22. Στην εποχή μας πάλι, όλες οι αιρετικέςεκκλησίες οικοδόμησαν αμυντικά τείχη γύρω από το Ευαγγέλιο χρησιμοποιώντας τιςεπιστημονικές θεωρίες και υιοθετώντας πολλές από αυτές ως κάτι αυθεντικό.Μολονότι οι μεγαλύτεροι επιστήμονες του καιρού μας σταμάτησαν να θεωρούν και τηθετική ακόμα γνώση –για να μη μιλήσουμε για τις θεωρίες- ως κάτι τοαυθεντικό.
23. Όπως οιστρατιώτες του Πιλάτου ενέδυσαν με φτηνή πορφύρα τον Κύριο Ιησού και ο Ηρώδηςμε λευκό ένδυμα, έτσι και οι θεολόγοι των αιρετικών περιέβαλαν τον Σωτήρα με τοφτηνό ένδυμα της ειδωλολατρικής φιλοσοφίας και της ψευδοεπιστήμης για να τονενδύσουν δήθεν και να τον στολίσουν πιο όμορφα! Μα και στις δύοπεριπτώσεις ο Χριστός είναι το ίδιο ονειδιζόμενος και ταπεινούμενος.
24. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μόνη στον κόσμο η οποίαδιατήρησε την πίστη στο Ευαγγέλιο σαν τη μόνη απόλυτη αλήθεια που δενχρειάζεται υπεράσπιση μήτε και υποστήριξη από καμία φιλοσοφία ή κοσμικήεπιστήμη. Γι’ αυτό, όταν αναγινώσκουμε το ένατο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως·Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, ως Μία Εκκλησία εννοούμετην Ορθόδοξη Εκκλησία.
24. Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μόνη στον κόσμο η οποίαδιατήρησε την πίστη στο Ευαγγέλιο σαν τη μόνη απόλυτη αλήθεια που δενχρειάζεται υπεράσπιση μήτε και υποστήριξη από καμία φιλοσοφία ή κοσμικήεπιστήμη. Γι’ αυτό, όταν αναγινώσκουμε το ένατο άρθρο του Συμβόλου της Πίστεως·Εις Μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, ως Μία Εκκλησία εννοούμετην Ορθόδοξη Εκκλησία.
25. Οι αιρετικοί θεολόγοι ονόμασαν περιφρονητικά την ΟρθόδοξηΕκκλησία ως «απολιθωμένη εκκλησία» (Harnack: das Wesen des Christenthums). Γιαποιο λόγο; Επειδή, όπως λένε, τούτη η Εκκλησία «δεν πορεύεται κατά την εποχήτης» ή «δεν προσαρμόζεται στους καιρούς»! Όμως, αυτή ακριβώς είναι η δόξα τηςΟρθοδοξίας, στο ότι αυτή δεν συμπορεύεται με την κάθε εποχή μήτε καιπροσαρμόζεται σε αυτήν ακολουθώντας την εντολή του Αποστόλου Παύλου: και μησυσχηματίζεσθε τω αιώνι τούτω (Ρμ. 12, 2).
26. Πώς μπορεί το αιώνιο να συμπορεύεται με το χρόνο; Πώς τοαπόλυτο να προσαρμοστεί με αυτό που παρέρχεται; Πώς η Βασιλεία των Ουρανών νασυμφιλιωθεί με το βασίλειο του κόσμου και το ακριβό να φιλιώσει με το φτηνό;Εάν ο κόσμος όλος εν τω πονηρώ κείται (Α’ Ιω. 5, 19) πώς μπορούμε ναπεριορίσουμε το αιώνιο αγαθό και να το υποστηρίζουμε με τη βοήθεια του κακού,να ενισχύουμε το ουράνιο φως με τις καπνογόνες φλόγες που βγάζει το κάρβουνοκαι το πετρέλαιο;
27. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι θεολόγοι στην Ορθόδοξη Εκκλησίαοι οποίοι βαδίζουν στα ίχνη των αιρετικών θεολόγων, θεωρώντας ότι το Ευαγγέλιοδεν είναι αρκετά ισχυρό να συντηρηθεί και να αμυνθεί από μόνο του μέσα στηνκοσμική θύελλα. Αυτοί τονώνονται από αιρετικές θεωρίες και αιρετικές μεθόδους.Είναι, με όλη τους την ψυχή, στο πλευρό των αιρετικών, εξωτερικά όμωςπαραμένουν συνδεδεμένοι με την Ορθόδοξη Εκκλησία, τόσο μόνον, όσο για νασυντηρούνται. Είναι οι δήθεν γνήσιοι Βαλκάνιοι για τους οποίους, όλα όσαβρίσκονται πέρα από το φράχτη φαίνονται καλύτερα και σοφότερα από τα ενδότερα –ακόμακαι η συμβιβαστική, ανάμεικτη θεολογία ( η παγανοχριστολογία).
