Ο λαός δεν αντέχειάλλο... Και όταν ο λαός δεν αντέχει τότε δεν μπορούμε να υπολογίσουμε που θαοδηγηθούν τα πράγματα!
« Οφείλουμε να εργαστούμε νακαταστήσουμε κέντρο της ζωής μας τον Χριστό, να επανιδρύσουμε την πατρίδα μαςμε τα νάματα της Αγίας Ορθοδοξίας».
Οι αντιστάσεις μας έχουν υποστείμεγάλο πλήγμα λόγω του ωχαδελφισμού και της αδιαφορίας ποιμένων της Εκκλησίαςαλλά και πιστών. Και γι’ αυτό οι κίνδυνοι σε βάρος της Εκκλησίας και τηςπατρίδος μας συνιστούν πλέον ορατή απειλή. Ως εκ τούτου το «στώμεν καλώς»απέναντι στη γενική κατρακύλα καθίσταται πλέον αναγκαιότητα.
ΜΕΡΟΣ Α
Τα χρόνια που διανύουμεΠαναγιώτατε θυμίζουν κατά πολύ την εποχή του Χριστού. Και τότε όπως και σήμεραεπικρατούσε ο εξευτελισμός των ανθρωπίνων αξιών ο οποίος πάντα οδηγεί στηνεπικράτηση κάθε μορφής ιδιοτέλειας. Και τότε όπως και σήμερα κυριαρχεί η άμεσηαμφισβήτηση του Θεού που εντέχνως ο μιαρός Αντίδικος καλλιεργεί μέσα από τηνχαλάρωση της πίστεως. Ως άμεσο αποτέλεσμα της διαταράξεως της σχέσης με το Θεόείναι η δημιουργία κάθε μορφής κρίσης, πνευματικής, εθνικής, οικονομικής. Καιοι κρίσεις φέρνουν πάντοτε ανασφάλεια, φόβο, απόγνωση, θλίψη γιατί ουσιαστικάλειτουργούν σε βάρος της αλήθειας. Και Αλήθεια είναι ο Χριστός. Οι φωνές τωνποιμένων που προστάτευαν τα πρόβατα από τους κινδύνους φαίνεται εκτός ελαχίστωνεξαιρέσεων πως βουβάθηκαν...
- Οι διαπιστώσεις που περιλαμβάνονταιστην ερώτησή σας είναι πράγματι ορθές. Η κρίση, ως απουσία Χριστού, που στοερώτημά σας περιγράφεται, όπως σήμερα διαπιστώνεται είναι βέβαια γεωγραφικάευρύτερη και δεν αφορά μόνο την χώρα μας. Εξετάζοντας τα αίτια της ωστόσο στηνευλογημένη πατρίδα μας εύκολα θα διαπιστώσουμε πως έχει βάθος χρόνου. Άρχισεπολύ νωρίς! Τα πρώτα συμπτώματα της ηθικής και πνευματικής κρίσης, όπωςαναφέρετε, είχαν χαρακτηριστικό γνώρισμα το βύθισμα του λαού στην καταναλωτικήκοινωνία και την απόλαυση των αγαθών. Αιφνιδιαστήκαμε θα έλεγα ως λαός από τηνεισαγόμενη τεχνητή ευημερία. Δυστυχώς μετά λύπης το αναφέρω δεν υπήρξαν οιαπαραίτητες αντίρροπες δυνάμεις και τα ανάλογα πνευματικά ενδιαφέροντα που θαμας θωράκιζαν έναντι της επιχειρούμενης ισοπέδωσης των αξιών και των ιδανικώντης φυλής μας. Επιπλέον επί σειρά ετών καλλιεργήθηκε κυρίως από την Ευρώπη μίαμεθοδευμένη επίδραση σε θέματα πίστεως, η οποία ενίσχυσε την αδιαφορία και τηνχαλάρωση στην ανάπτυξη της ευεργετικής και εποικοδομητικής σχέσης του ανθρώπουμε τον Θεό. Παρατηρείται μία πρωτοφανής εισβολή ενός ρεύματος αθεΐας ενώσυγχρόνως αναπτύσσεται ένα αντιεκκλησιαστικό κλίμα, το οποίο έχει ενίοτεαφετηρία και προέλευση και γαλουχείται και