάποιαεποχή τα δέχθηκε, βρισκόμενη κάτω από πίεση.
Αυτή τη στιγμή, επί παραδείγματι, καθορίζεταιαπό την πολιτεία ότι το έμβρυο έως τριών μηνών, επειδή δήθεν δεν είναιάνθρωπος, είναι μαϊμού, μπορούμε να το πετάμε στον βιολογικό βόθρο, ή στονβόθρο τον κοινό του σπιτιού μας! δηλαδή να γίνεται έκτρωση, άμβλωση. Ότανείναι όμως τριών μηνών και πάνω, α… τότε, τρεις μήνες και μία μέρα, σε πιάνει ητσιμπίδα του νόμου! Πω πω, ειρωνεία!… Ειρωνεία! Ώστε λοιπόν από τριών μηνών καιπάνω το έμβρυο είναι άνθρωπος! Από τριών μηνών και κάτω δεν είναι άνθρωπος,και συνεπώς δεν είναι έγκλημα!
Τί να πω; Να πω ότι μπορεί και σ’ αυτό τονθρόνο της Εκκλησίας, μα αρχιεπισκοπικό, μα πατριαρχικό, μα επισκοπικό, νακαθίσει ο Αντίχριστος;[4] -σας το ‘χω πει και παλιά- και να δεχθεί κάποτε ηΕκκλησία ότι πράγματι έως τριών μηνών μπορεί ελεύθερα ο Χριστιανός να κάνειέκτρωση;! Τι να πω; Αναγκάζομαι να το πω κι αυτό.
Έστω λοιπόν κι αν είναι τα πράγματα κάτω απότέτοιες συνθήκες, δεν θα κριθούμε την ημέρα της Κρίσεως με τους νόμους τηςπολιτείας, όπως λέει ο ιερός Χρυσόστομος, παρά μόνο με τους νόμους του Ευαγγελίου.Γι’ αυτό, αγαπητοί μου, μην παίρνουμε αέρα και αισθανόμαστε μιά ανακούφιση, ότιεπιτέλους έγιναν οι νόμοι πιο συγκαταβατικοί, και μπορούμε κατά κάποιον τρόπονα έχουμε μία χαλαρή ζωή. Θα παρακαλέσω και θα πω, πως για έναν που ανέλαβεσοβαρά την υπόθεση της σωτηρίας του, αυτά δεν είναι παρωνυχίδες.
4. Ερμηνεία στον 138ο Ψαλμό, 6-02-1978
… Και λέει στη συνέχεια: «ουκ εκρύβη τοοστούν μου από σου, ο εποίησας εν κρυφή, και η υπόστασίς μου εν τοις κατωτάτοιςτης γης»[5]. Ωραία εικόνα! Αυτός είναι ο στίχος 15. Αλλά ας μου επιτραπεί ναγυρίσω λίγο πίσω, στον στίχο 13, που λέει: «ότι συ εκτήσω τους νεφρούς μου,Κύριε, αντελάβου μου εκ γαστρός μητρός μου». Όμως το Εβραϊκό, αντί του«αντελάβου» των Εβδομήκοντα, έχει το «με έπλεξες όπως ο καλαθοποιός, με ύφανεςμέσα στα σπλάχνα της μάνας μου». Ακούστε: με ύφανες, με έπλεξες! Είναιπάρα-πάρα πολύ ωραία εικόνα, ποιητικότατη, κατά μεταφοράν φυσικά. Φεύγονταςαπό το καλάθι του καλαθοποιού κι από τον αργαλειό της γυναίκας, μεταφέρεταιστην δημιουργία του εμβρύου κατά έναν τρόπο υφαντικό. «Με έπλεξες, με ύφανεςμέσα στα σπλάχνα της μάνας μου»!