28. Η Ορθόδοξη Εκκλησία ως σύνολο απορρίπτει τέτοιους θεολόγουςκαι δεν τους αναγνωρίζει ως δικούς της. Τους ανέχεται όμως για δύο λόγους:πρώτον, επειδή περιμένει να μετανοήσουν και ν’ αλλάξουν και δεύτερον, μην τυχόναποβάλλοντάς τους κάμει το κακό χειρότερο δηλαδή τους ωθήσει στην αβυσσαλέααγκάλη των αιρετικών. Έτσι, θα προκαλούσε την αριθμητική αύξηση των αιρετικώναλλά και θα οδηγούσε σε απώλεια τις ψυχές των άλλων. Τέτοιοι θεολόγοι, δενείναι φορείς του ορθοδόξου φρονήματος και της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίαςαλλά πάσχοντα μέλη του εκκλησιαστικού σώματος (Α’ Κορ. 12, 26). Φορείς του ορθοδόξουφρονήματος και της ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας είναι ο λαός, ο μοναχισμός και οιενοριακοί ιερείς.
29. Είπε οένδοξος Κύριός μας: δόξαν παρά ανθρώπων ου λαμβάνω (Ιω. 5, 41). Η θέση τωναιρετικών είναι ακριβώς αντίθετη με τη θέση του Σωτήρος του κόσμου. Αυτοίεπιζητούν τη δόξα των ανθρώπων. Αυτοί φοβούνται τους ανθρώπους. Γι’ αυτό καιγαντζώνονται στους αποκαλούμενους «ενδόξους ανθρώπους» μέσα στην ανθρώπινηιστορία, για να στηρίξουν το Ευαγγέλιο και να γίνουν πιο ευάρεστοι στουςανθρώπους του κόσμου τούτου. Και απολογούνται γι’ αυτό λέγοντας: το κάνουμε γιανα τους κερδίσουμε! Ω! Πόσο έχουν εξαπατηθεί! Όσο περισσότερο κολακεύουν τονκόσμο –για να τραβήξουν δήθεν τον κόσμο στην εκκλησία- τόσο αυτός οκολακευόμενος κόσμος φεύγει ακόμη πιο μακριά από αυτήν. Όσο περισσότεροκαμώνονται τους «φωτισμένους», τους «αποπνευματοποιημένους» και τους«σύγχρονους», τόσο ο κόσμος τους περιφρονεί περισσότερο. Είναι στ’ αλήθειααδύνατον να ευαρεστήσει κάποιος και Θεό και ανθρώπους. Εξάλλου κάθε έμπειροςΧριστιανός γνωρίζει ότι είναι σε κάποιο μέτρο εφικτό το να ευαρεστήσει κανείςτο Θεό εν αληθεία και δικαιοσύνη ενώ τον κόσμο δεν είναι δυνατόν διόλου να τονευαρεστήσει, ούτε με την αλήθεια ή το ψεύδος ούτε και με το δίκαιο ή τηναδικία. Επειδή, ο Θεός είναι αιώνιος και αμετάβλητος ενώ ο κόσμος παροδικός καιμεταβαλλόμενος.
