Πρότυπο Ζωής
«Ιδούη δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου»
Μητέραόλων μας καταξιώθηκε να είναι η Παναγία και γι’ αυτό την τιμούμε ιδιαιτέρως καιμε μεγάλη κατάνυξη παρακολουθούμε τις ακολουθίες που είναι αφιερωμένες στοπρόσωπό της. Μετά από το πρόσωπο του Κυρίου, κεντρική θέση στο λειτουργικόκύκλο κατέχει η Παναγία μας. Η Εκκλησία δεν την είδε μόνο σαν μία αγνή Παρθένο,ως την αγία Κόρη και Μητέρα του Θεού, αλλά και ως τη νέα Εύα, τη μεγάλη Μάναμιας νέας ανθρωπότητας. Είναι ταυτόχρονα η Παναγία μας και η ζωντανή εικόνα τηςΕκκλησίας, όπου συντελείται η μεγάλη συνάντηση Θεού και ανθρώπου. Αυτό έγινεκατορθωτό με την Ενανθρώπηση του Χριστού και τη συμβολή της Θεοτόκου στο μεγάλοαυτό σωτηριολογικό γεγονός.
Χαράς Ευαγγέλιο
Ημεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού που όχι τυχαία συνδυάστηκε στην παράδοσή μας καιμε το χαρμόσυνο μήνυμα για τη σωτηρία του έθνους, σηματοδοτείται από τοσυγκλονιστικό διάλογο μεταξύ του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και της Παρθένου Μαρίας.Μέσα από αυτόν αποκρυπτογραφούμε το μεγαλείο της Παναγίας. Ενώ ο ανθρώπινοςνους και στην πιο παρθενική του κατάσταση αδυνατεί να κατανοήσει, ωστόσο αποδέχεταιτο «μέγα τούτο μυστήριον» που ευαγγελίζεται ο άγγελος. Αυτό βέβαια συνιστάυπέρβαση της λογικής και βίωση του παράδοξου θαύματος του μυστηρίου τηςΕνανθρώπησης, κατά το οποίο ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να τον ανυψώσει και νατον θεώσει.
Είναιγεγονός ότι ο άνθρωπος, ιδιαίτερα σήμερα, αδυνατεί να εμπιστευθεί ό,τιδήποτεδεν είναι συμβατό με τη λογική του. Παραγνωρίζει τη μεγάλη αλήθεια ότι στη ζωήτου όλα προσφέρονται σ’ αυτόν από τον Θεό και επιτυγχάνονται με τη δική Τουδύναμη. Είναι όντως ενδεικτική η επιβεβαίωση από τον άγγελο «ότι ουκ αδυνατήσειπαρά τω Θεώ πάν ρήμα». Ό,τι είναι δύσκολο και αδύνατο για τον άνθρωπο είναιδυνατό για τον Θεό. Είναι όντως εκπληκτικό ότι η Παρθένος προτιμά, αντί ναερμηνεύει μόνο διά της λογικής, να βιώσει την επέμβαση του Θεού στην προσωπικήτης ζωή και κατ’ επέκταση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο ΙερόςΧρυσόστομος έρχεται να αναφέρει χαρακτηριστικά: «όντως υπέρ νουν ηπνευματική σύλληψις, υπέρ λόγον η παράδοξος κύησις και υπέρ διήγησιν ο σωτήριοςτόκος».
Απότην εμπιστοσύνη που έδειξε η Θεοτόκος με το ταπεινό της φρόνημα, ολόκληρη ηανθρωπότητα αξιώθηκε στο πρόσωπό της ν’ ακολουθήσει μια νέα πορεία σωτηρίας,αντίστροφη απ’ εκείνη που ακολούθησε η πρώτη Εύα διά του εγωισμού της. ΗΕνανθρώπηση, σύμφωνα με τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή, ήταν στο σχέδιο τηςθείας Οικονομίας προαιωνίως, αφού με το γεγονός αυτό φτάνει ο άνθρωπος στούψιστο στάδιο της τελείωσης και θέωσής του. Αυτό, λοιπόν, το μεγαλειώδες σχέδιοαξιώθηκε να υπηρετήσει η Παρθένος Μαρία.
Αγαπητοίαδελφοί, για την Εκκλησία ο Ευαγγελισμός δεν είναι γεγονός του παρελθόντος.Είναι γεγονός που μας προκαλεί ν’ αξιοποιούμε το παρόν για να γευόμαστε τωναγαθών του μέλλοντος. Η Εκκλησία λειτουργεί και αυτή ως Θεοτόκος που σαρκώνειαιωνίως το Λόγο. Γεννάει τον Χριστό στον κόσμο και θεοτοκεί. Μας προσκαλεί σεμια ανεπανάληπτη εμπειρία για να βιώσουμε όλο εκείνο το μεγαλείο που πηγάζειαπό το πρόσωπο της Παναγίας μας. Προπαντός, να αντλήσουμε ζωηφόρα μηνύματα απότο ταπεινό της φρόνημα σε συνδυασμό με την απόλυτη εμπιστοσύνη στο θείο θέλημα,όπως αυθεντικά αναδύονται από το λόγο της: «Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοικατά το ρήμα σου».
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος-Εκκλησία Κύπρου