Γιατί γύρισα στον στίχο 13; Διότι ο στίχος 15τώρα θα κατεβεί στο μυστήριο της κυήσεως, και θα πει: «ουκ εκρύβη το οστούνμου από σου, ο εποίησας εν κρυφή». Δεν στάθηκε κρυφό από Σένα το κόκκαλό μου, ησπονδυλική μου στήλη, δηλαδή η κατασκευή μου, που αποτελεί το θεμέλιο της. Όπωςθα ξέρετε, η σπονδυλική στήλη αποτελεί το θεμέλιο της σωματικής μαςκατασκευής. Όπως βάζουμε κάποια αγκωνάρια μέσα στα θεμέλια, σίδερα, τσιμέντακαι λοιπά, που δεν φαίνονται, αλλά επάνω τους στηρίζεται μετά η οικοδομή, έτσιστηρίζονται και όλα αυτά, οι σάρκες, τα πάντα, όλα, επάνω σε κάποια «θεμέλια».Για να κινώ τα χέρια μου, την γλώσσα μου, τα μάτια μου, όλα τα μέλη μου,σημαίνει ότι είναι από μέσα τα θεμέλια. Τα «θεμέλια» αυτά είναι τα κόκκαλα,είναι ο σκελετός. Αυτό είναι γνωστό.
Ωραία λοιπόν έκφραση αυτή, ότι το «οστούνμου», δηλαδή ο θεμέλιος της υπάρξεως μου -η σπονδυλική μου στήλη – δεν Σουείναι κρυφός -πότε;- Όταν τον κατέθετες εκεί, στα σπλάχνα της μητέρας μου, γιαν’ αρχίσω την ύπαρξή μου· όπως και ένα σπίτι ξεκινάει καταθέτοντας τον θεμέλιολίθο του.
Αυτό «το οστούν», δηλαδή την σπονδυλική μουστήλη, «εποίησας εν κρυφή», την έφτιαξες «εν κρυφή», σημαίνει: πρώτον, κρυφά,και δεύτερον, σε τόπο κρυφό, σε τόπο αφανή.
Μόλις ξεκινάει η ζωή του εμβρύου μέσα στηνκοιλιά της μητέρας, υπάρχει τίποτε το φανερό; φαίνεται τίποτε; τόσο ο τρόπος,όσο και ο τόπος, είναι «εν κρυφή». Και ο τόπος και ο τρόπος. Εισέρχεται τοσπέρμα, συναντάει το ωάριο, και αρχίζει η σύλληψη. Άμα σύλληψις, άμα άνθρωπος.Κι εκεί, παρακαλώ, αρχίζει τη ζωή του το έμβρυο. εκεί λοιπόν, όπου κατατέθηκε οθεμέλιος λίθος του. Η κατάθεση του θεμελίου λίθου γίνεται ευθύς μετά τησυνάντηση ωαρίου και σπερματοζωαρίου. Για την ακρίβεια, όχι ευθύς μετά, αλλάθα ‘λεγα καλύτερα άμα· άμα τη συναντήσει, ταυτόχρονα, ωαρίου-σπερματοζωαρίου.Καταπληκτικό! «Εν κρυφή» και ο τρόπος και ο τόπος. Εκεί μέσα, λοιπόν, ότανξεκίνησα εγώ την ύπαρξή μου, Εσύ με έβλεπες!
Αυτό και οι άγγελοι μπορεί να το δουν, διότιείναι υλική υπόσταση, και έχουν αυτή την δυνατότητα να βλέπουν την υλική φύση.Γι’ αυτό, όταν «Άγγελος πρωτοστάτης επέμφθη ειπείν τη Θεοτόκω το χαίρε», δηλαδήο αρχάγγελος Γαβριήλ επισκέφθηκε την Θεοτόκο και της ανάγγειλε ότι θα γεννήσειυιόν, και μόλις η Θεοτόκος είπε «γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου»[6], τότε «συν τηασωμάτω φωνή», ενώ δηλαδή ο ασώματος έλεγε με την ασώματη φωνή του το μήνυμαστην Θεοτόκο, «σωματούμενόν σε θεωρών, Κύριε, ίστατο και εξίστατο»[7] , ενώστεκόταν, εξεπλήττετο αντικρύζοντας τον Κύριο, βλέποντας έτσι να πραγματοποιείταιστα σπλάχνα της Θεοτόκου αυτό το μήνυμα που μόλις της ανάγγειλε, δηλαδή νασωματοποιείται ο ασώματος Λόγος. Καταλάβατε;
«Και η υπόστασίς μου», η ύπαρξή μου, «εν τοιςκατωτάτοις της γης»[8] .