30. Είπε ακόμα στους Εβραίους ο ένδοξος Κύριός μας: Πώς δύνασθευμείς πιστεύσαι, δόξαν παρά αλλήλων λαμβάνοντες, και την δόξαν την παρά μόνουτου Θεού ου ζητείτε; (Ιω. 5, 44). Λόγος που αρμόζει απόλυτα στους αιρετικούςθεολόγους και εξηγεί με πληρότητα τη στάση τους ως ικανοποιητική κρίση του Θεούγι’ αυτούς. Αν επιζητούσαν τη δόξα που προέρχεται από Θεού τότε θα πίστευαν καιστο Ευαγγέλιο του Θεού και δεν θα στρεφόταν μήτε δεξιά μήτε και αριστερά. Μαεκείνοι επιθυμούν τη δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων και γι’ αυτό πασχίζουν,τη μαρτυρία του Θεού να την τεκμηριώσουν και υποστηρίξουν με μαρτυρίεςανθρώπινες. Τούτο είναι και εφάμαρτο και λανθασμένο. Θα ήταν τέτοιο ακόμη καιτότε, όταν αυτοί δεν θα επιζητούσαν τη δόξα των ανθρώπων προσωπικά για τονεαυτό τους αλλά για την εκκλησία τους. Επειδή αποτελεί ύβρη για τον Ύψιστο, τονα τεκμηριώνουμε τη μαρτυρία Του με ανθρώπινες μαρτυρίες, να αποδεικνύουνδηλαδή οι άνθρωποι εκείνο που ο Θεός λέει!
31. Ποιες είναι οι συνέπειες μιας τέτοιας αιρετικής προσέγγισηςτου κόσμου; Καταστροφικές! Αλήθεια, καταστροφικές για το Ευαγγέλιο,καταστροφικές για τον κόσμο ολόκληρο, ατομικά και κοινωνικά, στους λαούς που είναι αιρετικοί. Καταστροφικέςγια την πίστη, τον πολιτισμό, την οικονομία, την πολιτική, το γάμο, για όλα καισε όλα. Γιατί η σχέση μας με το Χριστό, καθορίζει με μαθηματική ακρίβεια όλεςτις άλλες σχέσεις μας με όλους και με όλα.
32. Ενώ οΧριστός λέει: χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν (Ιω. 15, 5), οαιρετικός κόσμος με χίλιους τρόπους εκφράζει την ακόλουθη σκέψη: χωρίς τοΧριστό μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Όλος ο σύγχρονος πολιτισμός είναιστραμμένος εναντίον του Χριστού. Όλες οι μοντέρνες επιστήμες συναγωνίζονταιποια θα καταφέρει το ισχυρότερο χτύπημα στη διδαχή του Χριστού. Είναι ηεπανάσταση των χυδαίων υπηρετριών εναντίον της κυρίας τους· είναι επανάστασητης κοσμικής επιστήμης εναντίον της ουράνιας επιστήμης του Χριστού. Όμως, όληαυτή η επανάσταση καταλήγει στις μέρες μας σε αυτό που είναι γραμμένο, με τόσημάλιστα σαφήνεια:φάσκοντεςείναι σοφοί, εμωράνθησαν (Ρμ.1, 22).
33. Στ’αλήθεια δεν ξέρει κανείς πού βρίσκεται η μεγαλύτερη παραφροσύνη του σύγχρονουκόσμου που έχει εκπέσει από το Χριστό: στην προσωπική ζωή του καθενός ή στογάμο; στο σχολείο ή στην πολιτική; στις οικονομικές δομές ή στις νομικέςδιατάξεις; στον πόλεμο ή στην ειρήνη; Παντού βλέπει κανείς αυτό που ονομάζουμεχυδαίο και βάρβαρο. Εκεί που ο Χριστός είναι περισσότεροαπών, εκεί περισσεύει το χυδαίο και το βάρβαρο. Το ψεύδος και η βίαθριαμβεύουν.
