Προς τους Μητροπολίτες: «Οι καιροί ου μενετοί» αλλά μαίνονται
«τα εγγύτατα της ξυμπάσης γνώμης… » [Θουκυδίδης 1.22]
Του Χρίστου Κράππα -- Μαθηματικού
Μετά από πολύ σκέψη, απευθύνομαι προς τους φυσικούς θρησκευτικούς πνευματικούς ταγούς του Ελληνισμού που είναι πέραν από κάθε αμφιβολία όλοι οι Μητροπολίτες της Αυτοκεφάλου Ελλαδικής Εκκλησίας. Έθεσα ως επικεφαλίδα την φράση του Περικλή, που διέσωσε ο Θουκυδίδης, απευθυνόμενος προς τους πολίτες της Αθηναϊκής Δημοκρατίας με την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου το 431 π.Χ., και ονομάτισε τους καιρούς του πολέμου που έβλεπε να έρχεται αναπόφευκτα.
Τούτο το πράττω γιατί, η Χριστιανοσύνη, ιδιαίτερα η Ορθοδοξία που την μάχεται με λύσσα το κονκλάβιο της Δύσης, είναι υπόχρεη στον Ελληνισμό και όχι ο Ελληνισμός υπόχρεος στην Ορθοδοξία. Ως εκ τούτου έχετε καθήκον και υποχρέωση προς τον Ελληνισμό, να αντιδράσετε ενεργά στον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει, όπως άλλωστε το έπραξαν όλοι οι ιεράρχες στους αμέτρητους αιματηρούς αγώνες του Έθνους μας. Και οι αγώνες αυτοί δεν ήταν λίγοι και προς κάθε κατεύθυνση προς Ανατολή και Δύση, προς Βορρά και Νότο. Και ερωτώ, ποια είναι η θέση σας σήμερα έναντι των προκατόχων σας που προσέφεραν εκατόμβες θυσιών για την σωτηρία και συνέχεια του Ελληνισμού μέχρι τα σήμερα; Τι έχετε να πείτε στον Μάρκο Ευγενικό, στον Γρηγόριο τον Ε΄, στον Παλαιών Πατρών Γερμανό, τον Χρυσόστομο Σμύρνης, στον Χρύσανθο Αθηνών, ακόμη και στον χθεσινό Χριστόδουλο, και τόσες άλλες Άγιες και σεπτές μορφές που μαρτύρησαν για «Του Χριστού την πίστην την Αγίαν και της Πατρίδος την Ελευθερίαν»;
Σας διαφεύγει μήπως το γεγονός ότι επί της αιμοσταγούς τουρκικής δουλείας μαρτύρησαν, κατά την απαρίθμηση του Γάλλου ιστορικού Φραγκίσκου Πουκεβίλ, 11 Πατριάρχες, περίπου 100 επίσκοποι και περίπου 6000 ιερείς και μοναχοί; Παραβλέπετε το γεγονός ότι η θυσία αυτών εμψύχωσε τους σκλάβους πιστούς για την ελευθερία του Γένους μας; Σε όλους αυτούς και στις στρατιές των Νεομαρτύρων που θυσιάστηκαν για τούτη την Πατρίδα και θρησκεία τι έχετε να πείτε με την σημερινή σας απραξία; Και μην σας διαφεύγει το γεγονός ότι όταν ο κληρικός έπαιρνε το καριοφίλι και σκότωνε στη μάχη έχανε την ψυχή του αφού δεν μπορούσε πλέον να ιερουργήσει. Τρομάζω να σκεφτώ λοιπόν, τις σκέψεις των μαρτύρων αυτών που σας θεώνται από ψηλά. Και είμαι σίγουρος ότι επί της έδρας ενώπιον «του φοβερού βήματος» όταν παρουσιαστείτε για να απολογηθείτε, θα παρακάθονται όλες αυτές οι άγιες μορφές, τι θα πείτε και τι απόφαση θα εκδώσουν;