Εδώ παρομοιάζεται η κοιλία της μητέρας με τα«κατώτατα της γης». δηλαδή όπως όταν σκάβουμε τη γη και μπαίνουμε σ’ αυτή είναιπολύ σκοτεινή, έτσι και η κοιλία της μητέρας είναι σκοτεινή. Το ίδιο ακριβώςγίνεται και με το σιτάρι, όταν το σπέρνουμε και πέφτει στα «κατώτατα της γης».Βεβαίως, όταν λέμε «κατώτατα της γης», μην πηγαίνει το μυαλό σας στο κέντροτης γης! Ε, λίγο πιο κάτω από την επιφάνεια. Αυτό εννοεί με το «κατώτατα»·έτσι; Όπως και ο τάφος, που βάζουμε τον άνθρωπο, είναι τα «κατώτατα τηςγης»[9]. Λέμε ότι ο Χριστός κατέβηκε στα «κατώτατα της γης»[10]. Δεν κατέβηκεστον πυρήνα της γης! Μέσα στον τάφο κατέβηκε. Αυτό εννοεί. Μέσα σ’ εκείνο τοσκοτάδι, κάτω από την επιφάνεια του χώματος, βλέπουμε να αναπτύσσεται τοσιτάρι, και όλα τ’ άλλα σπέρματα.
Λοιπόν, έτσι κι εγώ κατέβηκα σαν σε άλλη γη, σκοτεινή, στα σπλάχνα της μητέραςμου. Είναι ωραιότατο! Ωραιότατο! Και συνεχίζει: «το ακατέργαστόν μου είδον οιοφθαλμοί σου, και επί το βιβλίον σου πάντες γραφήσονται»[11].
Λοιπόν, έτσι κι εγώ κατέβηκα σαν σε άλλη γη, σκοτεινή, στα σπλάχνα της μητέραςμου. Είναι ωραιότατο! Ωραιότατο! Και συνεχίζει: «το ακατέργαστόν μου είδον οιοφθαλμοί σου, και επί το βιβλίον σου πάντες γραφήσονται»[11].
«Το ακατέργαστόν μου». Εδώ έχουμε μία ωραίαέκφραση για το έμβρυο. Επειδή ο άνθρωπος ακόμη δεν έχει σχηματοποιηθεί σετέλειο βαθμό, αποκαλεί το έμβρυο ακατέργαστη ύπαρξη, που τυγχάνει κατεργασίας.Τι ωραία έκφραση! ε;… «το ακατέργαστόν μου», δηλαδή την εμβρυώδη μου κατάσταση,«είδον οι οφθαλμοί σου», την έχουν δει τα μάτια Σου.
Και ο επόμενος στίχος: «και επί το βιβλίονσου πάντες γραφήσονται».
Εδώ τώρα θέλω να προσέξετε. Ανοίξτε καλά τααυτιά σας, και του σώματος και της ψυχής, και να το έχετε και επιχείρημα αυτό.Σας παρακαλώ όλοι προσέξτε εδώ.
«Και στο βιβλίο Σου όλοι θα γραφούν». Ποιο«βιβλίο»; Των υπάρξεων! Στο μητρώο των υπάρξεων! Αυτό σημαίνει ότι το έμβρυοήδη γράφεται στο μητρώο των υπάρξεων. Άρα το έμβρυο έχει ύπαρξη και είναιάνθρωπος!
