Το μυστήριο της θείας ενανθρώπησης
«σιωπήτιμάσθω, μέγα σοι το μαθείν ότι γεγέννηται,το δε πώς, μηδέ άγγελοι εννοούσιν.Βούλει παραστήσω το πώς; Ως ο Γεννήσας Πατήρ οίδε και ο γεννηθείς Υιός».
Δηλαδήμε σιωπή ας τιμηθεί το γεγονός της γέννησης του Χριστού. Αρκεί για σένα να μάθεις πως γεννήθηκε, τώρα όσον αφορά το πώς, ούτε οι άγγελοιδεν μπορούν να το ερμηνεύσουν. Αυτό το γνωρίζουν καλά μόνο ο Θεός Πατήρ και ογεννημένος Θεός Λόγος.
Σύμφωναμε την πίστη της Ορθοδοξίας μας «Ο Χριστός αν και δεν είχε ανθρώπινο σώμα, όμωςεξαιτίας της αγάπης και της φιλανθρωπίας του Πατέρα του και για τη δική μαςσωτηρία φανερώθηκε σε μας με ανθρώπινο σώμα». Αυτή συγκεκριμένα είναι ητοποθέτηση του Μεγάλου Αθανασίου ο οποίος πιστεύει πως το γεγονός της γέννησηςαποτελεί από μόνο του ένα μυστήριο, γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί πως οΧριστός ταυτόχρονα « Και ως Υιός τω Πατρί συνήν και ως άνθρωπος επολιτεύετο καιως Λόγος τα πάντα εζωογόνει».
Γιατους φιλοκαλικούς Πατέρες η ενανθρώπηση του Λόγου είναι ένας ύμνος προς τηναγάπη που Η Μητέρα μας ηΟρθόδοξη Εκκλησία στο πλαίσιο του λειτουργικού της χρόνου μας καλεί και φέτοςνα γιορτάσουμε τη Γέννηση του Θεανθρώπου, το γεγονός της Θεοενσαρκώσεως.
Γιατην Ορθόδοξη Πατερική Γραμματεία, η γιορτή αυτή αποτελεί τη μητρόπολη όλων τωνάλλων γιορτών. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος παρατηρεί: «Αν δεν είχαμεΧριστούγεννα, δεν θα είχαμε Θεοφάνια, δεν θα είχαμε τα Πάθη, ούτε την Ανάστασηούτε την Ανάληψη ούτε την Πεντηκοστή».
ΟΆγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος αναλύοντας το γεγονός αυτό αναφέρει: «ΣτονΠαράδεισο από την πλευρά του ανδρός πλάστηκε η γυναίκα που είναι η μητέρα όλωνόσων γεννήθηκαν σ΄ αυτή τη γη, εν δε τη των πιστών Εκκλησία από γυναικός ανήρΧριστός ο Θεός εγεννήθην η απαρχή πάντων των αναγεννωμένων πνευματικώς». Δηλαδήγια την Εκκλησία πιστεύεται πως από μια γυναίκα, την Κυρία Θεοτόκο, γεννήθηκε οΧριστός που είναι Θεός αληθινός και αιτία όλων όσων αναγεννιούνται πνευματικά.Για την Ορθόδοξη Ανατολή το γεγονός της γέννησης του Χριστού αποτελεί έναμυστήριο που δεν μπορεί ο ανθρώπινος νους να συλλάβει. Γι’ αυτό καλούνται οιπιστοί να το προσεγγίσουν με σιωπή και βαθύτατο σεβασμό. Ο Άγιος Γρηγόριος οΘεολόγος παρατηρεί: «Θεού γέννησις, στάθηκε τόσο δυνατή ώστε να κάνει τον Θεόάνθρωπο για να μπορέσει ο άνθρωπος να γίνει Θεός κατά Χάριν.
ΟΜέγας Βασίλειος εξάλλου σε ένα λόγο του περί ταπεινώσεως αναφερόμενος στηγέννηση του Χριστού σημειώνει: «Τα Χριστούγεννα αποτελούν το πιο δυνατό μάθηματαπείνωσης και απλότητας. Ένας Θεός αληθινός γίνεται βρέφος, γεννιέται σε μιασπηλιά και όχι σε ένα σπίτι, τοποθετείται σε μια ταΐστρα των ζώων και όχι σεένα κρεββάτι. Στη συνέχεια μεγαλώνει στο σπίτι ενός φτωχού μαραγκού, του Ιωσήφ,και μιας ασήμαντης κατά κόσμο μητέρας, της Κυρίας Θεοτόκου. Διδάσκεται καιακούει πράματα που δεν έχει ανάγκη να μάθει αφού όντας Λόγος του Θεού Πατρός είναιη ενυπόστατος σοφία Του».
Κατάτον Ιερό Αυγουστίνο η Σάρκωση του Χριστού είναι ένα από τα γεγονότα εκείνα πουδεν θα μπορούσε να κάνει τελειότερα ο Θεός: «Τα τρία ταύτα δεν θα μπορούσε νακάνει τελειότερα ο Θεός παρά την Παντοδυναμία του, τη Σάρκωση του Λόγου, τηδόξα των δικαίων και το μεγαλείο της Θεοτόκου».
Νατονίσουμε πως για την Ορθόδοξη Θεολογική σκέψη η γέννηση υπήρξε η αιτία τηςπαγίωσης των αγίων αγγέλων στο αγαθό. Λέει γι΄αυτό ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς:«Οι άγγελοι απέκτησαν την ατρεψία μετά την ένσαρκη παρουσία του Κυρίου. Τότεέμαθαν έμπρακτα από το γεννημένο Χριστό πως ο δρόμος της θέωσης περνά από τηνταπείνωση και όχι από την έπαρση». Γι΄αυτό στα Ευαγγέλια οι άγγελοιπαρουσιάζονται να ανυμνούν το γεγονός με ύμνους δοξολογικούς.
Τέλος να τονίσουμε πως κατά τη θεολογία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή, τογεγονός της σάρκωσης του Λόγου είναι επαναλαμβανόμενο. Λέει χαρακτηριστικά: «Οτου Θεού Λόγος αεί σαρκούται μυστικώς διά των σωζομένων·απεργάζεται γαρΠαρθένον Μητέραν την ψυχήν, τη μη έχουσαν τα γνωρίσματα της φθοράς».
Τέλος να τονίσουμε πως κατά τη θεολογία του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητή, τογεγονός της σάρκωσης του Λόγου είναι επαναλαμβανόμενο. Λέει χαρακτηριστικά: «Οτου Θεού Λόγος αεί σαρκούται μυστικώς διά των σωζομένων·απεργάζεται γαρΠαρθένον Μητέραν την ψυχήν, τη μη έχουσαν τα γνωρίσματα της φθοράς».
Δηλαδήο Χριστός γεννιέται καθημερινά στις ψυχές των ταπεινών ανθρώπων. Κάθε ψυχή πουκαθαίρεται από τα πάθη, από τις κακίες και τις μικρότητες, γίνεται η παρθένοςμητέρα του Ιησού Χριστού. Σε έναν κόσμο που επικρατεί η αδικία, η εκμετάλλευση,η οικονομική κρίση, η απουσία της κοινωνίας των προσώπων, η οικείωση τουμυστηρίου της θείας ενανθρωπήσεως προβάλλει ως η μόνη ελπίδα για ένα καλύτερομέλλον.
Φιλελεύθερος,24/12/2011