μεθοδεύεται θα έλεγα από κομματικούςπολιτικούς μηχανισμούς. Επομένως όλα αυτά αποτέλεσαν το πλαίσιο μέσα στο οποίοόλοι μας εγκλωβιστήκαμε. Φανήκαμε ανέτοιμοι, αθωράκιστοι ενώπιον της λαίλαπαςαυτής, τα αποτελέσματα της οποίας ήδη βιώνει ο ελληνικός λαός. Γιατί χωρίς Θεόδεν μπορεί κανείς άνθρωπος να πορευτεί με ασφάλεια ούτε εμείς ούτε ηΕυρώπη. Άλλωστε και εκεί είχε προηγηθεί η ηθική κρίση, νοούμενη πάντα ωςπροσπάθεια αποχριστιανισμού. Και γι’ αυτό παρατηρούνται τώρα οι φοβεροί αυτοίκλυδωνισμοί. Ειλικρινώς μας λυπεί το γεγονός ότι ο ελλαδικός χώρος, ο οποίοςδιαχρονικά κουβαλά μία τέτοια παράδοση και μία τέτοια ιστορία, όμως ευτελίζεταιδιεθνώς. Μας στεναχωρεί το ότι οι συνέπειες της κρίσεως επεκτείνονται ραγδαίακαι στο βιοτικό επίπεδο του λαού μας, επαληθεύοντας τις ανάλογες ευαγγελικέςρήσεις. Όπως μάλιστα δείχνουν τώρα τα πράγματα ο λαός μας δεν αντέχει. Και ότανο λαός δεν αντέχει δεν μπορούμε να υπολογίσουμε που μπορούν να οδηγηθούν ταπράγματα. Άρα το πρόβλημα είναι υπαρκτό, είναι ανησυχητικό και βρισκόμαστεακόμη στην αρχή της εξέλιξής του. Και γι’ αυτό απαιτείται απ’ όλους μας μίααυτοκριτική. Το «γρηγορείτε και προσεύχεσθε» οφείλει, έστω και τώρα, νααποτελέσει τη βασική αρχή μας ως ποιμένων στην προσπάθεια αντιμετώπισης τουόλου προβλήματος. Οφείλουμε να εργαστούμε να καταστήσουμε κέντρο της ζωής μαςτον Χριστό, να επανιδρύσουμε την πατρίδα μας με τα νάματα της Αγίας Ορθοδοξίας.
Αυτό σημαίνει πως είναι καιρόςΠαναγιώτατε εκείνο που εδώ και καιρό διακηρύσσετε προσωπικά και με κάθεευκαιρία με λόγια και έργα, δηλαδή το «στώμεν καλώς» να αποτελέσει τη σημαίατης ηγεσίας της Εκκλησίας μας; Μήπως είναι καιρός τα σήμαντρα των ναών να σημάνουντη μετάνοια, που αποτελεί μονόδρομο στην επίλυση κάθε προβλήματος; Και αυτό τοαναφέρω και εξ αφορμής του ανακοινωθέντος που εξέδωσε η Ιεραρχία πριν από έναμήνα για την οικονομική κρίση, το περιεχόμενο του οποίου ενόχλησε ορισμένουςπολιτικούς κυρίως κύκλους. Ενοχλήθηκαν αυτοί κυρίως που επιθυμούν τηνπεριθωριοποίηση της Εκκλησίας και θέλουν να της προσδίδουν ένα ρόλο κοινωνικούκομπάρσου! Εκμεταλλεύονται βέβαια την υποτονική στάση που ακολουθεί οΑρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους. Ποιάείναι η δική σας θέση;
