Ινδία: Ζωή-κόλαση για τις γυναίκες
Στη μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη, η ισότητα αφορά μόνο την κορυφή
Στη χώρα που αυτοαποκαλείται «η μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη», όπου το προεδρικό αξίωμα κατέχεται από γυναίκα όπου γυναικείες θεότητες λατρεύονται εδώ και χιλιάδες χρόνια, οι γυναίκες βιώνουν καθημερινά μια ζοφερή πραγματικότητα.
Σύμφωνα με όσα περιγράφει σε σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian η δημοσιογράφος Χέλεν Πιντ, πολλές γυναίκες της Ινδίας και οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών από όλο τον κόσμο καταγγέλλουν τις άθλιες συνθήκες ζωής για τις εκπροσώπους του «αδύναμου φύλου», αναφέροντας ακόμη και ακραία περιστατικά βίας, που είναι πολύ συχνά στη χώρα.
Αφορμή στάθηκε το περιστατικό της παρενόχλησης από ομάδα 18 ανδρών και της βιντεοσκόπησης της επιθετικής αυτής πράξης από δημοσιογράφο κατά μιας νεαρής Ινδής την περασμένη εβδομάδα. Το περιστατικό συνέβη νωρίς το βράδυ έξω από ένα μπαρ, όπου η κοπέλα είχε πάει να διασκεδάσει με την παρέα της, σε έναν από τους πιο πολυσύχναστους δρόμους στην πόλη Γκουαχάτι της επαρχίας Άσαμ. Η κοινή γνώμη καταδίκασε την επίθεση, ενώ εξέφρασε έντονη οργή για το γεγονός ότι ο δημοσιογράφος όχι μόνο δεν παρενέβη για να προστατέψει την κοπέλα, αλλά αντιθέτως βιντεοσκόπησε τις βιαιότητες εναντίον της επί 30 λεπτά.
Οι κύριοι ύποπτοι συνελήφθησαν έξι μέρες μετά το συμβάν και αντιμετωπίζουν δίκη, ενώ στον δημοσιογράφο απαγγέλθηκαν κατηγορίες για παρότρυνση των ενεργειών των δραστών. Ωστόσο, το γενικότερο πρόβλημα στην Ινδία παραμένει, αφού δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία για τη σεξουαλική παρενόχληση ή κακοποίηση, και αντί αυτού αντίστοιχες ενέργειες εμπίπτουν στην κατηγορία των παραπτωμάτων «προσβολής της ιδιωτικότητας ή της αξιοπρέπειας» με μέγιστη ποινή τη φυλάκιση ενός έτους και την επιβολή αποζημίωσης στο θύμα.
Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα με ερωτηθέντες 370 ειδικούς από όλο τον κόσμο σε θέματα που αφορούν τα φύλα, η Ινδία διαπιστώθηκε ότι βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών G20 ως η χώρα με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης για τις γυναίκες - με δεύτερη στην κατάταξη τη Σαουδική Αραβία. Στατιστικά στοιχεία, αλλά και αναφορές ακραίων περιστατικών έρχονται να επιβεβαιώσουν την παραπάνω «πρωτιά της ντροπής» για τη χώρα.
Σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Κέντρου Ερευνών για τις Γυναίκες (ICRW), 45% των γυναικών στην Ινδία παντρεύονται σε ηλικία μικρότερη των 18 χρόνων, ενώ το 2010 καταγράφηκαν 56.000 θάνατοι στη γέννα (Ο.Η.Ε.) και το 2012 52% των νέων κοριτσιών (και 57% των νέων αγοριών) στη χώρα δήλωσαν ότι θεωρούν αποδεκτή τη χρήση βίας από τον σύζυγο προς τη σύζυγο (Unicef).
Επιπλέον, η εγκληματικότητα με θύματα γυναίκες είναι διαρκώς αυξανόμενη, με εγκλήματα όπως η απαγωγή και ο βιασμός να κατέχουν τους υψηλότερους ρυθμούς εξάπλωσης. Τέλος, σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού Lancet το 2011, στη διάρκεια των τελευταίων τριάντα χρόνων έχουν γίνει 12 εκατ. εκτρώσεις θηλυκών εμβρύων, ώστε η οικογένεια να μην επιβαρύνεται με την υποχρεωτική προίκα.
Οι δηλώσεις της Μάμτα Σάρμα, προέδρου της Εθνικής Επιτροπής για τις Γυναίκες στην Ινδία, σχετικά με το περιστατικό στην πόλη Γκουαχάτι ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων. Η Σάρμα δήλωσε σε ινδική εφημερίδα πως οι γυναίκες στην Ινδία θα πρέπει «να νιώθουν άνετα με τα ρούχα τους, αλλά να προσέχουν τι φοράνε» και ότι «η τυφλή μίμηση του δυτικού κόσμου διαβρώνει την (ινδική) κουλτούρα και γίνεται αιτία παρόμοιων εγκλημάτων».
Όπως απάντησε μέσα από το περιοδικό Nandini η αρχισυντάκτης του Μαϊνί Μαχάντα, τέτοιου είδους δηλώσεις είναι ενδεικτικές της «νοοτροπίας που θυμίζει Ταλιμπάν» που βρίσκει έδαφος στην ινδική κοινωνία, αν και «οι Ταλιμπάν τουλάχιστον είναι ξεκάθαροι ως προς αυτά που εγκρίνουν και αποδοκιμάζουν. Ενώ, αντίθετα η κοινωνία της Ινδίας είναι υποκριτική» και «όχι μόνο δεν μπορεί να προστατεύσει τις γυναίκες από αυτά τα εγκλήματα, αλλά επιπλέον τις κατηγορεί ότι τα προκαλούν».
Πολλές μαρτυρίες γυναικών, ως επί το πλείστον ανώνυμες, δικαιολογούν το ερώτημα που προκύπτει για το εάν η κοινωνία της Ινδίας σέβεται πραγματικά τις γυναίκες. Όπως αναφέρουν οι παραπάνω μαρτυρίες, η παρενόχληση αποτελεί μέρος της καθημερινότητας των γυναικών, για παράδειγμα όταν κυκλοφορούν στον δρόμο ασυνόδευτες ή όταν χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς ή όταν υιοθετούν «δυτικές» συνήθειες.
