ΑΝ Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
᾿Εν Πειραιεῖ τῇ21ῃ Δεκεμβρίου 2011
Γνωστοποιοῦμετήν ἡμετέρα ποινική ἔγκλησι πού ὑπεβλήθη εἰς τόν Εἰσαγγελέα ΠλημμελειοδικῶνΠειραιῶς κατά τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς καί τῆς ἀνιέρου δράσεώς της. Ἀφιερώνουμετήν ἐν λόγῳ ἔγκλησιν εἰς τούς τραγικούς οἰκουμενιστάς συνοδοιπόρους τοῦ ἐκπεσόντοςΡωμαιοκαθολικισμοῦ πού δέν ὀρωδοῦν νά συμφύρωνται καί νά συναγελάζωνται καί νάσυνευδοκοῦν μετά τῶν θεηλάτων ἀπομειωτῶν τῆς εἰς Χριστόν πίστεως καί ἀληθείας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁΠειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΥ
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣΠΛΗΜΜΕΛΙΟΔΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΜΗΝΥΣΙΣ
Μητροπολίτου ΠειραιῶςΣΕΡΑΦΕΙΜ
κατοίκουΠειραιῶς, ὁδός Ἀκτή Θεμιστοκλέους 198
τηλ.210 4514833 (ἐσωτ. 19)
κατόχουτοῦ ὑπ’ ἀριθμ. ΑΔΤ: ΜΟ12069/Ζ΄ Παρ. Ἀσφ. Ἀθηνῶν
ΚΑΤΑ
Τοῦκ. Νικολάου Φωσκόλου,
Ἀρχιεπισκόπουτῶν ἐν Ἀθήναις Ρωμαιοκαθολικῶν
κατοίκου Ἀθηνῶν, Ὁμήρου 9,
Τοῦκ. Ἰωάννου Πάτση,
ΡωμαιοκαθολικοῦἹερέως, κατοίκου Πειραιῶς, Φίλωνος 23,
Τῆςἀδ. Ἀλβέρτας Στεφάνου,
Ἡγουμένηςτῆς ἐν Πειραιεῖ Ρωμαιοκαθολικῆς Μοναστικῆς Ἀδελφότητος Ἁγ. Ἰωσήφ τῆς Ἐμφανίσεως,Διευθυντρίας τῆς ἐν Πειραιεῖ λειτουργούσης Σχολῆς Jeanne d’ Arc, Ἐλ. Βενιζέλου 12Α
Ἐξοχώτατε ΚύριεΕἰσαγγελεῦ, μετά πολλῆς θλίψεως καί βαθυτάτου ἄλγους εὑρίσκομαι στήν δυσχερεστάτηθέση νά ὑποβάλω ἔγκλησιν γιά ποινική καταδίωξη γιά παράβαση τοῦ ἄρθρου 13 τοῦΣυντάγματος καί τῶν Α.Ν. 1363/38 ἄρθρα 4 καί 5 ὡς ἀντικατεστάθησαν ἀπό τό ἄρθρο2 τοῦ Α.Ν. 1672/1939 κατά τῶν ὡς ἄνω προσώπων, τοῦ μέν πρώτου ὡς ἠθικοῦαὐτουργοῦ καί τῶν ἑτέρων δύο ὡς φυσικῶν αὐτουργῶν καί εἰδικώτερον εἰς τό ὑπότοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Μοναχικοῦ Τάγματος Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς ἐμφανίσεως καί ὑπό τήνἐπωνυμίαν «Jeanne d’ Arc» λειτουργοῦνἐκπαιδευτήριον ὑπό τήν διεύθυνσιν τῆς ἡγουμένης ἀδ. Ἀλβέρτας φοιτοῦν τέκναὀρθοδόξων καί ρωμαιοκαθολικῶν γονέων καί κατ’ἔτος κατά τήν ἔναρξιν τοῦεἰρημένου σχολείου τῆς Πρωτοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως, τελεῖται ὁ καθιερωμένοςἁγιασμός τῆς νέας σχολικῆς περιόδου ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐφημερίου Πειραιῶςκ. Ἰωάννου Πάτση, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαθητάς, γεγονός πού ἀπάδει εἰς τήνἐκκλησιολογίαν καί ποιμαντικήν τῆς Ἐκκλησίας διότι ἀμβλύνει τήν ὀρθόδοξοναὐτοσυνειδησίαν τῶν μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέρει μίαν συγκρητιστικήνοἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις τοῦδικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήματος. Τό γεγονός αὐτό συνέβη καί ἐφέτος στίς11/9/2011 καί ὡς προκύπτει ἀπό τήν συνημμένη τοπική Ἐφημερίδα «Ὁ φάρος τῆςΤήνου» ἀρ. φύλλου 83 σελ. 3 ἀποτελεῖ συνήθη πρακτική. Διά τό γεγονός διεμαρτυρήθην ἐγγράφως δυνάμειτοῦ ὑπ’ ἀριθμ. ἡμ. Πρωτ. 910/27.9.2011 ἐγγράφου μου πρός τόν πρῶτον τῶνμηνυομένων ὡς ἑξῆς: «Ἐκλαμπρότατε, Μετά πολλῆς συνοχῆς καρδίας εὑρισκόμεθα εἰςτήν ἀνάγκην νά ὀχλήσωμεν Ὑμᾶς, διά θέμα ἁπτόμενον τῆς ποιμαντικῆς ἡμῶν εὐθύνηςκαί τῆς ἐνώπιον τοῦ πανακηράτου καί αἰωνίου Θεοῦ δοθείσης φρικτῆς ὁρκοδοσίαςἡμῶν διά τήν ἐπακριβῆ τήρησιν τῶν ὑπό τοῦ Παναγίου καί Ζωαρχικοῦ Πνεύματοςτεθεσπεισμένων Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων τῆς ἀδιαιρέτου καί ἀκαινοτομήτουὈρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἀναφερόμεθα διά τοῦ παρόντος εἰς τόἐντός τῆς ἡμετέρας Κανονικῆς δικαιοδοσίας λειτουργοῦν ἐκπαιδευτήριον τοῦὙμετέρου μοναχικοῦ τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς ἐμφανίσεως ὑπό τήν ἐπωνυμίαν«Jeanne d’ Arc» εἰς τό ὁποῖονφοιτοῦν τέκνα Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκαθολικῶν γονέων καί ὑποβάλλομεν Ὑμῖν τήνἔντονον ἡμετέραν διαμαρτυρίαν διότι κατά τήν ἔναρξιν τοῦ εἰρημένου σχολείου τῆςπρωτοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως τελεῖται ὁ καθιερωμένος ἁγιασμός διά τήν εὐλογίαν τῆςνέας σχολικῆς περιόδου ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐφημερίου Πειραιῶς κ. ἸωάννουΠάτση, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαθητάς, γεγονός πού ἀπάδει εἰς τήνἐκκλησιολογίαν καί ποιμαντικήν τῆς Ἐκκλησίας διότι ἀμβλύνει τήν ὀρθόδοξοναὐτοσυνειδησίαν τῶν μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέρει μίαν συγκρητιστικήνοἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις τοῦδικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήματος. Διεμαρτυρήθην καθηκόντως, διά τό γεγονός εἰςτήν Ἡγουμένην τοῦ Ὑμετέρου Μοναχικοῦ Τάγματος ἀδ. Ἀλβέρταν, ἥτις καί μοῦἐπεβεβαίωσεν τό γεγονός καί ἐδήλωσεν ὅτι θά θέσῃ τήν ἡμετέραν Κανονικήνδιαμαρτυρίαν ὑπ’ ὄψιν τῆς Ὑμετέρας Ἐκλαμπρότητος. Ἐπειδή εἰλικρινῶς δέν ἐπιθυμῶνά καταφύγω εἰς τήν ποινικήν διαδικασίαν διά τήν ἀντιμετώπισιν τοῦ ἐξόχωςσοβαροῦ αὐτοῦ θέματος, πού θά ἠδύνατο νά ἀντιμετωπισθῇ εὐχερῶς μέ τήν τέλεσινκεχωρισμένως διά τούς ὀρθοδόξους καί ρωμαιοκαθολικούς μαθητάς τῆς τελετῆς τοῦἁγιασμοῦ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ, ἐκτιμῶν τήν Ὑμετέραν Ἐκλαμπρότητα καί τήν Ὑμετέρανθρησκευτικήν κοινωνίαν ὡς Ἕλληνας συμπολίτας, παρακαλῶ ὅπως ἐγγράφωςδιαβεβαιώσητε ὅτι δέν θά ἐπαναληφθῇ εἰς τό μέλλον, τηρουμένης ἐπ’ ἀκριβῶς τῆςὀρθοδόξου κανονικῆς τάξεως, τῶν ὑπό τοῦ Συντάγματος καί τοῦ Νόμου προβλεπομένωνκαί τῶν ἰσχυόντων παρ’ ἡμῖν θείων καί ἱερῶν Κανόνων, οἵτινες σαφῶς καί πλήρωςἀπαγορεύουν τήν ὑπό μελῶν τῆς Ἀδιαιρέτου Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ ΧριστοῦἘκκλησίας ἀποδοχήν ἀκοινωνήτου προσώπου ὡς Κληρικοῦ, ὡς καί τήν συμμετοχήν εἰςσυμπροσευχάς μετά προσώπων μεθ’ ὧν δέν ὑφίσταται ἐκκλησιαστική κοινωνία, οὔτεταυτότης ἐν τῇ πίστει. Τυγχάνει ἀσφαλῶς ἐγνωσμένη εἰς Ὑμᾶς ἡ ἡμετέρα πίστις διάτήν Ὑμετέραν θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἐρειδομένη ἐπί τῆς κοινῆς μεθ’ Ὑμῶνχιλιετοῦς πορείας, καί τῶν ὑπό τῶν Ἁγίων ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆςἈδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ἥστινος ἱστορική καί ἀκαινοτόμητος συνέχεια ἀποτελεῖ ἡκαθ’ ἡμᾶς ἁγιωτάτη Ἐκκλησία καί τῶν θεοκηρύκων Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων ΠατέρωνΑὑτῆς, διακελευομένων καί ἑπομένως αἱ τυχόν προσωπικαί πτώσεις πρωτιστευόντωνδιακόνων τοῦ εὐχαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, δι’ ἅς θά ἀποδώσουν φρικτόνλόγον ἐνώπιον τοῦ Δομήτορος Αὐτῆς Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντός τοῦ δαιμονικοῦκλίματος τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οὐδόλως δεσμεύουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦΘεοῦ οὔτε δύνανται νά ἀποτελέσουν πρόσχημα διά τήν ἀπομείωσιν τῆς ἐν Χριστῷἀληθείας. Ἀναμένων τήν Ὑμετέραν διαβεβαίωσιν διατελῶ μετά πλείστης τιμῆς».