Είναι ηλίου φαεινότερο ότιυπάρχει μεγάλη αντίδραση σε κάθε προσπάθεια της Εκκλησίας να ενισχύσει το κύροςτης. Μερικοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει και έξωθεν επίδραση. Λησμονούν όμως, ότιη Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι πολύ δοκιμασμένη μέσα στην ιστορία. Επίτετρακόσια χρόνια οθωμανικής σκλαβιάς η Εκκλησία είναι αυτή που εξέθρεψε καιδιατήρησε την ύπαρξη και την επιθυμία του λαού να αποκτήσει την ελευθερία. Καιαυτό θα το επαναλάβει όποτε χρειαστεί. Υπάρχει λοιπόν μία τάση που εκπορεύεταιαπό θρησκευτικούς χώρους της Δύσης. Αδυνατούν βλέπετε εκεί να ερμηνεύσουν τοπως η Εκκλησία στην Ελλάδα ασκεί τόσο μεγάλη επιρροή στο λαό. Και γι’ αυτόεπιδεικνύουν μία εχθρική στάση απέναντι σε οιανδήποτε πρωτοβουλία, η οποία αποβλέπειπράγματι στην σταδιακή περιθωριοποίησή της. Δυστυχώς το γεγονός αυτό δενσυνειδητοποιείται από όλους μας. Δεν παύει όμως, να αποτελεί μία στυγνήπραγματικότητα. Την ίδια εχθρική στάση διαπιστώνουμε και από άλλα φυσικά πεδία.Κάθε προσπάθεια περιθωριοποίησης της Εκκλησίας μας αποβαίνει άκαρπη, αφούη πλειονότητα του ελληνικού λαού παραμένει σταθερά κοντά Της και η πράξη και ηζωή της Εκκλησίας επηρεάζει το λαό. Τρανό παράδειγμα αποτελούν οι μεγάλοισταθμοί του έτους, δηλαδή τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, ο Δεκαπενταύγουστος αλλάκαι η Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία. Είναι σταθμοί που αναδεικνύουν κάθε φοράτους στενούς διαχρονικούς δεσμούς του Έλληνα με την Εκκλησία και τον Χριστό.Δεν μπορούμε ωστόσο να παραβλέψουμε το πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η επιθετικότητατων διαφόρων κέντρων. Γι’ αυτό η ευθύνη η δική μας είναι τεραστία τόσο για τονίδιο τον Αρχιεπίσκοπο όσο και όλα τα θεσμικά Συνοδικά όργανα. Προσωπικά πάντωςεκτιμώ πως οι αντιστάσεις μας έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα λόγω του ωχαδελφισμούκαι της αδιαφορίας των ποιμένων της Εκκλησίας αλλά και των πιστών. Και γι’ αυτόοι κίνδυνοι αυτοί σε βάρος της Ορθοδοξίας και της πατρίδος μας συνιστούν πλέονορατή απειλή. Έτσι το «στώμεν καλώς» στην γενική κατρακύλα καθίσταται πλέοναναγκαιότητα.
Ο σοφός προφητάναξ Δαυίδπροτρέπει στους ψαλμούς τον Ισραήλ να μην ελπίζει σε άρχοντες αλλά να έχειστραμμένα τα μάτια του στο Θεό γιατί μόνο από εκεί έρχεται η σωτηρία, νοούμενηως επίλυση προβλημάτων, ως επαναφορά του χαμόγελου και της ελπίδας... Τησυνταγή αυτή δυστυχώς δεν ακολούθησε σήμερα ο νέος Ισραήλ, ο λαός του Χριστού,η Ορθόδοξη Ελλάδα μας. Ως ποιμενάρχης της πρωτεύουσας της Μακεδονίας έχετεστηλιτεύσει τη διπλωματική αδράνεια στα εθνικά θέματά μας και δη στο Σκοπιανό.Μάλιστα έχετε αναλάβει πρωτοβουλίες που βοήθησαν στην ενίσχυση της ελληνικήςθέσης στις διαπραγματεύσεις. Μείνατε η μοναδική επίσημη φωνή αντίδρασης.Κάποιοι πλέον είναι εμφανές ότι ενοχλούνται και επιχειρώντας να τηναποδυναμώσουν παρουσιάζουν τον πατριωτισμό και την αλήθεια ως γραφικότητα.
Όταν ανέλαβα τη διαποίμανση τηςιστορικής Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης το 2004 έθεσα ως προτεραιότητα τηνεπανεργοποίηση και το συντονισμό της αντίδρασης του λαού μας έναντι απαράδεκτωναπαιτήσεων των Σκοπιανών! Με δεδομένο ότι οι αντιδράσεις είχαν ατονίσει. Έτσι τοΣεπτέμβριο του 2005 στο Βελλίδειο κατά την επίσημη τελετή των εγκαινίων τηςέκθεσης διάβασα κείμενο δύο σελίδων, το οποίο αποτελούσε θα λέγαμε εγερτήριοσάλπισμα για το μεγάλο αυτό εθνικό θέμα. Γιατί είναι πλέον πολλαπλώςδιαπιστωμένο ότι αυτοί οι άνθρωποι στα Σκόπια έχουν χάσει το μυαλό τους!Προβαίνουν σε πράγματα απαράδεκτα και επικίνδυνα για την Ελλάδα! Οφείλουμελοιπόν να ξεσηκωθούμε όλοι για να διαφυλάξουμε την αλήθεια και την ιστορία μας.Τότε τόνισα ότι υπάρχουν σταγονίδια και τώρα, όχι υπό την έννοια που έλεγε οΑβέρωφ, και εντός των τειχών. Είπα η ταν η επί τας. Το βράδυ έγινε μία «έκρηξη»στις τηλεοράσεις, η οποία είχε να κάνει με το πως ενώπιον της πολιτικής καιστρατιωτικής ηγεσίας ο Μητροπολίτης Άνθιμος τόλμησε να θίξει αυτό το εθνικόζήτημα. Μετά όμως, από ένα μήνα όταν εκτίμησαν τη σοβαρότητα της υπόθεσης βάσειτων ενεργειών των Σκοπίων σε βάρος της Ελλάδος και της Μακεδονίας έλεγαν πως οΜητροπολίτης Άνθιμος είχε δίκαιο και πως τότε τον παρεξηγήσαμε. Από τότε μέχρικαι σήμερα δεν έχω πάψει να μιλώ για την πατρίδα και συγκεκριμένα να στηλιτεύωτην αμφισβήτηση της ελληνικότητας της Μακεδονίας από τη Σκοπιανήκυβέρνηση. Από τότε η στάση της Εκκλησίας πιστεύω πως αποτελεί ισχυρόχαρτί στην ελληνική διπλωματία κατά τις διαπραγματεύσεις και τις συζητήσεις πουδιεξάγονται κατά καιρούς. Υπολογίζουν πολύ σήμερα το ότι η Εκκλησία τηνοποία ακολουθεί ο λαός επ’ ουδενί δύναται να συναινέσει στην προσπάθεια τωνΣκοπιανών να σφετερισθούν την ιστορία της Μακεδονίας προκειμένου να αποκτήσουντην ψευδαίσθηση εθνικής οντότητας. Να με ποιό τρόπο η ελληνική διπλωματίαβοηθήθηκε από τον αγώνα που διεξάγει η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης για την υπόθεσητων Σκοπίων. Επιπλέον υπήρξε και η κίνηση των τριακοσίων καθηγητών ξένωνΠανεπιστημίων ειδικών στα θέματα ιστορίας. Έγραψαν μία επιστολή προς τονπρόεδρο των ΗΠΑ κ. Ομπάμα, ο οποίος αν θέλει να μάθει την αλήθεια μπορεί απλάνα την αναγνώσει. Στην επιστολή χαρακτηρίζουν ως τρέλα να έρχονται οι Σκοπιανοίκαι να ισχυρίζονται ότι είναι Μακεδόνες. Είναι τρέλα να αλλοιώνουν την ιστορίαπροκειμένου να πετύχουν να βγουν στο Αιγαίο διεκδικώντας περιοχές πουεπεκτείνονται από τις Πρέσπες έως και το Νέστο. Είναι τρέλα να ισχυρίζονται ότιτο κρατίδιο των Σκοπίων αποτελεί το κράτος των Μακεδόνων με πρωτεύουσα τηΘεσσαλονίκη. Οι καθηγητές γράφουν ακόμη ότι οι Σκοπιανοί έκαναν ένα μεγάλολάθος. Επειδή δεν είχαν ιστορία επιχειρούν να την αποκτήσουν τώρα αναδρομικάκαπηλευόμενοι την ιστορία των Ελλήνων Μακεδόνων. Ήδη κυκλοφορούν και ανάλογοιχάρτες που δεικνύουν την Μακεδονία ότι είναι υπό κατοχή. Ας αφήσουν λοιπόν κατάμέρος θέματα που αφορούν την ονομασία και τη γλώσσα τα οποία είναιαδιαπραγμάτευτα...
Και όμως Παναγιώτατε, αυτά δενεμπόδισαν το Βατικανό να προβεί στην αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομαΜακεδονία!
