Αποστολικό Ανάγνωσμα: Εφεσ. β΄14-22
ΕυαγγελικόΑνάγνωσμα: Λουκ. ιη΄18-27
«Έτι εν σοι λείπει» (Λουκ. ιη΄22).
Ενδιαφέρουσαη συνομιλία του Ιησού με τον πλούσιο νεαρό. Ενδιαφέρουσα ακόμα η ερώτηση τουπλούσιου νεαρού, γιατί μέσα από αυτή διαπιστώνουμε ότι ο νεαρός έχει βαθύτερεςθρησκευτικές αναζητήσεις αλλά την ίδια στιγμή αφήνει να νοηθεί ότι ούτε ταπλούτη, ούτε και ο τρόπος της θρησκευτικής ζωής του τον κάνουν ευτυχισμένο. Γι’αυτό και ρωτά: «Διδάσκαλε αγαθέ το ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω».
Οπροβληματισμός του φανερώνει ότι, όχι μόνο έχει θρησκευτικές αναζητήσεις, αλλά καιεκφράζει με βεβαιότητα την πίστη του στην ύπαρξη αιώνιας ζωής. Αναγνωρίζει ότιο μόνος που μπορεί να δώσει και τη σωστή απάντηση είναι ο Ιησούς.Παράλληλα μέσα από το ερώτημα «τι ποιήσας» φανερώνει ότι η εξασφάλιση τηςαιώνιας ζωής δεν είναι θέμα θεωρητικής γνώσης, αλλά κυρίως πράξης. Για τούτοκαι δε ρωτά «τι πρέπει να γνωρίζω», αλλά «τι πρέπει να κάνω». Η απάντηση δε τουΙησού «πώλησον και διάδος… και δεύρο ακολούθει μοι» επιβεβαιώνει την ορθότητατου ερωτήματος και τη μοναδικότητα της απάντησης. Πράξεις, έργα και όχι λόγια.
Ενδιαφέρουσαη απάντηση του Ιησού. Αφού μέσα από την ερώτηση διαπιστώνει ότι ο συνομιλητήςτου πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού και άρα και της αιώνιας ζωής για τούτο καιπεριορίζεται στη σημασία που έχουν οι εντολές του Θεού που έχουν σχέση με τοσυνάνθρωπο. Το ολοκληρωτικό δόσιμο του ανθρώπου στο Θεό περνά μέσα από τοολοκληρωτικό δόσιμο στο συνάνθρωπο. Αν δεν προηγηθεί αυτό το «δόσιμο», τότε δενμπορεί να υπάρξει και το ανάλογο «δόσιμο» στο Θεό.
Ότανλέμε δε «δόσιμο» δεν εννοούμε τυπική συμμετοχή στις θρησκευτικές ακολουθίες καιεκδηλώσεις , ούτε και μεμονωμένες αρετές. Όταν λέμε «δόσιμο» εννοούμε την πλήρηεφαρμογή όλων των εντολών του Θεού. Ο Κύριος είναι σαφής όταν αναφέρεται στηνεφαρμογή του νόμου του Θεού: Λέει, λοιπόν, «όποιος καταργήσει ακόμα και μια απότις μικρές εντολές αυτού του νόμου και διδάξει έτσι τους άλλους, θα θεωρηθείελάχιστος στη βασιλεία του Θεού. Ενώ όποιος τις τηρήσει όλες και διδάξει έτσικαι τους άλλους, αυτός θα θεωρηθεί μεγάλος στη βασιλεία του Θεού» (Ματθ.ε΄19). Άρα η βασιλεία του Θεού και η αιώνια ζωή ,που είναι δώρα του Θεού προςτον, άνθρωπο, γίνονται κατορθωτά μέσα από τον καθημερινό ενάρετο αγώνα τονανθρώπου. Έτσι η δωρεά μεταβάλλεται σε βραβείο. Αυτό αν και φαίνεται δύσκολογια τον άνθρωπο, εντούτοις είναι κατορθωτό με τη δύναμη και τη βοήθεια τουΘεού. Αυτό φαίνεται δύσκολο για τον άνθρωπο όταν στηρίζεται αποκλειστικά στιςδικές του δυνάμεις αγνοώντας τη δύναμη και τη βοήθεια του Θεού. Ο Κύριος είναισαφής: «Χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν» Ιω. ιε’ 5). Και τούτο γιατί στοδρόμο προς τη σωτηρία υπάρχουν πολλές δυσκολίες και καθημερινά προβάλλουν νέαεμπόδια, ώστε να είναι δύσκολο να τα ξεπεράσει από μόνος του ο άνθρωπος. Έτσιείναι απαραίτητη η χάρη και η βοήθεια του Θεού. Αυτή η χάρη, αυτή η βοήθεια καιδωρεά του Θεού που είναι κάθε στιγμή και καθημερινά παρούσα για να εμψυχώνεικαι να ενισχύει τον καθένα που θα προσβλέπει στη βοήθεια του Θεού. Με τησημερινή διαβεβαίωση του Κυρίου προς τους μαθητές του ότι «Αυτά που για τουςανθρώπους είναι αδύνατα, για το Θεό είναι δυνατά», δημιουργούν νέα ελπιδοφόραδεδομένα. Ελπιδοφόρο το σημερινό μήνυμα του Κυρίου, ιδιαίτερα μετά τηναπογοητευτική συμπεριφορά του πλούσιου. Και τούτο γιατί προσφέρει στον καθένααπό μας τη δυνατότητα να κατακτήσουμε την αιώνια ζωή μέσα από τη γνώση καιιδιαίτερα μέσα από την εφαρμογή των εντολών του Θεού. Η γνώση των εντολών θαμας βοηθήσει στην πλήρη γνώση του θελήματος του Θεού. Αφού διαπιστώσουμε ότιόλες οι εντολές είναι βαρυσήμαντες, τότε θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε στοδεύτερο και δυσκολότερο βήμα, που είναι η εφαρμογή των εντολών του Θεού. Και ηεφαρμογή των εντολών του εκδηλώνεται όχι μόνο αρνητικά με την αποφυγή τουκακού, αλλά ιδιαίτερα εκδηλώνεται θετικά όταν ο άνθρωπος γίνεται ευεργετικόςστο συνάνθρωπο του.