Παρῆλθεν ἄπρακτος τρίμηνος περίοδος καί οὐδεμιᾶς ἀπαντήσεως ἔτυχον καί ἑπομένωςκαθηκόντως προβαίνω εἰς τήν ποινικήν ἔγκλησιν κατά τῶν ἀνωτέρω διότι ἡ τέλεσις«ἁγιαστικῆς» πράξεως ὑπό τοῦ δευτέρου ἐκ τῶν κατηγορουμένων μέ τήν ἐντολή τῆςτρίτης τῶν κατηγορουμένων καί τήν ἠθική παρότρυνση καί ἄδεια τοῦ πρώτου ἐξαὐτῶν σαφῶς ἀποτελεῖ ἔμμεση προσπάθεια πρός διείσδυση στήν θρησκευτικήσυνείδηση ἑτεροδόξων καί συγκεκριμένως τῶν ὀρθοδόξων μαθητῶν τῆς εἰρημένηςσχολῆς ἐπί σκοπῷ μεταβολῆς τοῦ περιεχομένου αὐτῆς καί συγκεκριμένως ὅτι ὁΡωμαιοκαθολικισμός ἀποτελεῖ Ἐκκλησίαν ἔχουσαν μυστηριακήν καί ἁγιαστικήν χάρινκαί ὄχι αἱρετικήν παρασυναγωγήν ὡς ἡ Ὀρθόδοξος Καθολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαδιαχρονικά καί διϊστορικά διακηρύσσει καί ὡς ἐν τῷ συνημμένῳ πονήματί μου «ΑἱΑἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ» ἐκδόσεως 2009, ἀναντιρρήτως ἀποδεικνύω. Ἡ πρᾶξις τῶνἀνωτέρω ἐλέγχεται καί διά τήν ἐπιβαρυντικήν αἰτίαν τοῦ ὅτι διεπράχθη ἐντόςσχολικῆς μονάδος. Ὁ ὁρισμὸς τοῦ ποινικοῦ ἀδικήματος τοῦπροσηλυτισμοῦ δίδεται, κατ’ ἀρχήν, στήν (ἀκόμη καὶ σήμερον ἰσχύουσα) διατάξιτῶν ἄρθρων 4 καὶ 5 τοῦ ΑΝ 1363/1938 ὅπως ἀντικαταστάθηκε ἀπὸ τὸ ἄρθρο 2 τοῦΑΝ1672/1939 ὅπου ἡ ἀπαριθμήσῃ τῶν ἀθεμίτων μέσων εἶναι ἐνδεικτικὴ. Πολλοὶσυγγραφεῖς καὶ δικαστὲς ἀμφισβήτησαν (κακῶς) ἂν ἀκόμη ἰσχύουν οἱ ὡς ἄνωδιατάξεις καὶ ἂν αὐτὲς εἶναι ἀντισυνταγματικὲς ἢ ὄχι καὶ ἂν εἶναι ἀντιθετες ἢὄχι στην Εὐρωπαϊκὴ Συμβάσῃ Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, ἄρθρο 9. Ἦλθε, ὅμως, ἡκρατοῦσα Νομολογία τοῦ Ε.Δ.Δ.Α. (βλ. προσφυγές Κοκκινάκης καὶ Λαρίσης κατὰἙλλάδος) καὶ τοῦ Ἀρείου Πάγου καὶ τοῦ ΣΤΕ καὶ ἔθεσαν τέρμα σ’ αὐτές τιςἀμφισβητήσεις. Ἔτσι ἔληξε καὶ αὐτὴ ἡ σύγχυση-διχογνωμία καὶ ὅλοι πλέονσυμφωνοῦν ὅτι οἱ ὡς ἄνω Εἰδικοὶ Ποινικοὶ Νόμοι (ΑΝ. 1363/38, ΑΝ 1672/39)ἰσχύουν μέχρι σήμερον. Καὶ ἀπειλοῦν φυλάκιση μέχρι 5 ἔτη, χρηματικὴ ποινή,ἀστυνομικὴ ἐπιτηρήσῃ ἢ καί σὲ συνδυασμὸ μὲ ἄλλες διατάξεις γιά τοὺςἀλλοδαποὺς- ἀπελάσι ,ἀκόμη δὲ καὶ ἀρνήσι χορηγήσῃς ἀδείας λειτουργίας τόπουλατρείας, σὲ ὅσους διενήργησαν προσηλυτισμό. Ἰδιαίτερα