ΠΟΣΟΚΑΙΡΟ ΘΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ Η ΚΡΙΣΗ;
Στὶςδύσκολες μέρες ποὺ ζοῦµε, ἡ ἀνησυχία μας διαρκῶς μεγαλώνει. Κάθε τόσο, καθὼς ἀνακοινώνονταιὅλο καὶ νέα οἰκονοµικὰ μέτρα, φορολογίες, µειώσεις μισθῶν καὶ συντάξεων, ἐφεδρεῖεςκαὶ ἀπολύσεις, στὴν σκέψη ὅλων μας στροβιλίζει ἐναγώνια ἕνα ἐρώτηµα: Ποῦ θὰ πάειαὐτὸς ὁ τόπος; Πόσο χειρότερα ἀκόµη θὰ φθάσουµε; Πόσο θὰ κρατήσει ἡ κρίση; Οἱπολιτικοὶ προσπαθοῦν νὰ διασκεδάσουν τὶς ἀγωνίες μας καὶ μιλοῦν γιὰ λίγα χρόνιαλιτότητας, ποὺ θὰ περάσουν γρήγορα.
Οἱ διεθνεῖς ἀναλυτὲς μιλοῦν γιὰ δεκαετίες οἰκονοµικὴς ὑφέσεως. Οἱ ξένοι κερδοσκόποι ὀρέγονται γῆ καὶ ὕδωρ.Καὶ µεῖς φοβόµαστε μὲ ὅλα αὐτὰ καὶ ἀγωνιοῦµε. Πῶς θὰ ζήσουµε; Τί θὰ γίνουν τὰπαιδιά μας; Πόσο θὰ κρατήσει ἡ κρίση;
Τὴν ἀπάντηση αὐτὴδὲν µπορεῖ νὰ μᾶς τὴν δώσει κανείς. Ὅµως ὁ θεόπνευστος λόγος τοῦ Θεοῦ µπορεῖνὰ μᾶς δώσει κάποια σηµάδια, γιὰ νὰ καταλάβουµε τὸ μέγεθος καὶ τὴν ἔκταση τῆςκρίσεως αὐτῆς. Στὴν Παλαιὰ Διαθήκη παρουσιάζεται ἀνάγλυφα ἡ πορεία τοῦ ἰσραηλιτικοῦἔθνους. Ὁ Ἰσραὴλ ἐπὶ αἰῶνες ἦταν ἕνα πανίσχυρο κράτος. Εἶχε μεγάλη πολιτικὴ καὶοἰκονοµικὴ δύναµη καὶ ἐπιρροὴ σ᾽ ὅλη τὴν Μεσόγειο καὶ τὴν Ἀνατολή. Ὅµως μέσα στὸπέρασµα τῶν αἰώνων ὁ Ἰουδαϊκὸς λαὸς ὅλο καὶ περισσότερο ἐπηρεαζόταν ἀπὸ τὰ εἰδωλολατρικὰἔθνη. Καὶ ἄρχισε σιγὰ-σιγὰ νὰ περιφρονεῖ τὸν θεῖο Νόµο. Πολλὲς φορὲς μάλισταχλεύαζε ἢ καὶ κατεδίωκε τοὺς ἀπεσταλµένους τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι τὸ κράτος ἄρχισεσταδιακὰ νὰ εἰσέρχεται σὲ περίοδο παρακµῆς καὶ μεγάλης πνευµατικῆς καὶ οἰκονοµικῆςκρίσεως.
Κάποτε ξέσπασε καὶ ἡ φοβερὴκαταιγίδα. Ὁ πανίσχυρος βασιλιὰς τῶν Βαβυλωνίων Ναβουχοδονόσωρ, βλέποντας τὸκράτος τοῦ Ἰσραὴλ νὰ καταρρέει, βρῆκε τὴν εὐκαιρία, πολιόρκησε καὶ ἐξόντωσε τὸ βασίλειο τῶν Ἰουδαίων! Καὶ μάλιστα μὲ τρόπο πολὺ σκληρό. Ἔδεσε αἰχµάλωτο τὸνβασιλιὰ Ἰωακεὶµ καὶ τὸν ἔσυρε στὴν Βαβυλώνα. Τὸ ἴδιο ἔκανε καὶ μὲ τὸν ἀσεβῆΣεδεκία. Διέταξε μάλιστα νὰ τοῦ βγάλουν τὰ μάτια. Πυρπόλησε τὴν Ἱερουσαλὴµ καὶτὴν ἐρήµωσε τελείως λεηλατώντας ὅλους τοὺς θησαυροὺς καὶ τὰ ἱερὰ σκεύη τοῦ Ναοῦ!Διέταξε νὰ σφαγοῦν χιλιάδες λαοῦ, καὶ τοὺς ὑπολοίπους τοὺς μετέφερε αἰχµαλώτουςστὴν Βαβυλώνα! Γκρέµισε τὰ τείχη τῆς ἁγίας πόλεως καὶ τὴν ἄφησε ἐρειπωµένη καὶ ἐγκαταλελειµµένη.Καὶ πόσα χρόνια κράτησε αὐτὴ ἡ αἰχµαλωσία; Πέντε, δέκα; Ἑβδοµήντα ὁλόκληραχρόνια! Γιατί ὅµως κράτησε τόσο πολύ; Τυχαία; Ἢ µήπως ὁ ἀριθµὸς τῶν ἐτῶν αὐτῶνεἶχε κάποια σηµασία;
Ἀσφαλῶςκαὶ εἶχε. Ἑπτακόσια περίπου χρόνια πρὶν τὸ εἶχε προαναγγείλει ὁ Θεὸς στὸνΜωυσῆ. Εἶχε προειδοποιήσει τοὺς Ἰσραηλίτες γιὰ τὶς τιµωρίες ποὺ θὰ ἔχουν, ἂν δὲντηρήσουν τὸν Νόµο του: πείνα, ἀνοµβρία, πολέµους, ἐρηµώσεις. Καὶ τοὺς ἀνήγγειλεὅτι οἱ τιµωρίες αὐτὲς δὲν θὰ ἔλθουν ὅλες µαζὶ ἀλλὰ σταδιακά, λίγο-λίγο, ἀνάλογαμὲ τὴν παράβαση τῶν ἐντολῶν τοῦ θείου Νόµου.
