Νιώθειθλίψη, άλγος και οδύνη η ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα διότι ανθρωπίνως:
Δεν μπορεί να ανεχθεί να διασύρεται ένας αθώος ηγούμενος, μόνοςαυτός «αίρων την αμαρτίαν του κόσμου»,
Δεν μπορεί να ανεχθεί να στοχοποιείται ένα μοναστήρι, τομεγαλύτερο της Ορθοδοξίας,
Δεν μπορεί να ανεχθεί να ενοχοποιείται το Περιβόλι της Παναγιάς,
Δεν μπορεί να ανεχθεί να συκοφαντείται η Εκκλησία,
Δεν μπορεί να ανεχθεί να πολεμείται η Ορθοδοξία.
Η ορθόδοξη χριστιανική Ελλάδα θλίβεται αλλά ελπίζει «επί Θεώζώντι»(Α΄ Τιμ. 4,10), ελπίζει και στην Κυρία Θεοτόκο που είναι «η ελπίς πάντωντων χριστιανών» και μόνον έτσι ειρηνεύει, διότι όπως εύστοχα μας θυμίζει ο ψαλμωδός, «επί τω Θεώ ήλπισα, ου φοβηθήσομαι τι ποιήσει μοι σαρξ»(Ψλμ. 55,5).
Όταν κρίνει ο Θεός, τα μεγαλεπήβολα σχέδια και οι ανταγωνισμοίτων υπερδυνάμεων, οι παγκόσμιοι γεωπολιτικοί σχεδιασμοί και τα ελληνικάπολιτικά παιχνίδια θα συντριβούν «ως σκεύη κεραμέως», όσες «νίκες» κι αν έχουνπετύχει και όσα πλήγματα κι αν έχουν καταφέρει εναντίον των αθώων θυμάτων τους.
Τέλος, για όλους εκείνους
που κατηγορούν αναπόδεικτα,
που επιχαίρουν χαιρέκακα,
που λοιδορούν ζηλόφθονα,
που χλευάζουν τον τυραννισμένο,
που χαίρονται με την ταλαιπωρία,
που σιωπούν μπροστά στην αδικία,
εμείς, μέσα στον πόνο της θλίψης, θα εκστομίζαμε,
«το αίμα αυτού εφ΄ υμάςκαι επί τα τέκνα υμών».
Όμως Γέροντα γνωρίζουμε, ότι τον μόνο λόγο που θα ήθελες εσύ ναπούμε, είναι αυτόν που ο Κύριος και Θεός μας απηύθυνε προς τον Πατέρα Του γιατους σταυρωτές του επάνω από το Σταυρό, αυτόν τον λόγο με τον οποίο κι εσύ οίδιος προσεύχεσαι γι΄ αυτούς που ασύνετα σε λιθοβολούν,
«Πάτερ, άφες αυτοίς, ουγαρ οίδασι τι ποιούσι»
