Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ αδελφοί,
Η Πρόνοια του Τριαδικού Θεού μας συγκέντρωσε και πάλι, ως μέλη τηςΙεραρχίας της Εκκλησίας μας. Μας δίδεται έτσι η ευκαιρία να επικοινωνήσουμε, νασυναντήσει ο ένας τον άλλον αδελφό του αλλά και να προσφέρουμε συγχρόνως τονπνευματικό μας οβολό σε καιρούς δυσχερείς.
- Νομίζω ότι δεν είναι ανάγκη να περιγράψω τα συμβαίνοντα μέσα καιγύρω μας αφού και σεις ως υπεύθυνοι ποιμένες συγκεκριμένων περιοχών ιδιαίτερατων μεγαλουπόλεων, ζήτε τις καθημερινές ανάγκες. Η φτώχεια, η ανεργία, ηανασφάλεια, η ένδεια κάθε μέρα και περισσότερο μας αγγίζουν. θα επαναλάβω μιαφράση πρεσβυτέρου αγαπητού μας αδελφού που είναι ανακεφαλαίωσις των παραπάνω: Ηχώρα μας βρίσκεται σε δοκιμασία.
Η όλη κατάστασις μας θυμίζει την περιγραφή του Γρηγορίου Νύσσης:«Οι σημερινοί καιροί μας έφεραν σωρεία από γυμνούς και αστέγους. Ένα πλήθοςστέκεται μπροστά στη θύρα του καθενός. Παντού βλέπετε το χέρι να είναι απλωμένοκαι να ζητά… Σ’ αυτούς σπίτι είναι η ύπαιθρος, καταφύγιο οι στοές και τασταυροδρόμια και τα πιο εγκαταλελειμμένα μέρη της αγοράς. Σαν τα νυχτοπούλιακαι τις κουκουβάγιες που φωλιάζουν στις τρύπες. Τα ρούχα τους είναικουρελιασμένα. Έσοδά τους είναι οι καλές διαθέσεις των φιλανθρώπων• τροφή τουςο,τιδήποτε πέσει από τους περαστικούς• ποτό τους η πηγή της πόλεως, όπωςακριβώς και για τα ζώα• κύπελλό τους οι άδειες παλάμες• θησαυρός τους η τσέπητους, όταν δεν έχει τρύπες και κρατάει ο,τι της βάζουν μέσα• τραπέζι τους ταενωμένα γόνατά τους• κρεβάτι τους το χώμα• λουτρό τους ο απέριττος ποταμός ή ηλίμνη που ο Θεός έδωσε για όλους. Η ζωή τους είναι πλανόδια και πρωτόγονη όχιγιατί ήταν έτσι απ’ την αρχή, αλλά εξ αιτίας ατυχημάτων και ανάγκης».
Η Εκκλησία πάντοτε δια μέσου των αιώνων συνδεδεμένη με την Ιστορίααυτού του τόπου στάθηκε πλάι του, έστω και αν πολλάκις αγνοήθηκε, περιφρονήθηκε,αδικήθηκε και είδε τον εαυτό της να εκτοπίζεται στο περιθώριο.
Δεν θα ήθελα να συνεχίσω τον λόγο επ᾽ αυτού ούτε να αναφερθώ σταθέματα, που θα μας απασχολήσουν αφού αυτά είναι ήδη καταχωρημένα στην ΗμερησίαΔιάταξη.
Η ΔΙΣ κατά την συνεδρία της 17ης παρελθόντος μηνός απεφάσισε νααλλάξει το μέχρι τότε προγραμματισμένο κύριο θέμα της «Ημερησίας Διατάξεως, καιπρότεινε αντ’ αυτού να είναι το συζητησόμενο: Η Εκκλησία μας προ της κρίσης τηςχώρας μας».
Προβάλλουν δύο ερωτήματα: Τι πταίει; Τι κάνουμε; Προτιμώ ναρίξουμε το βάρος στο δεύτερο ερώτημα.
Θα ήθελα να επικεντρώσω τις σκέψεις μου μόνο σε μερικά κρίσιμαζητήματα για την πορεία της Εκκλησίας μας στους δύσκολους καιρούς καιπεριστάσεις που διανοίγονται μπροστά μας και να κάνω κάποιες επισημάνσεις:
Α. Πρώτος στόχος η σωστή και συνεχής διαποίμανση του λαού μας.
Η Εκκλησία μας δεν έπαψε ποτέ να λειτουργεί ως μητέρα. Πάντοτε,ιδιαίτερα στις δύσκολες ώρες των δοκιμασιών, ο σύνδεσμος γίνεται πιο δυνατός.Το έργο της κατήχησης της στήριξης της ελπίδος, της όποιας συμπαράστασης στομέτρο του δυνατού, της πνευματικής καλλιέργειας ανήκουν στο πλαίσιο τηςαποστολής της. Αυτή η διακονία πρέπει να ενταθεί περισσότερο.
Β. Ανάγκη ενότητος όλων μας.