Είναιπάντως αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο πλούσιος έχασε την αιώνια ζωή καιβασιλεία, όχι γιατί παραβίασε κάποια εντολή του Θεού, αφού όλες αυτές τιςτήρησε από τα νιάτα του. Όπως είπε «ταύτα πάντα εφυλαξάμην εκ νεότητός μου».Δεν είχε βλάψει σε κάτι το συνάνθρωπό του, αλλά και δεν υπήρξε και ευεργετικόςσ’ αυτόν. Όταν δε έφτασε η στιγμή, με την υπόδειξη του Κυρίου, να γίνειευεργετικός στο συνάνθρωπο του, τότε φάνηκε απρόθυμος να το πράξει. Μέσα τουσυγκρούστηκαν οι δυο τάσεις, δηλαδή η αγάπη προς το νόμο του Θεού και η αγάπηπρος τα πλούτη. Επειδή δεν μπορούσαν να συνυπάρξουν και οι δυο καταστάσεις,τελικά η ζυγαριά έκλινε προς την πλευρά των υλικών αγαθών.
Αυτή η«κλίση» στενοχώρησε τον άνθρωπο, γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος. Τον στεναχώρησεμεν, αλλά δεν τον συνέτισε. Απαρνήθηκε τα αιώνια και προτίμησε τα πρόσκαιρα.Λυπηρή κατάληξη για τον άνθρωπο του σημερινού ευαγγελίου που είχε όλες τιςπροϋποθέσεις για να επιτύχει την εκπλήρωση του εσωτερικού του πόθου για τηναιώνια ζωή. Είχε τα πολλά. Όμως του έλειπε ένα, κι αυτό το ένα αποδείχθηκε ότιήταν πιο σημαντικό από τα πολλά.
«Έτιεν σοι λείπει» του είπε ο Κύριος. Τα έχεις όλα. Είσαι άψογος. Είσαι εξαίρετηπροσωπικότητα. Όμως έχεις μια αδυναμία, μια «αχίλλειο πτέρνα». Είναιανυποχώρητη αδυναμία. Την ανέχεσαι, κάποτε και την δικαιολογείς, αλλά ποτέ δεντην αναγνωρίζεις σαν αδυναμία και μάλιστα επικίνδυνη, για τούτο την αφήνεις ναθεριεύει, χωρίς να την καταπολεμείς. Αυτά και πολλά άλλα μπορούσε να πει οΚύριος όχι μόνο στον πλούσιο του σημερινού ευαγγελίου αλλά και στον καθένα απόμας.
Προσοχήαδελφοί μου θα μας υποδείξει και ο αδελφόθεος Ιάκωβος γιατί, «Όποιος τηρήσειόλες τις διατάξεις του νόμου και παραβεί μία, θεωρείται παραβάτης όλου τουνόμου» (Ιάκ. β΄ιο). Άρα, ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι σε θέση να εντοπίσει το«ένα» και κύριο σημείο αδυναμίας για να το ξεπεράσει. Παράλληλα εκεί πουασχολείται κι αγωνιά για τόσα πολλά πράγματα να μπορεί να εντοπίσει το ένα καισημαντικό που αποτελεί, κατά τον Κύριο και «την αγαθήν μερίδα». Είπε προς τηΜάρθα ο Ιησούς: «Μάρθα, Μάρθα, ασχολείσαι και αγωνιάς για τόσα πολλά πράγματα,ενώ ένα μόνο χρειάζεται. Αυτό διάλεξε κι η Μαρία, και κανείς δεν πρόκειται νατης το αφαιρέσει» (Λουκ. ι΄42). Ας αγωνιστούμε να διακρίνουμε και το δικό μαςκαταστροφικό «ένα» και να το ξεπεράσουμε. Παράλληλα ας αναζητήσουμε το «ένα»που χρειαζόμαστε στη ζωή μας και που αποτελεί «την αγαθήν μερίδα». Αμήν.
Θεόδωρος Αντωνιάδης – Μητρόπολη Πάφου
