Απoστολικό Ανάγνωσμα : Κολοσσαεῖςγ΄4-11
«ΟΝΕΟΣ ΚΑΤΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ»
Μέ τήνσάρκωση τοῦ Θεοῦ Λόγου, ἀγαπητοί μου, στό πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦὅλοι μας βλέπουμε, ὀφείλουμε νά βλέπουμε, τόν τέλειον ἄνθρωπο. Νά ἀγωνιζόμαστενά φτάσουμε στήν πλήρη τελειότητα, εἰ δυνατόν τοῦ Θεανθρώπινου προσώπου τοῦΚυρίου μας. Πρότυπο ἀνθρωπίνου προσώπου καί τέλειας κατά Θεόν ζωῆς μᾶς ἐδόθη ὁΚύριος μας γιά νά τόν ἀκολουθήσουμε στά ἴχνη Του.
ὉἈπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός ΚολοσσαεῖςἘπιστολή του μᾶς παρουσιάζει αὐτόν τόν νέον ἄνθρωπο, τό καινούργιο πρότυπο.Αὐτός εἶναι ὁ κατά Χριστόν ἄνθρωπος. Αὐτός πού ζεῖ, συμπεριφέρεται, αἰσθάνεται,σκέπτεται, κρίνει, ἀποφασίζει, θέλει καί ἐνεργεῖ ὅπως ὁ Κύριός μας ἸησοῦςΧριστός.
Ὅσοιἔχουμε βαπτισθεῖ στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἴμαστε ὀρθόδοξοι χριστιανοίπρέπει, ὀφείλουμε νά προσπαθήσουμε μέ τόν ἀγώνα μας νά ὁμοιάζουμε ὅσο τό δυνατόπερισσότερο στό νέο αὐτό πρότυπο. Μή λησμονοῦμε ὅτι γι’ αὐτό τό λόγοβαπτισθήκαμε, ἐνταχθήκαμε στήν Ἐκκλησία κι εἴμαστε χριστιανοί.
Ἄς δοῦμελοιπόν ποιός εἶναι ὁ καινούργιος ἄνθρωπος, τό νέο πρότυπο γιά ὅλους μας.
Ὁἀπόστολος Παῦλος μᾶς τονίζει, ὅτι στήν νέα κατάσταση τῆς ζωῆς πού ἐντάχθηκε ὁχριστιανός κατά τό βάπτισμα πρέπει νά ἀγνωίζεται ὥστε νά μήν ἔχει καμμία σχέσημέ τήν ἁμαρτία καί τήν προηγούμενη ἁμαρτωλή ζωή. Ὄχι βέβαια μέ τήν ἔννοια ὅτιεἶναι ἀδύνατο ὁ Χριστιανός νά διαπράξει ἁμαρτία, ἀλλά ὅτι εἶναι δυνατόν νά τήνἀποφύγει.
Τόσημεῖο αὐτό ἄς τό προσέξουμε ἰδιαίτερα ὅσο μεγάλη κι ἄν εἶναι ἡ δύναμη τῆςἁμαρτίας πού μᾶς ἕλκει γιά νά συγκατατεθοῦμε καί νά τήν διαπράξουμε ἄλλη τόσηδύναμη διαθέτουμε μέσα μας καί ἀκόμη μεγαλύτερη γιά νά ἀντισταθοῦμε καί καί νάὑποκύψουμε σέ κανένα πειρασμό σέ κανένα δέλεαρ τῆς ἁμαρτωλῆς ζωῆς. Γι’ αὐτό καίὅταν ἁμαρτάνουμε, ἁμαρτάνουμε μέ τήν συγκατάθεσή μας. Ὁμοίως μέ τήν θέλησή μαςσυμβαίνει καί τό ἀντίθετο ὁ ἄνθρωπος ὅταν θέλει μπορεῖ νά ἀποφύγει τήν ἁμαρτία.
Γι’ αὐτόὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει νά δείξουμε ἔμπρακτα ὅτι δέν μᾶς ἐξουσιάζει ἡἁμαρτία. Πῶς; Κατά ποῖον τρόπον; «Νεκρώνοντας τά μέλη τά ἐπί τῆς γῆς, πορνείαν,ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν καί τήν πλεονεξίαν πού εἶναι εἰδωλολατρεία».Ἀποθέτωντας ὅλες τίς ἁμαρτωλές συνήθειες, ὀργή, θυμό, κακία, βλασφημία,αἰσχρολογία. Ὅλα αὐτά ἁπαρτίζουν καί χαρακτηρίζουν τόν παλαιόν ἄνθρωπον τῆςἁμαρτίας γιά τήν διόρθωση τοῦ ὁποίου ἦλθε στόν κόσμο ὁ Χριστός. Αὐτόν τό παλαιόνἄνθρωπο μέ τίς κακές συνήθειες τό ἁμαρτωλό πρότυπο πρέπει νά τό ἐγκαταλείψουμε.Νά διαφοροποιηθοῦμε ἀπ’ αὐτό. Νά ἀλλάξουμε τρόπο καί συνήθειες ζωῆς. Μᾶς τάλέει ὄμορφα ὁ Ἀπόστολος νά ξεντυθοῦμε τόν παλαιόν ἄνθρωπο. Σάν ἕνα βρώμικοκουρελιασμένο ροῦχο νά τό βγάλουμε ἀπό πάνω καί ἀπό μέσα μας. «Ἀπεκδυσάμενοιτόν παλαιόν ἄνθρωπο σύν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ».
