Αποστολικό Ανάγνωσμα : Πραξ. α΄1-8
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα: Ιωαν. α΄1-17
Απότο σκάνδαλο του Σταυρού διαδεχόμαστε, σήμερα, το θρίαμβο της Ανάστασης. Από τοσκοτάδι της αμαρτίας και της πλάνης, που συγκάλυπτε όλη την οικουμένηοδηγούμαστε στο φώς της αναστάσεως. Από την γη ανεβαίνουμε στον ουρανό. Από ταδεσμά της αμαρτίας και του διαβόλου, τον φόβο του θανάτου και τη φοβερήκατάσταση του άδη, τώρα ελευθερωνόμαστε. Ο άνθρωπος πλέον, στηριζόμενος στηνδύναμη που προσφέρει η Ανάσταση του Χριστού μπορεί να φθάσει το Θεό. Η Ανάστασητου Χριστού είναι η μεγαλύτερη εορτή της Ορθοδοξίας που διαπνέει όλη την ζωήτης, δια μέσου των αιώνων. Καλείται ο Χριστιανός να ψηλαφίσει το γεγονός αυτό,να πιστέψει και να ακολουθήσει το παράδειγμα του Χριστού στη ζωή του. Έτσι θαδει και ο ίδιος την δική του ανάσταση.
Αναστάσειςνεκρών έγιναν και στο παρελθόν, από τους προφήτες Ηλία και Ελισαίο, από τονίδιο τον Χριστό αλλά και αργότερα από τους αποστόλους. Όλοι όμως όσοιαναστήθηκαν, στη συνέχεια πέθαναν ξανά. Ήταν δηλαδή η ανάστασή τους μιαπροέκταση του επίγειου βίου τους. Η ανάσταση του Χριστού δεν ήταν σαν τιςάλλες. «Χριστός εγερθείς εκ νεκρών ουκέτι αποθνήσκει, θάνατος αυτού ουκέτικυριεύει» με την ανάστασή του ο Χριστός όχι μόνο δεν ξανά πεθαίνει αλλά δίνειζωή σε όλους τους ανθρώπους.
Τοσώμα του Χριστού μετά την ανάσταση το βλέπομε να μετασχηματίζεται, ώστε πολλέςφορές οι μαθητές του να μην τον αναγνωρίζουν. Βλέπουμε τον Χριστό, κεκλισμένουτου τάφου να εξέρχεται. Κεκλεισμένων των θυρών να εισέρχεται στο υπερώο όπουήταν οι μαθητές Του. Τον βλέπουμε ακόμα την μια στιγμή να βρίσκεται στη Ιουδαίακαι την άλλη στην Γαλιλαία, αποστάσεις πολύ μεγάλες. Είναι το σώμα που θαλάβουμε και εμείς μετά την ανάστασή μας, σώμα άφθαρτο και αθάνατο που δεν θαπεριορίζεται στον χρόνο και στο χώρο και δεν θα έχει ανάγκη υλικών πραγμάτων.
Γιατίόμως ο Χριστός δεν κάνει την εμφάνισή του σε όλο τον κόσμο ώστε να Τον δουνόλοι αναστημένο και να πιστέψουν και εμφανίζεται μόνο στους μαθητές; Γιατίακριβώς αν τον έβλεπαν και πάλι δεν θα πίστευαν αλλά θα εξοργίζοντανπερισσότερο όπως με την ανάσταση του Λαζάρου. Αντί να πιστέψουν ήθελαν ναθανατώσουν και Αυτόν και τον Λάζαρο. Επίσης με αυτό τον τρόπο θα οδηγούσε σεμια εκφοβισμένη πίστη, να πιστεύουν από φόβο και όχι ελεύθερα, κάτι που δενθέλει ο Θεός, να μας στερήσει δηλαδή την ελευθερία μας. Αλλά ακόμα για έναλόγο, θα έθετε την Ανάσταση Του σε άλλη διάσταση, ως μια επίγεια βασιλεία. ΟΧριστός όμως δεν ήλθε για να μας δώσει μια προέκταση της ζωής μας, ούτε για ναμας δώσει ανέσεις εδώ στη γη. Ήλθε για να μας υποδείξει τον τρόπο ναμεταφυτευτούμε στην άλλη ζωή και εκεί να απολαμβάνουμε των δωρεών Του.
Τογεγονός της ανάστασης πολλοί θέλησαν κατά καιρούς να το σπιλώσουν,υποκινούμενοι από τον ίδιο τον διάβολο, γιατί η ανάσταση του Χριστού είναικατάργηση του διαβόλου. Έτσι πρώτα οι Εβραίοι δίνουν χρήματα αρκετά στουςφρουρούς να πουν ότι: «την ώρα που κοιμόμασταν ήρθαν οι μαθητές και έκλεψαν τοσώμα του Χριστού». Πως όμως οι μαθητές που ήταν δειλοί θα μπορούσαν να πάνε νακλέψουν το σώμα Του, τη στιγμή που η φρουρά ήταν απόρθητη και ο λίθος «ην γαρμέγας σφόδρα»; Και όταν κύλισαν τον λίθο πώς δεν ξύπνησαν οι φρουροί; Ή αφούκοιμόντουσαν, πώς είδαν τους μαθητές να κλέβουν; Γιατί δεν τιμωρήθηκαν οιφρουροί; Αν έλεγαν οι φρουροί, ότι κοιμήθηκαν, θα τους θανάτωναν, αφού ήτανυπεύθυνοι να μένουν άγρυπνοι. Οι μαθητές πάλι θα τον έπαιρναν όπως –όπως, δενθα φρόντιζαν να ξετυλίξουν τα σουδάρια και μάλιστα να τα διπλώσουν σε ένα τόπο.Επιπλέον γιατί δεν έψαξαν να Τον βρουν από τους μαθητές που τον έκλεψαν και νατιμωρήσουν τους μαθητές; «ή τον ταφέντα δώτοσαν ή αναστάντα προσκηνήτωσαν»ακούμε να ψάλεται σε ένα από τα αναστάσιμα τροπάρια. Τέλος, πώς οι δειλοί, οιαμόρφωτοι και αγράμματοι μαθητές μπόρεσαν να κηρύξουν σε όλο τον κόσμο, μπροστάαπό βασιλείς και ηγεμόνες και να μεταμορφώσουν τον κόσμο μέσα σε ελάχιστοχρονικό διάστημα και να μεταστρέψουν την οικουμένη στον Χριστιανισμό;
Όλααυτά, καθώς και άλλα, δείχνουν ότι η ανάστασή του Χριστού δεν μπορεί νααμφισβητηθεί. Τόσο σημαντική είναι για την Εκκλησία η Ανάσταση του Χριστού,ώστε ο Απόστολος Παύλος να λέγει «ει δε Χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστηςημών μάταιο και το κήρυγμα ημών» (Α΄ Κορινθ. 15,17). Χωρίς την ανάσταση τουΧριστού δεν θα μπορούσαμε εμείς να αναστηθούμε και να εισέλθουμε στην αιώνιαζωή.
Μπροστάστο γεγονός της αναστάσεως, καλείται ο χριστιανός σε κάθε εποχή να σταθεί πρώταμε πίστη. Πίστη στον αναστάντα Κύριο, ο Χριστός να είναι το κέντρο της ζωήςτου. Ο Χριστός δεν είναι ένας απλός άνθρωπος ή προφήτης, ένας μεταρρυθμιστήςπου ήρθε και έφυγε όπως και άλλοι πολλοί. Είναι ο ίδιος ο Θεός, ο οποίος νίκησετον θάνατο και κατήργησε τον διάβολο. Αυτός που μπορεί να απαλλάξει και εμάςαπό την δυναστεία του θανάτου και του διαβόλου. Φτάνει μόνο να πιστέψουμε σεΑυτόν και να στηρίξουμε τις ελπίδες μας, να είναι για μας η ζωή μας. Όλα ταάλλα, τα ρέοντα και οι μέριμνες του βίου μας, να είναι δευτερεύοντα, νακρατούμε τα μένοντα και να έχουμε ως σταθερό θεμέλιο τον Ίδιο τον ΑναστάνταΚύριο.
Θαπρέπει να ακολουθούμε το παράδειγμα του Χριστού, η όλη ζωή μας να είναι μίαμίμηση του Χριστού. Ο ίδιος ο Χριστός πέρασε μέσα από μια σταυρώσιμη επίγειαζωή, από την ημέρα της ελεύσεώς Του μέχρι το τέλος, με αποκορύφωμα τον σταυρόκαι τον θάνατο. Από τον σταυρό και το θάνατο όμως, ανέτειλε η ζωή και ηανάσταση. Και η δική μας ζωή είναι πάντοτε ένας σταυρός, που αν τον υπομένουμεαγογγύστως και με πίστη στον αναστάντα Κύριο, θα μπορέσουμε και εμείς να δούμετο φως της αναστάσεως κοντά εις τον Χριστό, απολαμβάνοντας τις δωρεές Του. Αςγίνει για μας η ανάσταση του Χριστού ο φάρος που θα φωτίζει και τη δική μαςζωή. «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός…» ακούσαμε να ψάλεται σήμερα. Ηνέα, διακαινήσιμος ζωή που εγκαινιάζεται από σήμερα, ας αποτελέσει και για μαςένα νέο ξεκίνημα και μια νέα πορεία.
† ΑρχιμανδρίτηςΤυχικός - Πάφος
