Λίγες μόνο μέρες μας χωρίζουν από τηνκοσμοχαρμόσυνη ημέρα της Γεννήσεως του Θεανθρώπου. Οι χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίεςτων ναών θ’ αντιλαλούν στα πέρατα της οικουμένης και θ’ ακούμε καιπάλιν τους αγγέλους να δοξολογούν το μεγάλο και παράδοξο μυστήριο της σάρκωσηςτου άναρχου Θεού.
Για τον συνειδητό χριστιανό, πουγνωρίζει τι πιστεύει και γιατί ζεί, το μυστήριο της σαρκώσεως είναισυγκλονιστικό όχι μόνο γιατί φανερώνει την άφατη κένωση του Θεού για το δικόμας πλουτισμό, αλλά κυρίως γιατί σαν διαρκές μέσα στην Εκκλησία γεγονός, δίνειτην δυνατότητα στους ανθρώπους όλων των εποχών να το βιώσουν στην εποχήτους. “Σήμερον ο Χριστός εν Βηθλεέμ γεννάται εκ Παρθένου. Σήμερον οάναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται”.
Αυτό το “σήμερον” δεν είναι λογοτεχνικήέκφραση. Είναι μια πραγματικότητα. Σήμερα, μέσα στην Εκκλησίαγεννάται ο Χριστός. Σήμερα μέσα σ΄ ένα κόσμο που μαστίζεται από τη βίακαι την τρομοκρατία, “ο ειρήνης πρύτανης προέρχεται Χριστός, ειρηνεύσαι τασύμπανατα”.
Γιατί ενανθρώπησε
Γιατί ενανθρώπησε ο Θεός; Ο θεοφώτιστοςερμηνευτής των Γραφών ιερός Δαμασκηνός και όλοι οι πατέρες που εγκωμίασαν μειερές συγγραφές το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού καταλήγουν στην ακόλουθηαπάντηση: “Ο Υιός του Θεού ενανθρώπησε για να χαρίσει ξανά στον άνθρωπο εκείνογια το οποιο δημιουργώντας τον, τον προώρισε. Τον δημιούργησε σύμφωνα μετη δική του εικόνα, λογικό και ελεύθερο, προορισμένο να είναι όπως και οδημιουργός του, τέλεια ενάρετος, πράγμα κατορθωτό για την ανθρώπινη φύση. ΟΘεός, λοιπόν, δημιούργησε τον άνθρωπο σε πλήρη κοινωνία μαζί του για να μείνειάφθαρτος, τον ανέβασε στην αθανασία. Εμείς όμως αυτά τα γνωρίσματα τηςθείας φύσεως τα αλλοιώσαμε με την παράβαση της εντολής και περάσαμε στηνπαράταξη της κακίας με αποτέλεσμα να χάσουμε την κοινωνία με το Θεό.
Επειδή, λοιπόν, ο Θεός μας πρόσφερε τούψιστο και δεν το διαφυλάξαμε, χρειάσθηκε να κατέβει αυτός στο χείριστο, δηλαδήνα προσλάβει τη δική μας φύση, ώστε να μας ξαναδώσει τον αρχαίοπροορισμό. Κι ακόμα να μας διδάξει το ενάρετο ήθος της βιωτής, αυτό τοήθος που ο ίδιος με την επίγεια ζωή του κατέστησε συγκεκριμένο. Κι ακόμανα μας ελευθερώσει από τη φθορά, φέρνοντάς μας πάλι σε κοινωνία με τη ζωή του,με τη δική του ανάσταση. Ποιός λοιπόν να μη θαυμάσει του Κυρίου την συγκατάβαση; Θαύμα πάσαν έννοιαν εκπλήττον και συνέχον είναι το μεγάλο αυτό γεγονός. Οδημιουργός της κτίσεως πλάθεται μέσα στα σπλάχνα της αγίας κόρης. “Οάναρχος άρχεται και ο Λόγος σαρκούται”.
Αγαπητοί, εδώ και αρκετές μέρες ηΕκκλησία συνεχώς μας προτρέπει να υψωθούμε από τα γήινα στα ουράνια, ναεγκαταλείψουμε τα μάταια και να ποθήσουμε τα αιώνια. “Χριστός γεννάται,δοξάσατε, Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε, Χριστός επί γης, υψώθητε...”. Ας μη μείνουμε, λοιπόν, μόνο στην εξωτερική προετοιμασία. Ας ευπρεπίσουμετην καρδιά μας με την αγάπη και τη μετάνοια. Ας ετοιμασθούμε κατάλληλαγια να κοινωνήσουμε. Μακριά από την Εκκλησία, χωρίς θεία Λειτουργία καιΘεία Κοινωνία, τα Χριστούγεννα είναι χωρίς Χριστό.
ΧριστάκηςΕυσταθίου, Θεολόγος –Εκκλησία Κύπρου
