ΤοΠαιδαγωγικό Συνέδριο και φέτος εντυπωσίασε από την οργάνωση, τις διαλέξεις καιτον πνευματικό του χαρακτήρα. Η 52η χρονιά που διοργανώνεται τοσυγκεκριμένο συνέδριο είχε θέμα:«τονιδεολογικό ολοκληρωτισμό και τη δύναμη του ενός». Το αμφιθέατρο του πνευματικού κέντρου«ΔΙΑΚΟΝΙΑ» φιλοξένησε φέτος πάνω από 400 άτομα του παιδαγωγικού κυρίως τομέααλλά και λοιπούς ενδιαφερόμενους που στοχεύουν την παιδαγωγική κατάρτιση.
Με τοναγιασμό από τον παναγιότατο μητροπολίτη μας κ.κ. Άνθιμο σηματοδοτήθηκε και ηέναρξη του συνεδρίου. Η πρωινή συνεδρία ξεκίνησε με την ομιλία του κ. Νικολαΐδη, οοποίος μας ανέλυσε «ταολοκληρωτικά στοιχεία του σύγχρονου πολιτισμού». Ο κ. Νικολαΐδης άρχισε την ομιλία τουλέγοντας αστειευόμενος: «Σαςπροειδοποιώ η ομιλία μου μάλλον θα σας απογοητεύσει, αλλά μη στενοχωριέστε οιυπόλοιπες ομιλίες θα είναι πιο αισιόδοξες». Ο καθηγητής τηςΘεολογικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. έδωσε τα γενικά στοιχεία του σύγχρονουολοκληρωτισμού, που συναντάμε στα σχολεία, δίνοντας μια γενική εικόνα πουεπικρατεί σήμερα.
Το πρόγραμμα ακολουθήθηκε με διάλειμμα και περίπου στις 12 τομεσημέρι ξεκίνησε και η δεύτερη διάλεξη της πρώτης συνεδρίας. Κεντρικός ομιλητήςτης ήταν ο καταξιωμένος καθηγητής της Θεολογικής σχολής του Α.Π.Θ., κ.Βασίλειος Γιούλτσης μεθέμα «Τη δυναμική του προσώπου». Ο ομότιμος καθηγητής πραγματεύθηκε τηνισχύ και το κύρος που μπορεί να διαθέτει ο εκπαιδευτικός από μόνος του, ενώπαράλληλα διευκρίνισε πως η «δυναμική του προσώπου» δεν υφίσταται, χωρίς τηβοήθεια του Θεού. «Οιάνθρωποι είναι όντα ετερόφωτα, αυτόφωτος είναι ο Θεός» συνέχισε,δίνοντας ένα ωραίο παράδειγμα, για να κατανοήσουν και οι πιο δύσπιστοι ότιχωρίς τον «Έναν» δεν θα καταφέρουν τίποτα. Η πρωινή συνεδρία έκλεισε μεσυζήτηση πάνω στην ομιλία του κ. Γιούλτση.
Ακολούθησεγεύμα και ξεκούραση. Στις 17:30 ξεκίνησε και η δεύτερη συνεδρία με την εισήγηση κ. Δημήτριου Νατσιού. Σύντομος, ουσιαστικός, δυναμικός αλλά καιόπου χρειαζότανε επικριτικός, ο εισηγητής πολύ γρήγορα κέρδισε το κοινό τοοποίο παρακολουθούσε με προσοχή. Ο τίτλος της εισήγησης ήταν: «Ο δάσκαλος ενώπιον του ΝέουΣχολείου». Δίπλα στο βήμα βρισκότανε ένα τραπεζάκι, στο οποίοπάνω ο μαχητής δάσκαλος είχε φέρει τα «αποδεικτικά στοιχεία» του έναντι τουιδεολογικού ολοκληρωτισμού. «Θεοφάνειαείναι η χριστιανική γιορτή στην οποία τιμούμε και θυμόμαστε τη φανέρωση τουΧριστού στους τρεις σοφούς ή μάγους» είναι ένα χαρακτηριστικόαπόσπασμα εμπνευσμένο από βιβλίο του «Νέου Σχολείου». Ύστερα από μία σύντομηεισήγηση της κ. Τζιτζή, σειρά είχε ο π.Κωνσταντίνος-Κανέλος Φερτάκης. «Η δύναμη του ενός» ήταν το θέμα της ομιλίας του. Λαμβάνονταςυπόψη του το περασμένο της ώρα και την ορθοστασία αρκετών συνέδρων, ο π.Κωνσταντίνος προσέγγισε το θέμα πρακτικά, προτείνοντας στους συναδέλφουςτρόπους με τους οποίους θα αντιμετώπιζαν τις προκλήσεις του «Νέου Σχολείου»,επισημαίνοντας ότι η αγάπη προς τα παιδιά είναι το πιο σημαντικό «όπλο» τωνεκπαιδευτικών.
Τοκλείσιμο του συνεδρίου έκανε ο π.Γρηγόριος Χαραλαμπίδης, ο οποίος «προσγείωσε» τους πλέονενθουσιασμένους συνέδρους, υπογραμμίζοντας ότι: «για να βοηθήσουμε τα παιδιά, πρέπει πρώτα να βοηθήσουμετους εαυτούς μας» και συνέχισε λέγοντας «δεν πρέπει να ξεχάσουμε την προσευχήκαι κυρίως το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Πρώτα θα πράττουμε τα εσωτερικάκαι μετά τα υπόλοιπα».
Γιαμία ακόμη φορά το Παιδαγωγικό Συνέδριο είχε επιτυχία. Ο Τομέας Επιστημόνωνκατέθεσε τα πορίσματα του συνεδρίου. Η ανταπόκριση του κοινού ήταν εντυπωσιακή.Οι εισηγήσεις πλημμύριζαν από μεστότητα και εμπειρία. Ας ευχηθούμε και αυτό τοσυνέδριο να χαρίσει πνευματική ωφέλεια στους εργάτες του και στους υποστηρικτέςτης παιδαγωγικής.
