Αγίου Αποστόλου Τιμοθέου
Το Αποστολικό έργο της Εκκλησίας
Σονμαθητή του Αποστόλου των εθνών Παύλου Τιμόθεο, τιμά και προβάλει σήμερα η Αγίαμας Εκκλησία, αδελφοί μου. Έχοντας διδαχθεί την πίστη στον ένα και αληθινό Θεόαπό την μητέρα του, δέχθηκε το Βάπτισμα και έγινε μέλος της Εκκλησίας του Χριστούαπό τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος τον επέλεξε ως σύντροφο στους κόπους του γιατην διάδοση του Ευαγγελίου και αγαπημένο μαθητή του.
Συνόδευσετον Παύλο στις ιεραποστολικές του περιοδείες στην Φρυγία και στην Γαλατία,πέρασε μαζί του στη Μακεδονία, εργάστηκε ποιμαντικά στην Θεσσαλονίκη και στηΒέροια και κήρυξε με τον Παύλο στην Κόρινθο, απεστάλη στην Εκκλησία των Φιλίππωνκαι κατέστη πρώτος Επίσκοπος της Εκκλησίας της Εφέσου. Με την ιδιότητά του αυτήέλαβε δύο από τις περίφημες ποιμαντικές επιστολές του Αποστόλου Παύλου, όπουκαθορίζονται οι αρχές της ποιμαντικής διακονίας και περιγράφεται το πρόσωπο τουκαλού Ποιμένος. Μετά τον θάνατο του διδασκάλου του, ο Σιμόθεος αφιερώθηκε στοΕκκλ/κό του έργο στην Έφεσο, όπουγνώρισε τον ηγαπημένο Μαθητή του Κυρίου Ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο. Δεδίστασε να ελέγξει την πλάνη της ειδωλολατρίας και να συγκρουστεί με τουςειδωλολάτρες, από τους οποίους, τελικά, υπέστη μαρτυρικό θάνατο.
Ωςμαθητής του Αποστόλου Παύλου ο Τιμόθεος συγκαταλέγεται στηνχορεία των Αγίων Αποστόλων. Γι’ αυτό και έκανε σκοπό της ζωής του την εκπλήρωσητου Αποστολικού έργου, όπως αυτό περιγράφεται στην εντολή του Κυρίου προς τουςΜαθητές Του, μετά την Ανάστασή Του: πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη,βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Τιού και του ΑγίουΠνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα όσα ενετειλάμην υμίν.1 Σ’ αυτή την εντολή αποκαλύπτονται οι διαστάσεις τουΑποστολικού έργου, το οποίο αποσκοπεί στην σωτηρία του ανθρώπου.
Το Αποστολικό έργο είναι, καταρχήν,Κατηχητικό. Είναι η μετάδοση του Θείου Λόγου, η εξάπλωση της Ευαγγελικήςαλήθειας στους ανθρώπους, έργο που συνεχίζεται μέχρι και στις μέρες μας στα πρόσωπατων διαδόχων των Αγίων Αποστόλων, των κληρικών της Εκκλησίας μας. Πρόκειται γιαέργο με οικουμενικό περιεχόμενο, καθώς ο λόγος του Φριστού δεν απευθύνεται σεκάποιους ανθρώπους, δεν περιορίζεται από συγκεκριμένες ανθρωπολογικέςπροϋποθέσεις, δεν σχετίζεται με εθνολογικά,εθνικιστικά ή τοπικιστικά δεδομένα, αλλά αφορά το σύνολο της ανθρωπότητας. «Η αποστολή των μαθητών του Φριστού προς «πάντα τα έθνη» αποβλέπει στηνπαγκοσμιότητα της αγάπης που ανυψώνει τον άνθρωπο προς τον Θεάνθρωπο… Η αποστολήείναι χρέος της «καθόλου» Εκκλησίας. Οι «εκτός» της Εκκλησίας μπορεί γεωγραφικάνα είναι πολύ κοντά ή πολύ μακριά…