Απευθύνομαι σε σας γιατί, η Εκκλησία είναι αρχέγονο Θείο καθίδρυμα. Και την Εκκλησία την αποτελούν όλοι οι πιστοί της κοινωνίας των πολιτών με σας επί κεφαλής.Εκκλησία δεν είναι αυτό που λανθασμένα λέγει το Σύνταγμα, «η επικρατούσα θρησκεία», εκκλησία είναι η συμμετοχή των πολιτών στο εκκλησιαστικό γεγονός που αγκαλιάζει όλους τους πολίτες αδύνατους και δυνατούς, φτωχούς και πλούσιους και πραγματώνεται το κοινό της πόλης με κάθε πολίτη υπό ελευθερία συμμετέχοντα ως αυθύπαρκτη οντότητα. Η εθνική μας εντελέχεια είναι άρρηκτα δεμένη και συμβιεί με τον θεσμό αυτό. Από την επική εποχή που τη διέσωσαν ιστορικά τα έπη του Ομήρου, ο Έλληνας δεν έπεφτε σε εθνικούς και προσωπικούς κινδύνους, πριν ζητήσει την επίνευση του Θείου. Όταν ρωτούσες τον Ρωμιό, τα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς, τι είναι Πατρίδα, σού έδειχνε το Ναό της Εκκλησίας. Εκεί σφυρηλατούνταν όλα τα συνεκτικά στοιχεία του Γένους μας. Εκεί λάμβανε την παιδεία και μάθαινε την γλώσσα και την ιστορία. Και παιδεία θα πει πραγμάτωση της ανώτερης ανθρώπινης φύσης. Παιδεία θα πει να είσαι άνθρωπος δίκαιος και ελεύθερος όπως μας τον έδωσε ο Αισχύλος στην τριλογία του Προμηθέας, και τον τελειοποίησε στη συνέχεια η εξ Αποκαλύψεως Χριστιανική Αλήθεια. Και σας ερωτώ Άγιοι Πατέρες, αφού όλοι σας έχετε και άριστη θύραθεν παιδεία και γλώσσα, αυτήν που διάλεξε ο Χριστός να δικαστεί και να γραφτούν τα Ιερά Ευαγγέλια, αυτά δεν τα γνωρίζετε; Γιατί δεν κάνετε ό, τι έκανε ο Χριστός μας; Γιατί δεν παίρνετε φραγγέλιο να εκδιώξετε τους απαίσιους και αναίσχυντους νεκρόσιτους υαινοαργυραμοιβούς της Δύσης που βάλθηκαν να εξοντώσουν το πλήρωμα της Εκκλησίας που εσείς διακονείτε;
Η ετερόδοξη Δύση, οι δυτικές ύαινες νεκρόσιτοι αργυραμοιβοί, έχουν επιπέσει στην Χώρα μας με όλη τους την μανία. Τάχα σύμμαχοι, τάχα εταίροι και οδηγούν την Χώρα σε διαμελισμό και αφανισμό. Ο,τι πράττουν σήμερα σε βάρος της Πατρίδας μας είναι συνέχεια της ανελέητης λεηλασίας που υπέστη ο Ελληνισμός το 1204 που επί 60 χρόνια δεν άφησαν τίποτα αδήωτο, μέχρι και τον τάφο του ευσεβούς αυτοκράτορος Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου σύλησαν και περιέπαιξαν με το κρανίο του βάζοντάς του μια φλογέρα. Αλλά τους εκατοντάδες τόνους χρυσού που αυτός είχε συναθροίσει τους μετέφεραν στους οίκους τους και ολόκληρη η βάρβαρη δύση αναστηλώθηκε. Σήμερα, μυρίστηκαν πάλιν πλούτο, τον αποταμιευμένο ενεργειακό θησαυρό που έχει η Πατρίδα μας και επέπεσαν να τον ληστέψουν. Σε καμμία άλλη χώρα της Μεσογείου, Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία δεν επέβαλαν εικονικό φτιαχτό χρέος επαχθές και επονείδιστο, γιατί απλά δεν είχαν τίποτα να λεηλατήσουν αφενός και την Ορθοδοξία αφετέρου να καταστρέψουν για να μην κοιτάζει προς την ομόδοξη Ρωσία. Το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης της Χώρας μας, δεν είναι δημοκρατικό αλλά κομματοκρατικό, μια συμμορία πολιτικών κατέχει την εξουσία και πολιτεύεται κατά τις επιταγές των αγορών που θεωρούν τους πολίτες αυτής της χώρας ως η ζωή τους να είναι μηδενικής αξίας γι αυτούς. Οι αγορές έχουν πάρει την θέσει των Φεουδαρχών και Βασιλιάδων του Μεσαίωνα. Έχουν υποτάξει την κυριαρχία των λαών στα σχέδιά τους φροντίζοντας σε κάθε χώρα να «κυβερνούν» οι άνθρωποί τους πολιτικοί που όλους τους «κρατούν».
