ΑποστολικόΑνάγνωσμα: Β΄ Τιμ. γ΄ 10-15
ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗΠΙΣΤΗ
Ἀπὸσήμερα, Κυριακὴ τοῦ Τελώνου καὶ τοῦΦαρισαίου, ἀρχίζει ἡ κατανυκτικὴπερίοδος τοῦ Τριωδίου, κατὰ τὴν ὁποία ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ σὲ μετάνοια καί ἐντονότερο πνευματικὸ ἀγώνα. Ἕναδύσκολο πράγματι ἀγώνα, ἀφοῦ οἱ σειρῆνες τοῦ κόσμου ἠχοῦν ἔντονα καὶπροκλητικά, γιὰ νὰ μᾶς παραπλανήσουν καὶ νὰ μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸ δρόμο τοῦ θείου θελήματος.
Εἶναιλοιπὸν κατ’ ἐξοχὴν ἐπίκαιρος ὁ θεόπνευστος λόγος ἀπὸ τὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα, τὸν ὁποῖο ἀπευθύνειὁ ἀπόστολος Παῦλος στὸ μαθητή τουΤιμόθεο: «Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης». Ἐσύ, Τιμόθεε, τοῦ λέγει, ἀντίθεταµὲ αὐτοὺς ποὺ πλανήθηκαν καὶ παραπλανοῦν καὶ ἄλλους, μένε ἀκλόνητος σ’ ἐκεῖναποὺ ἔμαθες καὶ βεβαιώθηκες γιὰ τὴν ἀλήθεια τους ἀπὸ τὴν προσωπική σου πείρα.
Πόσο ἀφυπνιστικὸςἀκούγεται καὶ σήμερα αὐτὸς ὁ ἀποστολικὸς λόγος! Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὰ εἶναι ἡ πίστη καὶ παράδοση τῆς ὈρθοδόξουἘκκλησίας μας καὶ πόση ἀνάγκη εἶναι νὰμένουμε σταθεροὶ σ’ αὐτήν.
Μία ἀπὸτὶς ἀνεκτίμητες δωρεὲς τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας εἶναι τὸ γεγονὸς ὅτι γνωρίσαμε τὴν ἀλήθειαὅπως Αὐτὸς μᾶς τὴν ἀποκάλυψε. Εἴμαστεβαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ μέσα στὴν ἁγία μας Ἐκκλησία διδασκόμαστε τὶςἀλήθειες τῆς πίστεως ὅπως ἀκριβῶς τὶς δίδαξε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ μᾶς τὶςπαρέδωσαν οἱ πνευματοκίνητοι ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες. Αὐτὴ ἡ Ὀρθόδοξηπίστη καὶ παράδοση ἀποτελεῖ τὴ μοναδικὴ καὶ ἀλάνθαστη πυξίδα γιὰ τὴ ζωή μας.
Δύο εἶναιοἱ βασικοὶ ἄξονες αὐτῆς τῆς ἀτίμητηςκληρονομιᾶς: πρῶτον, τὸ Ὀρθόδοξο δόγμα, δηλαδὴ ὅσα διδάσκει ἡ πίστη μας γιὰ τὸνΤριαδικὸ Θεό, γιὰ τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου, γιὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ τοῦΘεοῦ, γιὰ τὸν σκοπὸ τῆς ὑπάρξεώς μας καὶ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, γιὰ τὸνθάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση, γιὰ τὴν μέλλουσα Κρίση καὶ τὴν αἰώνια ζωή· καὶδεύτερον, τὸ Ὀρθόδοξο ἦθος, δηλαδὴ ὁ τρόπος ζωῆς τοῦ χριστιανοῦ, ποὺ διαπνέεταιἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸ βίωμα τῶν θεοφόρων ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας.
Αὐτὰ τὰδύο ἐννοεῖ κι ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅταν γράφει στὸ μαθητή του: «Σὺ παρηκολούθηκάςμου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ...»· δηλαδὴ ἐσύ, Τιμόθεε, ἔχεις παρακολουθήσει τόσοτὴ διδασκαλία μου ὅσο καὶ τὴ γενικότερη ἀναστροφή μου. Καὶ ἀκριβῶς αὐτὰ τὰ δύο,τὸ ὀρθόδοξο δόγμα καὶ ἦθος, καλούμαστε κι ἐμεῖς νὰ διατηρήσουμε, ἀκούγονταςπροσωπικὰ ὁ καθένας τὴν προτροπὴ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου:
«Σὺμένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης».
Γιατί ὅμωςεἶναι ἀνάγκη νὰ μένουμε σταθεροὶ στὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος; Στὴν ἐποχὴ τῆςπαγκοσμιοποιήσεως, μέσα σὲ μία πολυπολιτισμικὴ κοινωνία, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ ἀρχὴ τοῦ πλουραλισμοῦ, πῶς μποροῦμε ἐμεῖς νὰμιλᾶμε γιὰ ἐμμονὴ στὴν Ὀρθόδοξη παράδοση; Μήπως θὰ ἔπρεπε νὰ συμβιβαστοῦμε μὲ τὸσύγχρονο κόσμο κάνοντας ἀμοιβαῖες ὑποχωρήσεις;... Ὄχι βέβαια! Κάτι τέτοιο θὰ ἦταν ὀλέθριο καὶ καταστροφικὸκαὶ γιὰ μᾶς καὶ γιὰ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους.
Πρῶτονγιὰ μᾶς τοὺς ἴδιους, διότι ἂν χάσουμε τὴν ἀλήθεια, χάνουμε τὸν ἴδιο τὸν Θεό! Εἶναι πολὺ σαφεῖς καὶ χαρακτηριστικοὶ οἱλόγοι τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη: «Πᾶς ὁ παραβαίνων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇτοῦ Χριστοῦ Θεὸν οὐκ ἔχει» (Β΄ Ἰω. 9), δηλαδὴ κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἀθετεῖ τὴδιδασκαλία τοῦ Χριστοῦ καὶ δὲν μένει πιστὸς σ’ αὐτὴν τηρώντας την μὲ ἀκρίβεια,αὐτὸς δὲν ἔχει τὸν Θεό, ἀλλὰ εἶναι χωρισμένος ἀπ’ Αὐτόν.
Καίδεύτερον, παρόμοιοι συμβιβασμοὶ θὰ βλάψουν καὶ τοὺς ἄλλους γύρω μας, διότι, ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, κάθε γνήσιοςμαθητής του εἶναι «τὸ ἅλας τῆς γῆς»· καὶ«ἐὰν τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται;» (Ματθ. ε΄ 13). Δηλαδή, οἱ χριστιανοὶσὰν πνευματικὸ ἁλάτι βρίσκονται μέσα στὴν κοινωνία γιὰ νὰ προλαβαίνουν τὴν ἠθικὴ σαπίλα. Ἂν ὅμως χάσουν τὴν ἠθικὴ δύναμή τους, τότε θὰ εἶναι ἄχρηστοι γιὰ τὸν κόσμο. Ὁ ἐκκοσμικευμένος χριστιανὸςκοιμίζει τὴ συνείδηση τὴ δική του καὶ τῶνἄλλων καὶ τελικὰ γίνεται συνένοχος στὴν ἁμαρτία καὶ τὴ διαφθορά. Ἀντίθετα ὁ ἄνθρωποςποὺ ζεῖ σύμφωνα μὲ τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ ἁγιάζεται μὲ τὴ χάρη τῶν ἁγίων Μυστηρίων ἀποτελεῖ ἔλεγχο γιὰ τὸν κόσμο καὶ φωτεινὸ παράδειγμα γιὰ ὅσους καλοδιάθετους θέλουν νὰ ἀκολουθήσουν τὴζωὴ τῆς Ἐκκλησίας.
Μέσαστὴ σύγχρονη λαίλαπα ποὺ σαρώνει τὰ πάντα γύρω μας, οἱ χριστιανοὶ καλούμαστε νὰμένουμε σταθεροὶ κι ἀμετακίνητοι στὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ παράδοσή μας· μάλιστα ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες, οἱ ὁποῖοιφέρουμε μία βαριὰ κληρονομιὰ αἰώνων. Ἡ ἱστορία καὶ ὁ πολιτισμὸς εἶναι διαποτισμένα ἀπὸ αὐτὴν τὴν Ὀρθόδοξη παράδοση, γιὰ τὴν ὁποία ἔχυσαν τὸ αἷμα τους ἑκατομμύριαἅγιοι καὶ μάρτυρες καὶ ὁμολογητές. Ἂς μὴ κάμνουμε λοιπὸν ὑποχωρήσεις στὰ θέματατῆς πίστεως κι ἂς μὴ μᾶς ἐπηρεάζει τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου. Ἔχουμε χρέος ἱερὸ νὰ ἀγωνιζόμαστεκαὶ νὰ μένουμε σταθεροὶ στὴν Ὀρθόδοξη παράδοσή μας, ἄξιοι συνεχιστὲς τῶνπρογόνων μας
«Ο ΣΩΤΗΡ» 1-2-2012
