ΑποστολικόΑνάγνωσμα Κυριακής 11/12/2011 - Κολοσσαεῖς γ΄4-11
ΦΥΛΑΞΟΥΑΠΟ ΤΟ ΘΗΡΙΟ
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν σημερινὴ περικοπὴ κάνει λόγο γιὰ ὁρισμένεςκακίες, ποὺ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ τὶς πολεμήση ὁ Χριστιανός. Πετάξτε, γράφει, ἀπὸπάνω σας τὴν ὀργὴ καὶ τὸν θυμὸ ποὺ κάνει ἀγνώριστο τὸν ἄνθρωπο. Ἰδιαίτερα ὁσύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι ἀνάγκη νὰ δαμάση τὸν ἐκνευρισμό του, γι’ αὐτὸ ἂς ἐμβαθύνουμεστὸν θεόπνευστο λόγο τοῦ θείου Παύλου.
Εἶναι ἡ πιὸ ἐπιτυχὴς παρομοίωσητοῦ ὀργισμένου καὶ θυμώδους ἀνθρώπου μὲ θηρίο. Ἄλλωστε οἱ φράσεις «ἔγινε θηρίο»ἢ «σὰν τὸ θηρίο κάνεις, ἄνθρωπέ μου», εἶναι πολὺ συνηθισμένες σὲ τέτοιεςπεριπτώσεις ὀργῆς καὶ θυμοῦ. Σὰν ἕνα θηρίο λοιπὸν παρουσιάζεται ἡ ὀργή. Δὲν ἡσυχάζειποτέ. Γυρεύει ἀφορμὴ γιὰ νὰ ἐκδηλωθῆ, νὰ ὑψώση τὴν ὄψη του, νὰ ἀφήση τοὺςτρομακτικοὺς βρυχηθμούς του γιὰ νὰ προκαλέσουν φόβο καὶ πανικό. Εἶναι τόσο ἄγριοτὸ θηρίο αὐτό, ὥστε συχνὰ ἐξέρχεται, κινεῖται ἐλεύθερα καὶ μὲ μανία ἐπιδίδεταιστὸ ὀλέθριο ἔργο του.
Πόσεςφορὲς ἀλήθεια αὐτὸ τὸ θηρίο κάνει τὴν ἐμφάνισή του μέσα στὰ σπίτια, στὰ ἐργοστάσια,στὶς πόλεις καὶ τὰ χωριά μας! Φοβερὴ ἡ εἰκόνα τοῦ ὀργισμένου ἀνθρώπου. Ἕναπρόσωπο ἄγριο, ἀποτρόπαιο, ποὺ προκαλεῖ φρίκη. Τὰ μάτια τοῦ θυμωμένου θολωμένα,τὸ βλέμμα του ἄγριο, τὰ χείλη του ἀφρισμένα.
Ὁ Μ. Βασίλειος βαθὺς ἀνατόμος τῆς ἀνθρώπινηςψυχῆς, μᾶς δίνει καὶ μερικὲς ἄλλες συμπληρωματικὲς εἰκόνες τοῦ ὀργισμένου ἀνθρώπου.«Ἡ ὀργή», γράφει, «ἀλλοιώνει τὸ χρῶμα τοῦ προσώπου, ἐπιταχύνει τοὺς παλμοὺς τῆςκαρδιᾶς, ἑνώνει τὶς σειρὲς τῶν δοντιῶν μας, ὥστε νὰ τρίζουν ἀπειλητικά, ἀφανίζεισὰν κρυφὴ φωτιὰ ποὺ ὑποβόσκει (σημ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: ὀρθόν «ὑποφώσκει». Δὲν…βόσκειἀπὸ κάτω !) καὶ κατατρώει τὴν πολύτιμη ψυχή μας».
