Ραούφ Ντενκτάς
Κωνσταντίνος Χολέβας, ΠολιτικόςΕπιστήμων
Σέβομαι τη μνήμη του Τουρκοκυπρίου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς, όπωςκαι κάθε νεκρού προσώπου. Η εκδημία του Τουρκοκυπρίου ηγέτη στις 14.1.2012 μούδίνει πάντως την ευκαιρία να σχολιάσω ορισμένα θέματα σχετικά με το Κυπριακόκαι τους Τουρκοκυπρίους.
Α) Η καταγωγή των Τουρκοκυπρίων.. Η μουσουλμανική κοινότητατης Κύπρου, την οποία μελέτησαν νεώτεροι ερευνητές όπως ο αείμνηστος ΚώσταςΚύρρης, ο Παρασκευάς Σαμάρας και ο Φαίδων Παπαδόπουλος δημιουργήθηκε απότέσσερις διαφορετικές αιτίες. Πρώτον από την Οθωμανική κατοχή από το 1571 έωςτο 1878. Οι Τούρκοι στρατιώτες εγκαταστάθηκαν, νυμφεύθηκαν, απέκτησαν παιδιά. Ηδεύτερη αιτία είναι η παρουσία σε παλαιότερες εποχές Αράβων εγχρώμων καιαιχμαλώτων, που ήσαν Μουσουλμάνοι. Η τρίτη αιτία είναι ο εξισλαμισμός Βενετώνκαι Φραγκογάλλων που είχαν εγκατασταθεί στη Μεγαλόνησο κατά την μακρά περίοδοτης Λατινοκρατίας.
Από αυτούς και συγκεκριμένα από την γαλλική οικογένειαΠιτζένι καταγόταν και ο Ραούφ Ντενκτάς. Οι πρόγονοί του εξισλαμίσθηκαν, αλλάέμαθαν ελληνικά για να συνεννοούνται με την ελληνική πλειοψηφία του νησιού. Ητέταρτη αιτία είναι ο εξισλαμισμός Ορθοδόξων Ελλήνων κατά την Τουρκοκρατία στηνΚύπρο. Πολλοί από αυτούς δήλωναν μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνος ότι έχουνελληνική καταγωγή γι’ αυτό και ονομάσθηκαν «λινομπάμπακοι». Δηλαδή και λινάρικαι βαμβάκι, και Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Η βρετανική αποικιοκρατία από το1878 έως το 1959 δεν ενεθάρρυνε την επιστροφή λινομπαμπάκων στην Ορθοδοξία, ανκαι αρκετοί το ήθελαν, Τούτο έγινε για να αυξηθεί η μουσουλμανική κοινότητα, ησήμερα αποκαλούμενη τουρκική και για να μπορούν οι Βρετανοί να εφαρμόζουν το«διαίρει και βασίλευε».
Ο Ντενκτάς μιλούσε πολύ καλά ελληνικά και μάλιστα μαθαίνουμεότι λίγο πριν πεθάνει μίλησε ελληνικά στην κόρη του. Όμως έβλαψε βαρύτατα τονΕλληνισμό. Η ελληνοφωνία μουσουλμανικών πληθυσμών δεν πρέπει να μας παρασύρεικαι να τους θεωρούμε εκ των προτέρων φιλελληνικούς. Οι Τουρκοκύπριοι μιλούνελληνικά με κυπριακή προφορά, αλλά κατά τα τελευταία 60 χρόνια πολλάκις έσφαξανΕλληνοκυπρίους χωρίς δισταγμό. Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι περισσότερο αι απότην ελληνοφωνία η εμμονή στην Ορθοδοξία είναι το ακλόνητο σταθεροποιητικόστοιχείο της ελληνικής συνειδήσεως.