Τοζητούμενο δεν είναι η Εκκλησία να κατακτήσει «πάντα τα έθνη», αλλά να ταμαθητεύσει…»2
ΤοΑποστολικό έργο, επίσης, είναι Λειτουργικό – Μυστηριακό. Πρόκειται για το βίωματης Θείας Λατρείας, την διδαχή και την διακονία των Ιερών Μυστηρίων, καθώς,άνευ του Βαπτίσματος και της συμμετοχής στην Μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας δενοείται Εκκλ/κός βίος. Η Χριστιανική ιδιότητα, έτσι, λαμβάνει θεωρητικά και φιλοσοφικάχαρακτηριστικά και απογυμνώνεται από την Μυστηριακή εμπειρία, μέσα στην οποία οάνθρωπος εκκλησιαστικοποιείται και καθίσταται πραγματικά φιλάνθρωπος και όντωςφιλόθεος. Στην συνείδηση της Εκκλησίας η Μυστηριακή ζωή είναι καθοριστικά σημαντικήαφού «το Βάπτισμα χορηγεί την ύπαρξη και την υπόσταση κατά Χριστόν, γιατί μάςπαίρνει νεκρούς και διεφθαρμένους και μάς εισάγει για πρώτη φορά στη ζωή. Ηχρήση με το Μύρο τελειοποιεί αυτόν που γεννήθηκε, γιατί προσφέρει ενέργειακατάλληλη γι’ αυτή τη ζωή. Η Θεία Ευχαριστία συντηρεί και διατηρεί τη ζωή αυτήκαι την υγεία, γιατί ο Άρτος της ζωής δίδει τη δυνατότητα να διαφυλάξουμε όσααποκτήσαμε και να παραμείνουμε ζωντανοί. Ζούμε, λοιπόν, με αυτόν τον Άρτο,κινούμαστε με το Μύρο, έχοντας λάβει την ύπαρξη από τοΒάπτισμα»3
ΤοΑποστολικό έργο είναι Διδακτικό καιαφορά στην τήρηση των εντολών του Χριστού. Ο Χριστός στηλίτευσε την φαρισαϊκή υποκρισίακαι ζήτησε ταύτιση έργων και λόγων. Η Φριστιανική ζωή δεν είναι θεωρητικήυπόθεση, αλλά κτίζεται και οικοδομείται πάνω στην εφαρμογή του θελήματος τουΘεού, το οποίο αφορά στην διαρκή μετάνοια και κορυφώνεται στο έργο της αγάπηςπρος Εκείνον και προς κάθε άνθρωπο, που είναι εικόνα Του. Αυτή η εντολή τηςαγάπης σήμερα καθίσταται επιτακτική περισσότερο από κάθε άλλη φορά, καθώς ηαγάπη μπορεί να λειτουργήσει συνεκτικά, να χαρίσει ελπίδα, να διασαλεύσει τηναπογοήτευση και να χαρίσει την απαραίτητη δύναμη για να ξεπεράσουμε τις δυσκολίεςκαι τα βάρη της εποχής μας.
ΤοΑποστολικό έργο της Εκκλησίας συνεχίζεται σ’ όλες τις εποχές μέσα από ποικίλεςαντιξοότητες. Δεν κάμφθηκε, όμως και δε νικήθηκε ποτέ. Γι’ αυτό, αςδρομολογήσουμε το βίο μας, αδελφοί μου, μέσα του. Ας γινόμαστε διαρκώς μέτοχοίτου. Είναι η ασφάλεια και η καταξίωση της εν Χριστώ ζωής μας. ΑΜΗΝ!
Αρχιμ.Επιφάνιος Οικονόμου. Μητρόπολη Δημητριάδος
1. Ματζ. 28,19
2.Αναστάσιος, ΑρχιεπίσκοποςΤυράνων & Πάσης Αλβανίας, «Ιεραποστολή στα ίχνη τοσ Χριστού»
3.Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας,«Περί τις εν Χριστώ ζωής», σει. 22
