ΟΙΜΟΡΜΟΝΟΙ ΚΑΙ Ο ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ
ΤοῦΠρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
Στὶς αἱρετικὲςκαὶ παραχριστιανικὲς κινήσεις, ποὺ ἐκφράζουν μία ἄκρως ἐπιθετικὴ καὶ ἀπαξιωτικὴθέση σχετικὰ μὲ τὸ ζήτημα τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ ἀνήκουν καὶ οἱ Μορμόνοι ἢ «Ἡ Ἐκκλησίατοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τῶν Ἁγίων τῶν τελευταίων Ἡμερῶν», ὅπως εἶναι ἡ ἐπίσημη ὀνομασίατους.
Οἱθέσεις τους, σχετικὰ μὲ τὸν νηπιοβαπτισμό, καταγράφονται καὶ ἐκφράζονται κατὰ τὸνπλέον ἐπίσημο καὶ ἀναμφισβήτητο τρόπο, στό ἱερό τους κείμενο, στὸ “ Βιβλίο τοῦΜόρμον”. Σύμφωνα πάντα μὲ τὴ διδασκαλίατοῦ Μορμονισμοῦ: «Τὸ βιβλίο τοῦ Μόρμον ἀποτελεῖ Ἁγία Γραφὴ, ποὺ μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μὲ τὴ Βίβλο» καὶ ἐπιπλέον περιέχει «ὅπως καὶ ἡ Βίβλος τὴνπληρότητα τοῦ αἰώνιου εὐαγγελίου»1. Ὁ ἐνλόγῳ, βεβαίως, ἰσχυρισμός ἄν καί εἶναι αὐτονόητος γιά τούς Μορμόνους, εἶναι ἀπαράδεκτος γιά κάθε χριστιανό.
Στὸτελευταῖο βιβλίο, ἀπὸ τὰ βιβλία, ποὺ συγκροτοῦν τὸ “ Βιβλίο τοῦ Μόρμον”, στὸβιβλίο τοῦ Μορόνι, στὸ 8 κεφάλαιο, γίνεται εἰδικὴ ἀναφορὰ στὸ θέμα τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ2. Τὸ βάπτισμα τῶν νηπίων, στὸ ἐν λόγῳ κεφάλαιο, χαρακτηρίζεται: α) ἀποτροπιαστικὴπράξη τοῦ πονηροῦ (στ. 6), β) ἱεροπρεπῆ κοροϊδία ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ (στ.9), γ) ὁ ἰσχυρισμόςὅτι «τὰ μικρὰ παιδιὰ χρειάζονται βάπτισμα, βρίσκεται στὴ χολὴ τῆς πικρίας καὶ στὰδεσμὰ τῆς ἀνομίας» (στ. 14) καὶ δ) ὅσοι διατυπώνουν ἰσχυρισμοὺς περὶ ἀναγκαιότητοςτοῦ νηπιοβαπτισμοῦ: «βρίσκ
ονταισὲ κίνδυνο θανάτου, κόλασης καὶ ἀτελείωτης τυραννίας» (στ.21).
Ἡ ἀπαξιωτικήαὐτή στάση τῶν Μορμόνων ἔναντι τοῦ νηπιοβαπτισμοῦ, σχετίζεται καί πρέπει νά συνεκτιμηθεῖκαί μέ μιά ἄλλη παράδοξη καί κακόδοξη ἀντίληψή τους σχετικά μέ τήν πτώση τῶνγεναρ χῶν. Σύμφωνα με τή Μορμονική διδασκαλία, τό προπατορικό ἁμάρτημα δέν ἦτανκάτι τό τραγικό για τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα καί γιά ὅλο τό ἀνθρώπινο γένος, ἀλλά ἦταν«μιά μεγάλη εὐλογία γιά ὅλη την ἀνθρωπότητα» 3 .
Εἶναισαφές, ὅτι καί στό σημεῖο αὐτό ἡ Μορμονική διδασκαλία, ὄχι μόνο δέν ἔχει σχέσημέ τήν χριστιανική πίστη, ἀλλά εἶναι καί ἀπολύτως ἀντίθετη σ᾽ αὐτήν. Ἀνήκει σ' αὐτόπού ὁ ἀπ. Παῦλος καί ἡ Ἐκκλησία ὡς σῶμα Χριστοῦ τό ὀνομάζει «ἕτερον εὐαγγέλιον»(Γαλ. 1, 6).
Σημειώσεις:
1. Πρβλ.R. Hauth, Die Mormonen, στόH. D. Reimer-O. Eggenberger(Hrsg), neben den Kirchen, 1983 3, σσ. 292- 293.
2. Οἱπαραθέσεις τῶν ἀποσπασμάτων,προέρχονται, ἀπό τήν ἐπίσημη ἑλληνική μετάφραση τοῦΒιβλίου τοῦ Μόρμον, ἔκδ. 2010, πού ἔχει κάνει ἡ κίνηση. Πρβλ. καί Ἀρχιμ.Γρηγορίου Κωνσταντίνου, Ἡ αἵρεση τῶν Μορμόνων, (Διδ. διατρ), Θεσσαλονίκη 2003,σσ. 244 - 246.
3. Βλ.Β΄ Νεφί 2,22-25. Πρβλ. Οἱ ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου, 1979, σ. 33.
Ορθόδοξος Τύπος,16/12/2011