Ὅταν λοιπὸν τὸ κῦμα τοῦ θυμοῦ ξεχύνεται ἀπὸ μέσαμας, πυρπολεῖ τὸ λογικό μας, γεμίζει μὲ ἀποπνικτικὴ ἀτμόσφαιρα τὸ περιβάλλονμας, δημιουργεῖ συμφορὲς τρομερές. Γι’ αὐτὸ ἐπιβάλλεται νὰ καταβληθῆ κάθεπροσπάθεια ἀπὸ ὅλους μας νὰ νεκρωθῆ αὐτὴ ἡ ἁμαρτία. Τὸ θηρίο εἶναι ἀνάγκη νὰδαμαστῆ. Καὶ τὸ σπουδαῖο νὰ γίνουμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι τὸ ἔργο αὐτὸ εἶναι δύσκολο,μακροχρόνιο καὶ ἐπίπονο. Δὲν δαμάζεται εὔκολα ὁ θυμός. Χρειάζεται ἀγώναςσυνεχής, γιὰ νὰ ἀπονεκρωθῆ τὸ πάθος, νὰ ἀπαλλαγῆ ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὸν ἀπαίσιο τύραννοτῆς ὀργῆς.
Ὅπως ἕνας θηριοδαμαστής, προκειμένου νὰ δαμάση ἕνα ἄγριο θηρίο,καταστρώνει ἕνα σχέδιο, ἔτσι ὀφείλει νὰ κάνη καὶ ὁ θηριοδαμαστὴς τοῦ θυμοῦ.Κατ’ ἀρχὰς ἂς φροντίσουμε νὰ ἰσχυροποιήσουμε τὴν θέλησή μας, ἀφοῦ παιδὶ τῆς ἀδύνατηςθελήσεως εἶναι ὁ θυμός. Κατόπιν ἂς προχωρήσουμε στὸν περιορισμὸ τοῦ ἐγωισμοῦμας. Τὴν ὥρα ποὺ τὸ θηρίο τῆς ὀργῆς ὀρθώνεται ἀδάμαστο καὶ πανίσχυρο, τότε ποὺμᾶς τροφοδοτεῖ μὲ τῆς τίγρης τὴν ὁρμὴ καὶ τοῦ λιονταριοῦ τὴν δύναμη, τότε ἂς προσγειωνώμαστεστὴν ἀνθρώπινη ἀδυναμία. Τὰ ξίφη τῆς εὐθιξίας μας ἂς μὴ τὰ σύρουμε εὔκολα.
Ἄνθρωποι μὲ ἀδυναμίες εἴμαστε ὅλοι.Μικροπράγματα εἶναι οἱ περισσότερες ἀφορμὲς ποὺ μᾶς κάνουν εὔφλεκτη ὕλη, ἕτοιμηστὴν παραμικρὴ σπίθα νὰ ἀνάψη. Σ’ αὐτοὺς ποὺ μᾶς ἔθιξαν καὶ μᾶς ἔβλαψαν ἂς μὴν ἀντιτάξουμετοὺς κεραυνοὺς καὶ τὰ ἀστροπελέκια μας, τὴν σφιγμένη γροθιά μας, τὰ βάναυσαλόγια μας, τὴν καυτερὴ λάβα τῆς καρδιᾶς μας. Ὡς πιστοὶ Ἐκείνου ποὺ εἶπε «μάθετεἀπ’ ἐμοῦ ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ» (Ματθ. ια΄ 29), ἂς ἀντιτάξουμετὰ σπλάχνα τῶν οἰκτιρμῶν μας. Ἡ συμπόνοια, ἡ καλωσύνη καὶ ἡ ἀγάπη εἶναι τὰ ἰσχυρότερακαὶ τὰ ἀποτελεσματικώτερα φάρμακα τῆς ὀργῆς. Ἐφ’ ὅσον ὁ θυμὸς εἶναι «βασικὸσύμπτωμα ἐλλείψεως ἀγάπης», τὸ θηρίο θὰ ἐξουδετερωθῆ μὲ τὴν ἀγάπη καὶ τὸν Θεὸ τῆςἀγάπης.
Ἂς ἱκετεύσουμε, λοιπόν, θερμὰ τὸν Σωτήρα Χριστὸ λέγοντας συνεχῶς μέχρι νὰλυτρωθοῦμε ἀπὸ τὸν θυμό: «Κύριε ρῦσαι με ἀπὸ θυμοῦ καὶ ὀξυχολίας καὶ δώρησαίμοι πραότητα καὶ μακροθυμίαν».
«ΖΩΗ», 01/12/2011
