Οδιάλογος μέσω ΟΗΕ βλάπτει την Κύπρο
ΚωνσταντίνοςΧολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Η Κυπριακή Δημοκρατία αναλαμβάνει την εκ περιτροπής Προεδρίατης Ευρωπαϊκής Ενώσεως από 1ης Ιουλίου μέχρι 31ης Δεκεμβρίου της χρονιάς πουδιανύουμε. Πιέζεται, λοιπόν, πανταχόθεν για την άμεση εξεύρεση μιας λύσης πουφοβούμαι ότι μάλλον θα είναι διάλυση. Η διαδικασία των συνεχών διαλόγων με τημεσολάβηση του ΟΗΕ δεν έχει μέχρι τώρα αποδώσει κάτι θετικό για τον Ελληνισμότης Κύπρου, αλλά και γενικότερα για τη σταθερότητα στην περιοχή. Η διαδικασίααυτή στην παρούσα φάση εμπεριέχει τα ακόλουθα αρνητικά στοιχεία:
Ο ειδικός απεσταλμένος του Γενικού Γραμματέως του ΟΗΕ κ.Ντάουνερ εκφράζεται κατά καιρούς με φρασεολογία, η οποία δείχνει στήριξη τωντουρκικών θέσεων. Προσφάτως αντί να αναφερθεί στην ανεγνωρισμένη κυβέρνηση τηςΚυπριακής Δημοκρατίας έκανε λόγο για «ελληνοκυπριακή πλευρά» , κάτι το οποίοσημειολογικά καταδεικνύει την προσχώρησή του σε διχοτομικές λογικές.
Το πρόσφατο παρελθόν μάς κάνει ακόμη πιο δύσπιστους. Με τηνυπογραφή του τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Κόφφι Ανάν και με κρυφή δράση του ΒρετανούΛόρδου Χάνει κυοφορήθηκε το ρατσιστικό και αντιδημοκρατικό Σχέδιο Ανάν, τοοποίο ευτυχώς απέρριψαν οι Ελληνοκύπριοι.
Στην Προεδρία της Κύπρου ευρίσκεται ο υπόλογος για τηντραγωδία στο Μαρί Δημήτρης Χριστόφιας, ο οποίος επηρεάζεται από τιςουτοπιστικές διεθνιστικές αντιλήψεις του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ. Ωςδιαπραγματευτής έχει κάνει οδυνηρές παραχωρήσεις προς την τουρκοκυπριακήπλευρά, όπως η εκ περιτροπής Προεδρία, η παραμονή εποίκων (κουβαλητών από ταβάθη της Τουρκίας), η αναγνώριση δύο συνιστώντων κρατιδίων (στέϊτς), δηλαδήουσιαστικά η διάλυση της υφισταμένης Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η εύρεση υδρογοναθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ και η συνεργασίατης Κύπρου με το Ισραήλ κάνει την Άγκυρα να βρυχάται και να απειλεί με τον ΥΠΕΞΝταβούτογλου να μιλά για Σχέδιο Β, που υποκρύπτει απειλή πολεμικής βίας.
Η κατάσταση στο εσωτερικό μέτωπο δημιουργεί επίσης αρνητικόκλίμα και μείωση της αγωνιστικότητας. Όταν ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ υπονομεύουντην ελληνική συνείδηση των κατοίκων και την ελληνορθόδοξη παιδεία τηςΜεγαλονήσου στο όνομα αποτυχημένων μαρξιστοκουλτουριάρικων συνταγών, είναιδύσκολο να διατηρηθεί το αγωνιστικό φρόνημα του λαού. Παρά ταύτα η πλειοψηφίατων Ελληνοκυπρίων ανθίσταται στην επιβολή της νεοκυπριακής συνειδήσεως καικρατιέται γερά από τις αιματοποτισμένες και βαθιές ελληνικές ρίζες που άντεξανεπί αιώνες.
Προς τί, λοιπόν, σύρεται από πιέσεις έξωθεν η Κύπρος σε νέογύρο συζητήσεων όταν τίποτε δεν εγγυάται την εξεύρεση βιώσιμης, αποτελεσματικήςκαι δημοκρατικής λύσης που θα διώξει τα στρατεύματα του Αττίλα από το νησί;Μήπως πρέπει επιτέλους να διαπιστώσουμε δημοσίως την αποτυχία της διαδικασίαςμέσω ΟΗΕ και να αναζητήσουμε άλλους τρόπους επίλυσης του πολιτικού,στρατιωτικού και διπλωματικού προβλήματος στο νησί; Μήπως είναι καιρός ναεπανατοποθετήσουμε διεθνώς το πρόβλημα ως ζήτημα εισβολής και κατοχής;
Μήπως είναι αναγκαίο πλέον να δρομολογήσουμε ως Αθήνα καιΛευκωσία σε συνεργασία μία νέα διαδικασία καθαρά ευρωπαϊκή με σεβασμό σταδικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των κατοίκων της Κύπρου; Μήπως, λοιπόν,είναι ευκαιρία να αξιοποιήσουμε την Προεδρία της Κύπρου στην Ε.Ε. και ναπροετοιμάσουμε από τώρα μία ευρωπαϊκή διάσκεψη για το δεύτερο εξάμηνο του 2012με θέμα: «Ζητείται μία αμιγώς ευρωπαϊκή λύση για την Κύπρο»;
Μετά τις εκλογές που θα γίνουν, όπως ελπίζω, την άνοιξη στηχώρα μας, μία νέα κυβέρνηση θα χειρίζεται τα εθνικά μας θέματα και είμαιβέβαιος ότι θα έχει αξιοπρεπέστερη εξωτερική πολιτική από αυτή των ενδοτικών,όπως την εξέφρασε ο Γ. Παπανδρέου. Αξίζει να προβληματισθεί το επιτελείο αυτήςτης κυβέρνησης για μία πλήρη αλλαγή πορείας στο Κυπριακό.
