Επί τέλους, κάποιος να ζητήσει συγγνώμην!
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Διαβάζουμε στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι μετά τηνεφαρμογή του Μνημονίου περί τα 3 εκατομμύρια Ελλήνων βρίσκονται στα όρια τηςφτώχιας.
Ακούμε τον κ. Κ.Σημίτη να παρουσιάζεται ως όψιμος, αλλά δεινός επικριτής του Μνημονίου.Μαθαίνουμε από τον κ. Μ. Χρυσοχοίδη ότι ο ίδιος ψήφισε το επαχθές Μνημόνιοχωρίς να το διαβάσει. Ακούμε τις συνεχείς καταγγελίες στελεχών της ΕλληνικήςΣτατιστικής Αρχής ότι αλλοιώθηκαν κρίσιμα οικονομικά στοιχεία μόνο και μόνο γιανα οδηγηθούμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ακούμε κυβερνητικά στελέχη ναπαραδέχονται την αποτυχία του Μνημονίου. Και οι αποκαλύψεις καθημερινάσυνεχίζονται.
Φυσικά δικαιώνεται ο Αντώνης Σαμαράς που από την αρχή δήλωσεότι συμφωνεί με τους στόχους, διαφωνεί όμως με τα μέτρα και τις μεθόδους πουπροβλέπει το περιβόητο Μνημόνιο. Απορώ, όμως, γιατί δεν έχουμε ακούσει ακόμημία έκφραση συγγνώμης, δεν έχουμε διαβάσει ούτε μία παράγραφο αυτοκριτικής απόεκείνους που φανατικά στήριξαν και προπαγάνδισαν το Μνημόνιο. Επί μήνες βλέπαμεδημοσιογράφους, αναλυτές και Πανεπιστημιακούς, λίγους πάντως όχι πολλούς, ναπαρουσιάζουν ως μάννα εξ ουρανού τα αντιλαϊκά μέτρα του Μνημονίου, τα οποίατελικά αποδείχθηκαν και αναποτελεσματικά. Όλοι αυτοί είναι σήμερα υπερήφανοι;
Πιστεύουν ότι ενημέρωσαν σωστά την κοινή γνώμη; Θεωρούν ότιεξεπλήρωσαν με κοινωνική ευαισθησία το ακαδημαϊκό, πολιτικό ή δημοσιογραφικόλειτούργημά τους; Δεν έχουν ούτε καν τη διάθεση να ψελλίσουν μία συγγνώμη;
Την ίδια έλλειψη ευαισθησίας είχαμε δει και στην περίπτωση τουΣχεδίου Ανάν. Επί μήνες πολιτικοί, δημοσιογράφοι και Πανεπιστημιακοί, πάλιλίγοι αλλά με πρόσβαση στα ΜΜΕ, προσπαθούσαν αν μας πείσουν ότι η τυχόνκαταψήφιση του Σχεδίου θα οδηγούσε την Κύπρο σε καταστροφή. Αλλοίωναν τηνιστορία για να αποδείξουν πόσο φιλειρηνικοί είναι οι Τούρκοι και οιΤουρκοκύπριοι και ότι χειρότερος από τον Αττίλα είναι ο ... ελληνικόςεθνικισμός. Εξιδανίκευαν το διχοτομικό σχέδιο και απέκρυπταν τα πάμπολλαελαττώματά του. Παρουσίαζαν ως άκρα δικαιοσύνη τις αδικίες εις βάρος τωνΕλληνοκυπρίων που περιελάμβανε. Απέκρυπταν τις οδυνηρές οικονομικές συνέπειες,τις οποίες θα υφίστατο η ελληνική πλευρά. Και όταν η Κύπρος έγινε μέλος τηςΕ.Ε. μετά την απόρριψη του Σχεδίου, τότε σιώπησαν εκκωφαντικά.
Ούτε και τότε ακούσθηκε μία έκφραση συγγνώμης. Ούτε και ότανδέκα κορυφαίοι νομικοί και διεθνολόγοι από τις ΗΠΑ και την Δυτική Ευρώπηκατέγραψαν με πλήρη τεκμηρίωση τα απαράδεκτα, ρατσιστικά και μη λειτουργικάστοιχεία του Σχεδίου. Μάλιστα παρατηρώ ότι πολλοί από αυτούς που υπέγραφαν ήπροπαγάνδιζαν τότε υπέρ του Σχεδίου Ανάν σήμερα πρωτοστατούν στην διαφήμιση καιυποστήριξη του Μνημονίου. Φοβούμαι ότι σε μία μικρή αλλά διακριτή κατηγορίαδιαμορφωτών της κοινής γνώμης υπάρχει μία κουλτούρα υποταγής, μία δυσανεξίαπρος την εθνική αξιοπρέπεια και την εθνική κυριαρχία. Και εντυπωσιάζομαι με τοθράσος τους όταν έρχονται να εμφανισθούν ως σωτήρες του τόπου και ιδρύουνκινήσεις προβληματισμού υπέρ του Μνημονίου. Οι βαρύτατα ατυχήσαντες στιςπροβλέψεις τους για το Σχέδιο Ανάν έρχονται τώρα να μας πείσουν ότι πρέπει ναμη σηκώνουμε κεφάλι ούτε αν αντιδρούμε όταν μιλά η τρόικα ή η οποιαδήποτετρόϊκα. Τα γραπτά, όμως, μένουν και οι υπογραφές τους υπέρ του διαλυτικούΣχεδίου Ανάν υπάρχουν. Τις βρίσκει ο καθένας. Ποιοι θα μας σώσουν, λοιπόν;
Αυτοί που σε ένα καίριο εθνικό θέμα ζητούσαν να υπογράψουμετην καταστροφή του Κυπριακού Ελληνισμού; Οι οπαδοί του Ανάν, του Στρος Καν καιτου Ερντογάν. Ωχ, αμάν!
Πιστεύω ότι θα ενισχυόταν ο δημοκρατικός διάλογος στη χώραμας αν κάποιοι αμνήμονες του Μνημονίου και του Ανάν ζητούσαν μία γενναίασυγγνώμη.
