α) ὁ «ἐγκεφαλικός θάνατος», δέν εἶναι ἀληθινός θάνατος, χωρισμός ψυχῆς καί σώματος, ἀφοῦ κατά τήν ἐπέλευσή του λειτουργεῖ τό καρδιοαναπνευστικό σύστημα τοῦ ἀνθρώπου· ἀντιθέτως ἀποτελεῖ ἰδεολογικό κατασκεύασμα γιά τήν προώθηση τῶν μεταμοσχεύσεων.
β) ἡ ἀφαίρεση ὀργάνων δέν εἶναι ἀφαίρεση ἀπό πτωματικούς, ὅπως λέγεται δότες, ἀλλά ἀπό ζωντανούς ἀνθρώπους καί ἀποτελεῖ ἐγκληματική πράξη.
γ) οἱ νόμοι περί μεταμοσχεύσεων εἶναι ἀντισυνταγματικοί γιατί θίγουν τόν πυρήνα τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου, ἀξία πού τόν ἀκολουθεῖ ἀκόμη καί μετά τόν θάνατο
δ) εἰδικώτερα ὁ Ν. 3984/11 εἶναι ἀντίθετος καί πρός τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, ἀφοῦ μέ τήν λεγόμενη εἰκαζόμενη συναίνεση, ἁρπάζονται κυριολεκτικῶς τά ὄργανα τοῦ χαρακτηριζομένου ἐγκεφαλικά νεκροῦ, σάν πράγματα πού ἀνήκουν στό κράτος, παρά τήν μή ἐκφρασθεῖσα βούλησή του.
ε) κατά τήν διδασκαλία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἡ ψυχή ὑπάρχει «ἐξ ἄκρας συλλήψεως» ἑνωμένη μέ τό σῶμα καί σέ περίπτωση καταστροφῆς ἑνός μέλους ζεῖ καί ἐνεργεῖ στά ὑπόλοιπα μέλη. Γι΄αὐτό ἐπιβάλλεται σεβασμός στήν ἀκεραιότητα τοῦ ἀνθρώπου καί κρίνεται ἀπαράδεκτος ὁ ἀκρωτηριασμός του γιά τούς χρησιμοθηρικούς σκοπούς τῶν μεταμοσχεύσεων.
στ) ἐπιβάλλεται ἡ συμπλήρωση ὑπευθύνου δηλώσεως περί ἀντιθέσεώς μας στήν ἁρπαγή τῶν ζωτικῶν μας ὀργάνων.
Τέλος συμφωνοῦμε τό παρόν Ψήφισμα νά ἀποσταλεῖ μαζί μέ τά Πορίσματα τῆς παρούσης ἡμερίδας στόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο καί τήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας μας, στή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, στόν Ὑπουργὀ Ὑγείας καί σέ ἄλλους σχετικούς φορεῖς.