ΙΗΣΟΥΣ ΤΟ ΓΛΥΚΥΤΑΤΟΟΝΟΜΑ!
«Καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν»
Πλησιάζουν Χριστούγεννα καὶ στὸ Εὐαγγέλιο αὐτῆςτῆς Κυριακῆς ἀκοῦμε τὸν ἱερὸ εὐαγγελιστὴ Ματθαῖο νὰ μᾶς περιγράφει τὰπεριστατικὰ τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου, νὰ μᾶς πληροφορεῖ δὲ καὶ γιὰ τὸ ὄνομα ποὺἐπρόκειτο νὰ λάβει. Ἰησοῦς! Αὐτὸ τὸ ὄνομα θέλησε νὰ δώσει ὁ Θεὸς Πατὴρ στὸν ἐνανθρωπήσανταΥἱό του. Καὶ ἔστειλε ἄγγελο στὸν Ἰωσὴφ ἀφ᾽ ἑνὸς μὲν γιὰ νὰ τὸν πληροφορήσει ὅτιἡ Παρθένος ἐπρόκειτο νὰ γεννήσει υἱὸ μὲ ὑπερφυσικὸ τρόπο, ἀφ᾽ ἑτέρου δὲ γιὰ νὰτοῦ ὑποδείξει τὸ ὄνομα ποὺ θὰ ἔδινε στὸ θεῖο Βρέφος: «καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦἸησοῦν», τοῦ εἶπε. Δηλαδή, θὰ τοῦ δώσεις τὸ ὄνομα «Ἰησοῦς».
Ἂς δοῦμε λοιπὸν Ἂς δοῦμε λοιπὸν τί σημαίνει τὸθεόσδοτο ὄνομα «Ἰησοῦς» καὶ ποιὰ θέση πρέπει νὰ ἔχει στὴ ζωή μας.
Τὸὄνομα Ἰησοῦς στὰ Ἑβραϊκὰ σημαίνει «Σωτήρ». Κι ὅπως ἐξήγησε ὁ ἄγγελος στὸν Ἰωσήφ,ὁ Θεὸς ἔδωσε αὐτὸ τὸ ὄνομα στὸν Υἱό του, διότι Αὐτὸς ἐπρόκειτο νὰ σώσει ἀπὸ τὶςἁμαρτίες του τὸν νέο Ἰσραήλ, τὸν εὐλογημένο λαό του, ὁ ὁποῖος θὰ Τὸν πιστέψει ὡςσωτήρα.
Ὅλοι οἱ λαοὶ τότε, βυθισμένοι στὸ σκοτάδι τῆς πλάνης, αἰχμάλωτοι στὰδεσμὰ τῶν παθῶν καὶ τρομοκρατημένοι ἀπὸ τὴν φοβερὴ ἀπειλὴ τοῦ θανάτου,περίμεναν μὲ ἀγωνία Ἐκεῖνον ποὺ θὰ τοὺς λύτρωνε ἀπὸ αὐτὴν τὴν τραγικὴκατάσταση. Περίμεναν τὸν Λυτρωτή! Καὶ ἦλθε ὁ πραγματικὸς Λυτρωτής, ὁ Κύριος Ἰησοῦς.Κατέβηκε ὁ Θεὸς ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ ἔγινε ἄνθρωπος «δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶδιὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν», ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως. Γιὰ χάρημας ἀνέλαβε τὸ ἔργο τῆς σωτηρίας μας, τὸ ὁποῖο κανεὶς ἄλλος δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀναλάβεικαὶ νὰ ἐκτελέσει παρὰ μόνον Αὐτός. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς.
Τὸν Κύριο ὡς τὸν μοναδικὸ Σωτήρα ὁμολόγησε φωτισμένος ἀπὸ τὸ Ἅγιον Πνεῦμακαὶ ὁ ἀπόστολος Πέτρος ἐνώπιον τοῦ Ἰουδαϊκοῦ Συνεδρίου, λέγοντας: «Οὐκ ἔστιν ἐνἄλλῳ οὐδενὶ ἡ σωτηρία· οὐδὲ γὰρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπὸ τὸν οὐρανὸν τὸ δεδομένονἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς» (Πράξ. δ΄ 12). Δηλαδή, δὲν εἶναι δυνατὸν μὲκανέναν ἄλλον νὰ ἀποκτήσουμε τὴν σωτηρία ποὺ μᾶς ὑποσχέθηκε ὁ Θεός. Διότι ἐκτὸςἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ δὲν ὑπάρχει κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ πάνω σ’ ὅλη τὴν γῆκανένα ἄλλο ὄνομα, τὸ ὁποῖο νὰ ἔχει δώσει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους καὶ νὰ ἔχει ὁρίσειὁ Ἴδιος ὅτι ἐπικαλούμενοι αὐτὸ μποροῦμε νὰ σωθοῦμε ὅλοι ἐμεῖς.
