του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου
Με τρεις διαφορετικούς τρόπους τις τελευταίες μέρες ήρθαν στο προσκήνιο οι απόψεις των πολιτικών κομμάτων της Αριστεράς για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Πρώτη αφορμή δόθηκε κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής τροπολογίας του Υπουργείου Παιδείας για το διορισμό ιμάμηδων στη Θράκη. Ο Τάσος Κουράκης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και υπεύθυνος του τομέα παιδείας του κόμματος, μετέφερε στη Βουλή την πάγια θέση για «αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών από μάθημα θρησκειολογίας όπου καθηγητές, οι οποίοι προσλαμβάνονται με διαδικασίες ΑΣΕΠ, διδάσκουν σε όλους τους μαθητές το μάθημα που εμβαθύνει σε όλες τις θρησκείες».
Στην ίδια συζήτηση ο βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεϊν Χασάν Ζεϊμπέκ ζήτησε την «αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών από το μάθημα της θρησκειολογίας που θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, ακόμη και άνευ θρησκεύματος, ένα μάθημα που θα εμβαθύνει σε όλες τις θρησκείες».
Εξάλλου η βουλευτής Μαρία Ρεπούση, υπεύθυνη του τομέα παιδείας της ΔΗΜΑΡ, δήλωσε ότι «στόχος μας πρέπει να είναι τα δημόσια σχολεία να μη διδάσκουν το δόγμα, δηλαδή να μην κάνουν κατήχηση, αλλά να ενημερώνουν τα παιδιά, τους μαθητές και τις μαθήτριες που φοιτούν στα δημόσια σχολεία για όλες τις θρησκείες, για τη σημασία τους, το ρόλο που έχουν παίξει στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας, τις διαφορές και τις ομοιότητές τους». Τέλος ο βουλευτής του ΚΚΕ Ιωάννης Γκιόκας ισχυρίστηκε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει η θρησκευτική διδασκαλία, μαθήματα κατηχητικού χαρακτήρα στα πλαίσια των δημοσίων σχολείων και της δημόσιας εκπαίδευσης».
Στην ίδια συζήτηση ο βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεϊν Χασάν Ζεϊμπέκ ζήτησε την «αντικατάσταση του μαθήματος των θρησκευτικών από το μάθημα της θρησκειολογίας που θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές και μαθήτριες, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, ακόμη και άνευ θρησκεύματος, ένα μάθημα που θα εμβαθύνει σε όλες τις θρησκείες».
Εξάλλου η βουλευτής Μαρία Ρεπούση, υπεύθυνη του τομέα παιδείας της ΔΗΜΑΡ, δήλωσε ότι «στόχος μας πρέπει να είναι τα δημόσια σχολεία να μη διδάσκουν το δόγμα, δηλαδή να μην κάνουν κατήχηση, αλλά να ενημερώνουν τα παιδιά, τους μαθητές και τις μαθήτριες που φοιτούν στα δημόσια σχολεία για όλες τις θρησκείες, για τη σημασία τους, το ρόλο που έχουν παίξει στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας, τις διαφορές και τις ομοιότητές τους». Τέλος ο βουλευτής του ΚΚΕ Ιωάννης Γκιόκας ισχυρίστηκε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει η θρησκευτική διδασκαλία, μαθήματα κατηχητικού χαρακτήρα στα πλαίσια των δημοσίων σχολείων και της δημόσιας εκπαίδευσης».
Λίγες μέρες αργότερα στο συνέδριο «Εκκλησία και Αριστερά» και κατά τη συζήτηση για τη θρησκευτική εκπαίδευση οι εκπρόσωποι της Αριστεράς επανέλαβαν τις θέσεις τους για μάθημα θρησκειολογίας, μάθημα που δεν θα έχει χαρακτήρα ορθόδοξο χριστιανικό.
Στις 31 Ιανουαρίου η Μαρία Ρεπούση και η Μαρία Γιαννακάκη από τη ΔΗΜΑΡ κατέθεσαν Ερώτηση προς τον Υπουργό Παιδείας με την οποία ζητούν την χορήγηση δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά σε όλους τους μαθητές και όχι μόνο στους ετερόδοξους ή αλλόθρησκους. Την επόμενη μάλιστα ημέρα η Μαρία Ρεπούση δήλωνε ξεκάθαρα σε συνέντευξή της σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι το μάθημα των Θρησκευτικών είναι προαιρετικό!
Οι παραπάνω θέσεις της Αριστεράς είναι γνωστές και οι εκπρόσωποί της εμφανίζονται αμετακίνητοι από αυτές. Δυστυχώς υποχωρητικότητα επιδεικνύουν στο ζήτημα όχι μόνο κάποιοι νεωτερίζοντες θεολόγοι αλλά ακόμη και επίσκοποι. Φαίνεται πως οι βουλευτές της Αριστεράς έχουν αντιληφθεί την υποχωρητικότητα αυτή και γι’ αυτό πυκνώνουν τις ενέργειές τους ώστε να πετύχουν περαιτέρω υποβάθμιση του μαθήματος είτε με την μετατροπή του σε προαιρετικό, μέσω των απαλλαγών για όλους, είτε με τη μετατροπή του σε θρησκειολογικό, για να γίνει δήθεν μάθημα για όλους. Η άποψη πάντως πως ένα μάθημα ανοιχτό σε όλες τις θρησκείες θα είναι μάθημα για όλους τους μαθητές ανεξαρτήτως θρησκεύματος, από το οποίο δεν θα χρειάζεται να απαλλάσσεται κανείς, δεν υποστηρίζεται μόνο από την Αριστερά αλλά και από όσους θεολόγους βάλθηκαν να πετύχουν αυτό το στόχο μεταλλάσσοντας το θρησκευτικό μάθημα μέσω νέων Προγραμμάτων Σπουδών. Είναι η συνταγή που οδηγεί με ακρίβεια στο τέλος της χριστιανικής παιδείας στα ελληνικά σχολεία. Ούτε το δικαίωμα αλλοθρήσκων και ετεροδόξων να απαλλάσσονται θα καταφέρουν να καταργήσουν και τη συντριπτική πλειοψηφία των ορθοδόξων μαθητών θα οδηγήσουν σε πανθρησκειακή σύγχυση.
Ο προσεκτικός μελετητής των απόψεων της Αριστεράς και των θέσεων των θεολόγων που συνέταξαν το νέο Πρόγραμμα Σπουδών για τα Θρησκευτικά μπορεί να αντιληφθεί ότι είναι πολύ μικρή η απόσταση μεταξύ των δύο. Λίγα βήματα απομένουν στους θεολόγους αυτούς να κάνουν για να οδηγηθούν στην πλήρη ταύτιση απόψεων με την Αριστερά. Και όπως όλα δείχνουν, κάποιοι Θεολόγοι πορεύονται ήδη στο δρόμο αυτό με τις αριστερές στροφές, με ταχύ βηματισμό.