Ο ρόλος του κλήρου της Χριστιανικής διδασκαλίας δεν είναι μόνο παρηγορητικός για την μετά θάνατον ζωή, είναι και για το παρόν που χαρακτηριστικά η εκκλησία είναι παντελώς απούσα σε όσα δεινά υφίσταται το πλήρωμά της στο οποίο ανήκετε και σεις, αν τελικά ανήκετε και δεν έχετε μεταβληθεί άτυπα σε ιερατείο όπως ο καθολικισμός της Δύσης . Ενδιαφέρεσθε μόνο για το πώς θα κτίσετε ναούς και μέγαρα. Δεν είναι ο ρόλος σας αυτός. Αυτή η δουλειά είναι για την Πολιτεία, για την Πόλη, για το Δήμο. Ο ρόλος σας είναι, να είσθε αγκαλιασμένοι με το πλήρωμα του κοινού της εκκλησίας, να συμπάσχετε μαζί του και να αντιδράτε μαζί του, στα δεινά που υφίσταται από την απολυταρχία της κομματοκρατίας που λυμαίνεται και νέμεται τον πλούτο της Χώρας χωρίς κανένα έλεος. Πρέπει να αντιτάξετε ενεργά και όχι με ευχές, οι ευχές είναι για τους Ναούς, ένα βροντερό και αποφασιστικό ΟΧΙ στα βάρβαρα μέτρα εξαθλίωσης της κοινωνίας των πολιτών στη συμμορία όλων των πολιτικών που υπακούουν τυφλά στα κελεύσματα των δόλιων «συμμάχων-εταίρων» μας. «Οι φιλήκοοι ξένων είναι προδότες» αποφαίνεται κατηγορηματικά ο Ιωάννης Καποδίστριας. Και «δόξα τω θεώ» έχουμε πολλούς απ’ αυτούς. Ποτέ ο Ελληνισμός δεν πέτυχε τι με το ΝΑΙ αλλά με το ΟΧΙ. Και δεν ολιγώρησε ποτέ μπροστά σε υπέρτερη δύναμη. Πάντα λειτουργούσε μέσα του η διαχρονική διαπίστωση του θειοδή Θουκυδίδη ότι οι Έλληνες είναι: «και παρά δύναμιν τολμηταί και παρά γνώμην κινδυνευταί και εν τοις δεινοίς ευέλπιδες» (Θ. 1.70) O ίδιος πάλι ιστορικός μας λέγει πως «αν ενδώσετε σ’ αυτό το μικρό ζήτημα, ευθύς θα σας δοθεί κι άλλη μεγαλύτερη προσταγή , με την ιδέα πως από φόβο τους υπακούσατε και σε τούτο. Αν όμως αποκρούσετε την αξίωσή τους με αποφασιστικότητα, θα τους δώσετε να καταλάβουν καθαρά πως πρέπει ν’ απευθύνονται σε σας σαν προς ίσους.» (Θ.1.140) Και τι κάνουν οι πολιτικοί μας; Ακριβώς τα αντίθετα ως χειρίστου είδους οσφυοκάμπτες, γιατί απλά διαπλέκονται και τους κρατούν οι «φίλοι» μας κι έτσι παίζουν κυβεία μαζί τους σε βάρος του δύστυχου Έλληνα. [Αυτά μπορεί να σας φαίνονται απίθανα, το μόνο απίθανο όμως, σε Κύπρο και Ελλάδα, είναι η έκταση της προδοσίας των «αρχόντων», η απίστευτη φιλοχρηματία τους, το ποταπό της συμπεριφοράς τους, η δουλική παραφροσύνη που αποτυπώνεται στα κείμενα που υπογράφουν, συχνά πιωμένοι, ή φούλ στα αντικαταθλιπτικά, σχεδόν πάντα χωρίς να τα διαβάσουν.] γράφει με έκδηλη αγανάκτηση ο έγκριτος αναλυτής Δημ. Κωνσταντακόπουλος ακτινογραφώντας την ζοφερή πραγματικότητα που διάγει η δύσμοιρη Χώρα μας. Και εσείς Άγιοι Πατέρες ενώ τα βλέπετε αυτά, γιατί δεν αντιδράτε; Δεν γνωρίζετε την αντίσταση μέχρι τέλους του Μάρκου Ευγενικού που έλεγε ΟΧΙ στις προσταγές του Πάπα που άνευ αυτής θα είχαμε μεταβληθεί σε λατινέλληνες;