Β) Ο ρόλος τωνΤουρκοκυπρίων. Οι Έλληνες της Κύπρου σεβόμενοι τις Χριστιανικές καιδημοκρατικές τους αρχές έχουν και πρέπει να έχουν την καλή διάθεση συνυπάρξεωςμε τους Τουρκοκυπρίους, όταν βρεθεί η κατάλληλη νομική και πολιτική διευθέτησητου προβλήματος. Μία λύση, η οποία πόρρω θα απέχει από τα διχοτομικά καιαντιδημοκρατικά στοιχεία του προσφάτου σχεδίου Ανάν. Όμως στον βωμό των καλώνδιαθέσεων δεν πρέπει να διαγράφουμε την Ιστορία. Πολλές όντως είναι οι μνήμεςτης ειρηνικής συμβιώσεως Ελλήνων και Τούρκων στην Κύπρο. Αλλά κατά τη διάρκειατου Αγώνος της Κύπρου για Αυτοδιάθεση-Ένωση το 1955-59 δεν ήσαν λίγοι οιΤουρκοκύπριοι που έδρασαν ως αστυνομικοί, βασανιστές και δήμιοι για λογαριασμότων Άγγλων. Μόλις δε ιδρύθηκε το ανεξάρτητο Κυπριακό κράτος μαχητικοίΤουρκοκύπριοι δημιούργησαν τις ένοπλές οργανώσεις ΒΟΛΚΑΝ και ΤΜΤ με στόχο τηνενίσχυση των διχοτομικών σχεδίων, τα οποία είχε δρομολογήσει η Άγκυρα από το1954. Ο Ραούφ Ντενκτάς το 1995 παραδέχθηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότιστην εισβολή του 1974 Τουρκοκύπριοι παραστρατιωτικοί σκότωσαν εν ψυχρώ πολλούςαμάχους Ελληνοκυπρίους. Δεν ήσαν, λοιπόν, όλα τόσο αρμονικά, όσο τα παρουσίαζεη προπαγάνδα των οπαδών του σχεδίου Ανάν.
Στις ημέρες μας αναμφιβόλως υπάρχουν στα Κατεχόμενα εδάφηεχέφρονες Τουρκοκύπριοι που επιθυμούν μία καλύτερη ημέρα για το νησί σεαρμονική συμβίωση με το ελληνικό στοιχείο. Όμως η γνώμη τους ελάχιστα μετρά.Πληθυσμιακά οι Τουρκοκύπριοι συρρικνώνονται και οι περισσότεροι ζουν σήμεραστην Αγγλία και στην Τουρκία. Ρυθμιστές είναι οι έποικοι από την Ανατολία, οιχιλιάδες κουβαλητοί του στρατού του Αττίλα. Με αυτούς άραγε μπορούν νασυνυπάρξουν οι Έλληνες της Κύπρου; Σαφώς όχι. Κι όμως ο πάντα υποχωρητικόςΚύπριος Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας δεν ξεκαθαρίζει ρητώς και κατηγορηματικώςότι σε μία λύση του Κυπριακού οι έποικοι θα πρέπει να φύγουν (ή τουλάχιστον ναθεωρούνται ξένοι και να μην ψηφίζουν).
Γ) Ένα περίεργοπεριστατικό. Κατά την τουρκοκυπριακή ανταρσία του Δεκεμβρίου 1963 -Αυγούστου1964 κατά της Κυβερνήσεως του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ο Ντενκτάς ήταν το νούμερο2 των Τουρκοκυπρίων μετά τον Φαζίλ Κιουτσούκ και αρχηγός ενόπλων ομάδων.Διέφυγε στην Τουρκία και του απαγορεύθηκε η είσοδος στην Κύπρο. Μετά από 1χρόνο συνελήφθη από την Κυπριακή Αστυνομία ενώ προσπαθούσε να εισέλθειπαρανόμως από τα βορειοδυτικά παράλια. Όμως αφέθηκε ελεύθερος χάρις στημεγαλοψυχία του Μακαρίου ή από λανθασμένη εκτίμηση κάποιων Ελληνοκυπρίωνπολιτικών. Τέτοια λάθη και τέτοιες μεγαλοψυχίες πληρώνει μερικές φορές οΕλληνισμός. Ο ελεύθερος πλέον Ραούφ Ντενκτάς μαζί με Τούρκους αξιωματικούςοργάνωσαν τουρκοκυπριακούς θύλακες, στους οποίους δεν μπορούσε να εισέλθει ηΕθνική Φρουρά και η Αστυνομία της νομίμου Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1974αποκαλύφθηκε ότι στις τουρκικές συνοικίες υπήρχαν ολόκληρες σήραγγες κάτω απότα σπίτια για τη διοχέτευση όπλων και την κυκλοφορία παρανόμων Τούρκων καιΤουρκοκυπρίων εκπαιδευτών.
Και μία σημαντική λεπτομέρεια. Κατά τις δίκες τωνΕλληνοκυπρίων αγωνιστών, τους οποίους έστελνα στην αγχόνη τα Βρετανικάαποικιακά δικαστήρια, ένας από τους Εισαγγελείς του Βρετανικού Στέμματος ήταν ομόλις αποθανών Ραούφ Ντενκτάς. Έπαιξε ρόλο στην καταδίκη παλληκαριών που τιμάσήμερα ο Ελληνισμός. Ως Χριστιανός συγχωρώ τον εκδημήσαντα, αλλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.
