Πρωτ. 1566
Ἀριθμ.
Διεκπ. 765
Ἀριθμ.
Διεκπ. 765
Χριστούγεννα 2011
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 69Η
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ
Πρὸς
Τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ’ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ’ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
«Σήμερον ὁ Χριστὸς ἐν Βηθλεὲμ γεννᾶται ἐκΠαρθένου. Σήμερον ὁ ἄναρχος ἄρχεται καὶ ὁ Λόγος σαρκοῦται. Αἱ δυνάμεις τῶνοὐρανῶν ἀγάλλονται καὶ ἡ γῆ σὺν τοῖς ἀνθρώποις εὐφραίνεται». Ἑορτὴ ἀσύλληπτης σημασίας καὶ μοναδικῶν εὐλογιῶν τὰ Χριστούγεννα.Ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος καὶ ὅπως λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος: «ὁ λαὸς ὁκαθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου,φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς», ( δ΄ 16). Ὁ Θεὸς γίνεται ἄνθρωπος καὶ φωτίζεται ὁκόσμος, μὲ «τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως». Δοξάζεται ἐν οὐρανοῖς καὶ ὑπόσχεταιτὴν εἰρήνη καὶ τὴν εὐδοκία Του στοὺς ἀνθρώπους. Ὀνομάζεται Ἰησοῦς ποὺ σημαίνειΣωτήρας καὶ Ἐμμανουὴλ γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μαζί μας. Εἶναι ἡπροσδοκία τῶν ἐθνῶν καὶ ἡ ἐλπίδα τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς σωτηρίας.
Αὐτὸ ζεῖ ἡ Ἐκκλησία μας μὲ ἀμείωτη ἔνταση καὶγι’ αὐτὸ μᾶς καλεῖ σὲ ἔνθεη καὶ αἰώνια χαρά. Αὐτὸ πιστεύει καὶ κηρύσσει μὲ ὅλητης τὴ δύναμη μέσα στὴν ἱστορία. Δυστυχῶς ὅμως αὐτὸ πολὺ δύσκολα συνταιριάζειμὲ τὴν πραγματικότητα τοῦ κόσμου καὶ τὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆς μας. Οἱ μέρεςποὺ ζοῦμε εἶναι βυθισμένες στὸ σκότος. Δὲν ἔχουν σχέση οὔτε μὲ εἰρήνη οὔτε μὲεὐφροσύνη οὔτε μὲ εὐδοκία Θεοῦ. Ὁ κόσμος μας σὰν νὰ μὴν μπορεῖ νὰ στείλει πλέονὕμνους δοξολογίας στὸν ἄναρχο Θεὸ ποὺ ὡς Λόγος σαρκοῦται. Οἱ ἀποκαλύψεις τῶνποιμένων καὶ οἱ ἐμπειρίες τῶν μάγων τῆς ἀνατολῆς, ἂν ἀκούγονται, φθάνουν στὰαὐτιά μας ὡς ὄμορφα ἀφηγήματα γιὰ νὰ ξεγελοῦν τὶς παιδικὲς ψυχὲς καὶ ὄχι γιὰ νὰἀφυπνίζουν ὅλους μας.
Δυὸ χιλιάδες χρόνια αὐτὸ ποὺ φαίνεται νὰκυριαρχεῖ εἶναι τὸ σκοτάδι. Στὶς μέρες μας, αὐτὸ τὸ ζοῦμε ἐντονότερα ἀπὸ κάθεἄλλη χρονιά. Τὰ φετινὰ Χριστούγεννα, χωρὶς ἀμφιβολία κυριαρχοῦνται ἀπὸ τὶςἀναθυμιάσεις μιᾶς κρίσης ἀποκαλυπτικοῦ μεγέθους καὶ ἐσχατολογικῶν διαστάσεων.Καὶ τὸ χειρότερο δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ μποροῦμε νὰ ἀντιληφθοῦμε μὲ πρώτη ματιά,δηλαδὴ οἱ φόροι, τὰ χρέη, ἡ ἀνεργία, ἡ φτώχεια, ἡ οἰκονομικὴ κατάρρευση, τὰπαγκόσμια ἀδιέξοδα, οἱ ἐπαπειλούμενες κοινωνικὲς καὶ ἐθνικὲς ἐκρήξεις, οἱὅποιες φοβερὲς συνέπειες. Τὸ χειρότερο εἶναι ἡ ἀσέβεια, ἡ ἀδιαφορία, ἡ προσβολὴτοῦ ὀνόματος καὶ τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὅτι χάσαμε τὸν δρόμο τῆςπίστης. «πλὴν ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἄρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;»(Λουκ. ιη΄ 8)
Ἡ πατρίδα μας ὅσο ποτὲ ταπεινωμένη, ἡ ἐθνικήμας ἀξιοπρέπεια διασυρμένη, ἡ πίστη μας ἐντελῶς περιφρονημένη, ἡ ζωή μαςἀναστατωμένη, ἡ ἐλπίδα μας τσακισμένη, ὁ Θεός μας ξεχασμένος. Ἡ ἀνατολὴ τοῦ2012 μοιάζει μὲ δύση.