Νὰ λοιπὸν γιατί τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ φέρει τόσηγλυκύτητα, χαρὰ καὶ παρηγοριὰ στὴν ψυχή μας: διότι εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ μόνου ἀληθινοῦΣωτήρα μας.
Ποιά ὅμως εἶναι ἡ θέση τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ στὴν ζωή μας; Τὸν ἔχουμε δεχθεῖ ὡςΣωτήρα μας; Ἔχουμε συνειδητοποιήσει ὅτι Αὐτὸς εἶναι ἡ μόνη ἐλπίδα μας; Τὸν ἔχουμεἀγαπήσει ἀληθινά; Δεῖγμα βαθιᾶς πίστεως καὶ γνήσιας ἀγάπης πρὸς τὸν Κύριο Ἰησοῦεἶναι τὸ νὰ ἔχουμε τὸ ὄνομά του συνεχῶς στὰ χείλη μας καὶ στὴν καρδιά μας. Νὰ τὸὑμνοῦμε καὶνὰ τὸ δοξάζουμε. Νὰ τὸ ὁμολογοῦμε μὲ τόλμη καὶ θάρρος. Νὰ ἐπικαλούμαστε τὴνδύναμή του. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς «Κλίμακος» μᾶς προτρέπει. «Ἰησοῦ ὀνόματι μάστιζεπολεμίους», δηλαδὴ χτύπα τοὺς ἐχθροὺς δαίμονες μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦἸησοῦ!
Δὲν ἀρκεῖ ὅμως μόνο τὸ νὰ προφέρουμε τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ. Ὁ Κύριος εἶπε: «Οὐπᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε, Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ’ ὁποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς»· δηλαδὴ στὴν Βασιλεία τῶν οὐρανῶνδὲν θὰ εἰσέλθει ὅποιος ἁπλῶς ἐπικαλεῖται τὸ ὄνομά μου –«Κύριε, Κύριε»– ἀλλὰ ἐκεῖνοςποὺ ἐφαρμόζει τὸ θέλημα τοῦ οὐρανίου Πατρὸς (Ματθ. ζ΄ 21).
Ἔτσιζοῦσαν οἱ Ἅγιοι. Μὲ τὴν διαρκῆ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, μὲ ἀγώναγιὰ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν καὶ μὲ τὴν μυστηριακὴ ἕνωση μαζί του. Κι ἔτσι ἄναβεστὴν καρδιά τους ὅλο καὶ περισσότερο ἡ φλόγα τῆς ἀγάπης γιὰ τὸν Κύριο. Εἶναιπολὺ χαρακτηριστικὴ ἡ σχετικὴ προτροπὴ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου. «Ὁ Ἰησοῦςἂς εἶναι γλυκὺ μελέτημα τῆς καρδιᾶς σου, ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι ἐντρύφημα τῆςγλώσσας σου... ὁ Ἰησοῦς ἂς εἶναι ἡ ἀναπνοή σου»(Συμβουλευτικὸν Ἐγχειρίδιον,Κεφάλαιον, Περὶ φυλακῆς νοὸς καὶ καρδίας).
Σὲ λίγες μέρες θὰ ἑορτάσουμεΧριστούγεννα! Θὰ προσκυνήσουμε τὸ Θεῖο Βρέφος ποὺ ἔλαβε τὸ «ὑπὲρ πᾶν ὄνομα». Ἰησοῦς!Ἂν εἴχαμε συνειδητοποιήσει τί σημαίνει αὐτὸ τὸ ὄνομα... Ἂν εἴχαμε ἀντιληφθεῖ ὅσοπρέπει τὴν ἀκατανίκητη δύναμή του...
Ἂν εἴχαμε λάβει πείρα τῶν ἀνεκτιμήτωνδωρεῶν ποὺ μᾶς χαρίζει... Τότε δὲν θὰ ἀφήναμε νὰ περάσει οὔτε στιγμὴ χωρὶς νὰσκεπτόμαστε τὸ γλυκύτατο ὄνομά του. Τότε θὰ ἐπιθυμούσαμε ὅλο καὶ περισσότερο τὴνἕνωσή μας μαζί του.
Ἂς παρακαλέσουμε λοιπὸν τὸν νεογέννητοΚύριο Ἰησοῦ νὰ ἐνισχύσει τὴν πίστημας, ὥστε μόνο σ’ Ἐκεῖνον νὰ στηρίζουμε τὴν ἐλπίδατῆς σωτηρίας μας κι Ἐκεῖνον πάντοτε νὰ ἀγαποῦμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά!
“Ο ΣΩΤΗΡ”15/12/2011