Ο Ελληνισμός, εδώ και 4.000 χρόνια δεν είχε ούτε απολυταρχία ούτε και φεουδαρχία. Ζούσε στα κοινά των πόλεων και των δήμων που και ο τελευταίος πολίτης εν πλήρη ελευθερία είχε οντότητα και λόγο σε όλα τα θέματα της πόλης του. Και αυτό το σύστημα συνεχίστηκε τόσο στο Βυζάντιο όσο και στην αιμοσταγή Τουρκική κατοχή. Ο βυζαντινός Αυτοκράτορας ως προς τις εξουσίες που διέθετε, και συγκεκριμένα η εξουσία του ήταν έννομη επιστασία και σταματούσε στα τείχη κάθε πόλις του Βυζαντίου, ωχριούν μπροστά στις σημερινές εξουσίες του Πρωθυπουργού μετά το Σύνταγμα του 1985. Ο Έλληνας από πολίτης έχει μεταβληθεί σε δούλο υπήκοο του πρωθυπουργού. Οι Έλληνες του 1821 με την απελευθέρωσή τους εξέλεξαν να τους κυβερνήσει έναν ικανότατο Έλληνα με παγκόσμια ακτινοβολία, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Και μόλις άρχισε να οργανώνει κατά τον διαχρονικό ελληνικό τρόπο διοίκησης την Ελληνική Πολιτεία, οι δυτικοί «φίλοι» μας προέβησαν σε δύο πράξεις δόλιες και καταστροφικές μέχρι τα σήμερα. Φρόντισαν να στείλουν τους ωνημένους Μαυροκορδάτο και Κωλέτη για να αποτρέψουν την εξέλιξη αυτή δολοφονώντας τον Καποδίστρια, και τον μίσθαρνο Φαρμακίδη αμέσως μετά την δολοφονία του Καποδίστρια να διαμελίσει την Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία σε Αυτοκέφαλο του απελευθερωμένου τμήματος, πράγμα στο οποίο αντιτίθετο ο Καποδίστριας. Η ανεξαρτησία της Ελληνικής Πολιτείας έσβησε με την τελευταία πνοή του τελευταίου κυβερνήτη μας, του Ιωάννη Καποδίστρια. Μεταβλήθηκε σε αποικία αέναου χρέους για 190 χρόνια και σήμερα έχασε και την εθνική της κυριαρχία. Και τούτο συνέβη δυστυχώς, με την υπογραφή χειρίστου είδους εθελόδουλων εξωνημένων ελληνοφώνων πολιτικών.
Από την απελευθέρωση και μετά μέχρι τα σήμερα, οι δυτικοί «φίλοι» μας, με κάθε τρόπο και μέσο προσπαθούν να μας πάρουν από το μαστό της μάνας μας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας, να μας μάθουν άλλα, μας έδωσαν να πιούμε γάλα κονσέρβας, να μας κόψουν από τις ρίζες μας, να μας χωρίσουν από την Παράδοση. Βάλθηκαν να μας ξεμάθουν τη μητρική μας γλώσσα της Ορθοδοξίας, την μητρική γλώσσα του ανθρώπου. Είναι αυτοί όλοι που θέλησαν δια της βίας να μας σώσουν, οι διαφωτιστές, προπαγανδιστές, Βαυαροί, μασόνοι, μέχρι σήμερα. Και δυστυχώς μαζί με αυτούς και μερικοί δικοί μας ωνημένοι που θεώρησαν τα φώτα τους φώτα , τον πολιτισμό τους πρόοδο. Κι έτσι στα τυφλά, χωρίς διάκριση πνευματική, πήραμε το κάθε τι απ’ αυτούς σαν ανώτερο, καλύτερο, πολιτισμένο (σε τέχνη, δίκαιο, διοργάνωση ζωής, αρχιτεκτονική, μουσική…) Και βασανίζεται το «είναι» μας , απορρίπτει ο οργανισμός μας ένα ένα τα μεταμοσχευμένα ξένα μέλη, και συνέχεια μας μεταμοσχεύουν βιαίως νέα, τα οποία αποβάλλονται και φανερώνεται με την προσωπική συμπεριφορά ποιος είναι ο βαθύτερος χαρακτήρας του λειτουργημένου λαού μας. Δεν έχει σχέση η Ορθοδοξία με «μεσαιωνισμούς», «μυστικισμούς», «κληρικαλισμούς», «σχολατικισμούς». Όλοι οι δυτικοαναθρεμμένοι νομίζουν, ότι σε Δύση και Ανατολή, όλοι οι όροι έχουν το ίδιο περιεχόμενο, και προσπαθούν να μας ελευθερώσουν από αρρώστιες που δεν περάσαμε, και μας αρρωσταίνουν με τις θεραπείες τους και μας περιπλέκουν με τις λύσεις τους. Και οι διαπιστώσεις αυτές μεταξύ άλλων, δεν είναι από Έλληνα, αλλά από τον ελληνιστή καθηγητή Hunger,πρόεδρο της Αυστριακής Ακαδημίας. Κι αφού αυτά τα γνωρίζετε τι κάνετε για να τα αποκρούσετε;
Από την δεκαετία του ‘80 και με μεγαλύτερη ένταση από τη δεκαετία του ‘90 και εντεύθεν, έχει επιπέσει επί της ελληνικής παιδείας και της Ορθόδοξης Πίστης μας, μια καλά οργανωμένη ομάδα εθνομηδενιστών, δυστυχώς με την βοήθεια και παρότρυνση της κομματοκρατίας που κοπροκρατεί την εξουσία, δηλαδή το κράτος το εχθρικό προς την κοινωνία των πολιτών, και δηλητηριάζει τους ελληνόπαιδες σε όλα τα συνεκτικά στοιχεία του έθνους μας. Κατέστρεψαν την γλώσσα μας, περιγελούν τα ήθη και έθιμά μας, αλλοίωσαν την ιστορία μας ή εν πολλοίς την κατήργησαν, και οι επιθέσεις εναντίον της Χριστιανικής λατρείας και των εκπροσώπων της όλο και αγριεύει, με κορυφαία απόφαση την απαγόρευση της δήλωσης του δόγματός μας. Και αν τυχών κάποιος ιερωμένος κρίνει τις αποφάσεις της εξουσίας, αμέσως η πλειοψηφία των χειραγωγημένων ΜΜΕ, ηλεκτρονικού και έντυπου, ορμούν με λύσσα να τον αποστομώσουν. Ούτε επί σταλινισμού συνέβαιναν αυτά. Και ερωτώ, οι ιερωμένοι δεν είναι μέλη της κοινωνίας μας, μάλιστα επιφανεί, με καθήκον και δικαίωμα να έχουν λόγο; Δεν είναι πολίτες αυτής της πολιτείας; Μόνο οι αριστερόφρονοι μίσθαρνοι και οι ετερόδοξοι έχουν δικαίωμα να μιλούν σ’ αυτόν τον τόπο;
Στις 30/10/2013 σε ανακοίνωση σε συνδιάσκεψη που πραγματοποιήθηκε επ’ ευκαιρία της επίσκεψης του υπουργού εξωτερικών της Ρωσίας για τον Ιωάννη Καποδίστρια, ο καθηγητής Γιώργος Κοντογιώργης , ο έγκυρος, έγκριτος και υπέροχος αυτός άνθρωπος- επιστήμων, καταγράφει ιστορικά τις ενέργειες του Καποδίστρια να εγκαθιδρύσει το γνωστό στον Ελληνισμό πολιτικό σύστημα που εδραζόταν στην πολιτική κυριαρχία των πόλεων/κοινών που είχε ο Ελληνισμός αδιάλειπτα χιλιάδες χρόνια και όχι στο Σύνταγμα των επαναστατών της Γαλλικής επανάστασης του 1793. Με το Σύνταγμα αυτό η δύση επέβαλε στους λαούς της Ευρώπης που μόλις είχαν βγεί από την Φεουδαρχία, σύστημα κατ’ επίφαση δημοκρατικό, κατ’ ουσίαν όμως ολιγαρχίες, και ελέω Θεού Βασιλείες, πράγμα που ήθελαν και στην μόλις απελευθερωμένη Ελλάδα. Και τούτο το επέβαλαν μετά την δολοφονία του Καποδίστρια με τον ελέω Θεού Βασιλιά, τον Βαυαρό Όθωνα. Επίσης, δεν επέτρεψαν άλλο την απελευθέρωση των υπολοίπων ελληνικών εδαφών και ανακτήσουμε το αρχαίο κλέος και για να μην ενωθούμε με τους ομόδοξους Ρώσους και έτσι τους χαλάσουμε τα σχέδια για το λεγόμενο Ανατολικό Ζήτημα.
