Τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο Θεσσαλονίκης ἀποφάσισε τὶς παραμονὲς τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου ἐφέτος νὰ δημιουργήσει «Κέντρο Ἀποτέφρωσης Νεκρῶν καὶ Ὀστῶν» σὲ χῶρο δίπλα στὸ ὑπάρχον κοιμητήριο τῆς Θέρμης.
Τὴν πράξη του μιμήθηκε ἕνα μήνα ἀργότερα τὸ Δημοτικὸ Συμβούλιο τοῦ Μαρκοπούλου Μεσογαίας Ἀττικῆς, ποὺ ἀποφάσισε κι αὐτὸ στὶς 28-11-11 τὴ δημιουργία παρόμοιου «Κέντρου Ἀποτέφρωσης Νεκρῶν καὶ Ὀστῶν» πλησίον τοῦ ὑφιστάμενου κοιμητηρίου ποὺ βρίσκεται κοντὰ στὸ Ἀεροδρόμιο «Ἐλευθέριος Βενιζέλος».
Γιὰ ποιὸν λόγο θὰ καῖνε τοὺς νεκρούς; Ἀποφεύγουνμάλιστα νὰ χρησιμοποιήσουν τὴ λέξη «καύση» καὶ λένε «ἀποτέφρωση» γιὰ νὰ μετριάσουν, ὅπωςνομίζουν, τὴν ἐντύπωση.
Γιατί θὰ τοὺς καῖνε; Διότι δὲν χωροῦν, λένε,ἄλλους νεκροὺς τὰ νεκροταφεῖα μας.Αὐτὸ ὅμως γιὰ τὰ κοιμητήρια τῆς Θεσσαλονίκηςκαὶ τοῦ Μαρκοπούλου τουλάχιστον δὲν ἰσχύει, διότι εἶναι τεράστια. Ἔχουν χῶρο ἀπέραντο.
Ὅπως μαρτυρεῖ ἡ Ἱστορία μας, καὶ ἡ πρὸΧριστοῦ καὶ ἡ μετὰ Χριστόν, ἡ ταφὴ τῶν νεκρῶν γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἦταν ἀνέκαθενχρέος ἱερότατο.
Ὅπως μαρτυρεῖ ἡ Ἱστορία μας, καὶ ἡ πρὸΧριστοῦ καὶ ἡ μετὰ Χριστόν, ἡ ταφὴ τῶν νεκρῶν γιὰ τοὺς Ἕλληνες ἦταν ἀνέκαθενχρέος ἱερότατο.
Ἡ καύση τῶν νεκρῶν, ἔλεγε σὲ μιὰ συνέντευξήτου ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικόλαος, «εἶναι μιὰ βίαιηπράξη, τὸ σῶμα γίνεται στάχτη ποὺ πετιέται. Γινόμαστε ἕνα τίποτα. Αὐτὸ ἡ Ἐκκλησίαδὲν μπορεῖ νὰ τὸ δεχθεῖ. Ἐνῶ ἡ ταφὴ ἔχει εὐγένεια καὶ σεβασμό. Τοποθετοῦμε τὸ σῶμαστὴ γῆ σὰν σπόρο μὲ ἐλπίδα βλάστησης καὶ καρποφορίας». Εἶναι ἡ ἐλπίδα καὶπροσδοκία στὴν ἀνάστασή του καὶ στὴν ἕνωσή του καὶ πάλι μὲ τὴν ψυχή.
Ἡ Σύνοδος τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίαςμας μὲ εἰδικὲς ἀποφάσεις της γνωρίζει καὶ συνιστᾶ ὡς μοναδικὸ τρόπο ἀποσυνθέσεωςτοῦ νεκροῦ σώματος τὴν ταφή. Δὲν ἔχει ὅμως ἀντίρρηση γιὰ τὴν καύση τῶν νεκρῶν τῶναἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων. Ἡ ταφὴ ἀποτελεῖ πράξη σεβασμοῦ καὶ τιμῆς πρὸς τὸ σῶμα,τὸ ὁποῖο ἦταν τὸ κατοικητήριο τῆς ψυχῆς καὶ παίρνει χάρη ἀνάλογα μὲ τὴν ἁγιότητατῆς ψυχῆς. Αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἱερῶν θαυματουργῶν Λειψάνων, τὰ ὁποῖαἁγιάζουν ἀπ’ ἄκρη σ’ ἄκρη τὴν πατρίδα μας, ὅσο κι ἂν δὲν τὸ θέλουν οἱ ἀσεβεῖς καὶοἱ ἄθεοι.
Ἂν καίγονταν οἱ νεκροί, δὲν θὰ εἴχαμε τὰἱερὰ Λείψανα. Αὐτὰ ὅμως εὐωδιάζουν καὶ θαυματουργοῦν, ὅπως καὶ αὐτὸ τοῦ Ἁγίου Ἐφραὶμποὺ δὲν βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τὸ Μαρ κόπουλο καὶ τὸ προσκυνοῦν χιλιά δεςπροσκυνητές. Τί νὰ ποῦμε καὶ γιὰ τὸ καύχημα τῆς συμπρωτεύουσας, τὸ ἱερὸ Λείψανοτοῦ Μυροβλύτη πολιούχου τῆς Θεσσαλονίκηςἁγίου Δημητρίου, ποὺ μυροβλύζει καὶ σήμερα, 1.700 περίπου χρόνια μετὰ τὸνμαρτυρικό του θάνατο, καὶ εἶναι μαγνήτης ἕλξεως χιλιάδων προσκυνητῶν ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο;
Δὲνσκέφθηκαν καθόλου καλὰ τὰ Δημοτικὰ Συμβούλια τῆς Θεσσαλονίκης καὶ τοῦΜαρκοπούλου Μεσογαίας. Πρέπει νὰ ἀνακαλέσουν ἀμέσως τὴν ἀπόφασή τους, ἡ ὁποία εἶναιἀντίθετη πρὸς τὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας. Δὲν μᾶς ἐνδιαφέρει τί κάνουν τὰ ἄθεακαὶ αἱρετικὰ κράτη. Ἐδῶ εἶναι Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα.(Περισσότερα γιὰ τὸ θέμα τῆςκαύσης τῶν νεκρῶν στὸ φυλλάδιό μας «Πῦρ καὶ μανία» τοῦ Ἀρχιμ. Γενναδίου Κουτσοπούλου).
«Ο ΣΩΤΗΡ» 15-1-2012
