Άγνωστο κείμενο που κατατέθηκε στην I’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψηκαταδικάζει τις οικουμενιστικές συμπροσευχές
Η I’ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη εντεταλμένωνΟρθοδόξων Εκκλησιών και Ιερών Μητροπόλεων, που έγινε στην Αλίαρτο Βοιωτίας,ασχολήθηκε με την «Πρόκλησηαπό την λεγομένη Νέα Εποχή». Πολλοί σύνεδροι, ιδίως από όλεςσχεδόν τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης,εξέφρασαν την ανησυχία τους για την σύνδεση του Οικουμενισμού με τη Νέα Εποχή.Κατέθεσαν δε και κείμενο, ορισμένοι σύνεδροι, στο οποίο αναφέρονται, τα εξής:
«Συγκριτιστικέςαπόψεις, ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της Νέας Εποχής, έχουν εισχωρήσειαπό την Νέα Εποχή στην Οικουμενική Κίνηση, σε μερικούς αντιπροσώπους τηςΟρθοδόξου Εκκλησίας. Π.χ. οι ιδέες ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούνστον Θεό και όλες οι πνευματικές πρακτικές είναι εξ ίσου καλές και γι' αυτό τολόγο πρέπει να τις σεβόμαστε και δεν πρέπει να τις συγκρίνουμε ούτε να τουςασκούμε κριτική. Μια άλλη άποψη, είναι ότι ο,τιδήποτε είναι καινούργιο είναικαλό και όλα τα παλαιά πρέπει να αλλάξουν σύμφωνα με τα καινούργια.
Τέτοια είναι π.χ. η Χαρισματική Αναγέννηση (CharismaticRevival) η οποία επεμβαίνει στους κύκλους της Νέας Εποχής και στιςΠροτεσταντικές και Καθολικές Εκκλησίες και με τον ίδιο τρόπο κινείται και ωςπρος την Ορθοδοξία.
Ομοίως, τέτοιου είδους Νεοεποχήτικη συγκριτιστική γνώμηαποκαλύπτεται, π.χ., σε μεγάλες Οικουμενικέςσυγκεντρώσεις όπου χριστιανικές προσευχές λέγονται ταυτόχρονα με μάντρας, ενώτελούνται ινδουιστικές θυσίες και σαμανιστικοί χώροι, παρ’ όλον ότι αυτάαπαγορεύονται ξεκάθαρα από την Αγία Γραφή.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, στο όνομα της ανοχής και σύμφωνα με τηνάποψη ότι όλοι οι δρόμοι εξ ίσου οδηγούν στον Θεό, πολλοί ανώτεροι αρχηγοί τηςΟικουμενικής Κινήσεως επιλέγουννα συνεργαστούν με τις αποκρυφιστικές ομάδες, όπως ο διαβόητοςΜητροπολίτης από τις Ινδίες Mar Paulus Gregorius, ένας από τους προέδρους του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών,ο οποίος ήτο επίσης και πρόεδρος του ΔιεθνούςΘρησκευτικού Ιδρύματος του Μούν.
Έτσι λοιπόν, αντιστρόφως, πολλές αποκρυφιστικές οργανώσεις και αντιπρόσωποί τους διεισδύουν στην Οικουμενική Κίνηση και κατ' αυτόν τον τρόπο έχουν λόγοστις αποφάσεις μεγάλων Οικουμενικών σωμάτων».
Από τον ΔΙΑΛΟΓΟ τεύχος 16 (1999)