Η άσχημη εικόνα της πατρίδος μας των τελευταίων χρόνων καιιδιαίτερα η αλληλοϋπονόμευση, πρέπει να μας διδάξει όλους μέσα στο χώρο αυτό,να μην επιτρέψουμε να εισβάλουν και στο σώμα μας διχαστικά δαιμόνια. Ζούμε τονκαιρό αυτό συγκινητικά φαινόμενα της αγάπης και της αφοσιώσεως του λαού μαςπρος την Εκκλησία. Μη τον απογοητεύσουμε.
Η εμπειρία μου μεπείθει και θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι και στις ημέρες μας με την Χάρη τουΘεού όλοι όσοι κατέχουν επισκοπική θέση μέσα στην αίθουσα αυτή, αγαπούν με κάθεθυσία την Εκκλησία μας με όσα αυτή πρεσβεύει και διδάσκει. Δεν υπάρχει κανέναςρίψασπις, κανένας προδότης.
Η εμπειρία μου μεπείθει και θέλω να σας διαβεβαιώσω, ότι και στις ημέρες μας με την Χάρη τουΘεού όλοι όσοι κατέχουν επισκοπική θέση μέσα στην αίθουσα αυτή, αγαπούν με κάθεθυσία την Εκκλησία μας με όσα αυτή πρεσβεύει και διδάσκει. Δεν υπάρχει κανέναςρίψασπις, κανένας προδότης.
Και αν μερικές φορές κατάτο ανθρώπινο προβάλουν παρεξηγήσιμες θέσεις, διαφορετικές συμπεριφορές,εγωιστικά φαινόμενα, οφείλουμε να ανατρέξουμε στη διδαχή του Χριστού μας, στοπαράδειγμα των Πατέρων και των αγίων της Εκκλησίας και με ευαγγελικό τρόπο, ναδώσουμε ευεργετικές λύσεις, ανάπαυση στις διαφορές μας. Έτσι ώστε να μπορούμεκατάματα να λέμε στα παιδιά μας: «Έρχου και ίδε».
- Στην Ορθοδοξία δεν ρίχνουμε τον αδερφό στην Πυρά, ούτε η ΙερήΕξέταση βρήκε χώρο στην Ορθόδοξη πίστη και στην Παράδοσή μας.
Γ. Προσοχή στις μισές αλήθειες που κυκλοφορούν.
Στην εποχή της πληροφόρησης είναι φυσικό η πλούσια τεχνογνωσία μεέντυπα, με άλλα σύγχρονα μέσα να μας πολιορκεί.
Οι ιδέες, οι πολλές ιδέες, η παραπληροφόρηση, οι σκοπιμότητες μαςκατακλύζουν και δημιουργούν συγχύσεις. Η προπαγάνδα δυστυχώς κατάφερε στηνεποχή μας το ψέμα να το παρουσιάζει ως αλήθεια, την ασχήμια ως ομορφιά, το κακόως καλό.
Μέσα σ’ αυτόν τον ανταγωνιστικό αγώνα δεν λείπουν προσπάθειες πουμε ένα φασιστικό τρόπο φιλοδοξούν να «διορθώσουν» και να «σώσουν» την Εκκλησία.
Και είναι αλήθεια ο,τι είναι σοβαρό, και χρήσιμο θα το χρειασθούμεκαι θα το χρησιμοποιήσουμε. Απέχη, όμως, αυτό πολύ από τη λανθασμένη προσπάθεια«χειραγωγήσεως της Εκκλησιαστικής μας διοικήσεως».
Δ. Επιδίωξη συνεργασίας Εκκλησίας και Πολιτείας.
Τούτο είναι αναγκαίο στους δύσκολους καιρούς μας περισσότερο απόκάθε άλλη φορά. Τελευταία έγιναν φιλότιμες προσπάθειες προς την κατεύθυνσηαυτή. Τα αποτελέσματα δεν ήσαν τα επιθυμητά. Υπήρξαν πολιτικά πρόσωπα πουενίσχυσαν την προσπάθεια αυτή και οφείλω από τη θέση αυτή να τα ευχαριστήσω. Τογενικότερο όμως κλίμα ήταν αδιάφορο, μία δαιμονιώδης γραφειοκρατία και οπαραγοντισμός ασήμαντων λειτουργών που μάλλον δυσκολεύουν παρά εξυπηρετούνέκαμαν τις προσπάθειες αναποτελεσματικές.
- Ιδιαίτερα σήμεραμπροστά στην πνευματική κρίση που ακολουθείται και από άλλες κρίσεις όπως ηοικονομική που μας μαστίζει είναι απαραίτητη η δική μας συμβολή. Η Ιστορία μας,ο πολιτισμός μας, η γλώσσα μας, η αξιοπρέπειά μας, η εθνική μας υπερηφάνεια, οαλληλοσεβασμός να μην καταντήσουν στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία «είδη ενανεπάρκεια».
Ευχαριστώ.
- Ιδιαίτερα σήμεραμπροστά στην πνευματική κρίση που ακολουθείται και από άλλες κρίσεις όπως ηοικονομική που μας μαστίζει είναι απαραίτητη η δική μας συμβολή. Η Ιστορία μας,ο πολιτισμός μας, η γλώσσα μας, η αξιοπρέπειά μας, η εθνική μας υπερηφάνεια, οαλληλοσεβασμός να μην καταντήσουν στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία «είδη ενανεπάρκεια».
Ευχαριστώ.
