ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 2011
Π ρ ὸ ς
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τον ευσεβή λαό τῆς ἹερᾶςΜητροπόλεώς μας.
“Χριστός ἐπί γῆςὑψώθητε”
Χριστιανοί μου Ἀγαπητοί,
Τήν ἀνεπανάληπτη γιορτή τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου γιορτάζειὅλη ἡ χριστιανική οἰκουμένη.
Ὁ εὐσεβής λαός μας μέ αἰσθήματα ἀγάπης καί εὐλάβειας πρόςτόν Ἐνανθρωπήσαντα Κύριό μας κατακλύζει τούς ὁλοφώτεινους Ναούς μας καί ἀκούειμέ ἐνδιαφέρον τούς ἀνεπανάληπτους ὕμνους τῶν ἐμπνευσμένων ὑμνογράφων καίμάλιστα τό «ἡ Παρθένος σήμερον τόν ὑπερούσιοντίκτει» ἤ τό«Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί ποῦ ἐγεννήθη ὁΧριστός».
Καί οἱ πιό ἀδιάφοροι αὐτή τήν ἡμέρα δροσίζουν τή διψασμένηψυχή τους, ἀφήνοντας γιά λίγο τή σκέψη τους νά ἀγκαλιάσει ἤ ἔστω νά προσεγγίσειτό «ξένον καί παράδοξον Μυστήριον», πού χώρισε τήν ἱστορία ὅλου τοῦ κόσμουσέ δυό περιόδους.
Θά εἶναι κρῖμα νά μήν ἔχει συνέπεια στή ζωή μας αὐτό τόγεγονός, αὐτή ἡ ἀνάμνηση, αὐτή ἡ πανορθόδοξη μεγάλη γιορτή.
Ὁ σύγχρονος ἀτομισμός καί τό προσωπικό τοῦ καθενός συμφέρονἔχουν ψυχράνει τήν ἀγάπη τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλο.
Προφητικά ἡ Ἁγία Γραφή προλέγει καί περιγράφει, ἀλλά καίἑρμηνεύει ὅτι «διά τό πληθυνθῆναι τήν ἀνομίανψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν».
Ἡ ἀνομία, ἡ παράβαση καί περιφρόνηση τοῦ θείου νόμου, ἡχωρίς ἠθικούς φραγμούς ζωή τῶν πολλῶν δημιουργοῦν μιά παγερή ψυχική διάθεση στήζωή τους.
Σ΄αὐτή τήν κρίσιμη ἐποχή ἡ ἀναφορά μας στόν ἐρχομό τοῦΧριστοῦ στή γῆ κρατάει τήν ἰσορροπία μας, θερμαίνει τήν καρδιά μας καί μᾶςκάνει πιό ἀνθρώπινους, μᾶς τροφοδοτεῖ τά αἰσθήματα τῆς φιλαλληλίας καί τῆςσυμπάθειας πρός τόν συνάνθρωπό μας.
Ἡ σκέψη, ὅτι Ἐκεῖνος ὁ τέλειος Θεός ἦλθε στόν ἀτελῆ, ἀδύνατοκαί εὔκολα παρασυρόμενο ἄνθρωπο, μᾶς ἐπιβάλλει τήν ἀνάγκη νά πιέσουμε τόν ἑαυτόμας καί νά ἀγαπήσουμε καί ἐμεῖς τόν συνάνθρωπό μας καί μάλιστα τή στιγμή πούεἶναι συναμαρτωλός, πού μᾶς μοιάζει στίς ἀδυναμίες καί στά σφάλματα.
Ἕνα ἄλλο μήνυμα πού μᾶς δίδει ἡ σημερινή γιορτή εἶναι ἡχωρίς ἀμφιβολία βεβαιότητα, ὅτι γιά ἕνα ἔργο σοβαρό καί μάλιστα αὐτό πού ἔχεισχέση μέ τήν ἀπαλλαγή τοῦ ἄλλου ἀπό τίς κακές συνήθειές του καί τήν ἀλλαγή τῆςἄτακτης ζωῆς του εἶναι ἀνάγκη τό πλησίασμα νά γίνει μέ ταπείνωση.
Ἐάν δέν ἔχει ὁ λόγος σου καί ἡ συμπεριφορά σου ὁλοφάνερη τήνταπείνωσή σου, δέ σέ ἀκούει ὁ ἄλλος, οὔτε σέ ἀποδέχεται καί ἀπομακρύνεται ἀπότήν πρώτη στιγμή μέ περιφρόνηση ἀπό κοντά σου.
Ἄν δέ σταθεῖς κοντά του, προσφωνώντας τον μέ τή γλυκιά λέξη«ἀδελφέ μου», ἄν δέν τοῦ δείξεις τήν κατανόησή σου γιά τίς πτώσεις του καί τίςἀδυναμίες του, ἄν δέν εἶσαι ἐπιεικής στά σφάλματά του, δέ σέ ἀποδέχεται.
