ΕυαγγελικόΑνάγνωσμα: Ματθ. 1, 1-25
«Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδραΜαρίας, εξ ής εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός» (Ματθ. Α, 16).
Πλησιάζουνκαι φέτος τα Χριστούγεννα, αγαπητοί μου αδελφοί, και οι καρδιές και οι σκέψειςμας, είναι προσανατολισμένες στο μεγάλο, το χαρμόσυνο αυτό γεγονός. Ο Υιός τουΘεού παίρνει την φτωχή ανθρώπινη φύση και την εξαγιάζει. την εξυψώνει και τηνδοξάζει. Με το ιερό Ευαγγέλιο της Κυριακής προ της Χριστού Γεννήσεως, ο νουςμας στρέφεται και πάλιν προς το μεγάλο και ασύλληπτο μυστήριο της ενανθρώπησηςτου Θεού. Έχουμε μπροστά μας το γενεαλογικό δέντρο του Μεσσία, από τον Αβραάμμέχρι τον Ιωσήφ. Όλη αυτή η μακρά γενεαλογία του σημερινού Ευαγγελίου σ' ένασκοπό αποβλέπει. Στο να καταδείξει ότι ο Ιησούς Χριστός, που γεννήθηκε από τηνΠαρθένο Μαρία, είναι Υιός Δαβίδ και Υιός, απόγονος, δηλαδή του Αβραάμ. Περνούνλοιπόν ενώπιον μας, όλες οι μορφές των κατά σάρκα προγόνων του Κυρίου ημών ΙησούΧριστού, που τον περίμεναν με πόθο σαν Λυτρωτή τους. Μια από τις εκλεκτές αυτέςμορφές είναι και ο Ιωσήφ, με τον οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα.
ΟΙωσήφ ήταν ο εκλεκτός του Θεού που διάλεξε ο ίδιος ο Θεός, για την προστασίατης Παναγίας και του Θείου βρέφους. Αυτό διάλεξε ο Θεός που «ετάζει καρδίας καινεφρούς» (Ψαλμ. Ζ', 10), μέσα από τα δισεκατομμύρια των ανδρών όλων των εποχώνκαι του εμπιστεύθηκε την προστασία του αγιώτερου Προσώπου που υπήρξε και θαυπάρξει ποτέ στον κόσμο. Της Υπεραγίας δηλαδή και Υπερευλογημένης Θεοτόκου.Αυτόν τον άγνωστο και άσημο ξυλουργό έκρινε άξιο, για να γίνει ο θετός« πατέρας»και προστάτης του Θείου Βρέφους. Αυτόν προσφωνούσε «πατέρα» κατά την παιδικήτου ηλικία ο Ιησούς. Και αυτό θεωρούσαν σα σύζυγο της Αειπαρθένου Μαρίας, οιΕβραίοι.
ΟΙωσήφ δεν ήταν Φαρισαίος, αλλ'ούτε και Νομοδιδάσκαλος. Δεν ήταν Ραββίνος, άλλ'ούτε και Ιερέας ή Αρχιερέας. Ήταν ένας απλός άνθρωπος του λαού, ένας άσημοςΙουδαίος, που καταγόταν από τη φυλή του Ιούδα και το γένος Δαβίδ. Ήταν έναςαγνός και αφοσιωμένος στον Θεό άνθρωπος. Γι' αυτό και χρησιμεύει σαν σκεύος«εκλογής του Κυρίου» (Πράξ.Θ,15). Ήταν δίκαιος μας λέγει ακόμα ο Ευαγγελιστής.Και δίκαιος στη γλώσσα της Αγίας Γραφής σημαίνει ενάρετος, ευσεβής,θεοφοβούμενος άνθρωπος, άνθρωπος που βάζει πάνω απ' όλα το Νόμο και το θέληματου Θεού. Άνθρωπος που είναι έτοιμος, χάρη της υπακοής στο πρόσταγμα του Θεού,να υποβληθεί και σε κόπους και σε θυσίες και σε κάθε ταλαιπωρία.
