ΜΗΝΥΜΑ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ & ΠΑΣΗΣΕΛΛΑΔΟΣ
κ. Ιερωνύμου Β'
Προς τους Εκπαιδευτικούς των Σχολείων της Αθήνας
Με την ευκαιρία της εορτής των Τριών Ιεραρχών
Αθήνα21 Ιανουαρίου 2012
Αρ.Πρωτ/ΕΞ. Ο214
Αγαπητοί μου Εκπαιδευτικοί, Αγαπητά μουπαιδιά,
Η Εκκλησία μας εορτάζει τους«αναφθέντας άνθρακας, εκ του αστέκτου πυρός». Αυτούς που μας φώτισαν με το φωςτου Αγ.Πνεύματος και ο λόγος τους για την Παιδεία δεν είναι κενός αλλάουσιαστικός γιατί αφορά κάθε άνθρωπο...
Εορτάζουμε τρεις αγίους των οποίων οβίος και το παράδειγμα παραμένει ακατανόητο. Αν και πλούσιοι έγιναν φτωχοί γιαχάρη μιας ιδέας θα λέγαμε σήμερα, για χάρη του Χριστού, όπως κηρύττει ηΕκκλησία μας.
Ποιος είναι ο βίος των Τριών Ιεραρχών;Συνοπτικά ήταν τρείς νέοι, παιδιά ευκατάστατων οικογενειών. Σπούδασαν στιςκαλύτερες σχολές της εποχής, έχοντας τους καλύτερους δασκάλους, όλες σχεδόν τιςεπιστήμες του καιρού τους. Στην κορύφωση της νιότης και των σπουδών τους εκείπου οι δρόμοι για την εξουσία, τη δόξα, τον πλούτο και την καταξίωση ήτανανοικτοί, αποσύρονται στην έρημο, πωλούν την περιουσία τους γιατί αγάπησανβαθιά το Θεό και τον άνθρωπο. Με τα μέτρα της εποχή μας «απέτυχαν» διότι άφησαντη δόξα, την εξουσία και τις τιμές για να μοιραστούν τη χαρά, τον κόπο και τονπόνο των συνανθρώπων τους διακονώντας τους ολόκληρη τη ζωή τους στο όνομα τουΚυρίου μας.
Ήταν «εκτός πραγματικότητας»,«αιθεροβάμονες» για τους σύγχρονους Έλληνες γιατί ήταν πατέρες που ποίμαναν τηναγωνία των ανθρώπων για να τους θρέψουν με τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος.
Ποιος πραγματικά εορτάζει σήμερα;Εκείνοι που μπορούν να αγαπούν. Οι δάσκαλοι που τολμούν να υπηρετούν την αγωγήπου σήμερα είναι παραγκωνισμένη, τη σπουδή που βαθαίνει τα ερωτήματα και δενδιαμελίζει τη γνώση. Οι γονείς που αγαπούν τόσο τα παιδιά τους ώστε να μηνεγκλωβίσουν το μέλλον τους σε μερικών ωρών εξετάσεις για μια προοπτική πουαποδεικνύεται αβέβαιη. Οι μαθητές που επαναστατούν στην ανία και στην κόπωσητης επιλεκτικής μάθησης και τολμούν να θέτουν ερωτήματα και να ψάχνουνβιβλιοθήκες. Οι ιερείς που είναι «εκτός ύλης» επειδή επιμένουν με τη διακονίατους να φροντίζουν τους ανθρώπους μαθαίνοντας τους στο όνομα του Χριστού, ναπιστεύουν, να αγαπούν, να ελπίζουν να επιμένουν ακόμα και όταν είναι μόνοι.
Εορτάζουν όλοι εκείνοι που δενσταματούν σε επιδόματα την προσπάθεια τους αλλά αντιλαμβάνονται το ψωμί τουαδελφού ως ζήτημα βαθύτατα πνευματικό και αγωνίζονται να αλλάξουν οι άνισες καιάδικες δομές των κοινωνιών μας.
Όσοι δεν κάμπτονται από απειλές καιβασανιστήρια και μπορούν όπως ο Μ. Βασίλειος να απαντούν στους εκάστοτεάρχοντες: « αρπαγή περιουσίας δεν φοβάμαι, γιατί δεν έχω τίποτε άλλο εκτός απόλίγα τριμμένα ράσα και λίγα βιβλία. Εξορία δεν γνωρίζω γιατί οι τόποι δεν μεεμποδίζουν να προσεύχομαι».
Όλοι όσοι παραμένουν «των Αποστόλωνομότροποι» μπορούν και πορεύονται σε ένα αμήχανο κόσμο επόμενοι των ΤριώνΔασκάλων της οικουμένης.
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ
