Ποιοὺςπολεμάει περισσότερο ὁ διάβολος;
Ολους τοὺς ἀνθρώπους τοὺς πολεμάει ὁδιάβολος, γιατὶ ὅλους θέλει νὰ τοὺς κολάσει. Ἀλλὰ περισσότερο πολεμάει τοὺς ἐνάρετους,αὐτοὺς ποὺ ἀγωνίζονται μὲ πόθο «τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως» (βλ. Α΄ Τιμ. ς΄12), αὐτοὺς ποὺ ἔχουν καρποὺς πνευματικούς. Ὅπως τὰ παιδιὰ πετοῦν πέτρες στὶς καρυδιὲς ποὺ ἔχουν καρύδια, ἔτσι καὶ ὁ διάβολος πετροβολάει αὐτοὺςποὺ ἔχουν καρποὺς πνευματικούς. Κι ὅπως ὁ κλέφτης πηγαίνει νὰ κλέψει ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχουνθησαυροὶ ὑλικοί, ἔτσι κι ὁ διάβολος πηγαίνει νὰ κλέψει ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχουνθησαυροὶ πνευματικοί.
Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος σημειώνει ὅτι «ὁκλέπτης οὐκ ἔρχεται ὅπου καλάμη, καὶ χόρτος,καὶ ξύλον· ἀλλ’ ὅπου κεῖται χρυσός, ἢ ἄργυρος, ἢ μαργαρίτης». Δὲν πηγαίνει νὰ συλήσει ἀχυροκαλύβεςἢ ξύλινες παράγκες. Διότι ἐκεῖ δὲν ὑπάρχουν πράγματα ἀξίας. Πηγαίνει στὰ πλουσιόσπιτα, ποὺἔχουν χρήματα πολλά, ἀσημικά, χρυσαφικὰ ἢ ἄλλα πράγματα μεγάλης ἀξίας. Πηγαίνειστὶς τράπεζες καὶ τὶς χρηματαποστολές, ἐκεῖποὺ θὰ γεμίσει σάκο ὁλόκληρο. Ἔτσι κι ὁ διάβολος «οὐκ εἰσέρχεται ὅπου πόρνος, ἢ βέβηλος, ἢ ἅρπαξ, ἢπλεονέκτης» (ΕΠΕ 33, 406). Δὲν πηγαίνεινὰ πολεμήσει ἀνήθικους ἢ βέβηλους ἢ ἅρπαγες ἢ πλεονέκτες.
Αὐτοὺς τοὺς ἔχει δεμένους μὲ τὸ πάθος καὶ τοὺςξεγελάει εὐκολότερα. Περισσότερη δουλειὰ ἔχει νὰ κάνει, ὅταν πηγαίνει νὰπολεμήσει ἀγωνιστὲς μοναχούς, ποὺ βαδίζουν μὲ συνέπεια τὴν ὁδὸ τοῦ ἁγιασμοῦ, ἢσυνειδητοποιημένους χριστιανοὺς ποὺ ἀγωνίζονταιμὲ πόθο.Σὲ ἄλλη ὁμιλία του ὁ χρυσορρήμων Πατὴρπαρατηρεῖ ὅτι οἱ πειρατὲς δὲν ἐπιτίθενται στὰ πλοῖα ποὺ μεταφέρουν ἄμμο, διότι ἡἄμμος εἶναι φθηνὸ ὑλικὸ καὶ τόσο βαρύ, ποὺ κανεὶς δὲν κάνει τὸν κόπο νὰ τὴμεταφέρει στὴν πλάτη. Οἱ πειρατὲς ἐπιτίθενται στὰ πλοῖα ποὺ με ταφέρουν ἀμύθητουςθησαυροὺς ἢ ἐμπορεύματα με γάλης ἀξίας. Ἔτσικι ὁ διάβολος ἐπιτίθεται στοὺς πιστοὺς ποὺ ἔχουν ἀρετὴ καὶ ἁγιότητα (Ὁμιλία εἰςτὸν Ἰώβ).
Ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ πληροφορούμαστε ὅτι ὁδιάβολος ἔβαλε τὰ λαγωνικά του καὶκυνηγοῦσε νὰ σκοτώσει τὸν πύρινο προφήτηἨλία! Ἔκλεισε στὴ φυλακὴ καὶ ἀποκεφάλισε τὸν κήρυκα τῆς μετανοίας, τὸν τίμιο Πρόδρομο! Ἔριξε τὰ πεπυρωμένα βέλη του στὸν σώφρονα καὶ πάγκαλο Ἰωσήφ,ποὺ ἦ ταν διαμάντι πνευματικό, τύπος τοῦ Χριστοῦ! Πολέμησε τὸν πολύαθλο Ἰώβ, ποὺἦ ταν ἀ κέραιος ἄνθρωπος, δίκαιος, θεοφοβούμενος καὶ ἔφευγε μακριὰ ἀπὸ κάθε κακὸκαὶ πονηρὸ πράγμα! Εἶ ναι τόσο ἀδίστακτος πειραστής, ποὺ πῆ γε νὰ πειράξει στὴνἔρημο ἀκόμη καὶ τὸν Κύριό μας!