Όταν οδίκαιος Ιωσήφ διαπίστωσε ότι η Παρθένος Μαρία, που είχε μνηστευθεί, βρισκότανσε κατάσταση εγκυμοσύνης, εξεπλάγη και ελυπήθη βαθύτατα. Είχε δικαίωμα από τοΝόμο να την οδηγήσει στο Συνέδριο για ανάκριση και να απαιτήσει την τιμωρίατης, που ήταν ο θάνατος με λιθοβολισμό. Αλλά ο Ιωσήφ δίκαιος ών, ενάρετος καιαγαθός και άκακος άνθρωπος, εσκέφθη και εφέρθη με τρόπο ανώτερο. "Εβουλήθηλάθρα απολύσαι αυτήν" (Ματθ.Α, 19). Ούτε να την κρατήσει το έκρινε σωστό,συγκαλύπτοντας το υποτιθέμενο πταίσμα και γινόμενος συνένοχος σ' αυτό, αλλ'ούτε και να το καταγγείλει θέλησε. Αποφάσισε να απομακρύνει από κοντά του τηνΘεοτόκο κι έτσι να διαλύσει σιωπηρά την μνηστεία του. Με τον τρόπο αυτό εύρισκεότι και την ηθική τάξη διαφύλασσε, αλλά και την σκληρότητα απέφευγε. Συνδύαζεάριστα την ακεραιότητα με τη επιείκεια. Και γι' αυτό ο Θεός με άγγελο του τονπληροφορεί πως είχαν τα πράγματα και τον καθοδηγεί για τα περαιτέρω.
Κι ενώο Ιωσήφ συλλογιζόταν αυτά και τα σχεδίαζε, εμφανίστηκε στο όνειρο του Άγγελοςκαι του λέει: «Ιωσήφ, πιστέ απόγονε του Δαβίδ, μη διστάσεις και μη φοβηθείς ναδεχθείς στο σπίτι σου, τη μνηστή σου Μαρία. Γιατί το παιδί που κυοφορείται μέσατης, προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα». Η Μαρία θα γεννήσει Υιό και συ που, κατάτο Μωσαϊκό Νόμο, είσαι ο προστάτης του, θα πρέπει να το ονομάσεις Ιησού, πουσημαίνει Σωτήρας. Γιατί Αυτός θα σώσει τον λαό του, το νέο Ισραήλ από τηναμαρτία. Κι εκπληρώνεται έτσι το θαύμα της υπερφυσικής σύλληψης της ΠαρθένουΜαρίας, που προφήτευσε οκτακόσια χρόνια πριν ο Προφήτης Ησαΐας. Ο Προφήτηςφωτιζόμενος από το Θεό, είχε προαναγγείλει: «Ιδού η Παρθένος θα μείνει έγκυοςκαι θα γεννήσει Υιό και θα του δώσουν το όνομα Εμμανουήλ, που σημαίνει ο Θεόςείναι μαζί μας». Ο Ιωσήφ όταν εσηκώθη από τον ύπνο, μετά το Θείο αυτό όνειρο,πειθάρχησε σ' όσα του ανακοίνωσε ο Άγγελος και παρέλαβε στο σπίτι του τηνΠαρθένο Μαρία. Και όταν γεννήθηκε το παιδί, το ονόμασε Ιησού, που σημαίνειΣωτήρας.