Το έπραξε κατά την προσωπική μου άποψηγιατί θέλει να σφετερισθεί την υπόθεση Κυρίλλου και Μεθοδίου. Είναι λοιπόναπαράδεκτη η στάση μας ως Ιεραρχία να θεωρούμε πως η πράξη αυτή του Βατικανούανήκει στη σφαίρα της πολιτικής. Είναι απαράδεκτη η θέση που διατυπώνεται απόαδελφούς Αρχιερείς και τον Αρχιεπίσκοπο ότι ως Εκκλησία δεν πρέπει ναεμπλακούμε στο εθνικό αυτό θέμα, έστω και με μιας μορφής διαμαρτυρία. Είναιλάθος η στάση αυτή και επιζήμια για το λαό μας. Ταπεινή μου γνώμη είναι πως έναεθνικό θέμα ουδέποτε είναι έξω από τα ενδιαφέροντα της Εκκλησίας. Νομίζω ότι ηευθύνη πέφτει στους ώμους του Αρχιεπισκόπου. Είναι αρχιεπισκοπική κυρίως ηευθύνη. Δυστυχώς όμως, ο Αρχιεπίσκοπος έχει άλλη θέση αλλά αυτό δεν σημαίνειότι και εμείς θα σταματήσουμε να μιλάμε.
Μιας και μιλάμε για εθνικάθέματα, θα ήθελα την άποψή σας στο ζήτημα απώλειας της εθνικής κυριαρχίας λόγωτου χρέους. Πολλοί θέλουν να ακούσουν την Εκκλησία. Έχει λόγο η Εκκλησίασ' αυτό το εθνικό πλέον θέμα που συνιστά εμφανή απειλή;
Αν η Εκκλησία θελήσει να δραστηριοποιηθεί,έχει τη δυνατότητα με όλα τα μέσα που διαθέτει δια των Ιερών Μητροπόλεων καιτων Ενοριών να κάνει μία ενημερωτική επανάσταση, ειρηνική βέβαια και ευγενικήκαι ιστορικά κατοχυρωμένη. Η Εκκλησία οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλία έτσιώστε να κατανοήσουν εκεί στις Βρυξέλλες ότι αποτελεί χρέος ολοκλήρου τηςΕυρώπης έναντι της Ελλάδος και της ιστορίας της, η θωράκισή της. Οφείλουν νασεβαστούν το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί την κοιτίδα και τη βάσηολοκλήρου του ευρωπαϊκού πολιτισμού και κυρίως να σεβαστούν την επιθυμία της ναδιατηρήσει την εθνική της κυριαρχία. Βέβαια η εθνική κυριαρχία είναι δύομορφών: μία μορφή της είναι να μας διοικούν, όπως τώρα επί παραδείγματι με τηντρόϊκα. Και αυτό το λέμε ότι είναι πολυεθνική κυριαρχία. Η άλλη μορφή συνδέεταιμε την πτώχευση. Τότε η κυριαρχία σε βάρος της εθνικής μας κυριαρχίας πιθανόννα είναι και απώλεια γεωγραφικών τόπων της χώρας. Και το πρώτο είναι κακό, αλλάτο δεύτερο είναι χείριστο και αποτρόπαιο. Εάν λοιπόν τα εξετάσουμε έτσι όπωςέρχονται τα πράγματα και ήδη διαμορφώθηκαν, έχουμε συμφέρον να κρατήσουμε τηνεπικοινωνία και την ένταξή μας με την Ευρώπη, ανεχόμενοι την μορφή τηςπολυεθνικής κυριαρχίας. Και αυτό μέχρις ότου ρυθμίσουμε τα οικονομικάσφάλματα του παρελθόντος, να πληρώσουμε τις οφειλές μας έναντι της Ευρώπης,έστω και με μια ζωή πιο στερημένη μέσα σε πλαίσια βέβαια, τα οποία θαεπιβεβαιώνονται από τους διεθνείς οργανισμούς και δεν θα αποτελούν αδικία καιεκμετάλλευση. Όταν τα ξεπεράσουμε αυτά, κάτι που υπολογίζουν να γίνει μετά το2015, θα γίνουν τα πράγματα καλύτερα. Εάν φτάσουμε όμως σε μία πτώχευση καιφύγουμε από το ευρώ και την ευρωζώνη, θα πάθουμε μεγάλη συμφορά και μεγάληκαταστροφή. Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ ποτέ, ότι θα βρεθεί η Ελλάδα έξωαπό την ευρωζώνη μετά από 30 χρόνια συνεργασίας και εντάξεως στην Ε.Ε.