Κάποιος από σας -δεν ξέρω αν πρέπει να πω τ’όνομα του· μερικοί το ξέρετε· αλλά ας μην το πω όμως- κάποιος από εσάς μουέφερε σ’ ένα φιαλλίδιο ένα έμβρυο ενός μηνός, πλήρες, τόσο δα, σ’ ένα μπουκαλάκιτων πενήντα γραμμαρίων. Τόσο δα ήταν το έμβρυο, τόσο δα· πλήρης σχηματισμόςχεριών, ποδιών, κεφαλιού!
Τα χέρια με όλα τα δάκτυλα, θα έλεγα και τανύχια ακόμα. Τα χεράκια τα είχε έτσι· σ’ αυτό το στυλ. Τα πόδια, κι αυτά εκεί.Ήτανε αγόρι· φαίνονται και τα γεννητικά όργανα. Απ’ ο,τι φαίνεται, στηνπροσπάθεια να μπει στο μπουκάλι, αποκεφαλίστηκε, και το κεφάλι ήτανε ριγμένοδίπλα, με δύο μαύρα στίγματα, τα μάτια. Πλήρης άνθρωπος!
Και ισχυρίζονται μετά οι γιατροί καιπιστεύουν οι γυναίκες, και οι άνδρες, όταν κάνουν έκτρωση, ότι δεν είναιάνθρωπος, προβάλλοντας και την δικαιολογία: «Μα ήταν ενός μηνός, πάτερ. Πολύμικρό· ενός μηνός»!….
Όχι ενός μηνός, αλλά ενός δευτερολέπτου μετάτην σύλληψη, ευθύς μετά, εάν προκαλέσεις αποβολή, τεχνητή αποβολή εννοείται,έκτρωση μ’ άλλα λόγια, τότε έκανες φόνο. Η έκτρωση είναι φόνος! Αυτό το έμβρυομες στο μπουκαλάκι θα αναστηθεί κατά την ημέρα της Κρίσεως! Θα αναστηθεί!Είναι άνθρωπος! Κι εδώ σ’ αυτόν τον Ψαλμό το βλέπουμε καθαρά· «όλοι, λέει, θαγραφούν στο βιβλίο Σου», και μιλάει για την εμβρυακή κατάσταση.
Αυτό είναι ένα θαυμάσιο χωρίο, που έρχεται ναεπικυρώσει και να αποδείξει ότι το έμβρυο είναι πλήρης άνθρωπος, και συνεπώς ηέκτρωσή του είναι φόνος, και ότι το έμβρυο ήδη καταγράφηκε ως ανθρώπινηύπαρξη στην μνήμη του Θεού, που σημαίνει ότι κι αυτό θα αναστηθεί. Είναιφοβερό!
Αγαπητοί μου, να σας φυλάξει ο Θεός μη τυχόνσκεφθείτε να κάνετε κάποια έκτρωση στη ζωή σας. Συνένοχοι φυσικά είναι και οάνδρας και η γυναίκα. Συνένοχοι! μην το ξεχνάτε αυτό. Ακόμη, αν ποτέ έχετεκάνει έκτρωση, να μετανοήσετε· ή μάλλον όχι α μετανοήσετε και να κλάψετε και ναεξομολογηθείτε, αλλά να μετανοείτε! Μέχρι που να πεθάνετε, πάντα να μετανοείτε!Πάντα να λέτε με αναστεναγμό: «Θεέ μου, συγχώρεσε με!». Ναι, μήπως ο Θεός δώσειέλεος!