Γιατίόμως ο Άγγελος έδωσε την εντολή στον Ιωσήφ να ονομάσει τον Υιό της Παρθένου,Ιησού, δηλαδή Σωτήρα. Η απάντηση είναι ότι με το όνομα αυτό ο Θεός θααποκάλυπτε το Μέγα Μυστήριο που ήταν κρυμμένο μέσα στους αιώνες. Ότι ο ΚύριοςΙησούς δεν θα ήταν ένας επίγειος βασιλιάς που θα λύτρωνε εθνικά και πολιτικάτον Ισραηλιτικό λαό, αλλά Σωτήρας που θα έσωζε την ανθρωπότητα από τη σκλαβιάτης αμαρτίας, του διαβόλου και της φθοράς. Σωτήρας που θα σήκωνε πάνω του τοβάρος των αμαρτιών της ανθρωπότητας και θα θυσιαζόταν προσφέροντας τη ζωή τουγια να απαλλάξει το ανθρώπινο γένος από την αμαρτία.
Είναιαλήθεια ότι μας προκαλεί θαυμασμό η σεμνή μορφή του Ιωσήφ. Μια μορφή που οκαθένας από μας θα πρέπει να την μιμηθεί. Με το σιωπηλό αλλά μεγαλόφωνοπαράδειγμα του Ιωσήφ, το Πνεύμα του Θεού, μας καλεί σε ζωή ενάρετη και αγία.Μας καλεί να ακολουθήσουμε τα ίχνη του Ιωσήφ. Να ευθυγραμμίσουμε και ρυθμίσουμετη στάση και συμπεριφορά μας σύμφωνα με τη διαγωγή του εκλεκτού μνηστήρα τηςΘεοτόκου. Η πνευματική αυτή στοίχιση είναι απόλυτα απαραίτητη για να συνάψουμεσχέσεις οικειότητας με τον Ιησού και να αναδειχθούμε πράγματι οικείοι του Θεού.Όλα αυτά σημαίνουν ότι πρέπει να γίνουν κτήμα μας οι αρετές του μνηστήρα τηςΘεοτόκου, του Ιωσήφ. Να αποκτήσουμε δηλαδή και εμείς το βαθύ σεβασμό προς τοΝόμο του Θεού που είχε μέσα του εκείνος. Να γίνουμε άνθρωποι θεοφοβούμενοι καιαφοσιωμένοι στον Κύριο. Να είμαστε ευγενείς απέναντι στους άλλους και να μηθέλουμε να εκθέσουμε κανένα. Να μάθουμε το μάθημα της υπακοής στο θέλημα τουΘεού, οσοδήποτε και να κοστίζει τούτο.
Αδελφοίμου ! Το Άγιο Βρέφος που θα αντικρύσουμε σε μια εβδομάδα στη Φάτνη, είναι οΙησούς. Ο Σωτήρας μας δηλαδή. Εκείνος που έρχεται για να μας σώσει από τιςαμαρτίες μας. Εκείνος που θα γίνει «ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτία τουκόσμου» (Ιωαν. Α, 29). Εκείνος που θα πάρει επάνω του τις αμαρτίες όλων μας καιμε τη Σταυρική του Θυσία θα τις εξαγοράσει. Μέχρι τότε οι άνθρωποι ζούσαν καιπέθαιναν με το βάρος των αμαρτιών τους. Δεν υπήρχε κανένας για να τους σώσει.Ζούσαν και πέθαιναν ένοχοι αμαρτωλοί, φορτωμένοι την κατάρα του Θεού. Με τέρματην αιώνια καταδίκη. Τώρα, με την γέννηση του Χριστού μπορούμε να απαλλαγούμεαπό το βάρος της αμαρτίας. Να αποφύγουμε την τιμωρία του Θεού, να μη πάμε στηνκόλαση, αλλά στον Παράδεισο και την αιώνια ζωή. Όσοι λοιπόν θα Τον πλησιάσουμε,όσοι θα Τον πιστέψουμε, όσοι θα Του δώσουμε την καρδιά μας και όσοι θα γίνουμελαός Του, να είμαστε βέβαιοι ότι θα κληρονομήσουμε την αιώνια Βασιλεία Του.Αμήν.
† Ηγούμενος Χρυσορροϊατίσσης κ.Διονύσιος –Μητρόπολη Πάφου