ἐπιβαρυντικὴ αἰτία εἶναιἡ διενέργεια προσηλυτισμοῦ σὲ σχολεῖο καὶ σὲ μορφωτικὸ ἢ φιλανθρωπικὸ ἵδρυμα. Ὁπροσηλυτισμὸς εἶναι ἔγκλημα τυπικό, δεν ἔχει σημασία ἂν ἐπιτευχθεῖ ὁἐπιδιωκόμενος σκοπὸς ἢ ἂν ἦταν πρόσφορα τὰ χρησιμοποιούμενα μέσα, ἐπίσης καὶ ἡἰδιότητα τῶν προσώπων -μεταξὺ τῶν ὁποίων τελοῦνται προσηλυτιστικὲς ἐνέργειες-καθὼς καὶ ἡ σχέση που τυχὸν τὰ συνδέει. Ὁ Ρωμαιοκαθολικισμός ἀποτελεῖ δεινήἐκτροπή ἐκ τοῦ Χριστιανισμοῦ ὁ ὁποῖος ἀπομείωσε πλήρως τό Εὐαγγελικό μήνυμαἠμαύρωσε εἰς τήν Δύσιν τήν Χριστιανική ἀποκάλυψη καί καταξίωσε στυγνούςἐγκληματίας κατεγνωσμένους ὑπό τῆς διεθνοῦς κοινότητος ὡς δῆθεν «ἁγίους» ὡςἐπισυνέβη προσφάτως μέ τόν εἰδεχθῆ καί δι’ ἐγκλήματα γενοκτονίας καταδικασμένονἈλουΐσιον Στέπινατς, Ρωμαιοκαθολικόν Ἀρχιεπίσκοπον τοῦ Ζάγκρεμπ τῆς Κροατίας ὁὁποῖος ὑπῆρξε ἠθικός αὐτουργός γιά τήν φρικώδη δολοφονία 800.000 Σέρβωνὀρθοδόξων κατά τόν Β΄ παγκόσμιον πόλεμον ὑπό τῶν Κροατῶν Οὐστάσι καί τοῦ ἡγέτουτων Ἄντε Πάβελιτς, τόν ὁποῖον διεπόρθμευσε μέσῳ Βατικανοῦ εἰς τήν ΛατινικήνἈμερικήν διά νά μείνη ἀτιμώρητος διά τά ἐγκλήματά του. Προσφάτως δέ βοᾶ ἡοἰκουμένη διά τά χιλιάδες θύματα παιδεραστίας ἀνά τόν κόσμο πού κακοποιήθησανἀπό τούς Ρωμαιοκαθολικούς ἱερεῖς μέ τήν ἀποσιώπησι καί τήν συγκάληψι τοῦἐκπεσόντος Βατικανοῦ καί τῶν ἀνυποστάτων κανονικῶς ἡγετῶν του ἐν οἷς καί ὁπρότριτα «ἁγιοποιηθείς» Ἰωάννης Παύλος ὁ Β΄. Μόνον εἰς τήν Ὀλλανδίαν ἀνεξάρτητοςἐπιτροπή τῆς Ὀλλανδικῆς Βουλῆς ἀπεκάλυψε ὅτι 34.000 ἀγόρια καί κορίτσιακακοποιήθησαν ἀπό Ρωμαιοκαθολικούς ἱερεῖς τίς τελευταῖες ἕξ δεκαετίες. Παρέλκεινά ἀναφέρωμεν τήν διακομματική καταδίκη γιά τό θέμα αὐτό τῆς Ρωμαιοκαθολικῆςἡγεσίας ἀπό τό Κοινοβούλιο τῆς Ἰρλανδίας. Προσάγω δημοσιεύματα ἀποδεικνύοντατήν ἀνίερον καί φρικώδη δρᾶσιν τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς εἰς τόνκόσμον. Μάρτυρας δέ ἐπικαλοῦμαι τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Δανιήλ Ψωΐνον,Ἐφημέριον Ἱ. Ναοῦ Ἁγ. Τριάδος Πειραιῶς καί τόν Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. κ. ἸωάννηνΘεοδωρόπουλον, Ἐφημέριον τοῦ ἰδίου Ἱ. Ναοῦ.
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 21ῃ Δεκεμβρίου 2011
Ο ΜΗΝΥΩΝ
+ ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς
ΣΕΡΑΦΕΙΜ
