Οι Χιλιασταί διδάσκουν, ότι τηνΕκκλησίαν αποτελούν μόνον 144.000 εκλεκτοί της Καινής Διαθήκης, όλοι Μάρτυρεςτου Ιεχωβά, και ότι αυτοί μόνον υπάγουν εις τον ουρανόν. Όλοι δε οι άλλοι όσοισώζονται εκ των εποχών της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης είνε δήθεν εκτός τηςΕκκλησίας και θα κληρονομήσουν την γην. Την παράδοξον αυτήν διδασκαλίαν οιΧιλιασταί προσπαθούν να στηρίξουν εις τα εξής χωρία:
«Μή φοβοῦ, τό μικρόν ποίμνιον ὅτι εὐδόκησενὁ πατήρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τήν βασιλείαν» (Λουκ. ιβ' 32).
«Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆςαὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶγενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (Ίωάν. ι' 16).
«Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ τὸ ἀρνίον ἑστηκὸς ἐπὶτὸ ὄρος Σιών, καὶ μετ᾿ αὐτοῦ ἑκατὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες, ἔχουσαι τὸ ὄνομααὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγραμμένον ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν. καὶ ἤκουσαφωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ὡς φωνὴν ὑδάτων πολλῶν καὶ ὡς φωνὴν βροντῆς μεγάλης· καὶ ἡφωνὴ ἣν ἤκουσα, ὡς κιθαρῳδῶν κιθαριζόντων ἐν ταῖς κιθάραις αὐτῶν. καὶ ᾄδουσιν ᾠδὴνκαινὴν ἐνώπιον τοῦ θρόνου καὶ ἐνώπιον τῶν τεσσάρων ζῴων καὶ τῶν πρεσβυτέρων· καὶοὐδεὶς ἐδύνατο μαθεῖν τὴν ᾠδὴν εἰ μὴ αἱ ἑκατὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες,οἱ ἠγορασμένοι ἀπὸ τῆς γῆς. » (Αποκ. ιδ' 1-3).
Ιδού, λέγουν οι Χιλιασταί, συνδυάζοντεςαυθαιρέτως τα χωρία: Την βασιλείαν, την ουράνιον βασιλείαν, κληρονομεί «τομικρόν ποίμνιον», το οποίον είνε «αι εκατόν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες»,ενώ οι άλλοι σωζόμενοι είνε τα «άλλα πρόβατα» ή κατά το Αποκ. ζ' 9 ο πολύς καιαναρίθμητος όχλος, ο οποίος θα κληρονομήση την γην.
Αλλ' ο Κύριος ομιλεί δια «μικρόνποίμνιον» εν αντιθέσει προς το μέγα πλήθος των κοσμικών και απίστων, και όχιδιότι δήθεν το ποίμνιον αυτό περιλαμβάνει μόνον 144.000 εκλεκτούς. Ομοίως ηΓραφή αλλού ομιλεί δια «λεῖμμα», τουτέστι μικρόν υπόλοιπον πιστών και σωζομένων(Ρωμ. ια' 5. Πρβλ. Ματθ. ζ' 13-14 και Λουκ. ιγ' 23-24 περί ολίγων σωζομένων).Αλλ' ενώ το ποίμνιον του Θεού εν αντιθέσει προς τον κόσμον είνε μικρόν, καθ'εαυτό είνε μεγάλο. Οι σωζόμενοι εκ παντός τόπου και εκ πάσης εποχής όλοι ομούείνε πολλοί. Ο Χριστός είνε «πρωτότοκος ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς» (Ρωμ. η' 29).
Αβάσιμος είνε και η διάκρισις μεταξύ«μικρού ποιμνίου» και «άλλων προβάτων».
Το Ιωάν. ι' 16 δεν είνε υπέρ, αλλ'εναντίον του ισχυρισμού των Χιλιαστών. Η έννοια του χωρίου είνε η εξής: «Έχωκαι άλλα πρόβατα, τα οποία δεν είνε εκ της Ιουδαϊκής ταύτης μάνδρας. Είνε εκτου ειδωλατρικού κόσμου. Πρέπει εγώ να οδηγήσω και εκείνα τα πρόβατα. Και ότανθα τα καλέσω να τα οδηγήσω, θα υπακούσουν εις την φωνήν μου. Και αφού εκείνα ταπρόβατα ενωθούν με αυτά εδώ, θα γίνη μία ποίμνη, η Εκκλησία, με ένα ποιμένα,εμέ τον Χριστόν». Ιουδαίοι και εθνικοί πιστεύοντες εις τον Χριστόν γίνονται μίαποίμνη, όχι δύο. Αν εγίνοντο δύο ποίμναι, ο Χριστός θα έλεγε, «Και γενήσονται δύοποίμναι», μία μικροτέρα δια τον ουρανόν («το μικρόν ποίμνιον») και μίαμεγαλυτέρα διά την γην (τα «άλλα πρόβατα»).