Συγκεκριμένα ο Καθηγητής Κοντογιώργης γράφει:
Το προσωρινό πολιτειακό σχήμα που ενέκρινε η Βουλή, με εισήγηση του Καποδίστρια, προέβλεπε την κατάργησή της και την σύσταση ενός κεντρικού εξουσιαστικού συμβουλίου από 27 μέλη, του Πανελληνίου, που θα συμπαρίσταται στον Κυβερνήτη, με γνωμοδοτική βασικά και νομοπαρασκευαστική αρμοδιότητα. Οι πράξεις του Κυβερνήτη για να είναι έγκυρες, έπρεπε να είναι "θεμελιωμένες επάνω εις τας εγγράφους αναφοράς του Πανελληνίου ή των τμημάτων του".
Παράλληλα ο Καποδίστριας οργάνωσε διοικητικά την χώρα σε (επάλληλα) τμήματα, που εδραζόταν στο σύστημα των κοινών: Κάθε τμήμα διαιρείται "εις τας εξ ων σύγκειται επαρχίας και αύται πάλιν εις πόλεις, κώμας και χωρία".»
Περί του πρακτέου.
Μετά την σύντομη αναδρομή στο πολιτικό σύστημα του Ελληνισμού που διοικούνταν μέχρι την δολοφονία του Καποδίστρια και την πρωτοφανούς αγριότητας επιδρομής των αγορών, των αργυραμοιβών, που έχουν επιπέσει στην Χώρα μας, το ερώτημα που αναδύεται από κάθε αναγνώστη του κειμένου αυτού είναι, γιατί απευθύνομαι στους Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας.
α) Η Εκκλησία της Ελλάδος, έχει πλήρη καταγραφή του Ελληνικού πληθυσμού κατά Ενορίες, Κοινότητες, Δήμους και Μητροπόλεις. Τους δικούς της καταλόγους έχει πάρει και η κρατική εξουσία και πραγματοποιεί την απάτη των εκλογών κάθε 4(;) χρόνια. β) Ο κλήρος με τους μητροπολίτες κι ένα μεγάλο μέρος των ιερέων, έχει άριστη ελληνική παιδεία και χριστιανική κατήχηση, εχέγγυα για ελεγχόμενη και σθεναρή αντίσταση στα σχέδια των αργυραμοιβών της δύσης ισοπέδωσης της Χώρας. γ) Υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιείται εντός των Ναών το εκκλησιαστικό γεγονός των κοινών των Ελλήνων με όρους ελευθερίας και να οργανωθεί η ανακούφιση του ελληνικού πληθυσμού από τα βάρβαρα μέτρα της εθελόδουλης κομματοκρατίας στις επιταγές των αγορών –αργυραμοιβών της δύσης. δ) Είναι ο μόνος οργανωμένος θεσμός της Ελληνικής Πολιτείας που μπορεί να αντιδράσει αποτελεσματικά στην καταστροφή της γλώσσας μας, των ηθών, εθίμων και της ιστορίας μας, που εδώ και τρεις δεκαετίες βάλλονται με απίστευτη σφοδρότητα, με στόχο να επιβάλλουν μια καινούργια γενοκτονία, εκείνη της λήθης.
