Περί του θέματος της μονήςΒατοπαιδίου
Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Από διάφορες δημοσιεύσεις και εκπομπές έχειγίνει πλέον γνωστό, ακόμα και σε ανθρώπους που έχουν διαφορετική γνώμη καιάποψη, ότι η υπόθεση της ιεράς μονής Βατοπαιδίου δεν αποτελεί σκάνδαλο, αλλάήταν ένα καλά οργανωμένο σχέδιο με αλλότριους σκοπούς. Ήταν μία καλοστημένηιδιοτελής σκευωρία, που δυστυχώς παρέσυρε πολλούς πολύ.
Το θέμα αυτό νομίζουμε θα έπρεπε να προσεχθείπερισσότερο και όχι να χρησιμοποιηθεί προς καταρράκωση θεσμών όπως είναι ηΕκκλησία, ο Μοναχισμός και το Άγιον Όρος. Ο κόσμος παρασύρθηκε ώστε νααμφισβητήσει και αυτό το Άγιον Όρος. Τούτο δεν θα έπρεπε να επιτραπεί, ναπαραταθεί, να διογκωθεί και να επεκταθεί. Τόσο κάποιοι ωφελήθηκαν από τηνυπόθεση αυτή και τώρα καταρρέουν. Ορισμένοι ανέβηκαν ψηλά πατώντας στην αδικία,την εξαπάτηση και την διαστρέβλωση.
Θέλησαν να αμφισβητήσουν ότι η ιδιοκτησία τηςλίμνης Βιστωνίδος ανήκει στην μονή Βατοπαιδίου και έτσι πλέχθηκε κατηγορητήριοότι «ενώ δεν ήταν δική τους πώς έκαναν ανταλλαγές». Η κατάσταση ξεφεύγει των λογικώνορίων. Απορεί κανείς πολύ για τη στάση της Ελληνικής δικαιοσύνης. Είναι γεγονόςότι η νοημοσύνη του μέσου Έλληνος υποτιμάται κραυγαλέως.
Μοναχοί ακτήμονες, αυτοφυλακισμένοι από ετών,που αγάπησαν τον εγκλεισμό, τιμωρούνται με υψηλές εγγυήσεις και προκαλείταιέντονη ανησυχία για την κρίση της διακαιοσύνης. Το φοβερότερο είναι ότι ετέθηθέμα προφυλακίσεως του ηγουμένου, ως να ήταν ο χειρότερος εγκληματίας. Λύπηπροκαλεί το ότι κανείς δεν αντιδρά. Όταν κυκλοφορούν ελεύθεροι μύριοι όσοιεπικίνδυνοι κακοποιοί.
Στηχώρα μας επικρατεί το παράλογο. Μετά την δόξα της Ρωσίας έρχεται η ατιμία τωνΑθηνών. Επί τρία έτη λοιδορείται σκαιά ένας ηγούμενος που σιωπά, υπομένει,προσεύχεται, ελπίζει, αναμένει και καρτερεί. Μόνο για την ακακία και τηνπραότητά του θαυμάζεται. Ο Θεός να τον ενδυναμώνει πλούσια πάντοτε. Μετά τηντιμή και την δόξα της Ρωσίας ήρθε η δοκιμασία των Αθηνών.