Πολλά επίσης, τα οποία λέγει ηΑποκάλυψις δια τους 144.000 και τον πολύν όχλον των σωζομένων, είνε κατά τηςγνώμης των Χιλιαστών. Εν αντιθέσει προς τον πολύν όχλον, οι οποίοι είνε «εκπαντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών» (ζ' 9), οι 144.000 είνε «ἐκ πᾶσηςφυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ» (ζ' 4). Οι 144.000 δηλαδή είνε Ισραηλίται. Είνε δε δυνατόν ηΕκκλησία να αποτελήται μόνον εξ Ισραηλιτών; Οι 144.000 επίσης «μετά γυναικῶν οὐκἐμολύνθησαν· παρθένοι γάρ εἰσι» (ιδ' 4). Είνε δε δυνατόν η Εκκλησία ν'αποτελήται μόνον εκ παρθένων; Εάν απετελείτο μόνον εκ παρθένων, θ' απεκλείετοεξ αυτής και αυτός ο απόστολος Πέτρος ως έγγαμος, ενώ ούτος περιελαμβάνετο εις«το μικρόν ποίμνιον», το οποίον προσεφώνει ο Ιησούς (Λουκ. ιβ' 32), και είνεθεμέλιος της Εκκλησίας (Έφεσ. β' 20· Άποκ. κα' 14). Οι Χιλιασταί βεβαίωςισχυρίζονται, ότι οι 144.000 είνε παρθένοι, διότι δεν ανεμίχθησαν ειςοργανώσεις. Αυτό σημαίνει κατ' αυτούς το «μετά γναικῶν οὐκ ἐμολύνθησαν»! Καθαράαυθαιρεσία και ανοησία. Αλλά δεδομένου, ότι και οι Χιλιασταί ανήκουν ειςοργάνωσιν, πώς ούτοι ισχυρίζονται, ότι οι 144.000 προέρχονται εξ αυτών;Δεδομένου επίσης, ότι εις το στόμα των 144.000 «οὐχ εὑρέθη ψεῦδος» (Αποκ. ιδ'5), ενώ οι Χιλιασταί πολλάς φοράς εψεύσθησαν και απεδείχθησαν ψευδοπροφήται καιψευδομάρτυρες και εγελοιοποιήθησαν παγκοσμίως, πώς ισχυρίζονται, ότι οι 144.000προέρχονται εξ αυτών;
Τέλος εις τον ουρανόν κατά τηνΑποκάλυψιν δεν εμφανίζονται μόνον οι 144.000, όπως ισχυρίζονται οι Χιλιασταί.Εμφανίζονται και οι 24 πρεσβύτεροι και ο πολύς όχλος. Οι αποτελούντες τον πολύνόχλον είνε «οἱ ἐρχόμενοι ἐκ τῆς θλίψεως τῆς μεγάλης, καί ἔπλυναν τάς στολάς αὐτῶνκαί ἐλεύκαναν αὐτάς ἐν τῷ αἵματι τοῦ Ἀρνίου. Διά τοῦτο εἰσιν ἐνώπιον τοῦ θρόνουτοῦ Θεοῦ καί λατρεύσουσιν αὐτῷ ἡμέρας καί νυκτός ἐν τῷ ναῷ αὐτοῦ» (ζ' 14-15).Οι αναρίθμητοι ούτοι δίκαιοι ἔρχονται εκ της μεγάλης θλίψεως της γης και,δυνάμει του αίματος του Αρνίου, καταλαμβάνουν και αυτοί θέσιν ενώπιον τουθρόνου του Θεού εν τω ναώ αυτού, τουτέστιν εν τω ουρανώ (Ιδέ και ζ' 9). Όπου οΙωάννης βλέπει τους 144.000 εκλεκτούς, εκεί βλέπει και το αναρίθμητον πλήθοςτων σωζομένων, εις τον ουρανόν δηλαδή.
Όλοι οι σωζόμενοι λοιπόν κληρονομούντον ουρανόν, και άρα όλοι αποτελούν την Εκκλησίαν.
Τούτο φαίνεται και εκ πλείστων άλλωνχωρίων της Γραφής. Αρκούμεθα εις την παράθεσιν των εξής δύο:
«ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητεἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· εἷς Θεὸςκαὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν» (Έφεσ. δ'4-6).
Όπως υπάρχει εις μόνον Θεός, εις μόνονΚύριος, εν μόνον πνεύμα, μία μόνον πίστις, εν μόνον βάπτισμα και μία μόνονελπίς δι' όλους τους πιστούς, η ελπίς της επουρανίου κληρονομίας, ούτως υπάρχεικαι εν μόνον σώμα, ηθικόν σώμα, η Εκκλησία. Όλοι οι πιστοί περιλαμβάνονται ειςτην Εκκλησίαν.
«προσεληλύθατε Σιὼν ὄρει καὶ πόλει Θεοῦζῶντος, Ἱερουσαλὴμ ἐπουρανίῳ, καὶ μυριάσιν ἀγγέλων,, πανηγύρει καὶ ἐκκλησίᾳπρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων, καὶ κριτῇ Θεῷ πάντων, καὶ πνεύμασιδικαίων τετελειωμένων» (Έβρ. ιβ' 22-23).