Ὅμως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὅσο οἱ κοινωνίεςμας προχωροῦν σὲ ἀποστασία, τόσο περισσότερο καὶ καλούμαστε σὲ ἀφύπνισηπνευματικὴ καὶ εὐγνώμονα στροφὴ πρὸς τὸν Ἐνανθρωπήσαντα Κύριο. Ἡ Γέννηση τοῦΚυρίου δὲν εἶναι μιὰ γραφικὴ ἱστοριούλα γιὰ ἄλλες ἐποχές, οὔτε ἕνα ἑορταστικὸἐπινόημα γιὰ νὰ ξεφύγουμε ἀπὸ τὴ μονοτονία καὶ τὴν πλήξη τῆς καθημερινότηταςκαὶ τῶν προβλημάτων της. Ἡ Γέννηση τοῦ Κυρίου εἶναι ἕνα γεγονὸς ποὺ μαζὶ μὲ τὴνἀγάπη τοῦ Θεοῦ δείχνει τὸν προορισμὸ τοῦ ἀνθρώπου, τὴν προοπτική μας, ποὺ δὲνεἶναι ἄλλη ἀπὸ τὴ στροφὴ τῶν ἐλπίδων μας στὸ ἀληθινὸ πρόσωπό Του καὶ ἀπὸ τὴνἕνωση μαζί Του.
Ἂν ἡ φτώχεια ἔχει χτυπήσει τὴν πόρτα μας, ἂςπροσφύγουμε στὰ σοφὰ λόγια τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ: «ἄκουε αὐτὴντὴν ταπείνωση καὶ τὴν πτωχεία τοῦ Κυρίου, ὥστε ὅταν βρεθεῖς σὲ πτωχεία, μὴπαρασυρθεῖς, ἀλλὰ στρέψε τὸ νοῦ σου ἀπὸ τὸ πενιχρὸ σπήλαιο καὶ ἀπὸ τὴνἀνάρμοστη στέγη στοὺς οὐρανοὺς τῶν οὐρανῶν, ἀπὸ τὴν εὐτελέστατη φάτνη στὸνλαμπρὸ ἀστέρα καὶ στὴ δοξολογία τῶν ἀγγέλων, ἀπὸ τὰ περιφρονημένα σπάργανα καὶτοὺς εἰσπράκτορες τῶν φόρων στὰ δῶρα καὶ τὴν προσκύνηση τῶν μάγων καὶ στὴνπρόσληψη τῶν ἐθνῶν».
Μέσα στὴ μανία τοῦ σύγχρονου Ἡρώδη τῆςἀποστασίας, τῆς ἄρνησης καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἐμεῖς ἂς ἀκολουθήσουμε τὸ παράδειγματῶν μάγων. «Δι’ ἄλλης ὁδοῦ» (Ματθ. β΄ 12), τῆς ἀντίθετης ἀπὸ τὴν κοσμικὴνὰ πορευθοῦμε πρὸς τὴν Βηθλεὲμ τῆς σωτηρίας μας. Καὶ ἂς καταθέσουμε τὰ δῶραμας, ὡς χρυσὸν τὴν καλὴ καὶ ἁγία μας ζωή, ὡς λίβανον τὴν ὀρθὴ καὶ ὑγιῆ πίστημας καὶ ὡς σμύρναν τὴν νέκρωση τῶν παθῶν, γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς βασιλείας τῶνοὐρανῶν.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, «Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐκ τοῦὕπνου ἐγερθῆναι» (Ρωμ. ιγ΄ 11). Ἡ κρίση μπορεῖ καὶ πρέπει νὰ μεταμορφωθεῖσὲ ἀφύπνιση. Ἡ ἀφύπνιση θὰ φέρει τὴν ἄρνηση τῆς παρακμῆς. Ἂν ἀρνηθοῦμε τὴνπαρακμή, ὑποχρεωτικὰ θὰ ἐπιστρέψουμε στὴν ἱστορία καὶ στὸν πολιτισμό μας, θὰξαναζήσει ἡ πίστη καὶ ἡ παράδοσή μας, θὰ ξαναζωντανέψει ἡ ἐλπίδα μας, θὰἀναστηθεῖ ἡ «πεσοῦσα εἰκόνα» μας, θὰ μᾶς ξαναθυμηθεῖ ὁ Θεός… Τότε, νὰ εἶστεβέβαιοι, ἡ δύση τῆς χρονιᾶς αὐτῆς θὰ θυμίζει ἀνατολή καὶ τὰ φετινὰ Χριστούγενναθὰ πιστοποιοῦν ὅτι «μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός».
«ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙΑΓΙΑΣΜΕΝΑ!»
«ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!»
Μετὰ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ νηπιάσαντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος
«ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ!»
Μετὰ πολλῆς τῆς ἐν Χριστῷ νηπιάσαντι ἀγάπης,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος
