Ορθόδοξοι Επίσκοποι πληγώνουν τὸ ὀρθόδοξο πλήρωμα
Πληγώνουν βαθύτατα τὸν εὐσεβὴ λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ λυποῦν τὴν Παναγία Τριάδα οἱ συμπεριφορὲς κάποιων Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων τοῦ ἐξωτερικοῦ πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς Παπικούς. Δὲν περιορίζονται μόνο στὶς συμπροσευχὲς μὲ αὐτούς, παρόλον ὅτι ὑπάρχουν σαφεῖς ἱεροὶ Κανόνες ποὺ ἀπαγορεύουν τὶς συμπροσευχὲς μὲ αἱρετικούς· καὶ μάλιστα ὁρίζουν ποινὲς καθαιρέσεως καὶ ἀφορισμοὺς ὄχι μόνο γιὰ διακόνους καὶ πρεσβυτέρους, ἀλλὰ καὶ ἐπισκόπους.
Μετὰ τὶς συμπροσευχὲς ἔχουμε τελευταῖα καὶ τὰ χειροφιλήματα Παπικῶν ἐκ μέρους Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων. Ἀλλὰ καὶ τὴ χρίση Ὀρθοδόξου ἐπισκόπου ἀπὸ Παπικὸ ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος φοροῦσε «ἄμφια», ἐνῶ ὁ Ὀρθόδοξος στεκόταν μπροστά του «ἱεροπρεπῶς»!...
Τὸ ἁπλὸ ἐρώτημα ποὺ θέτουν στοὺς ἐπισκόπους αὐτοὺς ὅσοι ἀνήκουν στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τὴν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικὴν καὶ Ἀποστολικήν, εἶναι τοῦτο: Οἱ Ὀρθόδοξοι αὐτοὶ ἐπίσκοποι, ποὺ κατὰ τὴ χειροτονία τους εἰς ἐπίσκοπον ἔδωσαν ὅρκο στὸν Θεὸ ἀπαγγέλλοντας τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Τραπέζης καὶ τῶν ἀρχιερέων ποὺ τοὺς χειροτόνησαν, ἀλλὰ καὶ τοῦ πιστοῦ λαοῦ, δέχονται ὅτι οἱ Παπικοὶ ἔχουν κανονικὴ ἱερωσύνη;
Δέχονται ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία; Καὶ ὅτι τὰ μυστήρια τῶν Παπικῶν εἶναι ἔγκυρα; Ἔχουμε ἀνάγκη τῶν εὐλογιῶν τους; Ἂς τὸ ποῦν καθαρά. Διότι οἱ πιστοὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γνωρίζουμε ὅτι οἱ Παπικοὶ εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἐνόθευσαν τὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως μὲ τὴν προσθήκη ὅτι τὸ Ἅγιον Πνεῦμα ἐκπορεύεται «καὶ ἐκ τοῦ Υἱοῦ», εἰσάγοντας ἔτσι δυαρχία στὴ θεότητα. Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ εἰσήγαγαν καὶ διατηροῦν μὲ θρησκευτικὴ εὐλάβεια τὸ ἐπάρατο παπικὸ πρωτεῖο, ἀλλὰ καὶ τὸ ἀλάθητο.
Γνωρίζουμε ἀκόμη ὅτι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ διαστρέβλωσαν τὸ βασικὸ μυστήριο τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ἅγιο Βάπτισμα. Ὅτι ὁ Παπισμὸς ἀλλοίωσε καὶ σὲ πολλὰ ἄλλα τὴν Ἀποστολικὴ Παράδοση καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μὲ τὸ νὰ γίνει καὶ νὰ λειτουργεῖ ὡς κοσμικὸ κράτος...
Γιατί λοιπὸν οἱ τέτοιοι ἀκροβατισμοὶ ἀπὸ Ὀρθοδόξους ἐπισκόπους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ὁ λαὸς ἀναμένει προάσπιση τῆς ὀρθῆς πίστεως καὶ διατήρηση ἀλώβητη τῆς Ἀποστολικῆς Παραδόσεως; Ἄλλωστε ἡ στάση αὐτὴ ἐπιβάλλεται, ὅπως ἀναφέραμε, καὶ ἀπὸ τὰ ὅσα ὑποσχέθηκαν κατὰ τὴ χειροτονία τους μὲ τὴν ἀπαγγελία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, τὸν δεύτερο λίβελλο καὶ τὴν τρίτη ὁμολογία. Θέλουμε νὰ πιστεύουμε ὅτι αὐτὰ δὲν προσπαθοῦν νὰ τὰ λησμονήσουν οἱ Ὀρθόδοξοι ἀρχιερεῖς μας, διότι θὰ δώσουν λόγο ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως
«Ο ΣΩΤΗΡ» 1 & 15-9-2012