Και κάτι άλλο ακόμη. Μην πείτε ποτέ με τοννου σας «Εγώ δεν θα κάνω ποτέ έκτρωση!». Μην το πείτε αυτό, διότι μπορεί η σύζυγόςσας να βρεθεί σε μία τόσο δύσκολη περίπτωση, κι έτσι να βρεθείτε σε δίλημμα,όταν σας πει ο γιατρός «Ή σώζεις το παιδί σου ή τη γυναίκα σου». Κι εσείς τώρατι θα αποφασίσετε; Θα προτιμήσετε τη γυναίκα σας να σωθεί ή το παιδί σας, τομελλοντικό παιδί; Και τότε μπορεί να αποφασισθεί μία έκτρωση. Μην πείτε λοιπόνότι ποτέ δεν θα κάνετε έκτρωση, διότι θα είναι αλαζονεία. Κι ο Θεός θαεπιτρέψει να πάθει κανείς κακό εάν το σκεφθεί αυτό το πράγμα. Αλλά να λέτε:«Θεέ μου, «μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν». Εγώ ποτέ δεν θα επιθυμούσατέτοιο αμάρτημα» φύλαξέ με όμως Εσύ να μην βρεθώ σε δύσκολη θέση, και ναπραγματοποιηθεί ένα τέτοιο αμάρτημα!».
Πάντως εκείνο που θέλω ιδιαιτέρως να τονίσωείναι ότι εδώ έχουμε ένα θαυμάσιο αγιογραφικό χωρίο στο οποίο αναφέρεται ηύπαρξη του εμβρύου ως ανθρώπου, που αυτό καταγράφηκε στο «βιβλίο του Θεού»,στα μητρώα του Θεού, ως ύπαρξη, και θα αναστηθεί κατά την ημέρα της Κρίσεως,την ημέρα της αναστάσεως των νεκρών. Βεβαίως! Αυτό που έχουμε στο μπουκαλάκιμέσα θα αναστηθεί! Είναι φρικώδες!…
***
[1] Αποκ. 21, 8.
[2] Αποκ. 21, 27.
[3] Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος, Εις το γυνή δέδεται νόμω,
MPG 51.221.57-222.6. «Τι γαρ ερούμεν τότε τω μέλλοντι κρίνειν ημάς, όταν τοννόμον παρενεγκών εις μέσον και αναγνούς είποι… Τί ερούμεν; Ου γαρ δει τους παράτων έξωθεν κειμένους νόμους εκεί προβαλέσθαι, αλλ’ ανάγκη σιγώντας καιδεδεμένους εις το της γεέννης απάγεσθαι πυρ…».
[4] Βλ. Β’ Θεσ. 2, 4.
[5] Ψάλμ. 138, 15.
[6] Λουκ. 1, 38.
[7] Ωρολόγιον, Ακάθιστος Ύμνος, α’οίκος.
[8] Ψαλμ. 138, 15.
[9] Βλ. Ψαλμ. 62, 10.
[10] Βλ. ειρμόν ς’ ωδής του Κανόνος του Πάσχα.
[11] Ψαλμ. 138, 16.
[2] Αποκ. 21, 27.
[3] Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος, Εις το γυνή δέδεται νόμω,
MPG 51.221.57-222.6. «Τι γαρ ερούμεν τότε τω μέλλοντι κρίνειν ημάς, όταν τοννόμον παρενεγκών εις μέσον και αναγνούς είποι… Τί ερούμεν; Ου γαρ δει τους παράτων έξωθεν κειμένους νόμους εκεί προβαλέσθαι, αλλ’ ανάγκη σιγώντας καιδεδεμένους εις το της γεέννης απάγεσθαι πυρ…».
[4] Βλ. Β’ Θεσ. 2, 4.
[5] Ψάλμ. 138, 15.
[6] Λουκ. 1, 38.
[7] Ωρολόγιον, Ακάθιστος Ύμνος, α’οίκος.
[8] Ψαλμ. 138, 15.
[9] Βλ. Ψαλμ. 62, 10.
[10] Βλ. ειρμόν ς’ ωδής του Κανόνος του Πάσχα.
[11] Ψαλμ. 138, 16.
π. Αθανασίου Μυτιληναίου: ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ ΣΠΛΑΧΝΟΣΟΥ. (Αποσπάσματα απομαγνητοφωνημένων ομιλιών.) Εκδόσεις«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