34. Ας αισχύνονται οι αιρετικοί θεολόγοι και οι προϊστάμενοιτων αιρετικών εκκλησιών που με τη βοήθεια του Χριστού αναδείχθηκαν κυρίαρχοικαι ηγεμόνες όλων των λαών της γης. Έχουν κάθε λόγο να αισχύνονται. Γιατί σανάλλοι ανόητοι Γαλάτες, ενώ άρχισαν με το πνεύμα τελειώνουν στη σάρκα –ω ανόητοιΓαλάται… ούτως ανόητοί εστε; εναρξάμενοι πνεύματι νυν σαρκί επιτελείσθε; (Γαλ,3. 1, 3). Αυτοί είναι οι κύριοι ένοχοι για το ότι οι λαοί τους ξέφυγαν από τονορθό δρόμο και άρχισαν να χωλαίνουν και από τα δύο πόδια, προσκυνώντας πότε τοΘεό στην Ιερουσαλήμ και πότε τους χρυσούς μόσχους στη Σαμάρεια.
35. Όπως κάποτε οι άπιστοι Εβραίοι καταπατούσαν τις εντολές τουΘεού τη μία μετά την άλλη και πορευόταν κατά τις επιθυμίες του κόσμου και τωνκαρδιών τους, το ίδιο έπραξαν τώρα και τούτοι με τη διδαχή του Χριστού, τουκυρίαρχου όλων των διδαχών. Υπονόμευσαν και κατήργησαν το ένα δόγμα μετά τοάλλο, εξαφάνισαν όλες τις ευαγγελικές εντολές, απέρριψαν τις αποστολικές καιπατερικές διατάξεις, εξευτέλισαν όλους τους λόγους των Αγίων και τα ασκητικάπαραδείγματα τα κατέστησαν μύθους.
36. Τοισχυρότερο πλήγμα που κατέφεραν στο Ευαγγέλιο οι αιρετικοί θεολόγοι είναι τοότι αμφισβήτησαν τη θεότητα του Μεσσία του κόσμου, κάποιοι μονάχα αμφιβάλλονταςενώ κάποιοι άλλοι απορρίπτοντάς την ολοκληρωτικά. Ακολούθησε ολόκληρη σειράάρνησης των πνευματικών αληθειών όπως η ύπαρξη των Αγγέλων και των Δαιμόνων,του Παραδείσου και της Κολάσεως, της αιωνίου δόξης των Αγίων και των Δικαίων,της νηστείας, της δυνάμεως του Σταυρού και της αξίας της προσευχής κ.ο.κ.
37. Με μιαλέξη, οι αιρετικοί θεολόγοι ασχολήθηκαν με τις προσαρμογές και εξομοιώσειςακόμα από το σχίσμα της Δύσης από την Ανατολή, μα πιο εντατικά τα τελευταία 150έτη. Προσάρμοσαν τον ουρανό στη γη, το Χριστό στους άλλους «ιδρυτές θρησκειών»και το Χαρμόσυνο Άγγελμα στις άλλες θρησκείες· την ισραηλιτική, την μωαμεθανικήκαι την παγανιστική. Όλα δήθεν στο όνομα της «ανεκτικότητας» και «προς όφελοςτης ειρήνης» μεταξύ ανθρώπων και λαών. Όμως, ακριβώς εδώ βρίσκεται η αρχήκαι η σύλληψη πολέμων και επαναστάσεων πρωτάκουστων στην ιστορία του κόσμου.Γιατί η αλήθεια με τίποτε δεν ανέχεται να ενωθεί με την ημιαλήθεια και τοψεύδος.
38. Η θεοσοφική άποψη ότι η αλήθεια βρίσκεται διασκορπισμένη σεόλες τις θρησκείες, φιλοσοφίες και μυστήρια, υπερίσχυε και στους αιρετικούςθεολόγους του δυτικού κόσμου. Έτσι, λένε, θα πρέπει και στο Χριστιανισμό ναυπάρχει κάποια δόση αλήθειας όπως και στο Ισλάμ και στον Ινδουϊσμό ή στονΒραχμανισμό, στον Πλάτωνα και στον Αριστοτέλη, στη Ζεντ-Αβέστα, στις Τάντρεςκαι Μάντρες του Θιβέτ. Αν ήταν έτσι, τότε η κιβωτός της ανθρωπότητας θα έπλεεδίχως ελπίδα μέσα στο σκοτεινό ωκεανό της ζωής, χωρίς πυξίδα και καπετάνιο.
ΑγίουΝικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος 1956
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ"ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