Νέοςἄνθρωπος θεωρεῖται ἐκεῖνος πού ὑπέστη διά τοῦ Χριστοῦ τέτοια ριζική ὑπαρξιακήμεταστροφή καί μεταλλαγή ὥστε νά μήν κυριαρχεῖται ἀπό τήν «σάρκα» δηλαδή ἀπότίς προηγούμενες συνήθειες ἀλλά ἀπό τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ Χριστιανός ὀφείλει νάεὑρίσκεται σέ δυναμική πορεία συνεχοῦς ἀνανεώσεως. Ἀδιάκοπα μεταμορφώνεταιἀλλάζοντας τήν παλαιά ζωή τῆς ἁμαρτίας μέ τό νέο πρότυπο ζωῆς πού συνιστᾶ τήννέα ζωή. Ὁ νέος ἄνθρωπος ἀγωνίζεται νά ὁδηγεῖται στήν ζωή του ἀπό τό ἍγιοΠνεῦμα, τό ὁποῖο τοῦ δείχνει τό τέλειο καί τόν δυναμώνει νά ἐπιτύχει.
Ἔτσι ὁνέος ἄνθρωπος ἀνακαινίζεται διαρκῶς. Διαμορφώνεται «κατ’ εἰκόνα τοῦ κτίσαντοςαὐτόν», ὁ νέος τύπος ἀνθρώπου, ὁ καινός ἄνθρωπος μπορεῖ νά πραγματοποιηθεῖ μόνοδιά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Στήν παρηκμασμένη καί πληγωμένη ἀπό τά ἁμαρτωλά πάθηκοινωνία μας πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού καλοῦν καί ὑπόσχονται στούς ἀνθρώπους μία«ἠθική βελτίωση» σάν λύτρωση ἀπό τήν ἐνοχή καί τήν ἀπογοήτευση τῆς ζωῆς τους.Ὅλες ὅμως αὐτές οἱ προσπάθειες δέν ὁδηγοῦν πουθενά γιατί ὁ ἄνθρωπος ἀγωνίζεταιμόνος του μέ τίς δικές του δυνάμεις νά ἐλευθερωθεῖ. Αὐτό ὄχι ἁπλῶς εἶναιδύσκολο ἀλλά ἀκατόρθωτο. Γιατί ἐάν μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νά σωθεῖ καί νά ξεφύγειἀγωνιζόμενος μέ τίς δικές του δυνάμεις δέν θά ἐρχόταν ὁ Θεός νά ἑνωθεῖ μέ τήνἀνθρωπότητα. Μόνο ὁ Χριστός καί ὅσοι εἶναι ἑνωμένοι μαζί Του διά τῶν μυστηρίωνκαί τῆς πίστεως μποροῦν νά ξεπεράσουν τήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία καί ἀσθένεια καίνά νικήσουν τήν ἁμαρτία καί ὅλες τίς ἐκδηλώσεις της.
Αὐτή ἡἀλήθεια δείχνει τήν μοναδικότητα τοῦ Λυτρωτοῦ Χριστοῦ. Μᾶς πληροφορεῖ καί μᾶςβεβαιώνει ὅτι μόνο μαζί μέ τό Ἰησοῦ Χριστό μποροῦμε νά περάσουμε στήν θεϊκή δόξακαί τήν ἐλευθερία τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ.
Ἀποτέλεσματῆς συνεχοῦς ἀνακαινίσεως τοῦ πιστοῦ εἶναι νά φθάσει στήν ἐπίγνωση τοῦθελήματος τοῦ Θεοῦ καί τοῦ μυστηρίου τοῦ Εὐαγγελίου ὁ χριστιανός πού ἀγωνίζεταινά καθαρισθεῖ ἀπό τά πάθη του, ὅσο καθαρίζεται τόσο περισσότερο γνωρίζει,ἀντιλαμβάνεται, καταλαβαίνει δηλαδή τί θέλει ὁ Θεός ἀπ’ αὐτόν καί προσπαθεῖ νάτό ἐπιτύχει.
Ὁ πιστόςπού βρίσκεται σέ μία τέτοια πορεία κατανοεῖ καί τό μυστήριο τοῦ Εὐαγγελίου σέἀντίθεση μέ τόν «παλαιόν ἄνθρωπο», τόν ζῶντα μέ τίς ἁμαρτωλές συνήθειές του πούδέν ἔχει ἐπίγνωση τοῦ μυστηρίου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Βέβαιαδέν εἶναι αὐτοί οἱ μοναδικοί καρποί τοῦ ἀγώνα γιά μεταμόρφωση κατά τό πρότυποτοῦ Χριστοῦ. Ὁ Θεός Πατέρας ἐπιφυλάσσει πλῆθος δωρεῶν καί εὐλογιῶν σ’ ὅσους θάἀγωνισθοῦν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τόν νέον κανόνα πού μᾶς γνωρίσθηκε μέσω τοῦἸησοῦ Χριστοῦ.
Ἡἀγαθότητα καί ἡ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ μᾶς παρέχει τήν δυνατότητα μᾶς δίνει τήνεὐκαιρία νά ξεχωρίσουμε ἀπό τόν κόσμο τῆς ἁμαρτίας καί τῶν παθῶν. Νά νεκρώσουμεμέσα μας τίς ἁμαρτωλές ἐπιθυμίες. Νά μήν ἐνεργοῦμε ἁμαρτωλά. Αὐτό μποροῦμε νάτό ἐπιτύχουμε ἐφ’ ὅσον τό θελήσουμε. Στήν συνέχεια νά προσπαθήσουμε νάσυμμορφωρθοῦμε μέ τό χαρακτῆρα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὅλα αὐτάμποροῦμε νά τά κατορθώσουμε μέσα στήν Ἐκκλησία, ὡς μέλη τοῦ Σώματος τοῦΧριστοῦ.
