Αδιάβαστησυλλαμβάνεται και πάλι η κ. Διαμαντοπούλου
Δρ Τσακαλίδης Γεώργιος. τ. Σχολικός Σύμβουλος. τ. Επιστημονικός Συνεργάτης.Παν/μίου Erlangen – Nürnberg. Γενικός Σύμβουλος Α.Σ.Π.Ε
Η κ. Διαμαντοπούλου, αν και Υπουργός Παιδείας, συνελήφθηπολλές φορές σε δημόσιες εμφανίσεις και συνεντεύξεις της να αγνοεί τη σημασίααρκετών ελληνικών λέξεων ή να χρησιμοποιεί λανθασμένα πασίγνωστα ελληνικά ρητά.
Υπενθυμίζω ότι χαρακτήρισε το ελληνικό χρέος «δυσθεόρατο»,λέξη που δεν υπάρχει σε κανένα ελληνικό λεξικό, αντί του ορθού δυσθεώρητο,μίλησε για σύγκρουση «εικονομάχων εναντίον εικονοκλαστών», αγνοώντας προφανώςότι εκονομάχοι και εικονοκλάστες είναι το ίδιο, μίλησε για κατηγορίες πουεκτοξεύονται «επί δικαίοις και αδίκοις», χρησιμοποιώντας λανθασμένα και πάλι τοχωρίο του κατά Ματθαίον Ευαγγελίου, που κάνει λόγω για τον Θεό που «βρέχει επίδικαίους και αδίκους». Γι’ αυτό και κάποιος δημοσιογράφος την ανακήρυξε σε«βασίλισσα του σαρδάμ».
Δεν ξέρω πόσο παραδεκτό είναι για μια Υπουργό Παιδείας ναπεριπίπτει σε τέτοια γλωσσικά σφάλματα. Τι να λένε άραγε οι μαθητές, όταν γιαπαρόμοιες δικές τους αβλεψίες τους αφαιρούνται βαθμοί, ενώ και η ίδια ηΥπουργός διαπράττει όχι ευκαταφρόνητα λάθη! Εκείνο όμως που είναι εντελώςαπαράδεκτο είναι να χρησιμοποιεί το επίσημο βήμα της Βουλής για να επαναλάβειένα ψέμα. Απαντώντας στην επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Καρδίτσας της Ν.Δ.Κώστα Τσιάρα στις 14. 12. 2011 είπε: «δεν υπάρχει άλλη χώρα που να έχει τοκαθεστώς των μετεγγρα-φών». Επανέλαβε δηλαδή την ψευδή δήλωσή της στην ΕιδικήΕπιτροπή του Υπουργείου Παιδείας ότι οι μετεγγραφές φοιτητών στην Ελλάδαα-ποτελούν «παγκόσμια πρωτοτυπία». Αγνοεί προφανώς ότι σε άλλες ευ-ρωπαϊκέςχώρες οι μετεγγραφές φοιτητών είναι καθημερινή πράξη. Έζησα από πολύ κοντά τοκαθεστώς μετεγγραφών στη Γερμανία. Την πληροφορώ υπεύθυνα ότι εκεί οιμετεγγραφές είναι εντελώς ελεύθερες. Κανένας σχεδόν φοιτητής δεν ολοκληρώνειτις σπουδές του σε μία πόλη. Οι φοιτητές έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν τηνπαρακολούθηση παραδόσεων και εργαστηρίων σε διάφορα πανεπιστήμια πουδιακρίνονται σε συγκεκριμένους τομείς της επιστήμης τους. Γι’ αυτό καιμετεγγράφονται συχνά, προκειμένου να παρακολουθήσουν ονομαστούς πανεπιστημιακούςδασκάλους, οι οποίοι δεν διδάσκουν κατ’ ανάγκη σε σχολές μεγά-λων πόλεων. Έχουνπ.χ. το δικαίωμα να παρακολουθήσουν Παθολογία στη Χαϊδελβέργη, Χειρουργική στηνΤυβίγγη, Παιδιατρική στο Ερλά-γκεν κ.ο.κ. Αλλά και άλλες ευρωπαϊκές χώρεςακολουθούν παρόμοια τακτική στις μετεγγραφές των φοιτητών. Δεν τους καθηλώνουννα περατώσουν τις σπουδές τους στο πρώτο Πανεπιστήμιο που τους δέχθηκε.
Αντί όμως η κ. Υπουργός να δώσει κίνητρα, ναδημιουργηθούν οι προ-ϋποθέσεις ευγενούς άμιλλας και διάκρισης μεταξύ τωνπανεπιστημιακών σχολών, ούτως ώστε να καθίστανται περιζήτητες και ναπροσελκύουν φοιτητές και οι σχολές μικρών πόλεων, όπως οι προαναφερθείσες, προσπάθησεμε περιοριστικά και απαγορευτικά μέτρα να λύσει το πρόβλημα που δημιούργησε ηυποβάθμιση και περιφρόνηση των περιφερειακών πανεπιστημίων. Στράφηκε προπαντόςεναντίον των πολυτέκνων, που εί-χαν το δικαίωμα να σπουδάζουν τα παιδιά τους σεμία πόλη, για να αποφεύγεται η οικονομική τους αφαίμαξη με τη συντήρηση πολλώννοικοκυριών σε διαφορετικές πόλεις. Κατήργησε τις μετεγγραφές και ως αντιστάθμισμαπαραχώρησε συγκεκριμένο αριθμό θέσεων στις σχολές που προκαθορίζονταν για τιςευπαθείς κοινωνικές ομάδες. Και πέτυχε με την εμμονή της σε μια αντιπολυτεκνικήκαι αντιδημογραφική τακτική να εισαχθεί στη Φιλολογία Αθηνών υποψήφιος με μέσοόρο γραπτών 02, στην Αρχιτεκτονική με μέσο όρο 05, και να μείνουν ακάλυπτεςθέσεις, και να καταρρακωθεί ο θεσμός των πανελληνίων εξετάσεων.
Προσπάθησαν βέβαια προσκείμενοι σ’ αυτήν δημοσιογράφοι ναεπιρ-ρίψουν την ευθύνη στους «ευνοημένους πολύτεκνους», ωστόσο ο ελληνικός λαόςδεν τρώει κουτόχορτο. Κατάλαβε ότι μόνη υπεύθυνη για τη γελοιοποίηση αυτή ήτανη ίδια η υπουργός με τις απαράδεκτες εμμονές και επιλογές της. Αντί όμως ναομολογήσει την παταγώδη αποτυχία της στον χειρισμό των μετεγγραφών, όπως καιστο θέμα της εκτύπωσης των σχολικών εγχειριδίων, επαναλαμβάνει το ψεύδος: «δενυπάρχει άλλη χώ-ρα που να έχει το καθεστώς των μετεγγραφών». Τι άλλο ναπεριμένει όμως κανείς από μία υπουργό που ανερυθρίαστα ομολόγησε την προθυμίατης να συνεργαστεί ακόμη και με τον διάβολο, που είναι «ο άρχων και ο πατήρ τουψεύδους»;
ΤΟ ΠΑΡΟΝ, 01/01/2012