Ὁ Κύριός μας φόρεσε τή σάρκα μας. Πῆρε τή μορφή μας. Ἄφησετήν οὐράνια δόξα του, γιά νά μπορεῖ νά εἰπεῖ «δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντεςκαί πεφορτισμένοι κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς». Κανένας δέ θά τόν πλησίαζε καί θάἔμενε ὁ ἐρχομός του στή γῆ ἀνωφελής, ἐάν δέ γινόταν «τοῖςπᾶσι τά πάντα»,ὅπως μᾶς λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καί μέ τά λόγιατου αὐτά σηματοδοτεῖ τήν πορεία μας καί φωτίζει τά βήματά μας.
Ἀδελφοί μου,
Ἐπ΄οὐδενί πρέπει νά προσπεράσουμε ἀπρόσεκτα ἤ τό χειρότεροἀδιάφορα τόν Γεννηθέντα Κύριό μας .
Σήμερα περισσότερο ἀπό ἄλλη φορά ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό τήνπαρουσία Του.
Ὀργιζόμαστε, γιατί ἡ Δ.Ε.Η. θάσβήσει τό φῶς, ὅταν χρωστᾶμε καί δέν ἔχουμε νά πληρώσουμε, καί ἐπαναστατοῦμε,κάνοντας διαμαρτυρίες καί καλῶς πράττουμε, ὅμως γιατί ἀδιαφοροῦμε καί νωχελικάἀντιμετωπίζουμε ἐκεῖνον πού σβήνει «τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ» μέσα στό σχολεῖο καίμέσα στήν κοινωνία;
Διψᾶμε γιά τήν ἀλήθεια καί κατηγοροῦμε ἐκείνους πού μᾶςλέγουν ψέματα. Γιατί, ὅμως, δέν πᾶμε κοντά σέ Ἐκεῖνον πού εἶναι ἡ ἀλήθεια καίμᾶς ἀναπαύει μέ τή στοργική ἀγάπη Του καί τόν στηρικτικό λόγο Του καί μᾶςμαθαίνει νά λέμε τήν ἀλήθεια, ἔστω καί ἄν εἶναι πικρή ἤ ἔστω καί ἄν αὐτή μᾶςστοιχίζει μέ περιπέτειες μέσα στή ζωή μας;
Διαμαρτύρονται μερικοί γιάσπίτι πού δέν ἔχουν, γιατί, ὅμως, τήν Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι πνευματική στέγηκαί διαφυλάσσει τούς ἀνθρώπους στή δύσκολη στιγμή τῆς ζωῆς τους, τήν ἔχουνστήσει στά ἕξι μέτρα καί τή λιθοβολοῦν; Καί ἤδη ἔπαθαν μερικοί αὐτό πού συνέβημέ ἕναν συνάνθρωπό μας ὁ ὁποῖος γκρέμισε τό σπίτι του στήν ἐποχή τοῦΚαλοκαιριοῦ, γιατί μποροῦσε νά κοιμηθεῖ ἐλεύθερος στήν ὕπαιθρο, καί, ὅταν ἦλθεὁ χειμώνας, τότε κατάλαβε τό μοιραῖο λάθος του, ἀλλά ἦταν ἀργά γιά νά τόδιορθώσει.
Ἀδελφοί μου,
Στήν ἐποχή μας πού προσφέρει ἀπολαύσεις ἀλλά καί πολύ πόνο,
Πού προσφέρει ἐλπίδα, ἀλλά καί ἀπελπισία,
Πού παρέχει ἀνέσεις καί δημιουργεῖ ἄγχος,
Πού ζοῦμε σέ πολυάνθρωπες κοινωνίες, ἀλλά μᾶς βασανίζει ἡ μοναξιά,
Πού χαιρόμαστε τήν πρόοδο τῆς ἐπιστήμης καί ταυτόχροναπικραινόμαστε ἀπό τήν ἠθική κατάπτωση,
Πού δοκιμάζουμε ἐνθουσιασμό καί μᾶς σημαδεύει ἡἀπαισιοδοξία,
Πού καμαρώνουμε γιά τή δημιουργία καί μᾶς πικραίνει ἡκαταστροφή,
Σ΄ αὐτή τήν ἐποχή γεννιέται ὁ Χριστός μας.
«Θεός ἐπί γῆς ὑψώθητε» σαλπίζειμελωδικότατα ἡ Ἐκκλησία μας καί καλεῖ ὅλους μας γιά μία καινούργια ζωή μέμέτρο, μέ σύνεση, μέ ἠθικούς φραγμούς, μέ τή σωτήρια μετάνοια, πούἀποκαθιστᾶ τίς σχέσεις μας μέ τόν συνάνθρωπο καί τόν Γεννηθέντα Θεάνθρωπο.
Ἐπικαλοῦμαι γιά ὅλους τή Χάρη Του, τήν Εὐλογία Του καί τήΔύναμή Του, γιατί μιά τέτοια ζωή καί ψυχική ἀναγέννηση δέν μπορεῖ νάπραγματοποιηθεῖ χωρίς Ἐκείνου τή θαυματουργική ἐπέμβαση.
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2011
Εὐχέτης Σας πρός τόν ἘνανθρωπήσανταΚύριο
Ὁ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ὁ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ
ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
