ΑποστολικόΑνάγνωσμα : Β΄ Κορινθ. στ΄16-ζ΄1
«Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
Ποιά εἶναι ἡ οὐσιαστική διαφορά ἀνάμεσα σ’ἕνα χριστιανό καί ἕνα μή χριστιανό; Σ’ αὐτό τό ἐρώτημα ἀπαντᾶ σήμερα ὁἈπόστολος Παῦλος, κηρύττοντας ὅτι εἴμαστε ναοί τοῦ Θεοῦ τοῦ ζωντανοῦ : «Ὑμεῖςναός Θεοῦ ἐστέ ζῶντος».
Ἡ διαφορά ὅμως βλέπουμε δέν ἔγκειται σέκάποια ἠθική ὑπεροχή τοῦ χριστιανοῦ σέ «πλεόνασμα» καλῶν ἔργων καί σέ μίαβαθύτερη καλλιέργεια τοῦ χαρακτῆρα ἤ τοῦ τρόπου ζωῆς του, ἀλλά σέ κάτι βαθύτεροκαί οὐσιαστικώτερο. Ὁ Χριστιανός, ὅταν εἶναι Χριστιανός πραγματικά καί ὄχι στόὄνομα μόνο εἶναι ναός τοῦ ζῶντος Θεοῦ, κατοικητήριο δηλαδή τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.
Ὁ λόγος αὐτός τοῦ Ἀποστόλου Παύλου δέν ἔχειμεταφορική καί ἀλληγορική σημασία. Ἀναφέρεται σέ κάτι πραγματικό, βέβαιο καίχειροπιαστό, στόν «καινό» νέο ἐν Χριστῷ ἄνθρωπο. Ὁ Χριστιανός εἶναι ὁ πράγματιἀναγεννημένος, ὁ ἑνωμένος μέ τόν Χριστό ἄνθρωπος στόν ὁποῖο κατοικεῖ ὁ Θεός. Σ’αὐτούς πού κατοικεῖ ὁ Θεός ἀναφέρονται τά λόγια «ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα καίὑμεῖς ἔσεσθε μοι εἰς υἱούς καί θυγατέρες» θά εἶμαι ὁ πατέρας σας καί ἐσεῖς οἱγιοί μου καί οἱ θυγάτερες μου.
Πῶς ὅμως κατοικεῖ ὁ Θεός μέσα μας;
Ὁ ἔμψυχος ναός τοῦ Θεοῦ ὁ χριαστιανός δηλαδή,κτίζεται καί κατασκευάζεται μέσα στήν ὀρθόδοξη παράδοση καί ζωή μέ τήν ἄσκηση,τήν κάθαρση ἀπό τά πάθη. Ἡ καθαρότητα τῆς ζωῆς μας ἐπιτρέπει - ἀφήνει χῶρο θάλέγαμε- στόν Θεό νά κατοικήσει μέσα μας. Ὅποιος ἀγωνίζεται ἀσκεῖται δηλαδή ζεῖγιά τίς θεῖες ἐντολές, ἑνώνεται μέ τόν Χριστό κατά τόν Ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητήδιά Χριστοῦ ἐν συνεχείᾳ ἑνώνεται μέ ὅλη τήν Ἁγία Τριάδα: «Ὁ δεξάμενος μίανἐντολήν καί τηρήσας αὐτήν μυστική ἔχει τήνἉγία Τριάδα».
Γιά νά γίνουμε κατοικητήρια τοῦ Θεοῦ πρέπειπρῶτα νά καθαρισθοῦμε ἀπό τά πάθη μας. Τότε πραγματοποιεῖται ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ :«ἐνοικήσω αὐτοῖς καί ἐμπεριπατήσω καί ἔσομαι αὐτῶν Θεός» (Λευϊτικόν κστ΄ 12) δηλαδή θά κατοικήσω μέσα τους καί θάκατοικήσω μαζί τους. Εἶναι ἀπαραίτητο λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὁ καθαρισμός«ἀπό κάθε μολυσμό σαρκός καί πνεύματος» ἀπό τά πάθη καί τούς λογισμούς μας πούἐμποδίζουν τήν ἐνοίκηση τοῦ Θεοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέσα μας.
Γι’ αὐτό μᾶς φωνάζει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος«καθαρίσωμεν ἑαυτούς ἀδελφοί ἀπό παντός μολυσμοῦ σαρκός καί πνεύματοςἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνη ἐν φόβῳ Θεοῦ» (Κορινθίους Β΄ ζ΄ 1).
Ὅταν κατοικήσει ὁ Θεός μέσα μας τότε«ἐμπεριπατεῖ» μαζί μας. Τότε συντελεῖται ἡ αὔξηση καί ἡ προκοπή μας σέ θεάρεσταἔργα. Ἐμεῖς συνήθως ζητᾶμε ἔργα Θεοῦ (π.χ. ἀγῶνες γιά κοινωνικήδικαιοσύνη, εἰρήνη, ἐλευθερία) ἐνῶ ζοῦμε ἀκόμη μέ τά πάθη μας καί μένουμεἄγευστοι τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ.
Τί ὀφείλουμε λοιπόν νά πράξουμε γιά νά ἐνοικήσει ὁ Θεόςμέσα μας; «ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε καγώεἰσδέξομαι ὑμᾶς λέγει Κύριος παντοκράτωρ» (Ἡσαΐου νβ΄11). Ὁ Χριστιανός πρέπει νά εἶναι καθαρός νά ἐξέλθειἀπό τήν πονηρία τοῦ κόσμου καί τήν κακή συνήθειά του. Νά εἶναι καθαρός στήνψυχή καί στό σῶμα. Ὁ Χριστιανός ὀφείλει νά μήν ἔχει κοινωνία μέ πονηρά ἔργα, νάἀφορίζεται νά στέκεται κατ’ ἰδίαν ξεχωριστά καί μακριά ἀπό τούς ἀνθρώπους πούὑπηρετοῦν τήν ἁμαρτία καί ἀπό τά πονηρά ἔργα. Τότε λέγει ὁ Θεός θά σᾶς δεχθῶ.
Μόνο ὅταν ὁ Χριστιανός χωρισθεῖ καί ἀποκοπεῖἀπό τούς πονηρούς ἀνθρώπους καί ἀπό τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας θά ἑνωθεῖ μέ τόν Θεό.Ὁ Χριστιανός, ὅπως μᾶς τόν παρουσιάζει ὁ ἀποστολικός λόγος σήμερα, δέν«κατασκευάζεται» ἀπό κανένα ἠθικό σύστημα, ἀλλά γεννιέται πνευματικά ἀπό τήνπαρουσία τοῦ Θεοῦ μέσα του.