Τὰ ἴδια κάνει καὶ στὸν καθένα ἀπὸ μᾶς ὁμισάνθρωπος! Ἂν βλέπει ὅτι βαδίζουμε τὴν εὐθεία ὁδὸ τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ,προσπαθεῖ νὰ μᾶς κάνει νὰ παρεκκλίνουμε! Ἂν βλέπει ὅτι δίνουμε μαρτυρία γιὰ τὸνΧριστό, ἐπιχειρεῖ νὰ μᾶς φιμώσει. Ἂν βλέπει ὅτι κάνουμε τὸ καλό, παρεμβάλλει ἐμπόδιαγιὰ νὰ μᾶς ἀνακόψει. Ἂν βλέπει ὅτι προσευχόμαστε μὲ θέρμη, φέρνει χασμουρητὸ καὶὑπνηλία, γιὰ νὰ σταματήσουμε νὰ προσ ευχόμαστε.
Παρακολουθεῖ πῶς λατρεύουμε τὸν ἅγιοΘεό! Ἂν βλέπει ὅτι ἡ σκέψη μας φεύγει πολὺ μακριὰ ἢ γεμίζει ἀπὸ τὸν θόρυβο τῶνβιοτικῶν φροντίδων, μέ-νει πολὺ εὐχαριστημένος ὁ διάβολος. Ἂν ὅμως συμμετέχουμεσυνειδητὰ στὴ θεία Λατρεία, ἀρχίζει νὰ μᾶς πολεμάει.
Μᾶς φέρνει ἀναμνήσεις ἀπὸ τὰ παιδικάμας χρόνια, ἐργασίες ποὺ ἀφήσαμε σὲ ἐκκρεμότητα, ἐπείγοντα τηλεφωνήματα ποὺ ἔπρεπενὰ κάνουμε καὶ δὲν τὰ κάναμε, καὶ τὰ ὅμοια. Κι ἂν δὲν τὰ καταφέρει νὰ στρέψει ἀλλοῦτὰ ἐνδιαφέροντά μας, καλεῖ καὶ ἄλλους δαίμονες νὰ τὸν βοηθήσουν.
Παρακολουθεῖ πῶς μελετοῦμε τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο!Ἐὰν βλέπει ὅτι δὲν προσηλώνεται ἡ σκέψη μας στὰ νοήματα τοῦ θείου λόγου, δὲν ἀνησυχεῖἰδιαίτερα ὁ διάβολος. Γιατὶ γνωρίζει ὅτι αὐτὰ ποὺ διαβάζουμε, μετὰ ἀπὸ λίγη ὥραθὰ τὰ ξεχάσουμε. Ἂν ὅμως εἴμαστε ἀγαθὴ γῆ ποὺ μὲ λαχτάρα ἀκοῦμε τὸν λόγο τοῦΘεοῦ, ποὺ μὲ εὐλάβεια τὸν μελετοῦμε ἡμέρα καὶ νύχτα, ποὺ τὸν κρύβουμε σὰνθησαυρὸ βαθιὰ στὴν καρδιά μας καὶ τὸν ἔχουμε ὁδηγὸ στὴ ζωή μας, κάνει τὰ ἀδύναταδυνατὰ γιὰ νὰ διακόψουμε τὴ μελέτη τοῦ θείου λόγου καὶ νὰ ἀσχοληθοῦμε μὲ κάτι ἄλλο.
Ἀπὸ τὰ ὅσα γράφονται ἐννοοῦμε πόσο πανοῦργοςἐχθρὸς εἶναι ὁ ἀντίδικος, πόσο ἀπατηλὰ στρατηγήματα ἐπινοεῖ γιὰ νὰ μᾶςπλανήσει, μὲ πόσο μεγάλη μανία ἐργάζεται τὸ καταχθόνιο ἔργο του καὶ μὲ τί τέχνηἁρπάζει κάθε εὐκαιρία ποὺ παρουσιάζεται, γιὰ νὰ μᾶς ὑποσκελίσει!
Ἀλλὰ οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ νὰ μὴν τὸνφοβόμαστε, διότι «μείζων ἐστὶν ὁ ἐν ἡμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Α΄ Ἰω. δ΄ 4). Νὰμάθουμε νὰ διακρίνουμε τὶς παγίδες τουκαὶ νὰ λαμβάνουμε ἐγκαίρως τὰ μέτρα μας, «ἵνα μὴ πλεονεκτηθῶμεν ὑπὸ τοῦ σατανᾶ·οὐ γὰρ αὐτοῦ τὰ νοήματα ἀγνοοῦμεν», γράφει ὁ θεῖος ἀπόστολος Παῦλος (Β΄ Κορ. β΄11). Κι ἀκόμη νὰ ταπεινοφρονοῦμε, διότι τὴν ταπείνωση δὲν τὴν ἀντέχει ὁδιάβολος. Μόλις ταπεινωθοῦμε, φεύγει ἀπὸ κοντά μας. Τέλος, νὰ μὴν ὑποχωροῦμε ἀπὸ τὴν ἔπαλξή μας, ὅση κι ἂν εἶναι ἡπολεμικὴ ποὺ ἀσκεῖ ἐναντίον μας ὁ σατανᾶς.
«Ἄοκνος ψυχὴ ἐξήγειρε καθ’ ἑαυτῆς δαίμονας.Πληθυνθέντων δὲ πολέμων, ἐπληθύνθησαν στέφανοι», γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆςΚλίμακος.
Ὁ ἀγωνιστὴς τοῦ καλοῦ ἀγώνα ἐξεγείρει ἐναντίοντου τοὺς δαίμονες. Ἀλλὰ ὅσο πιὸ πολὺ αὐτοὶ τὸν πολεμοῦν, τόσο περισσότερο τὸνδοξάζει ὁ ἀγωνοθέτης Κύριος.
«Ο ΣΩΤΗΡ» 1-12-2011