Όλοι αδιακρίτως οι πιστοί διά τηςθυσίας του Χριστού έχομεν θέσιν εις την επουράνιον Ιερουσαλήμ, όπου αι μυριάδεςτων αγγέλων και τα «τετελειωμένα», δεδικαιωμένα, πνεύματα των δικαίων. Όλοιέχομεν θέσιν εις την θριαμβεύουσαν Εκκλησίαν.
Όλοι οι πιστοί, λοιπόν, αποτελούν ενηθικόν σώμα, την Εκκλησίαν, η οποία εν τη γη είνε στρατευομένη και εν τω ουρανώθριαμβεύουσα. Ουδείς πιστός είνε εκτός της Εκκλησίας και ουδείς αποκλείεται εκτου ουρανού.
Ιδέ και Εφεσ. α' 10, 22-23· β' 13-22·γ' 6, 10, 21· δ' 11-16· ε' 23-32· 'Ρωμ. ιβ' 5· Α' Κορ. ι' 17· ιβ' 13, 27· Κολ.γ' 15.
Οι Χιλιασταί επίσης αρνούνται τοαιώνιον και το αλάθητον της Εκκλησίας.
Ο Χριστός είπε:
«Σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσωμου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς. » (Ματθ. ιστ' 18).
Όλαι αι σκοτειναί δυνάμεις του άδου δενδύνανται να κατισχύσουν της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία κλονίζεται, αλλά δενκρημνίζεται. Το πλοίον κλυδωνίζεται, αλλά δεν καταποντίζεται.
Ο Χριστος επίσης είπεν:
Ο Χριστος επίσης είπεν:
«...ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέραςἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος.» (Ματθ. κη' 20).
Πάντοτε υπάρχουν πιστοί, τουτέστινΕκκλησία, και πάντοτε είνε μετ' αυτών ο Ιδρυτής της Εκκλησίας.
Συμφώνως προς άλλας υποσχέσεις τουΧριστού, ο Παράκλητος, το πνεύμα της αληθείας, ήλθε και μένει εν τη Εκκλησία «εἰςτόν αἰῶνα» (Ιωάν. ιδ' 16) και οδηγεί αυτήν «εἰς πᾶσαν την ἀλήθειαν» (Ιωάν. ιστ'13). Δεν ήλθε και έφυγε το Άγιον Πνεύμα, αλλά μένει μονίμως εν τη Εκκλησία. Καιοδηγεί αυτήν, όχι εις μέρος της αληθείας, αλλ' εις πάσαν την αλήθειαν, την προςσωτηρίαν αναγκαίαν θρησκευτικήν και ηθικήν αλήθειαν. Η Εκκλησία δεν αληθεύει ενμερει και εν μερει πλανάται, αλλ' αληθεύει εξ ολοκλήρου. Διά τουτο ο Απόστολοςδιακηρύττει, ότι η Εκκλησία είνε «στῦλος καί ἐδραίωμα τῆς ἀληθείας» (Α' Τιμ. γ'15, Πρβλ. Β' Τιμ. β' 19).
Το αιώνιον της Εκκλησίας δεικνύουν καιτα χωρία της Γραφής περί αιωνίου βασιλείας και ιερωσύνης του Χριστού καϊ περίαιωνίου διαθήκης εν τω αίματι αυτού. Ιδέ Ψαλμ. μδ' 7 (με' 6) - Εβρ. α' 8· Ησ.θ' 7· Μιχ. δ' 7· Δαν. β' 44· ζ' 14, 27· Λουκ. α' 33· Ψαλμ. ρθ' (ρι') 4 - Εβρ.ε' 6· στ' 20· ζ' 17, 21, 24, 25, 28· ιγ' 20. Το δε αλάθητον της Εκκλησίαςιδιαιτέρως, άμα δε και το αιώνιον αυτής, δεικνύει επίσης το χωρίον Β' Ιωάν. 2.
Παρά ταύτα οι Χιλιασταί διδάσκουν, ότιη Εκκλησία εκρημνίσθη, η αλήθεια εχάθη και επί πολλούς αιώνας η ανθρωπότης ήτοεις το χάος, ήλθον δε αυτοί κατά τον παρελθόντα αιώνα και επανεύρον τηναλήθειαν και επανίδρυσαν την Εκκλησίαν και εφώτισαν τον κόσμον!
------------------------------------------------------------------
πηγή: Νικόλαος Ιω. Σωτηρόπουλος: Αντιχιλιαστικόν Εγχειρίδιον, εκδ. "ΟΣταυρός", 1994, σελ. 18-23
πηγή: Νικόλαος Ιω. Σωτηρόπουλος: Αντιχιλιαστικόν Εγχειρίδιον, εκδ. "ΟΣταυρός", 1994, σελ. 18-23