Η κρίση δεν είναι μόνο πλέονελληνικό φαινόμενο, είναι παγκόσμια. Βλέπουμε ότι οι λεγόμενες «αγορές» και ταδιευθυντήρια αυτών, κτυπούν το ευρώ σαν νόμισμα. Διάχυτη πλέον είναι ηφημολογία πως τα συγκεκριμένα διευθυντήρια, ήδη επεξεργάζονται ένα παγκόσμιονόμισμα. Και γι' αυτό συσσωρεύουν ήδη τον χρυσό σε κάποιες χώρες, Γερμανία,Αγγλία, Γαλλία, γιατί είναι λογικό πως αυτοί που θα έχουν τον χρυσό, θα έχουνκαι το πάνω χέρι στο παγκόσμιο νόμισμα. Λένε λοιπόν ότι τα κτυπήματα από τιςαγορές έχουν αυτό το στόχο. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο η ευρωζώνη θα πάψει ναυφίσταται. Ήδη υφίσταται μία πολεμική σ’ αυτό ακριβώς το επίπεδο.
Κοιτάξτε! Πιστεύω πως αυτό το θέμαείναι δύσκολο και πολύπλοκο. Προσωπικά πιστεύω ότι οι απόπειρες αποδυναμώσεωςτου ευρώ προκαλούνται από την άλλη ήπειρο απέναντι, από τις ΗΠΑ δηλαδή, για ναεξασφαλίσει την μοναδικότητα ισχύος νομίσματος το δολάριο. Κι αυτό δεν γίνεταιμόνο με την θέληση των πολιτικών, αλλά και μεγάλων παραγόντων και δυνάμεων πουυπάρχουν στην μεγάλη αυτή ήπειρο, που είναι οι πιο ισχυροί του κόσμου σήμερα.
Μα και το δολάριο έχειπροβλήματα! Υπάρχει άλλωστε μεταξύ των άλλων και η αποκάλυψη του Στρος Καν, γιατην απουσία αποθεματικού σε χρυσό πλέον στις ΗΠΑ.
Ακούω αυτό που λέγεται, ότι τυπώνονταιδολάρια ενώ δεν υπάρχει αντίκρυσμα χρυσού. Ειλικρινά δεν ξέρει κανείς τι ναυποθέσει με όλα αυτά που γίνονται. Παρά τα χτυπήματα και τις φήμες απόΚασσάνδρες δεν πιστεύω πως το ευρώ μπορεί να καταργηθεί και να διαλυθεί δηλαδήη Ευρωπαϊκή Ένωση, γιατί αν φύγει το ευρώ και καταργηθεί η ευρωζώνη, θαδιαλυθεί τότε κι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση. Προσωπικά νομίζω πως θα σταθεί τοευρώ. Όσον αφορά όμως στην Ελλάδα, αν τελικά το ευρώ αποδυναμωθεί και διαλυθείη Ευρωπαϊκή Ένωση, θα είμαστε κι εμείς μια χώρα που ήταν πρώτα στην ΕυρωπαϊκήΈνωση και τώρα δεν θα είναι... Αν όμως παραμείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, τότεπρέπει να είμαστε εκεί, αυτός είναι ο φυσικός μας χώρος. Δεν μπορούμε να πάμεεμείς προς τις ανατολικές περιοχές. Ο χώρος είναι «φραγμένος»! Κι από εκεί επιχειρείταιτο γνωστό τόξο που λέει ο Τούρκος υπουργός των Εξωτερικών ο Νταβούτογλου στοογκώδες βιβλίο του για το «Βαθύ Κράτος» που ξεκινάει από την Τουρκία καιπερνάει πάνω από την Βουλγαρία, εμάς μας αφήνει επί του παρόντος απ' έξω,προχωρεί στα Σκόπια, στην Αλβανία και καλύπτει όλο αυτό τον χώρο για λόγουςστρατιωτικούς, εμπορικούς, πολιτικούς κ.τ.λ. Φθάσαμε στο σημείο εταιρείεςΤουρκικές να θέλουν να αναλάβουν το ξενοδοχείο ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ PALACE τηςΘεσσαλονίκης, το οποίο έχει κλείσει όπως ξέρετε, για να το επαναλειτουργήσουν! Θακάνουμε «επανάσταση» σ' αυτό το ενδεχόμενο.
Βλέπουμε μία παρέμβαση τωνΤούρκων επιχειρηματιών γενικά στον ελλαδικό χώρο το τελευταίο διάστημα.
Όλοι κοιτάνε να αρπάξουν και ταθύματα είναι οι μικρές χώρες.
(Συνεχίζεται)
Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ
