ΤῶνΠροπατόρων (11/12/2011)
-Αποστολικό Ανάγνωσμα Κολοσσαεῖς γ΄4-11
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»
«Ἀπεκδυσάμενοιτό παλαιόν ἄνθρωπον καί ἐνδυσάμενοι τόν νέον»
Ποιά εἶναι ἡ θέση καί παρουσία τῶν χριστιανῶν μέσα στόν κόσμο,ἀλλά καί ἡ σχέση μαζί του; Εἶναι ἕνα ἐρώτημα, πού ὅσο ἀποσχολεῖ ἐμᾶς σήμερα,ἄλλο τόσο ἀπασχολοῦσε καί τήν Ἐκκλησία στά χρόνια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Αὐτόμαρτυροῦν τά λόγια τοῦ Ἀποστόλου Παύλου σήμερα πρός τούς χριστιανούς τῶνΚολοσσῶν. Ἀναφέρεται στήν ζωή του πρίν νά γίνουν χριστιανοί καί ὑπογραμμίζει τάπάθη μέσα στά ὁποία ζοῦσαν. Μέ τήν χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ ἀπελευθερώθηκαν ἀπό αὐτάκαί ζοῦν μία νέα ζωή, τήν ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτή τήν ἀλλαγή τουςχαρακτηρίζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὡς «ἀπέκδυση (ἀποβολή) τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου»καί «ἔνδυση τοῦ νέου».
Ἄν δέν μποροῦμε ἐμεῖς σήμερα τόσο εὔκολα νά καταλάβουμε αὐτή τήνἀλλαγή καί τήν οὐσιαστική διαφορά τῶν χριστιανῶν μέσα στόν κόσμο, εἶναι γιατίοἱ περισσότεροί ἀπό ἐμᾶς δέν ἔχουμε ὑποστεῖ τήν «κατά Θεόν ἀλλοίωση» γιά τήνὁποία ὁμιλεῖ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἔτσι πολλές φορές ὅποιος παρατηρεῖ τόν τρόποτῆς ζωῆς μας διερωτᾶται, κατά πόσο διαφέρουμε ἐμεῖς ἀπό τούς μή χριστιανούς καίἡ κοινωνίας μας ἀπό τήν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία ὅμως, στάπρόσωπα τῶν συνετῶν χριστιανῶν, ἔχει πάντα τήν συνείδηση τῆς «κοινότητος», ὅτιδέν εἶναι δηλαδή κάτι τό ἐντελῶς καινούργιο μέσα στίς δομές τοῦ κόσμου.
Δέν εἶναι λοιπόν συμπτωματικό ὅτι ἡ εἰκόνα, πού ἐπεκράτησε γιά νάἀποδώσει καλύτερα τήν παρουσία τῆς Ἐκκλησίας στόν κόσμο εἶναι ἡ ναῦς – τόκαράβι. Ἡ Ἐκκλησία ταξιδεύει σέ ἕνα πλοῖο μέσα στόν ὠκεανό τῆς ἱστορίας. Κιὅπως τό πλοῖο πορεύεται στήν θάλασσα, ἀλλά δέν ταυτίζεται μαζί της, μεταφέρειτό πλήρωμά του προφυλάσσοντάς το ἀπό τήν τρικυμία ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία, σώζειτόν λαό τοῦ Θεοῦ, τήν ἐν Χριστῷ ἀναγεννημένη ἀνθρωπότητα, ἀπό τήν τρικυμία τῆςἁμαρτίας ἀπό τούς κλυδωνισμούς τῶν παθῶν, ἀπό τόν καταποντισμό τοῦ πνευματικοῦθανάτου. Ἄν τό μανιασμένο κύμα τῆς θάλασσας μπεῖ μέσα στό καράβι, τό πλήρωμακινδυνεύει. Ἄν κατ’ ἀναλογία, μπεῖ ἡ κακία καί πονηρία τοῦ κόσμου στήν κιβωτότῆς Ἐκκλησίας, ἀλλοιώνεται ἡ οὐσίας της. Ὅσοι χριστιανοί ἁρπαχθοῦν ἀπό τάρεύματα καί κύματα τοῦ κόσμου, βυθίζονται στήν ἄβυσσσό του ξαναγυρίζουν στόθάνατο τοῦ κόσμου, χάνουν τήν ζωή τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἀνάγκη, λοιπόν νάδιατηροῦν καί τήν ἰδιαιτερότητά τους ἔναντι τοῦ κόσμου οἱ Χριστιανοί, γιά νάμένουν μέσα στήν κιβωτό τὴς σωτηρίας, νά ταξιδεύουν ἀσφαλεῖς μέσα στό καράβιτῆς Ἐκκλησίας.
Τό πιστό πλήρωμα ἀγωνίζεται πάντα νά μείνει μέσα στό καράβι-Ἐκκλησία. Καί αὐτοί εἶναι οἱ Χριστιανοί. Στά πρόσωπα τῶν ἁγίων ἀγωνίζεται ἡἘκκλησία ἀνυποχώρητα νά μή ταυτισθεῖ μέ τόν κόσμο. Νά μείνει πάντα ἡθεανθρώπινη πραγματικότητα πού ἐνεργεῖ λυτρωτικά σέ κάθε στιγμή τῆς ἱστορίας.Στά πρόσωπα τῶν Ἁγίων της διεχώρισε ἡ Ἐκκλησία τόν Ἑαυτό της ἀπό ὅλες τίςδυνάμεις ἐκεῖνες πού ἀπειλοῦσαν καί ἀλλοιώνουν τήν οὐσίας της. Στήν ἀρχήδιαχωρίσθηκε ἀπό Ἰουδαϊκό τυπικισμό, ὕστερα ἀπό τήν εἰδωλολατρεία. Ἀπέρριψε τόρωμαϊκό – κυριαρχικό πνεῦμα. Ἀπεκήρυξε τίς πλάνες τῆς ἀλήθειας της ἀπό τούςαἱρετικούς, πέρασε ἀπό ὅλες αὐτές τίς συμπληγάδες ἡ Ἐκκλησία, ἀλλά μέ τήν χάρητοῦ Ἁγίου Πνεύματος μπόρεσε νά μείνει ἀναλλοίωτη στήν οὐσία της. ἜμεινεὈρθοδοξία, Ἁγιοτριαδική Παναλήθεια, ἡ μονοαδική ἐλπίδα σωτηρίας.
Βέβαια αὐτό συνέβη – καί συμβαίνει σέ κάθε ἐποχή – στά πρόσωπα τῶνἉγίων. Μόνο οἱ Ἅγιοι συνεχίζουν τήν ζωή τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί ἐκφράζουν τήνἈλήθεια τῆς Ἐκκλησίας στό περιβάλλον καί τήν ἐποχή τους. Αὐτοί εἶναι πάνταἀσυμβίβαστοι μέ τόν κόσμο. Οἱ Χριστιανοί διατηροῦν τήν χριστιανική ἰδιότητάτους, ὅταν μένουν ἐλεύθεροι καί ἀνεπηρέαστοι ἀπό τά δαιμονικά στοιχεῖα τοῦκόσμου, ἀσυμβίβαστοι καί ἀνειρήνευτοι μέ τίς σατανικές δυνάμεις του, ἀδούλωτοικαί ἀπροσκύνητοι πρός τούς ἀντίθεους ἰσχυρούς τοῦ κόσμου. Μόνο ἔτσι μποροῦν νά εἶναιτό φῶς τοῦ κόσμου καί τό ἁλάτι τῆς γῆς.
Θά μπορούσαμε τελικά, νά ποῦμε, ὅτι ὅλος ὁ ἀγώνας μας μέσα στόνκόσμο γίνεται γιά νά διατηρήσουμε τήν ταυτότητά μας, ἀποφεύγοντας τήν ταύτισημέ τόν κόσμο. Γιατί ἡ ταύτισή μας μέ τόν κόσμο σημαίνει ἐπιστροφή μας στόνκόσμο καί «ντύσιμό μας» πάλι μέ τόν «παλαιό ἄνθρωπο », δηλαδή ἄρνηση τῆςχριστιανικῆς μας ἰδιότητάς μας .
Ἀρχιμανδρίτης Καλλίνικος Νικολάου, Ἱεροκήρυκας
