Ομιλίατου Ρωμαιοκαθολικού Επισκόπου ΦραγκίσκουΠαπαμανώλη κατά την επέτειο της 10ετούς Επισκοπικής Ποιμαντορίας του ΜητροπολίτηΣύρου Δωρόθεου Β’ στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου στη Σύρο.
Σεβασμιότατε και Αγαπητέ Αδελφέ κ. Δωρόθεε,
Πέρασαν10 χρόνια από τις 19 Ιανουαρίου 2002 όταν έφθασες στη Σύρο και έτυχε να είμαι οπρώτος που σε ασπάστηκα και σου ευχήθηκα το καλώς όρισες.
Τότεείπα στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Χριστόδουλο, που σε συνόδευε, ότι μετην ψήφο της Ιεράς Συνόδου ήσουν ο «Θεοπρόβλητος» Μητροπολίτης της Σύρου. Ο δεΜακαριστός Αρχιεπίσκοπος, κατά την ιερά Ακολουθία της Επισκοπικής σουχειροτονίας στις 15 Δεκεμβρίου 2001 πολύ σωστά σε χαρακτήρισε «δημοπρόβλητο».Αλλά η κοσμοσυρροή λαού που σε υποδέχτηκε εκείνη την ημέρα στο λιμάνι τηςΣύρου, έδειξε στον Αρχιεπίσκοπο ότι ήσουν και ο «λαοεπιθύμητος».
Ολαός της Σύρου σε υποδέχτηκε ενωμένος, χωρίς καμιά διαχωριστική γραμμή,ενωμένος με την αγάπη του Χριστού, ενωμένος στη χαρά, χαρά που οι καμπάνες τωνναών μας, ορθοδόξων και καθολικών, σε κοινή μελώδια, σκόρπιζαν στους αιθέρεςαναγγέλλοντας την άφιξή σου.
Και τόνισα τότε στον Μακαριστό ΑρχιεπίσκοποΧριστόδουλο: «κανένας δεν μπορεί να χωρίσει αυτό το λαό ο οποίος μαζί χαίρεταικαι μαζί πενθεί, μαζί εργάζεται για τον επιούσιο, μαζί υποφέρει, μαζίδιασκεδάζει, μαζί αναζητεί την πρόοδό του με κοινούς στόχους και κοινάσυμφέροντα, και το πιο σπουδαίο, συχνότατα, μαζί δημιουργεί τα νέα κύτταρα τηςκοινωνίας, τις χριστιανικές οικογένειες. Και όλα αυτά με πνεύμα σεβασμού τουενός στο πιστεύω του άλλου.
Σεβασμιότατε και Αγαπητέ Αδελφέ κ. Δωρόθεε, σήμερα μετά από 10χρόνια ποιμαντορίας στην Ιερά Μητρόπολη Σύρου, πρέπει να είσαι ευχαριστημένοςγια όσα, με τη βοήθεια του Θεού και με το ζήλο σου, έχεις κατορθώσει στηνποιμαντική σου δράση. Δόξασε τον Θεό.
Γνωρίζωότι οι επιτυχίες σου είναι καρπός της αγάπης σου για την Εκκλησία. Οι επιτυχίεςσου είναι καρπός αόκνων προσπαθειών, που συχνά συνοδεύτηκαν με πίκρες και μεέλλειψη κατανόησης γι’ αυτό και υπέφερες. Η πορεία προς κάθε επιτυχία δεν ήτανπάντοτε στρωμένη με ροδοπέταλα.
Γνωρίζωεπίσης, ότι ακόμη και αυτή η φιλική σου συμπεριφορά προς εμένα προσωπικά καιτην Καθολική Εκκλησία, γίνεται αιτία πόνου και θλίψης για σένα διότι αρκετοίαδελφοί σου, ακόμη και αδελφοί σου στην Αρχιεροσύνη, αποδοκιμάζουν την μεταξύμας αγάπη.
ΟΙησούς Χριστός όμως την επιδοκιμάζει, μάς θέλει αγαπημένους. Ο λαός μαςχαίρεται και πανηγυρίζει όταν μάς βλέπει να συμπεριφερόμαστε με σεβασμό, μεειλικρίνεια και αγάπη, φιλικά, ο ένας προς τον άλλο. Τι θέλουμε παραπάνω,αγαπητέ μου Αδελφέ, όταν γινόμαστε αρεστοί στον Ιησού Χριστό πρώτα, και έπειταστο λαό, της διαποίμανσης του οποίου έχουμε την ευθύνη;
Αγαπητέ Αδελφέ, όπως σου έλεγα και την ημέρα της ενθρονίσεώςσου, δεν παραγνωρίζω ότι μας λείπει η μυστηριακή κοινωνία που, εν Χριστώ, είναιτο σπουδαιότερο στοιχείο κάθε ενότητας. Όμως μπορούμε να συνεργαστούμε, μάλλοννα αυξήσουμε την συνεργασία μας, εν αρμονία, αγάπη και ειρήνη, με γνώμονα τοναμοιβαίο σεβασμό, όχι μόνο προς το πρόσωπό μας, αλλά και προς τις Εκκλησίεςμας. Έχουμε ευθύνη για το παρόν και το μέλλον των Εκκλησιών μας.
Μπορούμενα συμβάλλουμε ώστε να φθάσει πιο γρήγορα η ευλογημένη ημέρα του ΚοινούΠοτηρίου.
ΟΚύριος να είναι πάντοτε μαζί σου.
ΗΑειπάρθενος Θεοτόκος να σε προστατεύει και να σε οδηγεί.
Ειςπολλά, ευλογημένα και καρποφόρα έτη.
+ Φραγκίσκος Παπαμανώλης
Καθολικός Επίσκοπος Σύρου, Θήρας και Κρήτης