Συγκεκριµένα ὁΘεὸς εἶχε ζητήσει ἀπὸ τὸν λαό του νὰ τηρεῖ κάθε ἐβδοµάδα τὴν ἀργία τοῦΣαββάτου, καὶ κάθε ἕβδοµο χρόνο τὸν σαββατισµὸ τῶν καλλιεργειῶν, τὴν ἀγρανάπαυση.«Ἕξ ἔτη σπερεῖς τὸν ἀγρόν σου … τῷ δὲ ἔτει τῷ ἑβδόµῳ σάββατα, ἀνάπαυσις ἔσται τῇγῇ, σάββατα τῷ Κυρίω (Λευϊτ. κε´ 3-4).Καὶ προειδοποίησε τὸν λαό του γιὰ τὴντιµωρία ποὺ τὸν περιµένει, ἐὰν δὲν τηρήσει τὸν Σαββατισµὸ τῶν καλλιεργειῶν: «Καὶἔσται ἡ γῆ ὑµῶν ἔρηµος, καὶ αἱ πόλεις ὑµῶν ἔσονται ἔρηµοι … καὶ ὑµεῖς ἔσεσθε ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν ὑµῶν· τότε σαββατιεῖ ἡ γῆ … ἃ οὐκ ἐσαββάτισενἐν τοῖς σαββάτοις ὑµῶν, ἡνίκα κατωκεῖτε αὐτὴν» (Λευϊτ.κϛ´ 33-35). Θὰ ἐρηµωθεῖ ἡχώρα σας, καὶ οἱ πόλεις σας θὰ µείνουν ἀκατοίκητες. Τότε ἡ γῆ σας θὰ ἀπολαύσειτὰ Σάββατά της, ἀφοῦ θὰ µείνει ἀκαλλιέργητη ὅλες τὶς ἠµέρες τῆς ἐρηµώσεώς της, ἐνῶἐσεῖς θὰ βρίσκεστε αἰχµάλωτοι στὴν χώρα τῶν ἐχθρῶν σας. Τότε θὰ ἀναπαύεται ἡ γῆγιὰ ὅσα Σάββατα δὲν ἀναπαύθηκε, ὅταν μένατε σ᾽ αὐτήν.
Τί σήµαινε ὅµως αὐτὴἡ προειδοποίηση; Ὅτι ὁ Ἰσραὴλ θὰ πλήρωνε ἀνάλογα μὲ τὴν περιφρόνηση ποὺ θὰ ἔδειχνεστὸν Νόµο τοῦ Θεοῦ. Καὶ δὲν ὑπῆρχε περίπτωση νὰ µὴν πραγµατοποιήσει ὁ Θεὸς τὴν ἀπειλήτου; Ἀσφαλῶς καὶ ὑπῆρχε. Ὁ Θεὸς τοὺς εἶχε δώσει ταυτόχρονα καὶ μιὰ ὑπόσχεση: ὅτιθὰ συγχωρήσει τὴν ἀποστασία τοῦ λαοῦ του, ἐὰν μετανοήσει. Ἂν δηλαδὴ οἱ Ἰσραηλίτεςμετανοοῦσαν, θὰ γλύτωναν ἀπὸ τὴν αἰχµαλωσία κι ἀπὸ ὅλες τὶς ἄλλες φοβερὲςσυµφορὲς ὅπως ἀκριβῶς ἔκανε ὁ Θεὸς καὶ μὲ τὴν πόλη τῆς Νινευῆ.
Νὰ λοιπὸνποιά εἶναι ἡ ἔξοδος καὶ ἀπὸ τὴν δική μας κρίση: ἡ μετάνοια. Διότι καὶ µεῖς ἐνῶ ἔχουµεδεχθεῖ τόσες εὐλογίες ἀπὸ τὸν Θεό, Τὸν ἐγκαταλείψαµε, Τὸν διώξαµε ἀπὸ τὴν ζωήμας. Καὶ τώρα εἶναι ὥρα νὰ μετανοήσουµε νὰ ἐπιστρέψουµε μὲ συντριβὴ κοντάτου, στὴν Ἐκκλησία του, στὰ θεάρεστα ἤθη μας. Ὅσο πιὸ γρήγορα γίνει αὐτό, τόσοπιὸ σύντοµα θὰ βγοῦµε ἀπὸ τὴν κρίση. Ἐὰν δεῖ ὁ Θεὸς νὰ μετανοοῦµε, ὄχι µόνο θὰκολοβώσει τὶς μέρες τῆς κρίσεως, ἀλλὰ θὰ φέρει καὶ καιροὺς ἀναψύξεως στὴν Ἑλλάδαμας καὶ στὴν ζωή μας.
“O ΣΩΤΗΡ”,15/01/2012