Περί του δέοντος γενέσθαι λοιπόν, τόλμησε ένας άξιος ιεράρχης προ ημερών, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος, να μιλήσει πολιτικά και να απευθυνθεί στην συμμορία των πολιτικών εθελόδουλων μίσθαρνων των αργυραμοιβών. Το μήνυμά του αλήθειας και ουσίας για την ζοφερή κατάσταση που επικρατεί στην δύσμοιρη Χώρα μας, έγινε αποδεκτό από το σύνολο των Ελλήνων κι έδωσε μια σπίθα ελπίδας. Ένας όμως κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Θα πρέπει σύσσωμη η Ιεραρχία της Ελλαδικής Εκκλησίας να αντιδράσει. (Αν κάποιοι «κρατούνται» ας μείνουν στην άκρη). Και ίσως το πρώτο ερώτημα που πρέπει να θέσουν στη συμμορία της κομματοκρατίας επιτακτικά να είναι, για ποιους έχουν εκλεγεί. Για τον ελληνικό λαό, ή για τους αργυραμοιβούς. Βέβαια, όταν πολιτεύονται θεωρώντας τους πολίτες – υπηκόους ως η ζωή τους να είναι άνευ αξίας, δεν υπάρχει άλλη απάντηση πλην της δεύτερης. Εν συνεχεία να ζητήσουν την παραίτηση όλου του πολιτικού εσμού και να εξεγείρουν τον κόσμο σε ειρηνική επανάσταση, ζητώντας πλήρη αλλαγή του πολιτικού συστήματος με αλλαγή Συντάγματος που να προβλέπει η πολιτική να επανέλθει εκεί που ανήκε χιλιάδες χρόνια, στην συλλογικότητα των κοινωνιών, να εδράζεται στην πολιτική κυριαρχία των πόλεων/κοινών. Και υπάρχει έτοιμο τέτοιο Σύνταγμα, το Σύνταγμα της Τροιζήνας του 1827 που συντάχθηκε με όρους πλήρους ελευθερίας των επαναστατών για αρχή, και να πάψει η συνταγματική πρόβλεψη ως πολιτικά κυρίαρχο το κράτος. Όλη η νομοθεσία και η πολιτική να περνά μέσα από την έγκριση των κοινών των πόλεων και όχι μέσα από την ασυδοσία μιας ομάδος πολιτικών δυναστών.
Ξεκινήστε με Συνελεύσεις των πολιτών κάθε ενορίας εντός των Ναών, συζητείστε τα δεινά που υφίστανται από την συμμορία των πολιτικών και των φίλων τους τραπεζιτών και εργολάβων που λυμαίνονται χωρίς έλεος την Χώρα. Πάρετε από κοινού αποφάσεις με τους πολίτες ελέγχου των αποφάσεων των πολιτικών. Δεν μπορούν να μας μιλούν για χρέος της Χώρας χωρίς έναν έλεγχο αυτού του χρέους. Επιλέξτε ανθρώπους με μυαλό στα οικονομικά και απαιτείστε αμέσως λογιστικό έλεγχο του χρέους.
Έχετε ποτέ ανοίξει να διαβάσετε τα βιβλία Γλώσσας Δημοτικού και Γυμνασίου; Θα φρίξετε από την δολοφονική επίθεση που υφίσταται η Γλώσσα μας, τα ήθη και έθιμά μας, η Ιστορία μας. Ενδεικτικά, το πλέον ευσεβές και κατανυχτικό έθιμο της περιφοράς του Επιταφίου, το περιγράφουν ως «βγάλαμε τον επιτάφιο βόλτα» και το πέρασμα των πιστών από κάτω, ως το παιχνίδι «περνά –περνά η μέλισσα». Αποκορύφωμα της εμπέδωσης της ηττοπάθειας στα Ελληνόπουλα, σένα κείμενο για την 28η Οκτωβρίου του 1940,-ο Θεός να το κάνει κείμενο- ο μικρός ‘Ακης μιας οικογένειας που κρύβεται στο υπόγειο, στο άκουσμα ότι οι «άνδρες πάνε στον πόλεμο» λέγει στην μαμά του, «μαμά δεν θέλω να γίνω άνδρας». Και σεις Άγιοι Πατέρες αντί για φραγγέλιο, κάθεστε και ανέχεστε αυτό το Παιδαγωγικό Ιστιμπούρδο που με τα «βιβλία» του δολοφονεί την εθνική μας εντελέχεια. Ενώ θα μπορούσατε να διανείμετε τα παλιά βιβλία, θα μπορούσατε εντός των Ναών να διδάξετε τους υπέροχους εκκλησιαστικούς ύμνους για την Γλώσσα και τόσα άλλα πράγματα προς ενίσχυση της Πατριδογνωσίας των Ελληνοπαίδων. Κι αυτά είναι λίγα απ όσα μπορείτε να προσφέρετε στην δύσμοιρη Πατρίδα μας.
Εύχομαι και ελπίζω τα λόγια μου αυτά να σας συνεγείρουν και να σας αφυπνίσουν από την ασφάλεια της ιερής μουρμούρας που έχετε παραδοθεί. Γιατί σε λίγο, δεν θα υπάρχει ποίμνιο να ποιμάνετε.
Δράμα, 10 Ιουνίου 2014
